Την τελευταία (;) σελίδα στο δράμα με τους AMON AMARTH, φαίνεται ότι έγραψε ο πρώην ντράμερ τους, Fredrik Andersson, που έπαιξε στο σχήμα από το 1998 μέχρι το 2015 και μετά την αποχώρηση/απόλυσή του έκανε διαρκώς δηλώσεις ότι τον έδιωξαν και του έκλεψαν χρήματα, βγάζοντας πολλά από τα οικονομικά στοιχεία των AMON AMARTH στη φόρα.
Σ’ ένα μακροσκελές post στο Facebook, ο Andersson, συνειδητοποιώντας μάλλον ότι τα πράγματα είναι πολύ δύσκολο να αλλάξουν, αποφάσισε να εξηγήσει τα συναισθήματα και τις σκέψεις του, για μία τελευταία –όπως λέει και ο ίδιος- φορά, εξηγώντας αναλυτικά τις αποφάσεις του συγκροτήματος να μοιράζει τα κέρδη από τα δικαιώματα και τις συναυλίες ισόποσα σε όλα τα μέλη, αλλά και την προστριβή που είχαν αναφορικά με το αν μπορούσε να κρατήσει τα δικαιώματα αυτά και μετά την φυγή του.
Όπως λέει συγκεκριμένα προς το τέλος, «έχοντας πει όλα αυτά και με την τελευταία δημόσια αναφορά σ’ αυτά τα θέματα, ζητώ συγνώμη απ’ όλα τα μέλη και τους οπαδούς για τη στεναχώρια που δημιούργησα πολεμώντας μια χαμένη υπόθεση. Ήταν λάθος μου να υποθέσω ότι θα μπορούσα να κρατήσω το μερίδιό μου. Τώρα κλείνω το βιβλίο κι εύχομαι στο συγκρότημα συνεχόμενη και μεγάλη επιτυχία.
Παρακαλώ, να θυμάστε ότι ο θυμός μου ποτέ δεν ήταν επειδή έχασα τη θέση μου στο γκρουπ. Είμαι χαρούμενος που δεν είμαι πλέον εκεί και με μεγάλη ευχαρίστηση δεν θα ξαναγύριζα (συγνώμη σε όλους τους οπαδούς, αλλά νομίζω ότι ο Jocke αξίζει όλη την προσοχή που παίρνει και του εύχομαι τα καλύτερα).
Απογοητεύθηκα από τον τρόπο που τελείωσε όλο αυτό και συνειδητοποίησα ότι θα μπορούσε να τελειώσει διαφορετικά αν είχα παραδεχθεί ότι έκανα λάθος νωρίτερα. Μολονότι θα μπορούσα να είχα ακόμα μεγαλύτερη χασούρα.
Πάντως, δεν ζητάω συγνώμη που αποκάλεσα τον Johan Hegg, ψεύτη. Αυτά που είπε για εμένα στο Sweden Rock Magazine, είναι ψέματα και μου οφείλει μία συγνώμη».
Δείτε αναλυτικά τη δήλωσή του από κάτω:
