ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “I hear black” – OVERKILL
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1993
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Atlantic Records
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Alex Perialas, OVERKILL
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά – Bobby “Blitz” Ellsworth
Κιθάρες – Merritt Gant , Rob Cannavino
Μπάσο – D.D. Verni
Drums – Tim Mallare
Έχουμε ξαναπεί ότι εκεί στις αρχές της δεκαετίας του ‘90, οι περισσότερες thrash μπάντες, και κυρίως αυτές από την απέναντι πλευρά του Ατλαντικού, μετά το ομώνυμο άλμπουμ των METALLICA, παρουσίασαν την προδιάθεση να κατεβάσουν στροφές, να πειραματιστούν και να εξερευνήσουν τον ήχο τους, όχι πάντα με τα ιδανικότερα αποτελέσματα. Θυμηθείτε για παράδειγμα το “Force of habit” των EXODUS (και ξεχάστε το αμέσως!). Από τον κανόνα αυτόν δεν ξέφυγαν ούτε οι αγαπημένοι μου OVERKILL που κυκλοφόρησαν σαν σήμερα το έκτο και πιο αμφιλεγόμενο άλμπουμ τους, το “I hear black.” Για να είμαστε εντελώς αντικειμενικοί το “I hear black” είναι το πρώτο άλμπουμ των OVERKILL που έσπασε ένα σερί πέντε συνεχόμενων “δεκαριών”, καθώς υστερεί αισθητά έναντι των προκατόχων του, ενώ, για να το πω κομψά, δεν έτυχε και της θερμότερης υποδοχής από τους οπαδούς όταν κυκλοφόρησε. Είναι όμως τόσο κακός δίσκος; Σαφέστατα και όχι!
Το “I hear black” έχει σαν κύριο χαρακτηριστικό του τον πολύ έντονο groovy ήχο και την μεγάλη αγάπη που πάντα είχαν οι OVERKILL στους BLACK SABBATH. Το πρόβλημα είναι ότι ενώ υπάρχει αρκετό νεύρο και τσαμπουκάς, το πράγμα χωλαίνει, μαντέψτε που; Στις ταχύτητες.
Για μένα είναι αδιανόητο για μια thrash μπάντα να κυκλοφορεί δίσκο χωρίς γρήγορα τραγούδια. Πόσο μάλλον όταν μιλάμε για μια μπάντα του βεληνεκούς των OVERKILL. Εδώ τα περισσότερα κομμάτια είναι mid-tempo, με μια υποβόσκουσα οργή που δυστυχώς παραμένει υποβόσκουσα καθώς ο ακροατής περιμένει υπομονετικά το ξέσπασμα που δεν έρχεται, τουλάχιστον στο βαθμό που θα περίμενε κανείς . Παρόλα αυτά ακόμη και σε αυτόν τον… πειραματικό δίσκο υπάρχουν κομματάρες-διαμαντάκια που αποδεικνύουν ότι ακόμα και στις, όχι και τόσο καλές στιγμές τους, οι OVERKILL μπορούν να εντυπωσιάσουν. Υπάρχουν για παράδειγμα το εναρκτήριο “Dreaming in Columbian”, θυελλώδες και δυναμικό, το εξαιρετικό “Spiritual void”, το “Just like you” που κλείνει τον δίσκο και έχει μια αύρα από τους OVERKILL των προηγούμενων δίσκων και το, σχεδόν bluesy, “Ignorance & innocence” Στον αντίποδα, το ομώνυμο, το “ Undying” και το “Shades of grey” ηχούν κακά και ανέμπνευστα, προκαλώντας δυσάρεστη έκπληξη. Τα υπόλοιπα τραγούδια, δηλαδή τα “World of hurt”, “Feed my head” και “Weight of the world” είναι απλά καλά, από αυτά που οι OVERKILL μπορούν να γράψουν για την πλάκα τους. Μπορεί άλλες μπάντες να σκότωναν για να τα γράψουν, για τους OVERKILL όμως είναι μονοδιάστατα.
Η παραγωγή του Alex Perialas έχει διχάσει και αυτή καθώς δεν είναι λίγοι αυτοί που πιστεύουν ότι έχει χαντακώσει την ποιότητα των συνθέσεων καθώς ο ήχος ακούγεται πιο μπουκωμένος. Προσωπική μου άποψη είναι ότι θα μπορούσε να είναι και καλύτερη, χωρίς όμως αυτό να αποτελεί δικαιολογία για το τελικό αποτέλεσμα. Η απόδοση της μπάντας δεν αμφισβητείται, με τον Blitz όπως πάντα να ξεχωρίζει με τους χρωματισμούς της φωνής του και να αποδεικνύει ότι είναι άνετα από τους καλύτερους frontmen του χώρου.
Χωρίς να είναι, λοιπόν, ένας κακός δίσκος, το “I hear black” είναι ένα άλμπουμ κατώτερο των προσδοκιών που οι ίδιοι οι OVERKILL είχαν δημιουργήσει. Θα το χαρακτήριζα ως “αστοχία υλικού”. Ευτυχώς όμως οι OVERKILL κατάλαβαν ότι οι πειραματισμοί δεν τους ταίριαζαν εκείνη τη δεδομένη χρονική στιγμή και επανήλθαν στις πιο κλασικές τους φόρμες μόλις έναν χρόνο αργότερα με το φανταστικό “W. F. O. “. Από την άλλη, ξέρω πολύ κόσμο που γουστάρει φανατικά το “I hear black” και σε τελική, ποιος είμαι εγώ να τους αμφισβητήσω; Λες να έχουν δίκιο; Πάω να το ξανακούσω!
OVERKILL ΑΦΟΥ!
Did you know that:
- Παρόλες τις διφορούμενες απόψεις το “I hear black” κινήθηκε εξαιρετικά στις πωλήσεις. Θεωρείται από τα πιο επιτυχημένα στην καριέρα των
- Πρώτο άλμπουμ των OVERKILL που κυκλοφόρησε κατευθείαν από την Atlantic Records με το “W. F. O.” να ακολουθεί. Έχοντας αποκτήσει και τα δικαιώματα των πρώτων άλμπουμ, η Atlantic επανακυκλοφόρησε και τα επτά το 2021 σε ένα box set με τίτλο “The Atlantic years 1986-1994”.
- Πρώτο άλμπουμ με τον Tim Mallare (ex- S.O.O. , M.O.D.) στα τύμπανα. Ο Mallare θα παραμείνει σε αυτήν την θέση μέχρι το 2005 και το “ReliXIV”.
- Η Ιαπωνική έκδοση του άλμπουμ περιλαμβάνει το κομμάτι “Killogy” ως bonus.
- Για τις ανάγκες της προώθησης του άλμπουμ γυρίστηκε video clip για το “Spiritual void”.
- Τελευταία φορά που έπαιξαν ζωντανά οι OVERKILL κάποιο τραγούδι από το “I hear black” ήταν το 2002.
Θοδωρής Κλώνης
