ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Crowned in terror” – THE CROWN
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2002
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Metal Blade
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Chris Silver/THE CROWN
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά – Tomas Lindberg
Κιθάρες – Marko Tervonen
Κιθάρες – Marcus Sunesson
Μπάσο – Magnus Olsfelt
Drums – Janne Saarenpää
Μετά τα back-to-back μνημεία του μοντέρνου Ευρωπαϊκού thrash metal “Hell is here” (1999) και “Deathrace king” (2000), οι μακελάρηδες THE CROWN, από το Trollhattan της Σουηδίας, καλούνται να σχεδιάσουν το επόμενο τους βήμα. Κερδίζουν επιπλέον χρόνο επανακυκλοφορώντας μέσω της Century Media τα “Eternal death” και “The burning” (δηλαδή τα άλμπουμ τους ως CROWN OF THORNS που έβγαλαν τo ‘97 και το ‘95 αντίστοιχα) στις αρχές του 2002. Έτσι, στις 9 Απριλίου του 2002, πριν 20 ολόκληρα χρόνια (!) κυκλοφορούν το 3ο τους πόνημα ως THE CROWN (και 5ο συνολικά), το “Crowned in terror”. Αποτελεί τον μοναδικό δίσκο τους, που δεν τραγουδάει ο εμβληματικός Johan Lindstrand. Αποχώρησε το 2001, και αυτός που μπήκε να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά, ήταν ένα άλλο έμβλημα του Σουηδικού ήχου. Ο Κύριος Tomas “Tompa” Lindberg. Άμα αναρωτιέσαι ακόμα ποιος είναι αυτός, για την ιστορία, θρυλικός frontman των AT THE GATES (a.k.a. μπαμπάδες του μελωδικού death metal ήχου), ενώ διατέλεσε σε μια πλειάδα μπαντών όπως οι death/grind σφαγείς LOCK UP (“Hate breeds suffering” και τα μυαλά πεταμένα στο μίξερ!).
Έχοντας τραγουδήσει μόλις ένα κομμάτι του “Deathrace king” (το “Devil gate ride”), ανέλαβε να βοηθήσει τους παλιούς του γνώριμους, ηχογραφώντας τα φωνητικά. Και διάολε, πόσο πολύ έδεσε με τη μπάντα! Από τα υπέροχα blastbeats του ομώνυμου κομματιού που ανοίγει το δίσκο, στο μοναδικό κομμάτι που ακούμε τον Lindstrand, το “Death metal holocaust”, το ξύλο δεν σταματάει! Οι THE CROWN όμως, έχουν τη μυστική συνταγή που ξέρουν λίγοι (όπως λέει και το άσμα!). Μελωδικές κιθάρες, που δε χάνουν γραμμάριο επιθετικότητας, αλλά χρησιμοποιούνται πανέξυπνα για να γραπώσουν τη προσοχή του ακροατή όπως το “Drugged unholy”; ΈΧΟΥΜΕ! Γκάζια που πότε προσιδιάζουν στα ακραιότερα γκάζια των SODOM, SEPULTURA, SLAYER τύπου “Out for blood” (όνομα και πράγμα!); ΈΧΟΥΜΕ ΣΟΥ ΛΕΩ!
Έχουμε καραϋμνάρες όπως το “Speed of darkness” με το εθιστικό τους ρεφρέν που αναρωτιέσαι αν πρώτα θα ανατριχιάσεις ή αν θα δείρεις; ΈΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΠΟ ΑΥΤΟ! Έχουμε κομμάτια με επίδειξη υψηλής τεχνικής κατάρτισης των παικτών και δείγματα κλάσης όπως το “Under the whip”, ή το σχεδόν εξάλεπτο “World below”; ΈΧΟΥΜΕ ΜΑΣΤΟΡΑ! Προστέθηκε και λίγη υποβόσκουσα απελπισία από την ερμηνεία “σκίζω το λαρύγγι στη μέση” του Tompa, να το αφήσω; ΝΑ ΤΟ ΑΦΗΣΕΙΣ, ΦΥΣΙΚΑ ΝΑ ΤΟ ΑΦΗΣΕΙΣ! Άσε και το σβέρκο, και το λαρύγγι μου σε μια μεριά, γιατί τα κατέστρεψα που τα κατέστρεψα, δεν είναι δυνατόν να ξαναχρησιμοποιηθούν. Ωραία, πολύ χαίρομαι, γιατί δε μας βλέπω καλά! Δεν σώζεσαι από όπου κι αν το πιάσεις, φίλε μου. Η μπάντα επιβάλλεται στα αυτιά σου και στη καρδιά σου, με όλα τα παραπάνω, και ό,τι έρχεται καταπάνω σου, δεν μπορείς να το ελέγξεις για τα επόμενα 43 περίπου λεπτά που διαρκεί ο δίσκος. Οπότε απλά γίνεσαι οπαδός και πίνεις νερό στο όνομα τους!
20 χρόνια μετά, το “Crowned in terror” αποτελεί, πέραν της διαχρονικής ποιότητας του που προστίθεται σε μια συνεπέστατη δισκογραφία, ένα δίσκο κομβικής σημασίας για τους THE CROWN. Και αυτό διότι, έγινε προάγγελος πολλών γεγονότων, πάμε να τα δούμε ένα-ένα. Ο Lindstrand θα επέστρεφε για το διάδοχο του εδώ παρουσιαζόμενου δίσκου, το καταπληκτικό “Possessed 13” (2003). Την αμέσως επόμενη χρονιά θα επανηχογραφούσε τα φωνητικά του “Crowned in terror” για να κυκλοφορήσει ως “Crowned unholy”, με τη μπάντα εκείνη τη χρονιά να διαλύεται. Ο ίδιος θα έφτιαχνε τους ONE MAN ARMY AND THE UNDEAD QUARTET, ο Tervonen τους ANGEL BLAKE, μέχρις ότου το line up επιστρέψει σε πρώτο χρόνο ως DOBERMANN (δηλαδή, οι THE CROWN χωρίς τον Lindstrand), και σε δεύτερο χρόνο, από το 2009 ως THE CROWN. Έκτοτε, πετσοκόβουν τους σβέρκους μας, όπου μας βρουν, οι αλήτηδοι!
Did you know that?
– Πλην της θητείας δύο δίσκων στην Century Media, οι THE CROWN, αποτελούν αποκλειστικά συγκρότημα της Metal Blade με όλη τη λοιπή δισκογραφία τους, να βγαίνει υπό το όνομά της. Το λες και σχέση ζωής εδώ που τα λέμε!
– Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Lindberg αποτέλεσε για λίγο μέλος μιας μπάντας. Θυμίζουμε τα 2 πρώτα φοβερά άλμπουμ των NIGHTRAGE (“Sweet vengeance” – 2003, “Descent into chaos” – 2005)
Γιάννης Σαββίδης
