Πρόκειται για μία συνεργασία που θυμίζει πολλά σε πολλούς αλλά ταυτόχρονα ακούγεται τόσο φρέσκια που κατά μία έννοια αποτελεί το ιδανικό σταυροδρόμι του progressive ήχου της δεκαετίας του ‘80 με τον 21ο αιώνα. Ο ηγέτης των FATES WARNING, Jim Matheos και ο πρώτος τραγουδιστής της μπάντας John Arch κυκλοφορούν ένα φανταστικό άλμπουμ με τίτλο “Sympathetic resonance”. Εμείς επικοινωνούμε με τον Jim για τη σχετική ανάλυση του δίσκου, για το status της όλης συνεργασίας, για τους FATES…ακόμη και τα γεγονότα που συμβαίνουν τελευταία με τους DREAM THEATER.
Jim, καταρχάς να σου δώσω πολλά συγχαρητήρια για ένα εξαιρετικό άλμπουμ. Δεν είναι κάτι που απλά το λέω αλλά το εννοώ…
Σε ευχαριστώ πολύ. Χαίρομαι που σου αρέσει.
Πως προέκυψε η όλη συνεργασία;
Βασικά ήταν μία διαδικασία που διαμορφώθηκε μέσα σε διάστημα ενός έτους. Ξεκίνησα να γράφω τα πρώτα τραγούδια για το επόμενο FATES WARNING άλμπουμ… Είχα γράψει… χμμ… νομίζω τρία τραγούδια όταν κατάλαβα ότι για διάφορους λόγους δεν θα μπορούσαμε να τα ηχογραφήσουμε σαν FATES WARNING. Έτσι αποφάσισα, αντί να κάθομαι και να περιμένω για άλλους 6 μήνες ή ακόμη και περισσότερο, να αξιοποιήσω το νέο αυτό υλικό. Το πρώτο άτομο που σκέφτηκα ήταν φυσικά ο John. Εκείνος ήταν λίγο διστακτικός και δεν ήξερε αν τελικά θα μπορούσε να ηχογραφήσει έναν ολόκληρο δίσκο με απόλυτη επιτυχία. Ο λόγος είναι ότι ο John δεν ζει από τη μουσική αλλά κάνει άλλα πράγματα στη ζωή του. Παρόλα αυτά, αγαπάει τη μουσική και του πρότεινα να αρχίσουμε αργά και να δούμε πως θα πάει. Έτσι, σταδιακά «χτίσαμε» το δίσκο.
Είχαμε μιλήσει όταν ήσουν εδώ με τους FATES για την επετειακή περιοδεία του “Parallels” και μου είχες τότε πει ότι θα ήθελες να ξανακάνεις κάποια στιγμή κάτι με τον John Arch. Ήταν κάτι που είχες στο μυαλό σου από τότε;
Μιλάμε για το 2010… Πότε παίξαμε ακριβώς στην Αθήνα;
Ήταν Μάρτιος του 2010…
Σωστά… Λίγο μετά από εκείνη την μικρή περιοδεία άρχισα να γράφω το νέο υλικό. Το θέμα είναι ότι ακόμη και αν με ρωτούσες πριν από πέντε χρόνια αν θα ήθελα να ξανασυνεργαστώ σε κάποιο επίπεδο με τον John, πάλι θα σου έδινα την ίδια απάντηση. Είναι πάντα μία ευχάριστη εμπειρία να συνεργάζομαι μαζί του και όποτε μου δίνεται η ευκαιρία δεν την αφήνω να πάει χαμένη.
Πρόκειται για μία κανονική μπάντα ή είναι ένα side project για σένα;
Ξέρεις κάτι… Τα όρια μεταξύ «κανονικής μπάντας» και «side project» είναι δυσδιάκριτα πλέον για μένα. Δεν ξέρω ποια τι σημαίνει να είσαι μέλος μία full-time μπάντας ή να συμμετέχεις σε ένα side project. Στην προκειμένη περίπτωση πάντως εάν μία full-time μπάντα ορίζεται από το κατά πόσο περιοδεύει και πόσες συναυλίες δίνει, τότε σίγουρα δεν είμαστε ένα τέτοιο συγκρότημα καθώς δεν σκοπεύουμε να κάνουμε περιοδείες ή να δώσουμε πολλά live. Ωστόσο είναι στα πλάνα μας να παίξουμε μερικά shows αλλά όχι κάτι εκτεταμένο. Τώρα, αν μία full-time μπάντα ορίζεται από το κατά πόσο σκοπεύει να κυκλοφορήσει studio δίσκους και να έχει μία σταθερή παρουσία, τότε είμαστε μία full-time μπάντα. Ελπίζω να σου απάντησα και να μη σε μπέρδεψα.
Όχι, μια χαρά. Ωστόσο, μία που μιλάμε για μπερδέματα…φοβάσαι μήπως μπερδέψει τους οπαδούς των FATES WARNING; Δηλαδή, έχετε να βγάλετε δίσκο 7 χρόνια και τώρα κυκλοφορείς μία δουλειά με όλα τα μέλη των FATES εκτός του Ray φυσικά…
Καταλαβαίνω απόλυτα τι λες και αν σε κάνει να αισθάνεσαι λίγο καλύτερα να σου πω ότι και σε μένα προκαλεί λίγο σύγχυση. Δυστυχώς δεν είμαι το κατάλληλο άτομο για να απαντήσει 100% ξεκάθαρα σε αυτό… Δηλαδή, όλα έχουν να κάνουν με τις προτεραιότητες που θέτει κάποιος και ο Ray δεν μπορούσε να είναι απόλυτα αφοσιωμένος τώρα με τους FATES. Πάντως, δεν θέλω ο κόσμος να νομίζει ότι έχουν διαλυθεί οι FATES WARNING ή ότι έχει υπάρξει κάποια ρήξη στη σχέση μου με τον Ray. Αν ρωτήσεις και τον ίδιο θα σου πει τα καλύτερα λόγια για τη σχέση μας. Άλλωστε, τώρα που το σκέφτομαι, είναι μέσα στους τρεις καλύτερους μου φίλους στον κόσμο και δεν σημαίνει τίποτα που δεν ήταν διαθέσιμος για την επόμενη επαγγελματική κίνηση των FATES. Αυτό σε συνδυασμό με το ότι ήθελα να ακούσει ο κόσμος τα νέα κομμάτια οδήγησαν στο “Sympathetic resonance”. Αν όλα πάνε καλά μέσα στο 2012 θα κυκλοφορήσει ο επόμενος δίσκος των FATES αλλά ξαναλέω ότι όλα είναι μία χαρά μεταξύ εμού και του Ray και οι FATES είναι ένα ενεργό συγκρότημα. Πρόκειται, βασικά, για δύο διαφορετικές πλευρές μου που ελπίζω να ικανοποιεί τα ακούσματα των οπαδών μας.
Είναι ανακουφιστικό να σε ακούω να το λες καθώς υπήρχαν φήμες ότι θα καθυστερούσε ακόμη περισσότερο το νέο άλμπουμ των FATES WARNING…
Όχι, Σάκη! Όλα είναι μία χαρά και μέσα στο 2012 θα έχεις στα χέρια σου το νέο άλμπουμ των FATES WARNING.
Ο δίσκος ονομάζεται “Sympathetic resonance”. Ποιος σκέφτηκε το όνομα και υπάρχει αλήθεια κάποιο νόημα ή ιστορία πίσω από αυτό;
Έχει σίγουρα μία συγκεκριμένη σημασία. Ίσως δεν είναι και ευρύτερα γνωστό αλλά πρόκειται για μία θεωρία αρμονίας κατά την οποία ένα απαθές σώμα αντιδρά σε ερεθίσματα που του μεταδίδει ένα συγγενικό προς αυτό αντικείμενο. Στην περίπτωση μας θέλουμε να αναδείξουμε αυτή την επίδραση στα μουσικά όργανα. Για παράδειγμα, αν βρίσκεσαι μέσα σε ένα μεγάλο δωμάτιο που περιέχει μόνο ένα πιάνο και μία κιθάρα, αν πατήσεις μία νότα του πιάνου αυτή θα αντηχήσει και η κιθάρα θα αρχίσει να δονείται ελαφρά. Το ίδιο συμβαίνει με εμένα και τον John κάθε φορά που συνεργαζόμαστε μαζί. Υπάρχει αυτή η θεωρία αρμονίας, μία συγγενική αντήχηση μεταξύ μας που ενεργοποιεί ο ένας τον άλλον. Ελπίζουμε και εμείς με τη σειρά μας να δημιουργήσουμε αυτή τη σχέση με τους οπαδούς μας και ο δίσκος να τους ενεργοποιήσει συναισθήματα.
Το άλμπουμ σου δημιουργεί ένα σχεδόν ανατριχιαστικό συναίσθημα αφού αναπόφευκτα όταν ακούς τη φωνή του John γυρνάς πίσω στο χρόνο στις πρώτες δουλειές σας. Είναι απίστευτο αλλά η φωνή του παραμένει ίδια! Το περίμενες ή σε ξάφνιασε και εσένα;
Σίγουρα ήταν κάτι που το περίμενα αν και είχαμε να δουλέψουμε μαζί από το 2003. Έχω απόλυτη επίγνωση του τι μπορεί να κάνει με τη φωνή του. Ο John είναι ο απόλυτος τελειομανής! Ήξερα από την αρχή ότι θα ακούγεται όπως ακουγόταν το 1986. Να σου πω την αλήθεια, δεν ξέρω πως το καταφέρνει αυτό και σίγουρα είναι ένας από τους ελάχιστους τραγουδιστές που γνωρίζω που έχουν διατηρήσει σε τόσο καλό επίπεδο τη φωνή τους. Είναι αξιόλογο.
Παρόλα αυτά ο δίσκος δεν έχει καθόλου την επική ατμόσφαιρα των πρώτων δίσκων αλλά μοιάζει περισσότερο με τον τρόπο που γράφεις από το 1997 και μετά. Κάθισες με τον John να συζητήσετε την κατεύθυνση του δίσκου ή απλά του πήγες έτοιμη τη μουσική και εκείνος πρόσθεσε τους στίχους;
Το δεύτερο. Είχα γράψει τη μουσική και εκείνος είναι υπεύθυνος για τους στίχους. Ίσως, λιγάκι προς το τέλος της όλης ηχογράφησης να συζητήσαμε για το μουσικό σκέλος ή καλύτερα για κάποιες από τις λεπτομέρειες της ενορχήστρωσης. Σε γενικές γραμμές πάντως εγώ έγραψα όλη τη μουσική. Θα ήθελα όμως να κάνω και ένα σχόλιο σε αυτό που ανέφερες στην αρχή της ερώτησης. Συμφωνώ απόλυτα με την επισήμανση σου και ήταν κάτι που είχα στο μυαλό μου από την αρχή της διαδικασίας της σύνθεσης. Ακόμη και όταν αποφάσισα να συνεργαστώ με τον John, δεν ήθελα σε καμία περίπτωση να βγει ένα “Awaken the guardian Pt.II”. Δεν έχει να κάνει με το αν μου αρέσει ή όχι ο δίσκος ή αν εκφράζει λίγο ή περισσότερο τους οπαδούς μας. Απλά δεν ήθελα να γράψω ένα δίσκο που θα ακουγόταν λες και είμαστε στο 1986… Το έκανα αυτό τότε! Αυτό που έκανα, όμως, ήταν να πάρω στοιχεία του εαυτού μου και του John και να τα φέρω στο 2011. Για αυτό το λόγο όταν με ρωτούν κάτι τέτοιο, αμέσως υπογραμμίζω ότι σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να κάνω έναν retro δίσκο. Επιπλέον, είμαι ο εαυτός μου και δεν γίνεται να γράψω διαφορετικά. Είμαι τελείως αυθόρμητος όταν συνθέτω και έτσι δεν μπορώ να γράψω έχοντας στο νου ένα συγκεκριμένο στυλ σύνθεσης. Αυτό που ακούς είναι ο εαυτός μου το 2011.
Δεδομένου του ότι κάποια από αυτά τα κομμάτια προορίζονταν για τη νέα δουλειά των FATES, προχώρησες σε αλλαγές στην ενορχήστρωση λόγω της διαφοράς στη φωνή μεταξύ του Ray και του John;
Ξέρεις, πάντα θα υπάρχουν αλλαγές ακόμη και αν τελικά παρουσίαζα αυτά τα κομμάτια στον Ray. Στο τέλος, θα τα αλλάζαμε κάπως. Όχι όμως δραστικά πράγματα…ίσως να μεγαλώναμε το outro ενός κομματιού, να αλλάζαμε 1-2 ακόρντα, να προσθέταμε κάποιους στίχους. Τέτοια πράγματα. Η βασική δομή παραμένει η ίδια.
3 από τα 6 κομμάτια που έγραψες έχουν διάρκεια πάνω από 10 λεπτά και αποτελούνται από διαφορετικά μέρη μέσα στο κομμάτι. Είχες κάποια κεντρική ιδέα για αυτά ή απλά προέκυψαν έτσι;
Όλα μου βγαίνουν φυσιολογικά και τελείως αυθόρμητα. Προσπαθώ να μην έχω στο μυαλό μου κάποια συγκεκριμένη εικόνα για το τι θέλω να γράψω. Το ίδιο ισχύει και για τα τρία αυτά κομμάτια του άλμπουμ. Δεν κάθομαι δηλαδή να πω στον εαυτό μου: «τώρα καλό είναι να γράψω ένα heavy κομμάτι ή ένα αργό κομμάτι». Παίζω την κιθάρα μου και αν κάτι ακουστεί καλά στο αυτί μου το «κυνηγάω» και προσπαθώ να κάνω κάτι με αυτό. Τελικά, το κομμάτι παίρνει από μόνο του μορφή και είναι έτοιμο. Στη δική μου περίπτωση από λίγες μέρες μέχρι λίγους μήνες!
Τώρα που ξανασυνεργάζεσαι με τον John, αν προκύψει κάποια επαγγελματική πρόταση να παρουσιάσετε ζωντανά ολόκληρο το “Awaken the guardian”, θα σκεφτείς να το κάνεις;
Φυσικά! Θα το ήθελα, μάλιστα, και πάρα πολύ… Να συνδύαζα το παρελθόν με το παρόν παίζοντας κομμάτια και από το “Sympathetic resonance”. Είναι μία καταπληκτική ιδέα και θα ήθελα να το κάνω. Πριν από ένα χρόνο και κάτι κάναμε το ίδιο πράγμα, όπως ξέρεις, με το “Parallels” και περάσαμε τέλεια. Προς το παρόν έχουμε κλείσει μόνο ένα show στη Γερμανία για του χρόνου (σ.σ. Keep It True Festival) και σίγουρα θα υπάρξουν κάποια παλιά κομμάτια στο set αλλά δε νομίζω ότι θα παίξουμε στο συγκεκριμένο live ολόκληρο το “Awaken the guardian”. Θα δούμε. Να σου πω την αλήθεια, εξαρτάται από τον John για το αν θα δώσουμε extra shows και γιατί όχι να παρουσιάσουμε σε αυτά ολόκληρο το “Awaken the guardian”. Όπως σου είπα δεν είναι επαγγελματίας μουσικός και πρέπει να βολέψουν τα προγράμματά μας.
Jim, ξέρω ότι ήσουν μεγάλος οπαδός των πρώιμων MAIDEN δίσκων. Μήπως έχει τύχει να ακούσεις τις τελευταίες τους δουλειές; Νομίζω ότι θα σε εκπλήξει ευχάριστα η progressive πλευρά τους…
Είδα τους MAIDEN πρόσφατα στο Λονδίνο πριν από κάνα δύο μήνες. Ήταν καταπληκτικοί και τα κομμάτια που έπαιξαν από τον τελευταίο δίσκο. Ναι, έχεις δίκιο. Μου άρεσαν πάρα πολύ. Ωστόσο, πρέπει να παραδεχτώ ότι έχω σταματήσει να τους παρακολουθώ από τις αρχές της δεκαετίας του ‘90. Αλλά, όντως, τα νέα κομμάτια μου άρεσαν έτσι όπως τα έπαιξαν ζωντανά αν και δεν έχει τύχει να ακούσω το δίσκο.
Τελευταία ερώτηση: έχεις να κάνεις κάποιο σχόλιο σχετικά με τις πρόσφατες εξελίξεις στους DREAM THEATER και την αποχώρηση του Mike Portnoy;
Είναι όλοι τους καλοί μου φίλοι. Ελπίζω να είναι χαρούμενοι αν και δεν μου αρέσει να τους βλέπω χωριστά. Μας είδες στην Αθήνα πριν από λίγο καιρό και ήταν περίεργο να βλέπω τους DREAM THEATER χωρίς τον Mike. Ξέρω, ωστόσο, πως μπορεί να χαλάσει μία επαγγελματική και φιλική σχέση μέσα στο χρόνο ιδιαίτερα όταν είσαι συνεχώς με κάποιον. Δεν πρόκειται όμως να πάρω το μέρος κανενός. Είναι όλοι φίλοι μου. Αγαπάω τον Mike σαν αδερφό μου και ελπίζω μέσα από την καρδιά μου να τα ξαναβρούν.
Το ξέρω ότι είπα πριν ότι είναι η τελευταία μου ερώτηση αλλά μόλις σκέφτηκα ότι είναι καλή ευκαιρία να σε ρωτήσω για το ενδεχόμενο μίας πιθανής επανέκδοσης του “Inside out” στα πρότυπα των άλλων σας επανεκδόσεων…
(γέλια) Είναι διαβολική σύμπτωση και έχει ενδιαφέρον τώρα που με ρωτάς. Δεν μπορούσα να κοιμηθώ σήμερα και ξύπνησα στις 4 η ώρα το πρωί. Σκεφτόμουν ότι πρέπει οπωσδήποτε να ξεκινήσουμε να μαζεύουμε υλικό για την επανέκδοση του “Inside out”.
Αυτό σημαίνει να ανέβεις στη σοφίτα και να ψάξεις στα κουτιά με τις κασέτες σου;
(γέλια) Κάπως έτσι! Είναι άλλωστε καιρός να βγει και αυτός ο δίσκος και να είναι ξανά διαθέσιμος στον κόσμο. Ίσως την επόμενη χρονιά. Υπάρχει μάλιστα και περισσότερο οπτικό υλικό από εκείνη την περιοδεία και σίγουρα θα βρούμε κάποια ακυκλοφόρητα κομμάτια ή καλύτερα σημεία που δεν ολοκληρώθηκαν. Θα πρέπει να ψάξω.
Σάκης Νίκας
ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ
“Sympathetic Resonance” (2011)
