Για την οικονομία της συζητήσεως, θα ταχθώ αναφανδόν υπέρ του δικαιώματος των μουσικών στην λεγόμενη “δεύτερη ευκαιρία”. Την αναζήτηση στις αιτίες που δεν έδωσαν στον εκάστοτε καλλιτέχνη την δυνατότητα να γευθεί το νέκταρ της επιτυχίας, δεν πρόκειται να την αναλύσουμε σε αυτές τις γραμμές.
Στην προκειμένη περίπτωση, ο τραγουδιστής Fabio Leone (ANGRA, RHAPSODY OF FIRE, LABYRINTH, VISION DIVINE μεταξύ άλλων) επαναδραστηριοποιεί τους ATHENA, προσθέτει το XIX ως κατάληξη και υπό την αιγίδα της Reigning Phoenix Music, κυκλοφορεί με τους υπόλοιπους τέσσερις μουσικούς που τον πλαισιώνουν, το concept “Everflow Part 1: Frames of humanity”.
Δεν είμαι σε θέσω να γνωρίζω τι μύγα τον τσίμπησε και 26 ολόκληρα χρόνια μετά από εκείνο το θαυμαστό δείγμα prog/power “A new religion?”, πήρε την απόφαση της επανένταξης των Ιταλών στα δισκογραφικά δρώμενα. Η ουσία, πάντως, είναι μία και αδιαπραγμάτευτη. Πρόκειται για το πιο απογοητευτικό comeback άλμπουμ που έτυχε να πέσει στα χέρια μου τα τελευταία πολλά χρόνια. Άχρωμο, ασύνδετο, κουραστικό μέχρι εκνευρισμού progressive metal, με τίποτα κοινό συγκριτικά με το ένδοξο παρελθόν, ένα αμάλγαμα ήχων ατάκτως δομημένων, σοβαρότατο έλλειμμα ροής (εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων).
Έχει κι άλλα το πανέρι. Υπερτονισμένο μπάσο, άοσμα πλήκτρα, κιθαριστικά που δεν συνεισφέρουν κάτι το ουσιαστικό και το κερασάκι στην τούρτα έρχεται με έναν Fabio Lione που η ερμηνεία του έχει απωλέσει σημαντικότατο μέρος της αίγλης της και της ποιότητας που τον χαρακτήριζε. Ορισμένες industrial πινελιές αλλά και κατατονικά μέρη που βυθίζουν αισθητά κάτω της μετριότητας το υλικό, το παρόν status των ATHENA XIX δεν πιστεύω πως χρίζει περαιτέρω ανάλυσης. Κι όσο για τις βαρύγδουπες περιγραφές του δελτίου τύπου πως ο δίσκος συνδυάζει τους SYMPHONY X, EVERGREY και KAMELOT, η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά. Και φυσικά το guest του Roy Khan στο “Wish” περνά εύκολα απαρατήρητο…
3 / 10
Γρηγόρης Μπαξεβανίδης
