“All for metal”
Με το Nils Wasko, label manager της AFM Records, γνωριζόμαστε από το μακρινό 1998 και την πρώτη συναυλία των EDGUY στην Ελλάδα. Ποιος από τους δυο μας θα μπορούσε να φανταστεί, ότι στο τέλος του 2021, θα κάναμε συνέντευξη για τα 25 χρόνια της AFM Records, μίας εταιρίας που τιμά με τον καλύτερο τρόπο το power, το κλασικό και το μελωδικό metal, χωρίς να παραλείπει να ασχολείται και με τα υπόλοιπα υπο-είδη του; Είχαμε την ευκαιρία, λοιπόν, να συνομιλήσουμε για το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον της εταιρίας, αλλά και της μουσικής βιομηχανίας, για παλιούς και νέους καλλιτέχνες της εταιρίας και για πάρα πολλά άλλα θέματα, σε μία συνέντευξη που ξεκίνησε για να γίνει video interview, αλλά πολλά απ’ όσα ειπώθηκαν, δεν ήταν για …δημοσίευση, οπότε πήγαμε με τον παραδοσιακό τρόπο, της απομαγνητοφώνησης!!! Εμπιστευτείτε με, δεν είναι μία συνηθισμένη συνέντευξη…
Nils, η πρώτη φορά που συναντηθήκαμε, ήταν το 1998 στη συναυλία των EDGUY με τους IRON SAVIOR και τους SWAN CHRISTY. Ποιος θα φανταζόταν ότι 23 χρόνια αργότερα, θα κάναμε συνέντευξη για τα 25 χρόνια της AFM Records… Αν δεν κάνω λάθος, λοιπόν, η AFM σημαίνει Allendoerfer Fischer Musik, από τα μέλη των SQUEALER, Andy Allendoerfer και Axel Fischer. Αργότερα το μετονομάσατε σε “All For Metal”; Πως έγινε αυτό;
(γέλια) Ε, είναι λίγο χαζό να λες ότι ονομάζεσαι Allendoerfer Fischer Musik, να λέμε την αλήθεια, οπότε επιλέξαμε το “All For Metal”. Ο λόγος δημιουργίας της εταιρίας, ήταν επειδή οι SQUEALER δεν μπορούσαν να βρουν δισκογραφικό συμβόλαιο. Κάποια στιγμή αργότερα, όσο μεγάλωνε η εταιρία και μας ρωτούσαν τι σημαίνουν τα αρχικά AFM, είπαμε να βάλουμε κάτι που να είναι αστείο, όπως το “All For Metal”. Μου κάνει εντύπωση όμως που θυμάσαι αυτήν την λεπτομέρεια…
Δεν μπορώ να ξεχάσω τον συγχωρεμένο τον Andy Allendoerfer, με τον οποίο είχατε έρθει μαζί στην Αθήνα εκείνες τις ημέρες και είχαμε κρατήσει μία πολύ καλή επαφή για κάποια χρόνια, μέχρι να σκοτωθεί… Αν θυμάμαι καλά ήταν στα μέσα των 00s, αρχή της χρονιάς….
Ήταν τον Ιανουάριο του 2005. Ήταν μία τυπική, παγωμένη νύχτα στη Γερμανία, με πάγο στους δρόμους, όταν προσπάθησε να πατήσει φρένο, έχασε τον έλεγχο του αυτοκινήτου που γλιστρούσε κι έπεσε πάνω σ’ ένα δέντρο. Δυστυχώς δεν φορούσε ζώνη ασφαλείας, πετάχτηκε έξω από το αυτοκίνητο και βρήκε τραγικό θάνατο…
Από τη στιγμή που μου είπες πως η εταιρία ξεκίνησε για να βγάζει τους δίσκους των SQUEALER, πως τελικά κατέληξε να υπογράφει νέα σχήματα;
Καλή ερώτηση… Τον Andy πάντα τον απασχολούσε τι θα κάνει στη ζωή του. Στην κανονική του δουλειά, φορούσε στολή και ήταν εκπαιδευμένος να ελέγχει τις ταυτότητες και τα διαβατήρια στο τελωνείο. Κάποια στιγμή αποφάσισε ότι η δουλειά του δεν ήταν αυτό που λέμε “rock n’ roll” και προφανώς, έχοντας δουλέψει αρκετά πράγματα για τους SQUEALER, αποφάσισε να διευρύνει τις δραστηριότητες της εταιρίας. Και λέω προφανώς, γιατί εκείνη την περίοδο δεν ήμουν εγώ στην εταιρία. Στην αρχή υπέγραψε τους FACTORY OF ART, EXPERIENCE, SLEEPING GODS κι εκείνη την περίοδο μπήκα κι εγώ στην εταιρία…
Είχατε και τους THE VOICE κι ένα γκρουπ που μου άρεσε πολύ, τους VERNISSAGE που έπαιζαν σαν τους PSYCHOTIC WALTZ…
Ναι, πολύ ωραίο συγκρότημα, όντως. Αμέσως μετά ήρθαν οι EDGUY. Έχει πολύ πλάκα το πώς συναντήθηκαν. Οι EDGUY έμεναν στη Fulda, ένα μέρος 50-60 χιλιόμετρα από τα τότε γραφεία της AFM κι έτυχε να περιμένουν ο Andy και οι EDGUY ένα ταξί για να πάνε στο PopKomm (σ.σ. μία πολύ μεγάλη έκθεση που αφορά τη μουσική βιομηχανία), οπότε σκέφτηκαν, αφού και οι δύο πήγαιναν στο ίδιο μέρος, να μοιραστούν τα κόστη. Στο δρόμο, συνειδητοποίησαν ότι εκείνοι ήταν ένα γκρουπ που έψαχναν εταιρία κι ο Andy εκπροσωπούσε μία εταιρία που έψαχνε να βρει καλά συγκροτήματα. Αντάλλαξαν τηλέφωνα – e-mail δεν υπήρχαν τότε ή ήταν στο ξεκίνημά τους- και καταλήξαμε να κυκλοφορήσουμε το “Kingdom of madness”, αφού είχαν ήδη βγάλει το “Savage poetry”. Όταν πήγα, λοιπόν, στην εταιρία, δουλεύαμε στο υπόγειο του σπιτιού του Andy. Είχε πάρα πολύ κρύο το χειμώνα, θυμάμαι… Δουλεύαμε 16-18 ώρες την ημέρα και ο πατέρας του, πίστευε ότι δεν ήταν αυτή δουλειά για τον γιο του και δεν θα έβγαζε χρήματα, οπότε όχι μόνο ήθελε να τον πείσει να κάνει κάτι άλλο, αλλά ερχόταν το βράδυ και μας έπαιρνε τον λαμπτήρα για να μη βλέπουμε και να σταματήσουμε να δουλεύουμε. Εμείς, είχαμε κάποια ντοσιέ, που ενώ άλλοι κρύβουν αλκοόλ για να πίνουν εν ώρα εργασίας, εμείς είχαμε λάμπες για να τις βιδώνουμε και να μπορούμε να δουλεύουμε περισσότερες ώρες! Οι γονείς του μεταπείστηκαν όταν βγάλαμε τον πρώτο δίσκο των EDGUY, που μας είδαν να δουλεύουμε με πάθος και να έρχεται ένα εισόδημα και σταμάτησαν να έχουν αυτές τις αντιρρήσεις. Αυτό σήμαινε, ότι σταματήσαμε να πηγαίνουμε σ’ αυτό το κρύο υπόγειο, αλλά πήγαμε σ’ ένα γραφείο που μας έφτιαξαν στο πάνω δωμάτιο.
Και πάνω που θα σε ρωτούσα για τις πρώτες δυσκολίες…
Ναι (γέλια). Όταν πήγαμε στο νέο χώρο, είχαμε μόνο ένα γραφείο για δύο άτομα, οπότε δούλευα εγώ την πρωινή βάρδια, μέχρι τις 5, επέστρεφα να δουλέψω από το σπίτι και συνέχιζε ο Andy, μέχρι όποια ώρα τελείωνε. Έτσι δουλεύαμε στο ξεκίνημα. Είναι τυπικό μίας startup εταιρίας. Οι νεότερες γενιές, δεν μπορούν να το καταλάβουν αυτό. Έρχονται άνθρωποι να δουλέψουν και το μόνο που τους νοιάζει είναι ο μισθός τους και να παρατάνε τα στυλό στις 5 το απόγευμα και να φεύγουν. Αυτό το αίσθημα της startup εταιρίας, έχει εξαφανιστεί και τα νεότερα παιδιά, έχουν εντελώς διαφορετική νοοτροπία.
Ποιος δίσκος ήταν το σημείο καμπής για την εταιρία; Το “Vain glory opera” των EDGUY ή το ντεμπούτο των AVANTASIA;
Το “Vain glory opera” σίγουρα μας άνοιξε πολλές πόρτες. Θυμάμαι που είχαμε κασέτες με το άλμπουμ, στα χέρια μας και πήγαμε στο PopKomm για να βρούμε διανομή σε όλον τον κόσμο. Μέχρι τότε, είχαμε διανομή μόνο στη Δανία με την Target και την Αυστρία με την NSM. Εκεί, πηγαίναμε από διανομέα σε διανομέα και κατορθώσαμε να βρούμε ένα συμπαθητικό δίκτυο διανομής. Ξαφνικά ο δίσκος έκανε μεγάλη επιτυχία, το γκρουπ έκανε περιοδεία και ακόμα θυμάμαι πολύ καλά τη συναυλία τους στην Αθήνα με τους IRON SAVIOR και τον Kai Hansen. Το επόμενο άλμπουμ τους, το “Theater of salvation”, εγκαθίδρυσε την εταιρία και την έκανε ακόμα πιο γνωστή, έχοντας αποκτήσει ρυθμό στη δουλειά μας. Μετά από αυτό, ήρθε ο Tobias Sammet και μας είπε ότι είχε στο μυαλό του μία metal opera, με διαφορετικούς τραγουδιστές και ήθελε να δοκιμάσει κάτι διαφορετικό από τους EDGUY. Είχε μάλιστα και κάποια τραγούδια και είπαμε να δοκιμάσουμε να το βγάλουμε. Εκείνη την περίοδο έκανα μουσικές παραγωγές κι ο Tobias είχε έρθει στο σπίτι μου με κάποια backing tracks, μπάσο και ντραμς, έπαιζε πιάνο και τραγουδούσε κάποια σημεία. Ήταν η πρώτη φορά που ακούγαμε κάτι από τους AVANTASIA και όταν έφυγε, πήρα τον Andy τηλέφωνο και του είπα ότι οι AVANTASIA θα ήταν το breakthrough μας κι έπρεπε να δώσουμε όση προσοχή και φροντίδα μπορούμε. Έτσι κι έγινε και από εκείνο το σημείο και μετά, τα συγκροτήματα έρχονταν μόνα τους. Έτσι έγινε με τους MASTERPLAN, τους CIRCLE II CIRCLE, τη Doro τους U.D.O. και πολλούς άλλους.
Κάποια στιγμή, αργότερα, ξεκινήσατε να υπογράφετε πιο gothic σχήματα (κυρίως με γυναικεία φωνητικά), κάποια thrash/death metal γκρουπ, πιο μοντέρνα, αλλά τα τελευταία χρόνια, μου έχει δοθεί η εντύπωση ότι επιστρέφετε στις power/melodic metal φόρμες του παρελθόντος, προσθέτοντας λίγο hard rock και progressive metal. Θεωρείτε ότι πρέπει ο κόσμος να γνωρίζει την AFM ως power metal εταιρία και να εξειδικευτείτε πλήρως;
Οι βασικοί άνθρωποι που είμαστε στο γραφείο, καταλαβαίνουμε καλύτερα αυτή τη μουσική, από εκεί προέρχεται η εταιρία και θα έλεγα ότι αυτή είναι η βάση μας. Έχουμε πολλά τέτοιου είδους σχήματα και ταιριάζει απόλυτα στο στυλ μας. Όπως η Frontiers έχει πιο παραδοσιακό υλικό και η Nuclear Blast πιο heavy υλικό, εμείς θα έλεγα ότι έχουμε το power metal ή οτιδήποτε γενικά είναι μελωδικό. Δεν μπορείς όμως να μένεις σ’ ένα είδος. Έχουμε ακόμα κάποιες διαφορετικές μπάντες, ακόμα και ηλεκτρονικές όπως τους WE BUTTER THE BREAD WITH BUTTER ή πιο ακραίες, όπως τους MORS PRINCIPIUM EST.
Για ποια συγκροτήματα που υπογράψατε είσαι υπερήφανος, είτε είναι ακόμα στην εταιρία, είτε όχι;
Πρώτα απ’ όλα, είμαι υπερήφανος που υπάρχει ύστερα από 25 χρόνια μία εταιρία που ξεκίνησε από το μηδέν. Χωρίς μεγάλη χρηματοδότηση, όπως γίνεται τώρα ή λεφτά από το Χρηματιστήριο. Εμείς δεν είχαμε τίποτα και γι’ αυτό είμαι πολύ περήφανος για τους EDGUY και τους AVANTASIA. Δεν ξέραμε τι έπρεπε να κάνουμε για να πετύχουμε και βασιζόμασταν στην αίσθηση που είχαμε και στο ότι μαθαίναμε γρήγορα. Είμαι επίσης πολύ περήφανος για την υπογραφή των MASTERPLAN. Θυμάμαι, μία μέρα είχα φτάσει αργότερα από τον Andy στο γραφείο κι εκείνος ήθελε να με τεστάρει. Είχε αφήσει το ντεμπούτο των MASTERPLAN να παίζει και όταν τον ρώτησα τι ήταν, εκείνος μου απάντησε «μία μπάντα μωρέ, που έφερε το demo τους να τους υπογράψουμε». Και τότε του είπα ότι έπρεπε να τους υπογράψουμε αμέσως. Και ήταν οι MASTERPLAN (γέλια). Αυτή τη στιγμή, είμαι περήφανος για τους BROTHERS OF METAL που έχουμε στην εταιρία και είναι ότι πιο «καυτό» έχουμε. Επίσης, δεν μπορώ να παραβλέψω το γεγονός ότι μεγάλωσα έχοντας τους ACCEPT ως αγαπημένο συγκρότημα και πλέον έχουμε τα δικαιώματα για ολόκληρη τη δισκογραφία των U.D.O….
Ποιο είναι το συγκρότημα που θα ευχόσουν να είχατε υπογράψει, αφήνοντας έξω μεγέθη όπως οι IRON MAIDEN ή οι METALLICA;
Τους SABATON. Παλιότερα ήταν ένα μικρό σχήμα που δούλευε με τον διανομέα μας, τη Sound Pollution. Δεν θυμάμαι αν μας είχαν ζητήσει να τους υπογράψουμε, αλλά κανείς δεν ήθελε αυτό το σχήμα στο roster του. Ίσως και να τους απορρίψαμε κι εμείς. Βλέπεις μερικές φορές, βέβαια, πόσο διαφορετική είναι η ιστορία και πως αλλάζουν τα πράγματα… Δεν θέλουμε να μπούμε σε μία διαδικασία να προσπαθήσουμε να γίνουμε τόσο μεγάλοι όσο η Nuclear Blast, για παράδειγμα. Να υπογράφουμε μεγάλα ονόματα συνεχώς, γιατί αυτό δημιουργεί νέες, μεγάλες ανάγκες. Μεγαλύτερα γραφεία, περισσότεροι εργαζόμενοι και όλα αυτά. Εμάς μας αρέσει να κυνηγάμε το νέο μεγάλο όνομα και να βρισκόμαστε κάπου στη μέση. Όλα αυτά τα χρόνια έχουμε καλλιτέχνες μέσου βεληνεκούς και λίγο ψηλότερα, αλλά κάπου εκεί είναι και το εισόδημά μας.
Θα σου πω ονόματα από συγκροτήματα που έχουν υπάρξει ή ακόμα είναι στην AFM Records και θα ήθελα να μου πεις τις πρώτες σκέψεις που σου περνάνε από το μυαλό. Αφήνω απ’ έξω τους EDGUY και τους AVANTASIA, διότι έχουμε ήδη μιλήσει γι’ αυτούς. Αφήνω και τους MASTERPLAN, διότι ήδη μας είπες μια ωραία ιστορία. Πάμε στους CIRCLE II CIRCLE αλλά και τον Jon Oliva.
Το ντεμπούτο τους, το “Watching in silence”, το θεωρώ αριστούργημα, όπως ακριβώς και το ντεμπούτο των MASTERPLAN. Δεν είχαν όμως σωστή δομή ως συγκρότημα και οι υπόλοιποι δίσκοι τους δεν ήταν τόσο καλοί. Βγάλαμε 4 ή 5 δίσκους μαζί τους, αλλά αποφασίσαμε να τους αφήσουμε να φύγουν. Ο Zak Stevens ήταν πολύ ωραίος τύπος, αλλά η όλη οργάνωση πίσω από το γκρουπ δεν τον άφηνε να προχωρήσει με σωστό τρόπο. Όταν μετά τον πρώτο δίσκο, άρχισε να αναλαμβάνει πρωτοβουλίες κάποιος συγκεκριμένος άνθρωπος, έγινε η κατάσταση χάλια. Η συνεργασία με τον Jon Oliva ήταν σπουδαία και μου αρέσουν όλοι οι δίσκοι που βγάλαμε μαζί. Δυστυχώς έχουμε να μιλήσουμε μαζί του πολύ καιρό.
Για τους U.D.O. είπαμε λίγο πριν, οπότε πάμε στους ANNIHILATOR.
Α… Εντάξει… Μιλάμε για εντελώς τρελή κατάσταση. Ο τύπος (σ.σ. εννοεί τον Jeff Waters), είναι σχιζοφρενής. Πρέπει να έστελνε 20-30 e-mail την ημέρα για να παραπονεθεί, να προτείνει, οτιδήποτε. Αυτά που ζητούσε στο 4ο e-mail, τα αναιρούσε στο δέκατο και η φάση ήταν συνεχώς έτσι. Μιλάμε για την απόλυτη τρέλα. Ποτέ δεν κατάλαβα για ποιον λόγο βγάλαμε και δεύτερο δίσκο μαζί, αλλά μόλις βγήκε και οι δύο συμφωνήσαμε ότι έπρεπε να σταματήσουμε, ενώ πήγαν και κάποια πράγματα στραβά από την πλευρά μας, πρέπει να πω. Μερικές φορές, αν δεις ότι κάποιος μένει για 1-2 δίσκους σε μία εταιρία και μετά φεύγει, αυτό πρέπει να σε προβληματίσει κι αυτό συνέβη με τους ANNIHILATOR. Μία τρέλα.
TANKARD.
Μπορεί να έχουν πάει στη Nuclear Blast, αλλά ακόμα έχουμε όλον τον κατάλογό τους, ο οποίος μάλιστα, πουλάει και πολύ καλά. Έχουμε ακόμα και τώρα μία πάρα πολύ καλή σχέση. Είναι ένα πολύ ωραίο συγκρότημα και οι ίδιοι είναι πολύ ωραίοι τύποι.
JORN – Jorn Lande.
Ακριβώς η ίδια περίπτωση με τον Jeff Waters (γέλια). Κάναμε δύο σόλο δίσκους μαζί και η κατάσταση ήταν το ίδιο χαοτική με τους ANNIHILATOR. Μπορείς να φανταστείς ότι πήρε το δεύτερο δίσκο του, του έκανε ένα ελάχιστο remix και τον πούλησε στην Frontiers; Θέλαμε να χωρίσουμε τη σόλο καριέρα του, επειδή ήταν και στους MASTERPLAN, ώστε να μην έχουμε θέματα και τον αφήσαμε να πάει στην Frontiers. Βέβαια, μετά έφυγε και από τους MASTERPLAN… (γέλια). Νομίζω ότι κάποια στιγμή κόλλησε εντελώς και βγάζει συνεχώς τον ίδιο δίσκο!!!
Από την πλευρά μου, έχω ακούσει από ντόπιους, Νορβηγούς, ότι παίρνει τραγούδια από άγνωστες Νορβηγικές μπάντες, τα παρουσιάζει ως δικά του και βγάζει σόλο δίσκους!!!
Ε, αυτό επιβεβαιώνει αυτό που σου λέω! Πρέπει όμως να πω κάτι. Αν σκεφτώ όλους τους τραγουδιστές που έχουμε συνεργαστεί, οφείλω να ομολογήσω ότι είναι από τους πιο χαρισματικούς, στα σίγουρα. Αν ήταν απλά ένας τραγουδιστής κι όχι businessman ή αρχηγός γκρουπ, θα ήταν τέλεια η φάση. Η φωνή του είναι φανταστική.
DESTRUCTION.
Κάναμε κάποιους δίσκους μαζί και ήταν πολύ καλή η συνεργασία μας. Μιλάμε που και που με τον Schmier αυτόν τον καιρό. Τον βλέπω, πάντως, να ασχολείται περισσότερο με το management (σ.σ. είναι manager του all-female γκρουπ, BURNING WITCHES) και λιγότερο με τη μουσική του, αυτόν τον καιρό. Είναι κι αυτός, πολύ ωραίος τύπος.
SHAMAN με τον μακαρίτη τον Andre Matos. Περιμένατε να γίνουν οι νέοι ANGRA;
Ουσιαστικά οι SHAMAN ήταν ένα license, δεν ήταν ακριβώς δικό μας σχήμα. Όπως και να έχει όμως, ποτέ δεν δούλεψε το πράγμα όπως περιμέναμε. Δυστυχώς, είναι νεκρός τώρα ο Andre Matos και είναι πολύ κρίμα και άδικο.
Πες μου για τους THEATRE OF TRAGEDY τώρα, που τους πήρατε όταν έφυγαν από τη Nuclear Blast.
Ήταν όντως, ακριβώς εκείνη την περίοδο, όταν είχαν αλλάξει τραγουδίστρια. Βγάλαμε δύο στούντιο δίσκους μαζί τους, ένα live DVD και αν θυμάμαι καλά κι ένα EP. Έχουμε ακόμα πολύ καλές σχέσεις και πριν λίγο καιρό, πήραμε και τα δικαιώματα των δίσκων τους από τη Nuclear Blast και τα επανεκδώσαμε σε CD και βινύλιο. Είναι πολλά τα συγκροτήματα με τα οποία κρατάμε καλές σχέσεις ακόμα και αφότου έχουν φύγει. Και με τον Tobias από τους EDGUY/AVANTASIA, έχουμε μία πολύ καλή επαφή, παρότι είναι πάρα πολύ απασχολημένος.
Και ο Timo Kotipelto των STRATOVARIUS κυκλοφόρησε έναν σόλο δίσκο μαζί σας. Ικανοποίησε τις προσδοκίες που είχατε;
Είχαμε μεγαλύτερες ελπίδες γι’ αυτόν το δίσκο, να σου πω την αλήθεια και πιστεύω ότι και ο ίδιος δεν τον προώθησε όσο καλά έπρεπε.
SINNER; Νομίζω ήρθε με εσάς την περίοδο που δούλευε για τη Nuclear Blast, έτσι δεν είναι;
Ναι και δεν έφερε μόνο το σόλο σχήμα του, αλλά και τους VOODOO CIRCLE που ήταν αναμεμιγμένος και πήγαν τόσο καλά που δεν το περίμενε. Και με αυτόν έχουμε πολύ καλή σχέση, μόνο που τώρα έχω ακούσει ότι είναι άρρωστος κι εύχομαι να είναι καλά.
Πάμε στον Ross The Boss μετά. Πέρα από το listening session του πρώτου άλμπουμ των AVANTASIA, είχα βρεθεί και στο αντίστοιχο event για τον Ross The Boss, μαζί με τους SINNER και τους STORMWARRIOR…
Θυμάμαι καλά. Είχαμε περάσει τέλεια! Επί τη ευκαιρία, πρέπει να σου πω ότι οι STORMWARRIOR ανήκουν πλέον στο roster της AFM. Έληξε το συμβόλαιό τους με τη Massacre, είμαστε και οι δύο στο Αμβούργο, οπότε, τι στο καλό, είπαμε να συνεργαστούμε (γέλια). Είναι κι αυτός ένας ωραίος τύπος, μόνο που άκουγε αυτά που του λέγαμε με καθυστέρηση και άργησε να κάνει τον ήχο του λίγο πιο μοντέρνο, αφού ακουγόταν πολύ old school. Όταν έκανε αυτό που του είπαμε, νομίζω ότι όλα πήγαν λίγο καλύτερα.
FEAR FACTORY. Βγάλατε ένα δίσκο μαζί τους και πρέπει να ήταν κι εκεί η κατάσταση λίγο περίεργη…
Βγάλαμε ένα δίσκο, ο οποίος πούλησε και αρκετά καλά, αλλά ουσιαστικά ποτέ δεν ήρθαμε σε επαφή μαζί τους, παρά μόνο με το management που μας παρέδωσε το άλμπουμ και το κυκλοφορήσαμε μόνο στην Ευρώπη.
RHAPSODY OF FIRE.
Νομίζω ότι είμαστε πολύ τυχεροί που υπογράψαμε τους «σωστούς» RHAPSODY OF FIRE. Ο κοινός μας φίλος, ο Markus, πίστευε ότι το «μυαλό» πίσω από τους RHAPSODY ήταν ο Luca Turilli, οπότε κράτησε καλή επαφή μαζί του και υπέγραψε στη Nuclear Blast τους LUCA TURILLI’S RHAPSODY, αλλά τελικά ο εγκέφαλος, ο άνθρωπος που έγραφε τα πιο πολλά στο γκρουπ, ήταν ο Alex Staropoli. Οι RHAPSODY OF FIRE βγάζουν δίσκο τώρα, που είναι καλός. Ο προηγούμενος δίσκος τους, πρέπει να πω ότι πήρε πολύ καλές κριτικές, πούλησε πάρα πολύ καλά και είχε και πολύ καλά streams. Νομίζω ότι κάναμε τη σωστή επιλογή.
Πες μου για τους EVERGREY που έφυγαν πριν λίγο καιρό…
Η περίπτωσή τους είναι παρόμοια με αυτή των U.D.O., αφού πρόσφατα πήραμε όλον τον κατάλογό τους. Ο Tom Englund αποφάσισε να πάρει τα λεφτά που του έδινε η Napalm. Για την ακρίβεια η προσφορά ήταν εντελώς τρελή και δεν μπορώ να καταλάβω για ποιον λόγο κάποιος να δώσει τόσα λεφτά αφού δεν πρόκειται να τα πάρει πίσω, σε κάθε περίπτωση όμως, του είπαμε να τα πάρει, αφού εμείς σε καμία περίπτωση δεν θα πλησιάζαμε εκείνη την προσφορά. Όλοι στη μουσική βιομηχανία γνωρίζουν ότι είναι αρκετά περίεργος και ιδιόρρυθμος τύπος, αλλά εγώ τα πηγαίνω καλά μαζί του. Πρέπει να αποτελεί ρεκόρ το ότι έμεινε μαζί μας για τέσσερις δίσκους, ενώ τον Ιανουάριο θα κυκλοφορήσουμε κι ένα DVD, συν το γεγονός ότι έχουμε όλον τον κατάλογο του συγκροτήματος.
Ήταν πολύ μεγάλη μαγκιά που κυκλοφόρησαν από την AFM ένα δίσκο όπως το “Hymn for the broken”, σε μία περίοδο που κανείς δεν περίμενε να βγάλουν τόσο καλή δουλειά.
Αυτό ακριβώς είναι ένα από τα δυνατά σημεία της AFM. Έχουν έρθει αρκετές φορές σε μας συγκροτήματα, που δεν ήταν στα καλύτερά τους, φαίνονταν κουρασμένοι από δημιουργικής άποψης αλλά και από πωλήσεις κι εμείς κάτσαμε μαζί τους, συζητήσαμε τη στρατηγική που θα ακολουθήσουμε και τι πρέπει να γίνει και από τις δύο πλευρές και βγάλαμε νέα ενέργεια από τα γκρουπ αυτά. Το ίδιο έγινε και με τους TANKARD αλλά και με τους AT VANCE παλαιότερα. Αν σκεφτώ λίγο ακόμα θα βρω κι άλλα τέτοια σχήματα.
Να σε βοηθήσω εγώ, λοιπόν, με το επόμενο γκρουπ που θα σε ρώταγα, τους FLOTSAM & JETSAM.
Ακριβώς, αυτό είναι ένα ακόμη παράδειγμα όσων σου έλεγα. Τι ωραίους δίσκους έβγαλαν, αλήθεια… Ο τελευταίος τους δίσκος, μάλιστα, έχει πουλήσει και πολύ καλά και είναι ένα από τα σχήματα με τα οποία έχουμε πολύ καλή σχέση.
Και να κλείσω με τους LORDI, που κυκλοφορούν εφτά άλμπουμ ταυτόχρονα…
(γέλια) Αυτή είναι μία αστεία ιστορία. Για την ακρίβεια, μία ακριβή, αστεία ιστορία. Έχουμε κυκλοφορήσει ήδη αρκετούς δίσκους των LORDI μέχρι στιγμής. Κάποια στιγμή, μέσα στην πανδημία ήρθε και μας ζήτησε ένα πολύ μεγάλο ποσό ως advance, επειδή είχε ανάγκη από εισόδημα και όταν συμφωνήσαμε, εκείνος είπε ότι θα μας παρέδιδε εφτά δίσκους μ’ ένα πολύ ξεχωριστό concept και διαφορετικούς μεταξύ τους. Όπως είναι φυσιολογικό, ανάμεσα στα 70-80 τραγούδια που περιμέναμε να μας παραδώσει, αναμέναμε να υπάρχουν και αρκετά fillers. Προς μεγάλη μας έκπληξη, όμως, σχεδόν όλα τα τραγούδια που μας έστειλε, μας άρεσαν.
Μπορείς να μου πεις τώρα το Top-5 των πωλήσεων της AFM Records; Δεν είναι ανάγκη να μου πεις νούμερα…
Φυσικά πρώτοι είναι οι AVANTASIA και ακολουθεί ο U.D.O. κυρίως λόγω του αριθμού των κυκλοφοριών που έχει με εμάς. Οι BROTHERS OF METAL, πρέπει να ακολουθούν. Πολύ καλά είχαν πάει οι MASTERPLAN, με το ντεμπούτο των οποίων είχαμε κερδίσει το βραβείο του καλύτερου πρωτοεμφανιζόμενου καλλιτέχνη.
Ας δούμε λίγο την ελληνική παρουσία στην AFM… Έχετε τον Gus G. ως σόλο καλλιτέχνη αλλά και τους FIREWIND. Υπάρχει ο Bob Katsionis στους SERIOUS BLACK, ενώ παλαιότερα είχατε βγάλει τους DREAMTONE της Iris Mavraki…
Μας έχουν πλησιάσει ανά καιρούς πολλά ελληνικά συγκροτήματα, αλλά μέχρι στιγμής δεν έχουμε πεισθεί ότι είναι ανάγκη, πέρα απ’ αυτούς που ανέφερες. Δεν υπάρχει κάποια ιδιαίτερη ιστορία πίσω από αυτό. Με τον Gus είμαστε πολύ κοντά, έβγαλε έναν πολύ ωραίο δίσκο με τους FIREWIND, αλλά δυστυχώς έπεσε στο πρώτο lockdown, όπου δεν υπήρχαν καταστήματα ανοιχτά και δεν ήξερε κανείς πώς να αντιδράσει, ενώ τη δεύτερη φορά, όλοι ήμασταν πιο οργανωμένοι…
Ναι, αλλά και με το σόλο άλμπουμ του, τελικά, υπήρχαν προβλήματα…
Ναι, μόνο που δεν είχε να κάνει με εμάς, αλλά με το γεγονός ότι υπάρχει έλλειψη PVC (σ.σ. του βασικού συστατικού με το οποίο κατασκευάζονται τα βινύλια) και δεν μπορούσε να βγει το βινύλιο στην ώρα του. Εκτός από την έλλειψη του PVC, υπάρχουν λίγα μηχανήματα και πάρα πολλές παραγγελίες, που δεν μπορούν να εξυπηρετηθούν. Σε παγκόσμια κλίματα, οι παραγγελίες για βινύλια παίρνουν 7-8 μήνες για να τελειώσουν. Αν, τώρα, τη στιγμή που μιλάμε, θέλεις να βγάλεις χρωματιστό βινύλιο, τότε θα το πάρεις σε δέκα μήνες… Πέσαμε πάνω σ’ αυτό το πρόβλημα το καλοκαίρι, όλες οι εταιρίες και πλέον λέμε στα συγκροτήματα που είναι να κυκλοφορήσουν άλμπουμ, ότι πιθανώς να μην μπορέσουμε να βγάλουμε το CD και το βινύλιο την ίδια χρονική στιγμή. Μιας και ανέφερες τους SERIOUS BLACK, για το λόγο επειδή μας έδωσαν τα masters του δίσκου πολύ νωρίς, υπάρχει πιθανότητα να έχουμε την κυκλοφορία του βινυλίου ταυτόχρονα με αυτή του CD.
Με την Ελλάδα, έχετε και μία ακόμα ξεχωριστή σχέση, αφού ο Jochen, το αφεντικό της Soulfood, έχει σπίτι κοντά στη Θεσσαλονίκη, αλλά εκτός από αυτό, έχετε αντιμετωπίσει σοβαρά προβλήματα με τη διανομή σας διαχρονικά. Έχουμε μιλήσει πολλές φορές γι’ αυτά, σε προσωπικό επίπεδο όταν συνέβαιναν, αλλά ποια είναι η άποψή σου τώρα;
Ήταν μία πολύ χαοτική κατάσταση. Με τον μακαρίτη τον Βαγγέλη Μπαλτά και τη Sound & Vision, τα πράγματα ήταν πολύ ομαλά, είχαμε και καλές πωλήσεις, αλλά τότε ήταν πολύ πιο εύκολο να πωλούνται CD. Μετά πήγαμε στην Cosmic Storm που κάτι προσπαθούσε να κάνει και κατόπιν στη Soundforge… Πφφφ… Χάσαμε τόσα πολλά λεφτά στην Ελλάδα. Με χαμηλές πωλήσεις, με χρεωκοπίες εταιριών κτλ. Αυτή τη στιγμή, η Ελλάδα δεν είναι μεγάλη αγορά για εμάς, τουλάχιστον όμως έχουμε καλό διανομέα, την Infinity Entertainment. Ιδιαίτερα στο ψηφιακό κομμάτι, η Ελλάδα είναι πάρα πολύ πίσω… Οφείλω να πω όμως, ότι αυτό που μου είχε μείνει απ’ όλες τις επισκέψεις μου στην Ελλάδα, είναι ότι ο κόσμος είναι τόσο ενθουσιώδης, που δεν το έχω συναντήσει σε καμία άλλη χώρα στον κόσμο.
Ποια κυκλοφορία περιμένατε να πάει καλά και σας απογοήτευσαν οι πωλήσεις και το αντίστροφο; Δηλαδή ποιος δίσκος πούλησε πολύ καλά ενώ δεν το περιμένατε;
Ευτυχώς, μέχρι στιγμής, δεν είχαμε κάποια πάρα πολύ μεγάλη εμπορική αποτυχία. Θα έλεγα μόνο ένα δίσκο της Doro που είχαμε επενδύσει αρκετά χρήματα, αλλά δεν είχε τον κλασικό της ήχο και δεν είχε και τόσο καλά τραγούδια. Από την άλλη, οι BROTHERS OF METAL, ήταν ένα σχήμα που δεν περιμέναμε ποτέ ότι θα πουλούσε τόσο καλά, όπως και οι AVANTASIA. Θέλω να πω ότι περιμέναμε πως θα πάει καλά, αλλά όχι ότι τη στιγμή που μιλάμε, θα είχε πουλήσει πάνω από 400.000 αντίτυπα. Παρόμοια περίπτωση είναι και οι MASTERPLAN, το ντεμπούτο των οποίων πούλησε κι αυτό πάρα πολύ καλά και παρότι πιστεύαμε πολύ το γκρουπ αυτό, δεν περιμέναμε ότι θα γινόταν τόσο γνωστό και δημοφιλές, σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα.
Τι σου λείπει περισσότερο από τη μουσική βιομηχανία σήμερα;
Θα έλεγα ότι μου λείπουν οι διεθνείς εκθέσεις, όπως το Pop Komm, όπου βρισκόμασταν άνθρωποι από σχεδόν όλες τις δισκογραφικές εταιρίες και ανταλλάσσαμε απόψεις, παρότι ήμασταν ανταγωνιστές. Επίσης, παλιότερα όλα λειτουργούσαν με φυσιολογικούς ρυθμούς και μπορούσες να οργανώσεις καλύτερα μία κυκλοφορία. Τώρα, όλα γίνονται τόσο γρήγορα, που μερικές φορές είναι πρακτικά αδύνατο να μπορέσεις να κάνεις στην εντέλεια όσα χρειάζονται για έναν καλλιτέχνη. Αυτό όμως δεν συμβαίνει μόνο στη μουσική βιομηχανία, αλλά γενικότερα στις ζωές μας.
Για ποιον λόγο κάποιος να ξεκινήσει σήμερα ένα heavy metal συγκρότημα και για ποιον λόγο να το υπογράψει η AFM;
Αν παίζεις καλά, έχεις καλά τραγούδια, έχεις όραμα, έχεις όλο το πακέτο εν ολίγοις, δεν έχει υπάρξει καλύτερη εποχή για να προσεγγίσεις μεγαλύτερο ακροατήριο ακόμα κι αν βγάλεις το δίσκο μόνος σου, χωρίς δισκογραφική εταιρία. Τώρα με τον ψηφιακό κόσμο ανοίγονται διέξοδοι για να σε ακούσει πάρα πολύς κόσμος. Αυτό όμως που έχουμε διαπιστώσει, ιδιαίτερα με τους BROTHERS OF METAL, είναι ότι μόνος σου μπορείς να φτάσεις μέχρι ένα επίπεδο. Αν σε αναλάβει μία εταιρία, τότε έχεις πρόσβαση σε φεστιβάλ, σε playlists και σε πολλά άλλα πράγματα. Πάντως, έτσι όπως έχει η κατάσταση, μπορείς με τα social media και τα streaming services, να χτίσεις μόνος σου μία καριέρα, κάτι που δεν ήταν δυνατό να γίνει στο παρελθόν. Μέχρι να συμβεί αυτό, απλά στηριζόσουν στο ότι θα μπορούσε να βρεθεί κάποιος, από μία δισκογραφική, που να του αρέσει το demo σου. Αν δεν τον έβρισκες, απλά διέλυες το συγκρότημα. Θυμάμαι παλιότερα, κάναμε ακριβά video clip και πηγαίναμε τις BETA κασέτες στην Κολωνία, όπου ήταν η έδρα του Viva και του MTV, των δύο μουσικών καναλιών που υπήρχαν, προκειμένου να τα παίξουν και υπήρχαν πολλές περιπτώσεις που δεν τους άρεσαν και απλά γυρνούσαμε video clip που δεν παίζονταν πουθενά… Είχα ακούσει μία παρόμοια ιστορία με τους NIGHTWISH, που είχαν δώσει ένα video clip τους να παίξει και ήταν καλοκαίρι και τους είχαν πει ότι κανείς δεν θέλει να ακούσει αυτή τη μουσική μέσα στο καλοκαίρι!!! Μπάντες όπως οι SABATON, ποτέ δεν θα είχαν τόσο κοινό, αν υπήρχε ακόμα το Viva ή το MTV, που αποφάσιζαν σε ποιον θα δώσουν πρόσβαση στον κόσμο. Πλέον υπάρχει το YouTube, για παράδειγμα, ανεβαίνουν τα video και μπορείς να τσεκάρεις ο ίδιος τη δυναμική του συγκροτήματος.
Αν είναι κάποιο σχήμα που σου αρέσει πολύ, αλλά δεν πιστεύεις ότι μπορεί να πουλήσει καλά, θα την υπέγραφες;
Το πιο πιθανό είναι πως όχι. Σου απαντώ ειλικρινά. Έχουμε πολλά πρωτοεμφανιζόμενα σχήματα, αλλά πιστεύουμε σε αυτά, ότι έχουν τη δυνατότητα να πάνε καλά, αν όχι τώρα, τότε στις επόμενες δουλειές τους. Αν έρθει κάποιος και δεν έχει όραμα, δεν υπάρχει λόγος να τον υπογράψουμε. Αυτό που κάνουμε τώρα, όμως, είναι ότι έχουμε κάποιες in-house εταιρίες, όπως η Drakkar και η Massacre, που πάμε εκεί κάποια σχήματα, που αν δούμε ότι μεγαλώνουν, τότε τα αναλαμβάνουμε εμείς.
Πως αποφασίσατε να σας αποκτήσει πριν λίγο καιρό η Believe, μία πάρα πολύ μεγάλη εταιρία που ασχολείται με το ψηφιακό κομμάτι της μουσικής;
Κάποια στιγμή, όλο αυτό το κομμάτι του φυσικού προϊόντος, με τις διανομές κτλ, θα σταματήσει και διοχετευθεί όλο στο streaming και στην ψηφιακή αγορά. Αυτό είχε στο μυαλό του ο Jochen πριν κάνει αυτήν την κίνηση. Με την Believe είχαμε εδώ και 5-6 χρόνια συνεργασία στον τομέα της διανομής, οπότε τους γνωρίζαμε. Κάποια στιγμή είδαμε ότι τα πράγματα θα ήταν καλύτερα αν μας έπαιρνε η Believe και πραγματικά ήταν σωστή κίνηση τελικά. Αν δεν είχε γίνει αυτή η κίνηση εγκαίρως, μετά τα συνεχόμενα lockdown από την πανδημία, νομίζω ότι θα είχαμε χρεωκοπήσει αυτή τη στιγμή. Δεν θα μπορούσαμε να αντέξουμε.
Αν δεν κάνω λάθος ακόμα και οι αποθήκες της Soulfood μεταφέρθηκαν σε πολύ μικρότερο μέρος, επειδή δεν υπάρχει τόσο πολύ φυσικό προϊόν για να διανεμηθεί.
Αυτό ήταν ένα ακόμα πρόβλημα, αφού αλλάξαμε τρεις φορές αποθήκες μέσα σε δύο χρόνια. Μπορεί να ακούγεται εύκολο, αλλά όταν έχεις ένα τεράστιο ποσό CD εκεί μέσα, είναι μία εντελώς χαοτική κατάσταση. Για να καταλάβεις, χρειαστήκαμε 30 φορτηγά για να μεταφέρουμε τα πράγματα από τη μία αποθήκη στην άλλη. Πλέον, όλοι είναι κάτω από την ίδια στέγη, στη Γερμανία. Soulfood, Rough Trade, Nuclear Blast, Believe, Good To Go.
Για το μέλλον, περιμένεις άλλα 25 χρόνια για την AFM;
Γιατί όχι; (γέλια) Άλλωστε, ποτέ δεν περίμενα ότι θα ήμουν εδώ για τόσον καιρό. Για να είμαι ειλικρινής, είναι κάπως βαρετό, αφού δεν έχω κάνει κάτι άλλο στη ζωή μου (γέλια). Αν δεν συμβεί κάτι εξαιρετικά άσχημο με την οικονομική κρίση που είναι βέβαιο ότι θα ακολουθήσει μετά την πανδημία, δεν νομίζω ότι η μουσική βιομηχανία έχει να φοβηθεί πολλά πράγματα. Η μετάβαση στην ψηφιακή πραγματικότητα, έχει γίνει ήδη και δεν χρειάζονται καινούργιες αλλαγές, όπως συμβαίνει σε άλλους τομείς της ζωής, όπου η ψηφιοποίηση δεν έχει πραγματοποιηθεί ακόμα. Είμαι αισιόδοξος, επειδή βλέπω πολλά καινούργια συγκροτήματα, με όρεξη και όραμα.
Σάκης Φράγκος
