ONOMA AΛΜΠΟΥΜ: “Screaming blue murder” – GIRLSCHOOL
ETΟΣ ΚΥΚΛΟΟΦΡΙΑΣ: 1982
ETAIΡΙΑ: Bronze Records
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Nigel Gray
ΣΥΝΘΕΣΗ:
Kelly Johnson- κιθάρες/ φωνητικά
Gil Weston – μπάσο/ φωνητικά
Kim McAuliffe-ρυθμικές κιθάρες/ φωνητικά
Denise Dufort- τύμπανα
Οι αγαπημένες GIRLSCHOOL ήταν ασυγκράτητες στις αρχές της δεκαετίας του ‘80. Κάθε χρονιά και μια νέα κυκλοφορία.Οι δύο πρώτοι τους δίσκοι είχαν καταφέρει να αποκτήσουν την ανάλογη αποδοχή από το κοινό του heavy metal και οι ασταμάτητες συναυλίες που έκαναν παντού με δεκάδες ονόματα του χώρου, τους είχαν τοποθετήσει στα πιο ενεργά και δραστήρια νέα σχήματα της εποχής. Mάλιστα το καλοκαίρι του 1981 βρέθηκαν headliners στην πρώτη μέρα του Reading Festival, ένα από τα highlights τους που δείχνουν το μέγεθος της δημοτικότητάς τους εκείνη την περίοδο.
Είναι αλήθεια ότι τόσο το “Demolition”(1980) όσο και το “Hit and run”(1981) απέκτησαν μεγάλη εμπορική επιτυχία στην πατρίδα τους. Αλλά πέρα από αυτό ήταν και τα δύο εξαιρετικές δουλειές που κοίταζαν κατάματα και στα ίσια τους άνδρες συνάδελφους τους και τις αντίστοιχες κυκλοφορίες της εποχής.
Από τις αρχές του ’82 οι GIRLSCHOOL θα βγουν σε περιοδεία με support τους MERCYFUL FATE, στην συνέχεια θα ακολουθήσουν τους RAINBOW στο Ευρωπαϊκό σκέλος της “Difficult to cure” περιοδείας και κάπου εκεί θα αρχίσουν να γράφουν συνθέσεις για τον νέο τους δίσκο. Τα “Don’t call it love” και “Wildlife” είναι δύο από τα καινούργια κομμάτια που θα ηχογραφηθούν και θα κυκλοφορήσουν στο “Wildlife EP”, ένα single τριών κομματιών που κυκλοφόρησε τον Μάρτιο του 1982 για να προϋπαντήσει το νέο άλμπουμ. Λίγο όμως μετά την κυκλοφορία του single η μπασίστρια Enid Williams θα αποχωρήσει λόγω κούρασης από τις συνεχόμενες και εξαντλητικές περιοδείες από την μπάντα. Με την συμβολή του Lemmy (πάλι αυτός….) στις τάξεις του σχήματος θα εισχωρήσει η Gil Weston που έπαιζε στο punk rock σχήμα των THE ΚΙLLJOYS.
Mε την προσθήκη του νέου μέλους και με παραγωγό τον διάσημο για τις παραγωγές του στους POLICE, Nigel Gray, πίσω από την κονσόλα, θα βρεθούν το διάστημα μεταξύ Φεβρουαρίου και Μαρτίου στα Surrey Sound Studios για να ηχογραφήσουν τα καινούργια τους κομμάτια.
Ο δίσκος θα κυκλοφορήσει τελικά τον Ιούνιο του 1982 (και ο λόγος του άρθρου αυτού που διαβάζεται εδώ είναι για τα 40 του χρόνια που κλείνει σήμερα o δίσκος αυτός) φθάνοντας μέχρι το # 27 των Βρετανικών album charts και με τις κριτικές του Βρετανικού τύπου να είναι αρκετά επικριτικές προς αυτόν.
Σε αυτόν τον δίσκο σε σχέση με τα δύο προηγούμενα albums της μπάντας είναι ότι εδώ διαφαίνεται με πιο μελωδική προσέγγιση σε κάποια κομμάτια, χωρίς όμως να αλλοιώνεται η ηχητική ταυτότητα που είχαμε γνωρίσει από το σχήμα τα προηγούμενα χρόνια. Ακούγοντας κομμάτια όπως το “Don’t call it love” (με το αστείο και εντελώς άκυρο video clip του) φαίνεται ότι το σχήμα φλερτάρει με πιο μελωδικά μονοπάτια, αλλά ευτυχώς χωρίς να παρεκτρέπεται της πορείας του και χωρίς να επιβαρύνεται ο ηχητικός προσανατολισμός του δίσκου.
Από την άλλη, το εναρκτήριο και ομότιτλο κομμάτι είναι ένα εξαιρετικό GIRLSCHOOL κομμάτι με όλα τα χαρακτηριστικά του ήχου τους, φοβερά κοφτερά riffs και solos με εξαιρετικό refrain επίσης, ανοίγει με τον καλύτερο τρόπο την αυλαία. Το “Live with me” είναι μια διασκευή στους ROLLING STONES προσαρμοσμένη στα μέτρα τους, θα δώσει την σκυτάλη στο “Take it from me” μια σύνθεση με πιο rock’ n’ roll διάθεση η τελευταία. Αυτή η ανάλογη rock διάθεση υπάρχει και στo αξιόλογο “You got me”. Το “It turns your head around” έχει βαπτισθεί στην ΜΟΤΟRHEAD κολυμβήθρα, στο δε “Hellrazor” ακούμε ένα punk metal κομμάτι που τα φωνητικά αναλαμβάνει η νεοφερμένη Gil Weston.
Tα mid tempo “Wildlife” και “When your blood runs cold” είναι και αυτά χαρακτηριστικά GIRLSCHOOL κομμάτια που χωρίς να κλέβουν όμως την παράσταση λειτουργούν αθροιστικά στο πολύ καλό τελικό αποτέλεσμα. Ένα αποτέλεσμα που μπορεί για λίγο να μην φτάνει στο ύψος των δύο πρώτων αριστουργημάτων τους, τοποθετεί όμως το “Screaming blue murder ” στην τριάδα των πιο σημαντικών δίσκων στην δισκογραφία τους.
Η μπάντα λίγο πριν την κυκλοφορία του δίσκου στα δισκοπωλεία, θα αρχίσει μια περιοδεία στην Βρετανία 20 συναυλιών και επίσης για πρώτη φορά θα εμφανισθούν στην Αμερική σαν support στους SCORPIONS και ΙRON MAIDEN. H συνεχόμενες περιοδείες και η ζωή στον δρόμο θα επιφέρει και άλλου τύπου προβλήματα που θα κάνουν την εμφάνιση τους τα αμέσως επόμενα χρόνια, αλλά αυτό είναι μια διαφορετική ιστορία που θα ασχοληθούμε μια άλλη φορά.
Το “Screaming blue murder” κλείνει με θετικό πρόσημο την πρώτη τετραετία του σχήματος(το πρώτο τους single “Take it all away”κυκλοφόρησε να θυμίσουμε εδώ στις αρχές του 1979, πολύ πριν από όλους τους συνοδοιπόρους τους στο NWOBHM κίνημα) και διατηρεί την φρεσκάδα του και την γοητεία του, παρά τα σαράντα χρόνια που το βαραίνουν στην πλάτη του. Προσωπικά το έχω πάντα θετικά στην μνήμη μου εδώ και δεκαετίες από όταν μπήκε στην δισκοθήκη μου.
Did you know that?
– Ένα από τα κομμάτια που υπάρχει στο “Wildlife” EP και δεν συμπεριλήφθη στον δίσκο είναι το εξαιρετικό “Don’t stop”. Εδώ τραγουδά η Enid Williams που λίγο αργότερα θα αποχωρούσε από την μπάντα.
– Το “Live with me” των ROLLING STONES υπάρχει στο θρυλικό “Let it Bleed” album του 1969.
– Ο παραγωγός Nigel Gray εκτός των διασήμων POLICE, είχε συνεργαστεί εκείνη την εποχή και με τους PROFFESIONALS και τους SIOUXSIE AND THE BANSHEES. Λίγους μήνες μετά, θα τον βρούμε πίσω από την κονσόλα και των θρυλικών επίσης ΤΑΝΚ, πιο συγκριμένα στο εξαιρετικό δεύτερο album τους “Power of the hunter” που κυκλοφόρησε τον Οκτώβρη του 1982.
– H κιθαρίστρια Kelly Johnson (20/06/1958-15/07/2007) ήταν βασικό μέλος της μπάντας στα τέσσερα πρώτα albums. Αποχώρησε το 1984, θα επιστρέψει όμως το 1993 και θα περιοδεύσει μαζί τους μέχρι το τέλος της ζωής το 2007. Ήταν μόλις 49 ετών όταν έχασε τη μάχη με τον καρκίνο.
Γιάννης Παπαευθυμίου
