A day to remember… 8/6 [CANDLEMASS]

0
190

ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Psalms for the dead” – CANDLEMASS
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2012
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Napalm Records
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Leif Edling
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά – Robert Lowe
Κιθάρα – Mats Björkman 
Κιθάρα – Lars Johansson
Μπάσο – Leif Edling
Τύμπανα – Jan Lindh

Στέκομαι σε στάση προσοχής κάθε φορά που ατενίζω το μαγικό λογότυπο. Διότι φροντίζει και μου υπενθυμίζει την επίδραση που άσκησε από την πρώτη στιγμή που κόσμησε το εξώφυλλο του “Epicus doomicus metallicus” στα ακούσματα του γράφοντα. Σοκ και δέος! Οι CANDLEMASS δημιούργησαν ένα μοναδικό ιδίωμα, αγέρωχο, περιπετειώδες, έντονα λυρικό, με πληθώρα συναισθημάτων! Ασχέτως αν το doom ανήκει ή όχι στις κορυφαίες προτιμήσεις μας, οι Σουηδοί είναι μία περίπτωση καθολικής αποδοχής από τους παροικούντες της μεταλλικής Ιερουσαλήμ. Με δισκογραφικά επιτεύγματα που θα ζήλευαν πολλοί, με σωστές αλλά και λιγότερο επιτυχημένες επιλογές που ενδεχομένως να τους στέρησαν ακόμα μεγαλύτερη αναγνωρισιμότητα και εμπορική καταξίωση, ήταν όμως πάντα εκεί χαρίζοντας μας ανέγγιχτα στον χωροχρόνο μεγαλεία!

Το “Psalms for the dead” αποτελεί το ενδέκατο άλμπουμ των CANDLEMASS και είναι εμφανές πως λειτουργεί υπό καθεστώς μιας θαυμαστής ισορροπίας ήχων και διαθέσεων. Καλοδουλεμένες συνθέσεις, ενορχηστρώσεις λιτές και απέριττες, με τον Lowe για τελευταία φορά πίσω από το μικρόφωνο, μας άφησαν παρακαταθήκη έναν πολύ αξιόλογο δίσκο που μπορεί να μην ανήκει στα highlights της πολυετούς πορείας τους αλλά αποτελεί ένα ακόμα παράσημο, μια ακόμα τρανταχτή απόδειξη του τι πρεσβεύουν διαχρονικά. Αυτή η αινιγματική persona από το Τέξας, λάμπει για μια ακόμα φορά, πείθοντας και τους πλέον δύσπιστους για το ποιό είναι το απόλυτο αηδόνι του doom metal στον αιώνα των αιώνων!

Το σχετικά “πρόσχαρο” για τα δεδομένα του σχήματος “Prophet” ως ying στο yang του επιθανάτιου ρόγχου που απαντά στο όνομα “The sound of dying demons”, η μαυρίλα και το έρεβος, ο Άδης αυτοπροσώπως του “Waterwitch” σε αντιδιαστολή με το πιασάρικο “Dancing in the temple (of the mad queen bee)”… Αλλόκοτα όμορφη και εφιαλτική η ατμόσφαιρα του “The killing of the sun”, πιστό στα SABBATHικά του κελεύσματα ενώ στο “Siren song” το hammond κυριολεκτικά οργιάζει, λειτουργώντας ως φόρος τιμής στον άρχοντα Jon Lord των DEEP PURPLE. Το δε εξόδιο με το “Black as time” μόνο ως απολαυστικό μπορεί να χαρακτηριστεί… Οι CANDLEMASS μπορεί στα μάτια των οπαδών των πρώτων δίσκων να ηχούν πως πατούν σε μια συγκεκριμένη, επιτυχημένη μανιέρα που τους επέτρεψε για χρόνια να κυκλοφορούν μια σειρά από πολύ καλές δουλειές, η αλήθεια είναι, όμως, πως κατ’ αυτό τον τρόπο αδικούν την προσπάθεια του Edling και των συνοδοιπόρων του. Η σταθερή τους πορεία είχε λίγες και χρονικά περιορισμένες αποκλίσεις, γεγονός που δύσκολα τίθεται υπό αμφισβήτηση. Ποιος άλλωστε έχει κατορθώσει να φτάνει με κάθε δίσκο του στο Έβερεστ της συνθετικής ολοκλήρωσης; Η απάντηση είναι προφανής…

Did you know that?

  • Έξι (!;) ημέρες πριν κυκλοφορήσει επίσημα το άλμπουμ, ο Robert Lowe αποχώρησε από το συγκρότημα, το οποίο εν συνεχεία βρήκε τον αντικαταστάτη του στο πρόσωπο του γνωστού γυρολόγου αλλά εξαιρετικού ερμηνευτή Mats Leven.
  • Το σχέδιο του Edling για το “Psalms…” ήταν να αποτελέσει την τελευταία studio κυκλοφορία των CANDLEMASS… Το τι συνέβη από εκεί και μετά είναι λίγο πολύ γνωστό…
  • Υπεύθυνος για το εξώφυλλο του δίσκου ήταν ο Σουηδός Erik Rovanpera, τον οποίο θα εμπιστευτεί στην συνέχεια ο Edling τόσο για τους AVATARIUM και THE DOOMSDAY KINGDOM, όσο και για τις μεταγενέστερες κυκλοφορίες των CANDLEMASS.

Γρηγόρης Μπαξεβανίδης

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here