ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Signals” – RUSH
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1982
ΕΤΑΙΡIΑ: Mercury
ΠΑΡΑΓΩΓΟΙ: RUSH & Terry Brown
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά, μπάσο, synthesizers: Geddy Lee
Κιθάρες: Alex Lifeson
Drums: Neil Peart
Ένα από τα πιο βασικά σημεία σε αυτό το anniversary είναι να αναλογιστεί κανείς τι είχαν κυκλοφορήσει οι RUSH μόλις ένα χρόνο πριν: To “Moving Pictures” φυσικά. Ένα album με τεράστια επιτυχία σε πωλήσεις, αλλά και ραδιοφωνικά (όταν το ραδιόφωνο είχε ακόμα φοβερή δύναμη και επιρροή) κάνοντάς το τελικά ένα πραγματικό album αναφοράς (το ίδιο βέβαια μπορείς να πεις και για άλλα 5 τουλάχιστον albums των RUSH).
Αντί να ακολουθήσουν τον safe δρόμο και να φτιάξουν ένα “Moving Pictures No2” (μόνο ένας αδαής βέβαια θα πίστευε πως οι RUSH θα έκαναν κάτι τόσο προβλέψιμο), το trio δημιουργεί το “Signals”, ένα δίσκο που τα synthesizers κυριαρχούν. Από την άλλη, τα synths -ήδη από την RUSH 70s era- είχαν ζωτικής σημασίας ρόλο στην δομή των συνθέσεων έτσι κι αλλιώς. Θέλω να πω, πως οι RUSH δεν ανακάλυψαν ξαφνικά τα synths το 1982 επειδή το New Wave και το New Romantic κίνημα ήταν στα πάνω τους τότε και είπαν να βάλουν μερικά για να είναι στο κλίμα. Ακριβώς το αντίθετο, αν ψάξεις κάτω από το δέρμα 70s συνθέσεων των RUSH, θα βρεις ξεκάθαρα New Wave γυρίσματα, bridges και στοιχεία μέσα σε όλο το Progressive Rock τους. Ούτε φυσικά οι οπαδοί των RUSH έπαθαν κανένα εγκεφαλικό όταν άκουσαν το “Signals” για πρώτη φορά, ούτε άκουσα κανέναν να πετάει το album από το μπαλκόνι. Όπως δεν χαλάστηκε και κανείς ακόμα και με τα reggae στοιχεία που υπάρχουν στον δίσκο.
Όχι πως σταμάτησα και ποτέ να ακούω το “Signals” όλες αυτές τις δεκαετίες (Ολλανδική κυκλοφορία σε βινύλιο first press εννοείται), αλλά ακούγοντάς το ξανά και ξανά για τις ανάγκες αυτού του κειμένου συνειδητοποιείς τι impact είχε τελικά αυτός ο δίσκος στις γενιές που άκουγαν (και) το “Signals”, φτιάχνοντας στην πορεία πετυχημένες Progressive Rock ή Progressive Metal μπάντες…
Απέδειξε πως αν τα synthesizers χρησιμοποιηθούν σωστά και με ευφυία, δύσκολα θα κάτσεις να σκεφτείς πόσo τοις εκατό κιθάρα ακούγεται σε σύγκριση με τα keyboards, θέτοντας μία ανούσια και χωρίς νόημα σύγκριση μπροστά στο συναίσθημα που τελικά εισπράττεις.
Κομβικό σημείο επίσης είναι οι στίχοι. Έχοντας αφήσει πίσω για τα καλά την sci fi θεματολογία, οι στίχοι του Neil Peart (όλοι οι στίχοι του “Signals” είναι –αναμενόμενα- γραμμένοι από τον drummer Neil Peart, εκτός από το “Chemistry” που τα credits είναι και στους 3 τους) είναι για την φυγή, την απόδραση, την περιπέτεια, τα ρίσκα στη ζωή, τον φόβο και τον ρόλο που παίρνει (ή δεν παίρνει) στις αποφάσεις, τον αναστοχασμό, τους συμβιβασμούς, τους μη συμβιβασμούς, τι πήγε τελικά λάθος, τι πήγε σωστά. Βλέπεις ξεκάθαρα, για άλλη μια φορά , πόσο οι στίχοι του Professor είχαν τέτοια επίδραση στους αντίστοιχους του Jim Matheos για παράδειγμα (αυτό βέβαια είχε ήδη ξεκινήσει από το “Permanent Waves” album , μια ματιά στο “Different Strings” αρκεί) , αλλά και στο μεγαλύτερο μετέπειτα κομμάτι της intelligent ροκ/metal γραφής.
Προσωπικό αγαπημένο track του “Signals”, το ανατριχιαστικό “Losing It”, αν και το RUSH album που τελικά θα μου άλλαζε την ζωή, θα ερχόταν 2 χρόνια μετά, το 1984, τη στιγμή που θα άκουγα το “Between The Wheels” από το “Grace Under Pressure”…
Did you know that:
- To τραγούδι “Countdown”, είναι εμπνευσμένο από το ταξίδι που είχαν κάνει και τα τρία μέλη των RUSH στο ακρωτήριο Canaveral στην Florida (12 Απριλίου 1981) για να δουν την εκτόξευση του διαστημικού λεωφορείου Columbia;
- Tο “New World Man” γράφτηκε μέσα σε μία (1) μέρα και ηχογραφήθηκε την αμέσως επόμενη μέρα, γεγονός εντελώς αφύσικο για τα δεδομένα της τελειομανίας των RUSH;
- Tο βιολί στο “Losing It” το παίζει ο Καναδός multi-instrumentalist Ben Mink και αργότερα βασικός συνθέτης της K.D Lang ;
- To “Losing It” δεν είχε παιχτεί ποτέ live μέχρι και το R40 show τους στο Toronto, στις 19 Ιουνίου του 2015 ;
- To “Chemistry” είναι το τελευταίο track που στα στιχουργικά credits είναι και οι 3 RUSH ;
Γιώργος Φακίνος
