“In Memory of Maria “Tristessa” Kolokouri”
Το Σάββατο 12 Μαΐου, στο Temple, διεξάγεται το δεύτερο Astarte Festival, με αφορμή τη συμπλήρωση 20 ετών από την κυκλοφορία του “Doomed Dark Years” των Astarte, της πρώτης all female black metal μπάντας, με μπροστάρισα την εκλιπούσα Μαρία “Tristessa” Κολοκούρη, με φιλανθρωπικό σκοπό, αφού τα φετινά έσοδα θα δοθούν στα παιδικά χωριά S.O.S. O Γιώργος Καραγιάννης, μίλησε με τον Νικόλα Μαίη, σύζυγο της αδικοχαμένης Μαρίας και ιθύνοντα νου του φεστιβάλ, για να μας πει όλες τις λεπτομέρειες γύρω απ’ αυτό.
Nίκο καλησπέρα. Ας ξεκινήσουμε κατευθείαν αναφέροντας κάποιες πληροφορίες για το φετινό Astarte Festival.
Το φετινό Astarte Festival θα γίνει στο Temple το Σάββατο 12 Μαΐου με την συμμετοχή έξι μέχρι στιγμής συγκροτημάτων, των KEEPERS OF JERICHO, WRATHBLADE, LLOTH, AETHERIAN, BIGUS DICKUS και DESERT NEAR THE END. O σκοπός του φεστιβάλ είναι καθαρά φιλανθρωπικός και όλα τα έσοδα θα δοθούν στα Παιδικά Χωριά SOS. To εισιτήριο είναι μόλις 6 ευρώ, οπότε είναι μια καλή ευκαιρία ο κόσμος να δει ένα πακέτο με εγχώρια συγκροτήματα που έχουν αρκετά πράγματα να πουν να περάσει καλά αλλά και να βοηθήσει στο σκοπό αυτό.
Γιατί το φεστιβάλ καθυστέρησε τρία χρόνια; Αν θυμάμαι καλά ήταν να γίνει σε ετήσια μορφή.
Το κενό αυτό υπήρξε, γιατί αρκετές υποχρεώσεις και προτεραιότητες μας έκαναν να μείνουμε λίγο πίσω στο θέμα αυτό. Μη ξεχνάς ότι είχαμε και τις ηχογραφήσεις του άλμπουμ των Lloth με τίτλο “ΑΘΑΝΑΤΗ”, o οποίος κυκλοφόρησε στις 10/08 του 2017, σημαδιακή ημερομηνία μιας και είναι η ημερομηνία θανάτου της Μαρίας. Από φέτος επιστρέψαμε και ο σκοπός είναι να γίνει ετήσιο το φεστιβάλ από εδώ και μπρος. Υπάρχουν και σκέψεις να γίνει διήμερο αλλά αυτό θα το δούμε στο μέλλον.
Είσαι ευχαριστημένος από την ανταπόκριση που υπάρχει στο φεστιβάλ;
Ναι, θα μπορούσα να πω ότι είμαι σχετικά ικανοποιημένος. Οι περισσότεροι έχουν δείξει τις καλές τους προθέσεις και γενικότερα ο καθένας βοηθά με τον δικό του τρόπο. Εξάλλου δεν μπορείς να απαιτείς κάτι τέτοιο. Ο καθένας βοηθά με τον τρόπο που του λέει η καρδιά του.
Ποιο είναι το όνειρο σου για το φεστιβάλ αυτό;
Θα ήθελα πάρα πολύ κάποια στιγμή να μεγαλώσει όσο γίνεται περισσότερο. Να παίξουν και μεγαλύτερες μπάντες με πάντα την παρουσία μικρών μπαντών και να ακουστεί και προς τα έξω ίσως, κρατώντας για πάντα ζωντανό το όνομα της Μαρίας και ΤΩΝASTARTE.
Νιώθεις ότι χρωστάς κάτι απέναντι στη Μαρία;
Όχι, νιώθω συνεχώς ότι μπορούσαν να γίνουν τόσα και τόσα πράγματα που είχαμε σκεφτεί και ετοιμάσει και ότι όλα έμειναν πίσω σαν ASTARTE. Προσπαθώ τουλάχιστον ένα κομμάτι από αυτά να ολοκληρωθεί.
Υπάρχουν κάποια έτοιμα πράγματα σαν ASTARTE;
Έχουμε ένα ολοκληρωμένο άλμπουμ που θα το ακούσετε κάποια στιγμή όταν έρθει η ώρα να κυκλοφορήσει με τον τίτλο “Blackdemonium” και ουσιαστικά όποιος το ακούσει θα μείνει έκπληκτος μιας και ήταν μια στροφή στον ήχο της μπάντας σε μια πιο Old school αισθητική με 3-λεπτα και 4-λεπτα, in your face κομμάτια. Θα μπορούσα να πω ότι θα είναι το “Reign In Blood” των ASTARTE. Υπάρχουν και άλλα δυο 7” που θα βγουν και αυτά εν καιρώ. Ο σκοπός μετά το άλμπουμ αυτό ήταν να γυρίζαμε στον κλασικό ήχο της μπάντας αλλά δυστυχώς μας πρόλαβαν τα γεγονότα.
Μετά από τα γεγονότα αυτά ο τομέας συναυλία και ASTARTE, έχει τελειώσει. Θα ακούσουμε ζωντανά όμως ποτέ κάποια κομμάτια ξανά;
Η μπάντα έφτασε στο τέλος της. Μια ιδέα υπάρχει να γίνει κάποια συναυλία φόρος τιμής, ίσως και σε κάποιο Astarte Festival, όπου θα παιχτούν κομμάτια των ASTARTE από άλλους καλλιτέχνες, Πιστεύω ότι αυτό θα ήταν πραγματικά πολύ όμορφο.
Στο μουσικό χάρτη που νομίζεις ότι βρίσκονται οι ASTARTE;
Kέρδισαν την αναγνωρισιμότητα και το σεβασμό που τους άξιζε. Αυτό έγινε με πολύ δουλειά βέβαια αλλά τίποτα δεν γίνεται αλλιώς. Από το “Sirens” υπήρξε η αποδοχή και με το “Demonized” η μπάντα έφτασε στο αποκορύφωμά της. Υπήρξε θα μπορούσα να πω η καθιέρωση και η άμεση ανταπόκριση από παντού σχεδόν.
Επειδή έζησα από κοντά τα πρώτα χρόνια τις καταστάσεις δεν μπορώ να πω ότι στα δύο πρώτα άλμπουμ, η μπάντα είχε και την καλύτερη αντιμετώπιση.
Ναι, αυτό είναι κάτι που πάντα θαύμαζα την Μαρία. Δεν είχε ποτέ να πει κάτι κακό για κανέναν ούτε να αφήσει, τίποτα το αρνητικό να την παρασύρει σε ανούσιες αντιθέσεις. Απλά συνέχιζε να προσπαθεί και έκανε πάντα αυτό που ήθελε, χωρίς να επηρεάζεται από κανέναν αρνητισμό.
Φαντάζομαι όλο αυτό, όλη αυτή η στάση της ήταν ένα μάθημα και για σένα.
Αυτό είναι κάπως προσωπικό. Αλλά η Μαρία μου έμαθε κάτι που δεν ήξερα. Και αυτό ήταν η υπομονή. Να κοιτάς μπροστά κα κανέναν άλλο. Μόνη της τα έκανε άλλο και ήταν περισσότερο άντρας από πολλούς άντρες εκεί έξω. Ήταν αρχηγός και έπαιρνε αποφάσεις. Το μόνο μέρος που τσακωνόμασταν, ήταν πάντα στο στούντιο στις ηχογραφήσεις των δίσκων διότι εκεί μόνο ερχόντουσαν σε σύγκρουση οι κόσμοι μας, με τις διαφορετικές ιδέες που μπορεί να έχει ο καθένας στην δημιουργία των κομματιών. Υπήρχαν οι ASTARTE που ήταν η black metal πλευρά και οι LLOTH που ήταν η πιο death metal πλευρά μας που την ξαναξεκινήσαμε το 2013. Η μουσική είναι η ζωή μας.
Ποια ήταν ανταπόκριση στο πρώτο άλμπουμ των LLOTH;
Αρκετά θετική και συνεχίζει να δέχεται θετικής ανταπόκρισης μιας και συνέχεια καινούργιος κόσμος ανταποκρίνεται στο άλμπουμ. Είναι σίγουρα πολύ ιδιαίτερο και όχι τόσο εύκολο στο άκουσμα. Ένα death/black μίγμα με black νοοτροπία.
Υπάρχουν σχέδια για το επόμενο άλμπουμ;
Ναι έχω ετοιμάσει τα περισσότερα κομμάτια τα οποία θέλουν ακόμη βέβαια αρκετή δουλειά. Θα είναι πολύ διαφορετικό από το πρώτο και η κατεύθυνση θα είναι περισσότερο στο black metal αυτή τη φορά.
Έχεις κάποια άλλα Project τα οποία ετοιμάζεις;
Δυο project για τα οποία έχω ετοιμάσει αρκετά πράγματα, αλλά δεν βιάζομαι να γίνει κάτι ακόμη μιας και όλα θα πρέπει να γίνουν σωστά. Οι πρώτοι είναι οι LYKONS που θα μπορούσες να πεις ότι μπλέκουν το κλασικό gothic rock με λίγο πιο δυναμικές κιθάρες, μιας και αγαπώ πολύ την σκηνή του κλασικού gothic rock. Έχω όμως μεγάλα όνειρα για ένα άλλο σχήμα τους PANSATYROS, Είναι ένα folk/pagan project με επικέντρωση στο ελληνικό στοιχείο και ρυθμό. Θα μπορούσες να πεις ότι σε αυτό η βασική επιρροή είναι οι DEAD CAN DANCE αλλά χωρίς να χάνεται η metal αισθητική.
Πως βλέπεις την Ελληνική σκηνή του τότε και του σήμερα;
Πριν από 20 χρόνια όλα ήταν πολύ διαφορετικά. Σήμερα υπάρχουν πολλές μπάντες και είναι όλα εύκολα να γίνουν μέσα από ένα υπολογιστή. Αυτό έχει βοηθήσει όμως γιατί έχουν εμφανιστεί πολλά και καλά σχήματα. Από την άλλη όμως η όλη τεχνολογία έχει προσφέρει και μια προχειρότητα. Η επιτήδευση του ακραίου ήχου σε παλιές φόρμες δεν προσφέρει ποιοτική μουσική.
Σε ευχαριστώ πολύ και κάθε επιτυχία σε ότι κάνεις!
Εγώ ευχαριστώ το Rock Hard για την στήριξη!
LLOTH – “AΘΑΝΑΤΗ” (Sleazy Rider Records)
Ξανακάνοντας ένα πέρασμα από το άλμπουμ μετά από 8 μήνες από την κυκλοφορία του, μπορώ να πω ότι με εντυπωσίασε το γεγονός ότι τα κομμάτια που άκουσα στην προ-ακρόαση και με εντυπωσίασαν διαφέρουν από αυτά που με άγγιξαν αυτή τη φορά. Ίσως τελικά αυτή να είναι και η βασικότερη μαγεία του συγκεκριμένου δίσκου.
Δεν μπορείς να σταθείς σε ένα κομμάτι γιατί όλα έχουν έντονο το στοιχείο της διαφορετικότητας. Αν μπορούσα να περιγράψω το άλμπουμ θα έλεγα ότι είναι ένας «μαύρος» μελωδικός death metal εφιάλτης. Σίγουρα θα βρείτε black metal επιρροές αλλά το death metal στοιχείο υπερισχύει. Οι κιθάρες σε πολλές στιγμές φέρνουν το Σουηδικό μελωδικό death metal ήχο με πολλά επικά θέματα και με μια παραγωγή που δίνει όγκο στο αποτέλεσμα. Δεν είναι ένα άλμπουμ για να διασκεδάσεις σε καμία περίπτωση. Ακούγεται πολύ καλύτερα στις πιο σκοτεινές και έντονες στιγμές εκείνες που έρχεσαι αντιμέτωπος με το «μαύρο» στοιχείο (ή «στοιχειό») του εσωτερικού σου κόσμου. Πόνος και οργή είναι το βασικό συναίσθημα. Οι συμμετοχές του Eυθήμη Καραδήμα στο “In the Name of Love”, του Σάκη Τόλη στο “Emptiness” και της Ανδρονίκης Σκουλά στο ”Tristessa”, φέρνουν μια ποικιλία και κρατάνε το στοιχείο του ενδιαφέροντος στο άλμπουμ. Εσείς που αγαπάτε του παλιούς SEPTIC FLESH, την Black metal αλλά και εν γένει ακραία ελληνική σκηνή πρέπει να του δώσετε οπωσδήποτε μια ευκαιρία (και μερικά ακούσματα) και ίσως βρείτε έναν τέλειο σύντροφο στις πιο σκοτεινές σας ώρες.
Γιώργος Καραγιάννης
Από κάτω μπορείτε να δείτε και το ολοκαίνουργιο video των LLOTH για το τραγούδι “Tristessa”, ένα πολύ συναισθηματικό κομμάτι που έγραψε ο Νικόλας Μαίης κι ερμηνεύει η Ανδρονίκη Σκουλά των CHAOSTAR
