“Evolution through death”
Μετά από την προακρόαση, αλλά και την παρουσίαση της τελευταίας δισκάρας των ACID DEATH, “Evolution”, ήρθε η ώρα για το “3 στα 3”! Καλά καταλάβατε, ανακρίναμε τον Σάββα Μπετίνη, μπροστάρη, τραγουδιστή και ιδρυτικό μέλος των θρυλικών progressive deathsters, αναφορικά με τη κυκλοφορία, τις επερχόμενες συναυλίες του συγκροτήματος για τη προώθηση του και πολλά ακόμα. Απολαύστε τον!
Σάββα, καλησπέρα και καλωσόρισες στο ROCK HARD! “Evolution” το λοιπόν, άλλος ένας δίσκος σας που εισπράττει τόσο σπουδαίες κριτικές εντός και εκτός των τειχών, του ROCK HARD συμπεριλαμβανομένου! Τα θερμά μου συγχαρητήρια και από αυτό το βήμα.
Καλησπέρα Γιάννη! Για άλλη μια φορά – και ίσως πολύ πιο έντονα σε σχέση με το παρελθόν – εισπράττουμε τόσα πολλά θετικά σχόλια από τον κόσμο και τα περιοδικά για αυτή τη δουλειά. Ειλικρινά σας ευχαριστούμε όλους! Για εμάς αυτή είναι και η μεγαλύτερη πληρωμή στο όνειρό μας.
Το άλμπουμ είναι θεματικό, εξετάζοντας την εξέλιξη του ανθρώπου από διαφορετικές σκοπιές. Πως προέκυψε αυτό το θέμα από στιχουργικής άποψης; Είχατε κάποια αντίστοιχα άλμπουμ σαν “οδηγούς” ως προς την ανάπτυξη του concept στιχουργικά/μουσικά ή δράσατε πιο “ελεύθερα” ας το πούμε έτσι;
Η ιδέα για ένα θεματικό άλμπουμ ήρθε από τον Ντένη (κιθάρες), ο οποίος είχε στήσει μουσικά και το μεγαλύτερο ποσοστό του υλικού, ξεκινώντας από την περίοδο της καραντίνας. Το θέμα με το οποίο θα καταπιανόμασταν ήρθε από τον Κώστα (τύμπανα). Η αλήθεια είναι ότι ουδέποτε είχαμε καταπιαστεί με κάτι τέτοιο και ούτε είχαμε επαφή με κάποιο αντίστοιχο άλμπουμ, ώστε να έχουμε μια-κάποια ιδέα. Άρα πλέαμε σε αχαρτογράφητα νερά. Πραγματικά δεν ξέραμε το “πως…” και το “γιατί…” αλλά αυτό δεν αποτελεί πρόβλημα αν πραγματικά θέλεις να δουλέψεις. Θα βρεις τον τρόπο! Έτσι λοιπόν ξεκινήσαμε να προβάρουμε τα νέα κομμάτια από τον Σεπτέμβριο του 2022 στη μουσική τους και ταυτόχρονα ξεκίνησε να διερευνείται το σύνολο των θεμάτων που θα παρουσιαστούν και ο τρόπος προσέγγισης. Αυτό το ανέλαβα εγώ, όχι γιατί είχα κάποια ιδέα αλλά γιατί ξεκίνησα να γράφω και πάνω στη γραφή βρήκα ένα μοτίβο που έβλεπα ότι άρχισε να δουλεύει. Πάντα σε συνεννόηση με τα υπόλοιπα παιδιά προέκυψαν 8 διαφορετικά θέματα, σύγχρονα και μη, με αρκετό κόπο βέβαια, με ξενύχτι, σκίσιμο χαρτιών, άπειρες ώρες περπατήματος μέσα στο σπίτι με το τσιγάρο στο χέρι – για να συγκεντρωθεί η σκέψη, καλά οι αντικαπνιστές μη βαράτε! – και το αποτέλεσμα ήταν σε δύο+ χρόνια το άλμπουμ να ολοκληρωθεί. Τα κομμάτια βέβαια από 8 έγιναν 12 με την προσθήκη των ιντερλούδιων που τοποθετήθηκαν ώστε να τονίσουν το νόημα του επερχόμενου κομματιού το οποίο συνοδεύαν. Άρα μπορουμε να πούμε σαν συμπέρασμα ότι, ναι, δράσαμε πιο “ελεύθερα” στο θέμα δημιουργίας.
Θα έλεγες ότι ο λιτός και απέριττος τίτλος, εκτός από το να υποδηλώνει το θέμα του άλμπουμ, αποτελεί και μια δήλωση για τους ίδιους τους ACID DEATH, δεδομένης της προοδευτικής σας φύσης;
Αυτό η αλήθεια είναι ότι δε μας πέρασε από το μυαλό, παρόλο που υπήρξε η ιδέα να “περάσουν” στο εξώφυλλο κατά κάποιο τρόπο στοιχεία από τα προηγούμενα άλμπουμ, αλλά, ναι, σίγουρα κατά βάθος ισχύει κάτι τέτοιο. Πάνω από όλα εμείς εξελιχθήκαμε μέσω αυτής της δουλειάς, γίναμε σαφώς καλύτεροι και ο τρόπος που το “Evolution” δουλεύτηκε υπήρξε ένα μεγάλο σχολείο για εμάς.
Ένα θεματικό άλμπουμ, εκ φύσεως, αποτελεί ένα μεγαλεπήβολο σχέδιο. Ως εκ τούτου, αποτελεί και δίκοπο μαχαίρι η υλοποίηση του, άμα δεν δώσεις προσοχή στις λεπτομέρειες. Ποιες δυσκολίες συναντήσατε εσείς στην υλοποίηση του άλμπουμ; Ποιο είναι το μεγαλύτερο μάθημα που θεωρείτε πως πήρατε από όλη αυτή τη διαδικασία;
Είναι πραγματικά ΔΥΣΚΟΛΟ το να καταπιαστείς με ένα θεματικό άλμπουμ! Το concept άλμπουμ είναι ίσως πιο απλό…περιγράφεις μια ιστορία από την αρχή μέχρι το τέλος, όπως τη φαντάζεσαι. Στο θεματικό άλμπουμ κινδυνεύεις να αναμασάς τα ίδια και τα ίδια και τελικά το αποτέλεσμα μετά από κόπο και χρόνο να είναι για πέταμα! Η δυσκολία στην περίπτωσή μας ήταν περισσότερο στιχουργική και λιγότερο μουσική, το να αποφύγεις αυτό το «αναμάσημα», αυτό το καταφεραμε. Στο μουσικό κομμάτι και κυρίως στο κομμάτι της παραγωγής ήταν το μεγαλύτερο Σχολείο για εμάς. Το στοίχημα ήταν να ακουστεί το “Evolution” διαφορετικό από το σύνολο των “well produced” δίσκων που κυκλοφορούν σήμερα. Να ακουστεί όμως και τόσο καλό που ακόμα και αν δεν αρέσει μουσικά σε κάποιον, ο ήχος και η δόμησή του τουλάχιστον να του μείνουν στο μυαλό. Το βασικό σε αυτή την άποψη ήταν το ότι το κομμάτι της παραγωγής το αναλάβαμε εξ ολοκλήρου εμείς, έχοντας σαν δεδομένο το ότι μετά από 35 σχεδόν χρόνια και 7 άλμπουμ συν τα άλμπουμ που βγάλαμε με τα παραπλεύρως σχήματα που ήταν ο καθένας μας από το 2001 έως το 2010… ε, κάτι έχουμε μάθει σε αυτό το κομμάτι.
Πόλος έλξης του άλμπουμ από εμπορικής άποψης, αναπόφευκτα, ήταν η συμμετοχή του James Murphy και του Kelly Shaefer στο “The gateway to knowledge”. Δύο θρύλων του Αμερικάνικου death metal. Ήταν οπαδικό όνειρο από παλιά για εσάς κάτι ανάλογο, ή προέκυψε σαν ιδέα κατά τη σύνθεση του κομματιού;
Το να έχουμε αυτούς του δύο καλλιτέχνες στο δίσκο ήταν πραγματικό Όνειρο Ζωής! Μιλάμε για ένα καλό κομμάτι της death metal σκηνής της Florida που – κακά τα ψέματα – μας στιγμάτισε τουλάχιστον στα πρώτα βήματά μας. Η ιδέα ήρθε από τον webmaster μας και ιδιοκτήτη του Altars Of Metal e-mag. Δημήτρη Πετράκη, ο οποίος είχε κάνει συνέντευξη με το καθένα τους. Η σκέψη ήταν από μέρους του “γιατί όχι;…”. Η πρώτη κρούση έγινε στον Kelly R Shaefer την άνοιξη του 2025 και ενώ είμασταν ήδη σε τροχιά ηχογράφησης, ενώ ο ίδιος ήταν σε tour με τους ATHEIST. Η πρώτη σκέψη ήταν “σιγά μην ασχοληθεί…”. Η απάντηση όμως ήταν “για στείλτε μου και τους στίχους και πείτε μου που και πώς θα θέλατε να πατήσω…”. Περιττό να σου πω πως αισθανθήκαμε! Αντιστοίχως με τον James Murphy η επαφή έγινε μόλις λίγες μέρες αργότερα, του άρεσε ιδιαίτερα το μέρος που θα έβαζε το solo του, καθώς και το γεγονός ότι θα συμμετείχε και ο Kelly. Το αξιοσημείωτο είναι ότι αυτοί οι δύο καλλιτέχνες, που ταυτόχρονα είναι και φίλοι, για πρώτη φορά βρίσκονται μαζί σε ένα κομμάτι και αυτό είναι το “The gateway to knowledge” και για τους φίλους που τυχόν δεν το έχουν ακούσει, το βρίσκουν εδώ:
Μουσικά, μιλάμε για τον πιο άμεσο δίσκο της δεύτερης περιόδου των ACID DEATH. Παρόλα αυτά, παραμένει πιστός στο progressive death metal στυλ της μπάντας. Πόσο εύκολο ή δύσκολο ήταν να διατηρήσετε αυτή την ισορροπία;
Εδώ θα διαφωνήσω μαζί σου. Δεν είναι ο πιο “άμεσος”, είναι όμως έτσι δομημένος ώστε να έχει όλα τα στοιχεία που μας χαρακτήρισαν μέσα στα χρόνια ύπαρξής μας, χωρίς να υπάρχει υπερβολή ή “τυφλή” επίδειξη δεξιοτεχνίας. Αυτό δεν είναι εύκολο και κυρίως μπορείς εύκολα να “ξεφύγεις” προσπαθώντας απλά να δείξεις πόσο καλός είσαι – αν είσαι – σε αυτό που κάνεις, χάνοντας την ουσία και δημιουργώντας κάτι που τελικά…δεν απευθύνεται σε κανέναν. Βάλαμε πολλές φορές τους εαυτούς μας στη θέση του απλού ακροατή κατά τη διαδικασία παραγωγής του “Evolution” και αρκετές φορές αναθεωρήσαμε πριν καταλήξουμε στο τελικό αποτέλεσμα. Και αυτό μάλλον μας βγήκε σε καλό.
H ιστορία των ACID DEATH, χωρίζεται χοντρικά σε δύο εποχές, μια από το 1989 ως και το 2001 και μια, από το 2011, ως και τις μέρες μας. Στην πρώτη σας εποχή, βρήκατε τη “φωνή” σας μουσικά. Στην δεύτερη σας εποχή, με άλλα δεδομένα μπροστά σας, κερδίσατε νέους οπαδούς, καλύπτοντας παράλληλα και το χαμένο έδαφος. Θεωρείς ότι πλέον είναι πιο πρόσφορο το έδαφος για αυτό που κάνετε σε σχέση με τότε;
Πλέον σίγουρα. Πλέον ο κόσμος είναι “ανοιχτός” και δέχεται το διαφορετικό. Το πιο “έξω από τα νερά μου”. Στο παρελθόν αυτό ήταν ανέκδοτο…το “Pieces of mankind” στα ράφια του – τότε –Metropolis παρέμεινε ακίνητο, στα listening points το άκουγαν και γελούσαν – και έχω υπάρξει σιωπηλός μάρτυρας αυτού του γεγονότος, δυστυχώς. Έναν χρόνο μετά γινόταν στην Αγγλία δίσκος του μήνα σε περιοδικό που μοίρασε του άσσους και τα διπλά στις Ελληνικές μπάντες σαν να ήταν στραγάλια και ΤΟΤΕ, ερχόμενο ως εισαγόμενο προϊόν γνώρισε μια κάποια αναγνώριση. Τώρα, αυτά βέβαια ανήκουν στο παρελθόν. Αλλά τώρα ο κόσμος σε σημεία επιζητά να βρει το “διαφορετικό”.
Έχετε ανακοινώσει μια σειρά συναυλιών για τη προώθηση του άλμπουμ σε Γιάννενα, Αθήνα και Πάτρα. Σε Αθήνα και Πάτρα σας συνοδεύουν οι παλιοί γνώριμοι DEATH COURIER, ενώ την συναυλία στην Αθήνα, ανοίγουν οι KINETIC. Τόσο εσύ, όσο και ο Κώστας Αλεξάκης (drums), έχετε υπάρξει μέλη τους από τις αρχές τους το 2002 ως την επαναδραστηριοποίηση των ACID DEATH το 2011-2012. Ενδιαφέρουσα σύμπραξη! Τι μπορούμε να περιμένουμε από αυτή τη βραδιά;
Αυτό θα σας αφήσουμε να το δείτε στις 15 Φλεβάρη στο Piraeus Academy! Και ναι, πραγματικά θα είναι ενδιαφέρον!
Ποια είναι τα μελλοντικά σχέδια των ACID DEATH από εδώ και πέρα; Να περιμένουμε κάποιο video clip για το “Evolution”;
Κάτι ξέρεις εσύ! Εκτός από τα 2 lyric videos που κάναμε για τα “The gateway to knowledge” και το “Rise of salvation” ετοιμάζουμε και το official video clip που θα είναι για το “Coded dominion”. Για Ελλάδα αναμένουμε ακόμα κάποιες απαντήσεις για επιπλέον ημερομηνίες, φιλοδοξούμε μέχρι το καλοκαίρι του 2026 να φτάσουμε τα 5-6 live ανά την Ελληνική επικράτεια ενώ ταυτόχρονα έχουμε αρχίσει τις κρούσεις για ένα Ευρωπαϊκό tour από το φθινόπωρο. Το σίγουρο είναι ότι υπάρχει πολλή, πολλή δουλειά ακόμα μπροστά μας!
Σάββα, σε ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σου, ήταν τιμή μου! Ο επίλογος είναι δικός σου!
Εμείς σαν μπάντα σε ευχαριστούμε, Γιάννη, για την ωραία κουβέντα και την παρουσίαση. Το “Evolution” είναι εδώ και περιμένει να το ακούσετε, να το σχολιάσετε και εμείς πάλι να συζητήσουμε μαζί σας τα σχόλιά σας! Και πάλι ευχαριστούμε πολύ!
https://www.facebook.com/AcidDeathGR
https://www.youtube.com/user/aciddeathgr
https://www.instagram.com/aciddeathgr/
Γιάννης Σαββίδης
