“Melodies of storm”
Οι Αθηναίοι melodeathsters AETHERIAN, μετά τη κυκλοφορία του πολύ καλού τους δίσκου “At storm’s edge”, βρίσκονται συνεχώς στο «δρόμο» για να προωθήσουν τη νέα τους δουλειά. Μετά τη περιοδεία τους με τα ιερά τέρατα του death metal VADER, ήρθε η ώρα του Αθηναϊκού κοινού να απολαύσει τις ακραίες μελωδίες τους επί σκηνής, αφού μαζί με τους AMONGRUINS, τους OCEAN OF GRIEF και τους EUPHROSYNE θα εμφανιστούν στο Piraeus Club Academy ατις 24 Νοεμβρίου, όπου οι μπάντες θα παρουσιάσουν τις τελευταίες τους δουλειές. Μιλήσαμε λοιπόν με το συγκρότημα, για τη μουσική τους, την περιοδεία τους και άλλα πολλά.
Ο τελευταίος σας δίσκος “At the storm’s edge” λαμβάνει πολύ θετικές κριτικές. Είστε ικανοποιημένοι με το αποτέλεσμα;
Ήμασταν ήδη πολύ ευχαριστημένοι όταν παραλάβαμε στα χέρια μας και ακούσαμε το final mix του “At storm’s edge”. Είναι ένα βήμα παραπέρα από τις προηγούμενες δουλειές μας. Είναι πιο επικός και πιο δυναμικός δίσκος από το “The untamed wilderness” καθώς τα κομμάτια έχουν κατά βάση μεγαλύτερες ταχύτητες, πιο extreme σημεία και πιο grande παραγωγή. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι και λιγότερο μελαγχολικός μουσικά και στιχουργικά. Έχει για εξώφυλλο το “Les Fleurs du Mal” του Yoann Lossel που όταν το είδαμε για πρώτη φορά μείναμε με το στόμα ανοιχτό. Αφού λοιπόν δώσαμε στον δίσκο όσο πιο πολλή έμπνευση, πόρους, χρόνο και υπομονή μπορούσαμε να διαθέσουμε ήρθε η ώρα της κυκλοφορίας. Το γεγονός ότι πήρε καλές κριτικές και αρέσει στο κοινό μας αλλά κέρδισε και καινούργιο κόσμο μας χαροποιεί και μας επιβεβαιώνει ότι δεν «το ζούμε μόνοι μας» αλλά όντως είναι κάτι που αξίζει να βρίσκεται εκεί έξω.
Ποια ήταν η κύρια πηγή έμπνευσης για την δημιουργία του άλμπουμ;
Δεν μπορούμε να πούμε για το μουσικό κομμάτι ότι υπήρχε μια συγκεκριμένη πηγή έμπνευσης. Η μουσική η ίδια αποτελεί αστείρευτη πηγή. Το ότι ακούμε μουσική, μας κάνει να θέλουμε να γράψουμε μουσική. Υπάρχει ένα ένστικτο για δημιουργία το οποίο ακολουθούμε όταν αυτό μας καλεί. Πολλές φορές πυροδοτείται από έντονες συναισθηματικά στιγμές. Είναι μιας μορφής ψυχοθεραπεία. Είναι η ανάγκη της ψυχής να βγει έξω και να μιλήσει την δική της γλώσσα. Να εξωτερικεύσει τον πόνο ώστε να βρει την λύτρωση.
Αν μη τι άλλο η lead κιθάρα εντυπωσιάζει στον δίσκο. Είναι κάτι που δώσατε έμφαση;
Σίγουρα δίνουμε παραπάνω έμφαση στην μελωδικότητα και την λυρικότητα της μουσικής μας. Είναι το βασικό χαρακτηριστικό των AETHERIAN και αναπόσπαστο κομμάτι του genre που ακούμε. Αλλιώς μάλλον θα λέγαμε ότι παίζουμε death metal και όχι melodic death metal. Επιπλέον, δουλέψαμε παραπάνω τον ήχο μας σε αυτό τον δίσκο όποτε και βελτιώσαμε αρκετά το tone των οργάνων. Από κει και πέρα σίγουρα έχει συμβάλει στην lead και η ενασχόληση με κλασική αλλά και παραδοσιακή μουσική. Επίσης, ο Φώτης με μαεστρία φρόντισε η lead να κάνει “cut through the mix” που λένε και οι ειδικοί.
Πως ήταν η συνεργασία σας με τον Φώτη στα Devasoundz sttudios;
Εξαιρετική. Ήταν η πρώτη φορά που δουλέψαμε με producer και δεν θα μπορούσαμε να έχουμε βρει κάποιον που να ταιριάζουμε περισσότερο. Πολύ σοβαρός επαγγελματίας με πολλά χιλιόμετρα στο κοντέρ, ακούραστος, με επιμονή στην λεπτομέρεια και αστείρευτη πηγή χιούμορ. Μας έβγαλε το λάδι για να πάρει τα σωστά takes και αυτό φάνηκε στο τελικό αποτέλεσμα. Οι αναμνήσεις μας στα Deva είναι πολύ όμορφα χρωματισμένες και ο καιρός που περάσαμε εκεί άκρως δημιουργικός.
Πέρασε εύλογο χρονικό διάστημα για να κυκλοφορήσετε κάτι καινούριο. Ήταν θέμα επιλογής;
Θα πούμε πως όχι. Σίγουρα πήραμε τον χρόνο μας μετά το “Untamed” αλλά δεν σκοπεύαμε να αργήσουμε τόσο. Το γεγονός ότι μέλη μας έλειπαν για σεζόν ή έμαναν εκτός Αθήνας λόγω δουλειάς, καθυστέρησε το να κάτσουμε σοβαρά για να κάνουμε το pre-production. Στην συνέχεια όταν όλοι επιστρέψαμε και αποφασίσαμε να βγάλουμε ένα single, προάγγελο του νέου δίσκου, με το που μπήκαμε studio έσκασε η πρώτη καραντίνα οπότε αυτό έμεινε στην μέση. Ανάμεσα στις δύο καραντίνες ολοκληρώθηκε και κυκλοφόρησε το “Primordial Woods” το οποίο όμως δεν εντάχθηκε στον δίσκο. Μετά το πέρας της δεύτερης καραντίνας έπρεπε να μπουν στο studio όσες μπάντες είχαν σειρά πριν από εμάς γιατί όλα είχαν πάει πίσω. Όταν επιτέλους μπήκαμε, τα κομμάτια οριακά ήταν “παλιά” για εμάς καθώς είχαμε ήδη αρχίσει να γράφουμε καινούργια. Τέλος, τα διαδικαστικά μιας κυκλοφορίας πάντα παίρνουν extra χρόνο. Με αυτά και με εκείνα, 6 χρόνια μετά τα καταφέραμε.
Πως ήταν σαν εμπειρία η ευρωπαϊκή σας περιοδεία με τους VADER;
Δεν μπορούμε εύκολα να βάλουμε σε λόγια το πόσο καλά περάσαμε. Το ότι βρεθήκαμε στον δρόμο ήταν όνειρο όλων μας. Μοιραστήκαμε το tour bus με τους VADER και τους VOMITORY οπότε Σουηδοί, Πολωνοί και Έλληνες συμβιώναμε αρμονικά σε έναν αρκετά μικρό χώρο για τόσα άτομα. Όλοι τους όμως ήταν επαγγελματίες οπότε βρήκαμε γρήγορα τα πατήματα μας και τα do/dont’s. Το πρόγραμμα ήταν αυστηρό μεν, ξύπνημα συγκεκριμένη ώρα, ξεφόρτωμα όλο το backline, soundcheck, φαγητό, show, ξεστήσιμο, φόρτωμα, bus call και φύγαμε για την επόμενη πόλη, άλλα μπορούσαμε να ξεκλέψουμε και λίγο χρόνο για να βολτάρουμε. Μετά το βράδυ στο λεωφορείο, μπύρες και ιστορίες από παλιές καραβάνες του death metal. Όλη η εμπειρία ήταν μεγάλο σχολείο και μας ανέβασε σε όλους τους τομείς. Γνωρίσαμε μπάντες και φανς, είδαμε μέρη που δεν έχουμε ξαναδεί, όπως και τι σημαίνει το metal στο κάθε μέρος που γυρίσαμε. Είδαμε τα Highlands και τις Άλπεις και παίξαμε σε μικρά και σε μεγάλα stage και όπου και να ήμασταν, όλοι μας αντιμετώπιζαν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Θα το κάναμε ξανά χωρίς δεύτερη σκέψη. Έχουμε πάρα πολλά μέρη ακόμα να επισκεφτούμε. Μόλις αρχίσαμε!
Τον Οκτώβριο σας είδαμε στο αντιφασιστικό φεστιβάλ του Metal Solidarity. Πες μας λίγα λόγια γι’ αυτή την συναυλία.
Το metal αν και ριζοσπαστική μουσική που πηγάζει από το περιθώριο και πηγαίνει κόντρα σε στερεότυπα και μόδες, έχει την παθογένεια να είναι no politica σε έναν μεγάλο βαθμό. Το να μιλάς για τον σατανά, δαίμονες, πολέμους και σκόρπια έντερα είναι αποδεκτό, αλλά το να εκφράσεις πολιτική θέση είναι σχεδόν ταμπού. Την ίδια όμως στιγμή, κυρίως στο πιο ακραίο metal επικρατεί μια νοοτροπία του τύπου “ακραία μουσικοί άρα ακραίες αντιλήψεις” και ξαφνικά το να στηρίζεις NSBM μπάντες είναι κάτι φυσιολογικό. Το Metal Solidarity είναι μια συλλογικότητα που στόχο έχει την ενημέρωση, την κοινωνική ζύμωση και να λειτουργήσει ως αντίποδας στην απολιτίκ πλευρά του metal. Δεν χρειάζεται στην μπάντα σου να έχεις antifa στίχους για να είσαι ενάντια στον φασισμό, τον ρατσισμό, τον σεξισμό και την ομοφοβία. Είναι καθήκον μας ως κοινωνικά όντα να παρέχουμε ασφάλεια στους συνανθρώπους μας και να τους κρίνουμε για τις πράξεις και το ποιόν τους και όχι για το φύλο και την φυλή τους. Έτσι λοιπόν δημιουργήθηκε η ανάγκη να δημιουργηθεί σαν θεσμός το συγκεκριμένο DIY φεστιβάλ. Μεγάλη μας χαρά να γυρίσουμε από την περιοδεία μας και 3 μέρες μετά να μας υποδεχτεί έτσι το Αθηναϊκό κοινό.
24 Νοεμβρίου μοιράζεστε τη σκηνή του Piraeus club Academy με τους AMONGRUINS, τους OCEAN OF GRIEF και τους EUPRHOSYNE, για τη live παρουσίαση του δίσκου σας. Τι να περιμένουν οι οπαδοί σας;
Μελωδίες, ταξίδι, συγκίνηση και κοπάνημα. Τίποτα λιγότερο από το καλύτερο melodic death metal live που έχει γίνει ποτέ από Αθηναϊκές μπάντες. Θα παρουσιαστούν ολόκληροι δυο ολοκαίνουργοι δίσκοι που κυκλοφόρησαν την ίδια μέρα τον Ιούλιο. Το δικό μας “At storm’s edge” και το “Land of the black sun” των AMONGRUINS. Επιπλέον θα μοιραστούμε την σκηνή με τους OCEAN OF GRIEF όπου νωρίτερα φέτος κυκλοφόρησαν τον νέο τους δίσκο “Pale existence” και τους EUPHROSYNE που κυκλοφόρησαν πέρσι το πρώτο τους EP “Keres”. Φρέσκια μουσική από δραστήριες και ανήσυχες μπάντες που κανένας φαν του μελωδικού ήχου δεν πρέπει να χάσει. Βγείτε από τα σπίτια σας. Πάρτε εισιτήρια. Αν έχετε άλλα πλάνα για την Παρασκευή 24/11 ακυρώστε τα και ελάτε στο Academy από νωρίς. Σας περιμένουμε όλες και όλους!
Γιώργος Δρογγίτης
