a
Οι Βρετανοί ANAAL NATHRAKH μπορεί οσονούπω να κλείνουν μία 20ετία στα δισκογραφικά δρώμενα, αλλά κατά τη ταπεινή μου άποψη, οι κυκλοφορίες τους κατά τη 2η δεκαετία ύπαρξής τους, είναι ασύγκριτες σε σχέση με την δεκαετία των 00s. Τα “Desideratum” (2014), “The whole of the law” (2016), “A new kind of horror” (2018), αλλά και από κοντά και το “Vanitas” (2012), ήταν υψηλότατου επιπέδου και πάντα είχαν μία θέση στο προσωπικό μου top-20 κάθε αντίστοιχης χρονιάς. Στις αρχές Οκτωβρίου λοιπόν, κυκλοφορούν τη νέα τους δουλειά, η οποία φέρει τον τίτλο “Endarkenment”.
Στιχουργικά, στο παρελθόν, ο frontman της μπάντας, Dave Hunt (BENEDICTION), έχει καταπιαστεί με διάφορα θέματα, μα κυρίως με τα αρνητικά της εποχής που διανύουμε, από το δικό του οπτικό πρίσμα. Έτσι και στο “Endarkenment”, ασχολείται με την απουσία λογικής και υγιούς σκέψης των ανθρώπων, αλλά και την «προβατοποίηση» αυτών. Όπως είδατε ξεκίνησα με τη θεματολογία του δίσκου, κάτι που πολλές φορές δεν ασχολούμαι καθόλου, αλλά ο Hunt έχει έναν απίστευτο τρόπο να μετατρέπει γεγονότα της παγκόσμιας καθημερινότητας, σε στίχους και πάντα με εξιτάρει.
Μουσικά, ο δίσκος δεν μπορώ να πω ότι προσφέρει κάτι το καινούριο στον ήδη σκοτεινά φουτουριστικό ήχο της μπάντας. Κυμαίνεται στα ίδια επίπεδα με τα προηγούμενα άλμπουμ, αν και ίσως είναι λίγο πιο άμεσος. Ο Dave συνεχίζει να μαγεύει με τις εναλλαγές των φωνητικών του, από black metal και grindcore κραυγές, σε καθαρά, με το μοναδικό επικό του ηχόχρωμα, αλλά και heavy αναφορές στον θρυλικό King Diamond, όπως στο “Singularity” και στο φοβερό “Libidinous (A pig with cocks in its eyes)” (τι τίτλος!). Ο multi-instrumentalist Mick, έχει γράψει πάλι «παπάδες» στην κιθάρα, όπου ακούγονται περισσότερο μελωδικά και λιγότερο κοφτά τα riffs, χωρίς να χάνει ο δίσκος τον χαρακτηριστικό industrial ήχο της μπάντας, ο οποίος εκφράζεται κυρίως από το rhythm section. Όλα αυτά έχουν ως αποτέλεσμα άλλον ένα σκοτεινά εξτρεμιστικό δίσκο, του οποίου ο τίτλος ταιριάζει γάντι. Στα 40 λεπτά διάρκειάς του, το “Endarkenment” δε σε αφήνει σε χλωρό κλαρί, αφού όλα τα τραγούδια έχουν το δικό τους τρόπο να σε πωρώνουν και να σου τραβούν τη προσοχή. Ωστόσο, θα ξεχωρίσω το προαναφερθέν “Libidinous (A pig with cocks in its eyes)”, το “Feeding the death machine” και το ομώνυμο του άλμπουμ, ως τα πιο χαρακτηριστικά του.
Πέμπτο συνεχόμενο εκπληκτικό άλμπουμ από τους ANAAL NATHRAKH, οι οποίοι συνεχίζουν να μας πωρώνουν και να μας κάνουν αν θέλετε πιο σκεπτόμενους, με κάθε δίσκο που κυκλοφορούν. Θεωρώ πως ο καινούριος δίσκος θα βρίσκεται στα καλύτερα άλμπουμς της ζοφερής αυτής χρονιάς. Αν το 2020 είχε soundtrack, αυτό θα ήταν σίγουρα το “Endarkenment”! “No light, no flame, no fear, the demon is real”.
8.5/10
Γιώργος Δρογγίτης
