Πέντε χρόνια πριν, όταν ακόμη η στήλη μας Underground Halls λεγόταν Underground Scans και βρισκόμασταν στο Vol. 46, είχαμε συναντήσει τους ADAMANTIS, στο ανεξάρτητο ντεμπούτο τους “Far flung realm”. Το πρώτο εκείνο δείγμα τους ήταν μεν αξιόλογο, είχε όμως χτυπητές αδυναμίες, επάνω στις οποίες η μπάντα όφειλε να δουλέψει και να βελτιωθεί, στο μέτρο του δυνατού. Καλά στοιχεία μπορούσε κανείς να ξεχωρίσει, δυστυχώς όμως υπήρχαν κι αρκετά που δεν άφηναν τη μπάντα να υλοποιήσει στο πεντάγραμμο, όσα πιθανόν είχε στο νου της.
Μια πενταετία μεσολάβησε μέχρι οι Αμερικανοί από τη Μασαχουσέτη (Massachusetts, λέγεται πάντα με βέρα αμερικανική προφορά, oh yeah) να κυκλοφορήσουν τον διάδοχο του “Far flung realm” (το “The Daemon’s Strain” EP το αφήνω εκτός κουβέντας για ευνόητους λόγους) και η πενταετία αυτή ήταν αρκετή, όπως δείχνει το τελικό αποτέλεσμα, για να επιβραβευτεί η δουλειά που «έριξαν» στο studio. Υπό την σκέπη της No Remorse πλέον και με νέο line up, οι ADAMANTIS δείχνουν να πατούν πια καλά στα πόδια τους και να είναι έτοιμοι να κάνουν το επόμενο βήμα, χωρίς παραπατήματα και αστάθεια στη… βάδιση.
Το στυλ τους έχει αλλάξει, σχετικά. Στο “Far flung realm” ακούσαμε ένα κράμα heavy/power metal, με κάποιες πιο εναλλακτικές αναφορές σε συγκροτήματα σαν τους UNTO OTHERS (πρώην IDLE HANDS) και τους SPELL, κοντά σε αυτό που ονομάζουμε NWOTHM ως ευρύτερο πλαίσιο. Τώρα, όλα είναι ξεκάθαρα: Το power metal είναι η μοναδική τους «ρότα», σε καθαρά ευρωπαϊκά μάλιστα μοτίβα, κάτι που δικαιολογεί απόλυτα την συνεργασία με τον παραγωγό Henrik Udd (HAMMERFALL, POWERWOLF), κάνοντας δε την συμμετοχή του Jeff Loomis (NEVERMORE, πρώην ARCH ENEMY) να φαίνεται σχεδόν σαν μια ευχάριστη έκπληξη.
Οι ADAMANTIS «φέρνουν» σε HAMMERFALL, στους DOMINE όταν «γυάλισαν» αρκετά τον ήχο τους, λίγο στους BLIND GUARDIAN… Στα αργά τους, πιο επιβλητικά μέρη, μου θύμισαν και λίγο τους δικούς μας PROTEAN SHIELD. Ωραίο το «πακέτο», σίγουρα, αλλά ωραιότερο το κάνουν οι δικές τους δυνατότητες. Με στίχους εμπνευσμένους από τα έργα και τους «κόσμους» των J.R.R. Tolkien, Michael Moorcock και Andrzej Sapkowski, το power metal των Αμερικανών είναι ικανό να ενθουσιάσει τους φίλους του είδους.
Το πλέον εντυπωσιακό, είναι η βελτίωση της φωνής του Jeff Stark. Από ένας πολύ μέτριος τραγουδιστής, εδώ παρουσιάζεται δύο επίπεδα καλύτερος. Χωρίς να είναι κάτι το εκπληκτικό, φαίνεται ότι έχει δουλέψει πολύ και έχει τοποθετήσει τη φωνή του σωστά επάνω στα τραγούδια. Ένα ακόμη χαρακτηριστικό που οφείλω να επισημάνω είναι πως, αν και μιλάμε για ευρωπαϊκό power metal, το οποίο έχει παράδοση και έμφυτη τάση στα γρήγορα, εμβατηριακά τραγούδια, οι ADAMANTIS διαπρέπουν κυρίως στα πιο αργά, επικά τους κομμάτια, σαν το υπέροχο “Gates of Miklagard”. Όπου “Miklagard” (Μεγάλη Πόλη) η Κωνσταντινούπολη, όπου “Grikkland” (η γη των Ελλήνων), η περιοχή από τις δαλματικές ακτές μέχρι τη Θεοδοσιούπολη. Οι Βίκινγκς του πολυτραγουδισμένου Harald Hardrada τα έλεγαν αυτά, όχι εγώ.
Τέλος, να αναφέρω ότι η CD έκδοση του άλμπουμ περιέχει ένα επιπλέον κομμάτι και πως ξεκινώντας από την Ελλάδα και το Up The Hammers Festival, οι ADAMANTIS πρόκειται να ξεκινήσουν την πρώτη τους ευρωπαϊκή περιοδεία. Τους εύχομαι ειλικρινώς να έχουν μια άκρως επιτυχημένη χρονιά!
Μεγάλη έκπληξη!
8 / 10
Δημήτρης Τσέλλος
