ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Power of inner strength” – GRIP INC
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1995
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: SPV/Steamhammer
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Waldemar Sorychta
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά – Gus Chambers
Κιθάρες – Waldemar Sorychta
Μπάσο – Jason Vierbrooks
Drums – Dave Lombardo
Φτιάχνεις τον πρώτο καφέ της ημέρας, κάθεσαι και ακούς για μια ακόμα (νιοστή) φορά, το μεγαλειώδες, μνημειώδες δημιούργημα που ακούει στο όνομα, “Power of inner strength”. Αν δεν είναι ΑΥΤΟΣ δίσκος για να ξεκινάει η μέρα σου, δεν ξέρω τι είναι! Προσπαθείς να σκεφτείς τι μαγική σύμπραξη έγινε εκείνη την περίοδο. Ο αγαπημένος σου drummer (Dave Lombardo), ένας κιθαρίστας με τεράστια φήμη ως παραγωγός (Waldemar Sorychta) και ένας τραγουδιστής από hardcore punk υπόβαθρο (Gus Chambers). Τη σύνθεση θα ολοκλήρωνε ο Jason Vierbrooks. Μια μαγική χημεία Κούβας, Γερμανίας και Αγγλίας που θα μας οδηγούσε σε ένα από τα πλέον ξεχωριστά συγκροτήματα της δεκαετίας του ‘90. Τους ΤΕΡΑΣΤΙΟΥΣ GRIP INC.
Αλλά ας γυρίσουμε πίσω τα ρολόγια μας, στα 1992. Ο Lombardo είναι παρελθόν από τους ΑΡΧΟΝΤΕΣ SLAYER. Αυτή η είδηση έσκασε σαν βόμβα και φυσικά ήταν περιζήτητος στη γύρα, ωστόσο ο ίδιος ήθελε να κάνει τη δική του μπάντα. Βρίσκει την επόμενη χρονιά, μέσω του all-star σχήματος των VOODOOCULT, τον παραγωγό – σήμα κατατεθέν της εποχής Waldemar Sorychta, κατόπιν τζαμαρίσματος πάνω σε συνθέσεις του, του προτείνει να γίνει μέλος σε μια μπάντα που έχει στα σκαριά. Σε αυτή τη μπάντα είχαμε ήδη τον Gus Chambers, ενώ στην αρχική σύνθεση, ήταν ο Bobby Gustafsson (γνωστός από τους OVERKILL, μετέπειτα και VIO-LENCE) στις κιθάρες και ο Chaz Grimaldi στο μπάσο.
Το αρχικό όνομα ήταν GRIP και κράτησε έτσι για πολύ λίγο, μόλις δύο χρόνια. Αυτό το όνομα έβγαλε μόνο ένα demo, με τρία κομμάτια (“Unclean”, “Mercitron”, “On the edge”). Ο Grimaldi είναι παρελθόν, ο Jason Viebrooks αναλαμβάνει τις χαμηλές συχνότητες, ο Gustafsson αποχωρεί αφήνοντας τον Sorychta ως στον μοναδικό κιθαρίστα στη μπάντα και το όνομα γίνεται GRIP INC. Δεν χάνουν χρόνo ωστόσο, με τον Sorychta σε διττό ρόλο μπαίνουν στα Woodhouse studios, ηχογραφώντας το ντεμπούτο τους. Κυκλοφόρησε και ένα promo single για το “Ostracized” μέσω της Metal Blade, το πρώτο video clip της μπάντας, με το σφηνάκι “Dragging me down” σαν b-side. Υπέγραψαν στην SPV/Steamhammer για την Ευρώπη και μια μέρα σαν τη σημερινή, παρουσίασαν για πρώτη φορά, την ξεχωριστή μουσική τους πρόταση, μέσω του “Power of inner strength”.
Κεραυνός εν αιθρία το λιγότερο! Από το “Torque de muerto” και το πως δένει με το ισοπεδωτικά γκρουβάτο “Savage seas (retribution)”, καταλαβαίνουμε ότι εδώ έχουμε να κάνουμε με δίσκο που αλλάζει τα δεδομένα. Ένας ήχος με καθαρή thrash βάση, απύθμενη γκρούβα που δίνει άλλο χώρο στον Lombardo να εκφραστεί, μια ιδιαίτερη αντίληψη του riffing από έναν άκρως ανοιχτόμυαλο κιθαρίστα, που βάζει τα πάντα στο ίδιο μείγμα και ξέρει πως να τα κάνει να δουλέψουν αρμονικά, ε και πάνω από όλα, ένας λυσσασμένος frontman που στέκεται πάνω από όλο αυτό το πανέμορφο χάος, σπέρνοντας το πανικό. Το “Hostage to heaven” και το “Colors of death” είναι καταστροφικοί thrash ύμνοι, κλασσικοί από την πρώτη ακρόαση ήδη, κοιτώντας τους ΑΡΧΟΝΤΕΣ SLAYER στα μάτια. Και πραγματικά λίγες μπάντες μπορούν να καυχηθούν γι’ αυτό.
Η μέγιστη δύναμη ωστόσο του δίσκου είναι η χρήση άλλων μοτίβων. Από το στοιχειωτικό “Monsters among us” που παίζει με τις δυναμικές, στο εξαιρετικό “Guilty of innocence” που βιδώνει πόδια στο πάτωμα και σπάει σβέρκο σε κομματάκια, αλλά δεν σταματάμε εκεί. Έχουμε τις ύπουλες εισαγωγές όπως του επίσης γκρουβοκαταστροφέα “Innate affliction” με την ύπουλη κυκλική μελωδία ή ακόμα και του προαναφερθέντος “Colors of death” που αποτελούν δείγματα των διαφορετικών επιρροών που φέρνουν στο τραπέζι και πως τις κάνουν να δουλεύουν σε όφελος μιας ιδιαίτερης ατμόσφαιρας. Κάτι που θα αναπτυσσόταν στα επόμενα τρία διαμάντια τους. To μπάσο πρωταγωνιστεί στο στακάτο και αιχμή του δόρατος εμπορικά “Ostracized” ενώ αναπνέει υπέροχα στο “Cleanse the seed”.
Τα δε “Heretic war chant” και “Longest hate” αποτελούν τις πιο ξεχωριστές στιγμές μέσα στην ποικιλόμορφη φύση τους, αφήνοντας χώρο σε όλους να λάμψουν. Έχουν και ξεσπάσματα, ειδικά το πρώτο (EYES OF WAR!), ενώ το πόσο πιο απλωμένα είναι σαν συνθέσεις στα 5 και κάτι λεπτά έκαστη, αφήνει χώρο στο κάθε μέρος να αναπνεύσει, όπως πρέπει. Φυσικά και πάλι οι ύπουλες σκοτεινές μελωδίες που σκαρώνει ο Sorychta βρίσκουν το δρόμο τους, με το “Longest hate” να κλείνει με μια τέτοια, αλλά και τα τύμπανα να ρίχνουν τίτλους τέλους στο τόσο ξεχωριστό αυτό κομμάτι. Άλλη μια ακρόαση, κάπως έτσι, ολοκληρώθηκε. Ξανασκέφτεσαι, παρόλο που έχεις γράψει ήδη πόσες λέξεις πιο πάνω “πως στο διάολο, βγήκε αυτό το αποτέλεσμα; Πως το έκαναν, κυρίως, να φαίνεται τόσο εύκολο;”.
“Γιατί μπορούν” είναι η απάντηση. Όταν έχεις ικανούς μουσικούς συνθετικά ΚΑΙ παικτικά, όταν έχεις τη κατάλληλη ατμόσφαιρα, όλα μα όλα, μοιάζουν πολύ πιο απλά. 30 χρόνια μετά, το “Power of inner strength” στέκεται αγέρωχο, φρέσκο και τσαμπουκαλεμένο όπως όταν πρωτοκυκλοφόρησε. Το αστείο, είναι πως ήταν μόνο η αρχή όλων όσων ακολούθησαν στην βραχύβια μα τόσο σπουδαία δισκογραφία των GRIP INC, που συνεχίζει να συναρπάζει όσους έρχονται σε επαφή με αυτή.
Did you know that?
– Το “Dragging me down” βρέθηκε στην μοναδική “μετά – διάλυσης” κυκλοφορία των GRIP INC, ένα EP με τίτλο “Hostage to heaven” το 2015. Αυτή, εκτός του ομώνυμου ύμνου σε εναλλακτική εκτέλεση και του συγκεκριμένου κομματιού, είχε επίσης τα ακυκλοφόρητα “Bittersweet” και “Crawl”.
– Το “Hostage to heaven” τιμήθηκε με διασκευή από τους ιστορικούς Γερμανούς thrashers EXUMER στο “The raging tides” άλμπουμ, με εκλεκτούς καλεσμένους. O τότε drummer των SODOM, Markus Freiwald (έπαιζε μαζί με τον Sorychta τους ιστορικούς tech-thrashers DESPAIR – “History of hate” θα λέτε και θα κλαίτε!), o Rob Dukes (EXODUS) ήταν στα φωνητικά δίπλα στον Mem Von Stein, ενώ στις κιθάρες έπαιξε ο ίδιος ο Waldemar Sorychta, ο οποίος τους έκανε ΚΑΙ τη παραγωγή. Πως τα φέρνει η ζωή όμως, είναι φοβερό!
– Στα sessions του δίσκου, ηχογραφήθηκε και μια διασκευή του “Paint it black” των ROLLING STONES που μπήκε στη συλλογή για τα δέκα χρόνια του Dynamo Open Air festival.
Γιάννης “Hostage To Heaven” Σαββίδης
