“Three days of chaos and hell”
Η δεύτερη συνεχόμενη εκδοχή του Athens Extreme festival στο Temple υπό την αιγίδα της Chaos And Hell Productions, από την Παρασκευή 13 έως την Κυριακή 15 Δεκεμβρίου, επιστρέφει δριμύτερη από ποτέ, με ακόμα πιο ανεβασμένο το επίπεδο συμμετοχών. Μετά την επιτυχία της πρώτης φοράς, έχουμε ένα πανίσχυρο line-up που ούτε που φανταζόμουν προσωπικά ότι θα δω ποτέ μου, με μπάντες του εξωτερικού, να κάνουν για πρώτη φορά την εμφάνιση τους στα πλαίσια αυτού του festival. Το ROCK HARD, βεβαίως-βεβαίως θα βρίσκεται εκεί, να αγκαλιάσει αυτή τη τόσο σπουδαία προσπάθεια για τον ακραίο ήχο, δίνοντας σας 15 λόγους συν όσους ακόμα θέλετε να προσθέσετε εσείς, που το εν λόγω πακέτο κρίνεται επιεικώς άχαστο! Φύγαμε!
ΜΕΡΑ ΠΡΩΤΗ – 13/12
ETERNAL
Οι Βενιαμίν του festival, μια και ηλικιακά είναι οι μικρότεροι. Για κάποιο λόγο, ενώ το όνομα τους παίζει δεξιά και αριστερά σε εγχώριες συναυλίες, δεν είχα την τύχη να τους δω. Ωστόσο, ακούγοντας τα δύο singles (“No escape” και “Bloodspill”) πραγματικά ανυπομονώ! Thrash Αμερικάνικης κοπής που πατάει στη παράδοση των πρώιμων METALLICA, MEGADETH, TESTAMENT ενώ δείχνει πως δεν έχει μείνει ανεπηρέαστο από την λαίλαπα μπαντών της αναβίωσης του 2000 όπως οι SUICIDAL ANGELS και οι HAVOK φερ’ ειπείν. Κοινώς, μιλάνε στη καρδιά μου! Έχουν νεύρο, έχουν παικτικές/συνθετικές ικανότητες, έχουν θράσος, ετοιμάζουν full-length για αρχές ‘25. Πάμε γερά μάγκες, πάρτε κεφάλια!
PLAGUE
Μια ελαφρώς παλαιότερη μπάντα, στο χώρο του Αμερικάνικης κοπής death metal, οι PLAGUE. Κάτι παραπάνω από δεκαετία στα πράγματα, με ένα single (“Abyssdiver” – 2014) και ένα full-length (“Portraits of mind” – 2020) από την Redefining Darkness. Εάν το single μου είχε φανεί απλά ενδιαφέρον, τότε με το full-length τους μου άφησαν πραγματικά πολύ καλές εντυπώσεις. DEATH, MASSACRE, BRUTALITY, MORBID ANGEL παρελαύνουν από τον ήχο τους, σε ένα άλμπουμ που δείχνει την ωρίμανση του σχήματος καθώς και το πως είναι έτοιμο για ακόμα περισσότερα πράγματα μελλοντικά. Συναυλιακά τους θυμάμαι δυνατούς, για να δω πως θα έχουν εξελιχθεί και σε αυτό.
CHAINSAW
Εδώ έχουμε σφαγή αμάχων! Black/thrash ορυμαγδός από σεσημασμένα μέλη της σκηνής. Παρότι ιδρυθέντες το ‘97 ως one-man project, ο πρώτος δίσκος (και το πρώτο demo “Fuck the church”) “Hill of crosses” βγήκαν το 2014. Ακολούθησαν δύο ακόμα ανώτεροι δίσκαροι, “Filthy blasphemy” (2017) και “Satan” (2024). Ο ήχος τους προσκυνάει κυρίως παλιούς SODOM, KREATOR, DESTRUCTION με ολίγη από SLAYER…κοινώς λέλουδα του μπαξέ και διδάκτορες του σαβουάρ βιβρ μέσα από τους στίχους τους. Πρώτη τους επί σκηνής εμφάνιση γενικά κιόλας, οπότε αναμένουμε μια άκρως κολασμένη απόδοση, μια και τα μέλη τους έχουν λιώσει στο σανίδι! WELCOME TO THE AGE OF OUR LORD…SATAN!
TERRORHAMMER
Η πρώτη μπάντα από το εξωτερικό, έρχεται λίγο πριν τον headliner της πρώτης μέρας. Οι Σέρβοι TERRORHAMMER. Βρώμικο, ανίερο και λυσσασμένο black/thrash από μια μπάντα που μετράει κοντά 15 χρόνια, με δύο δίσκους (“Under the unholy command” – 2015, “Gateway to hades” – 2022), δύο EP (“Vintage black mass” – 2012, “In the name of hell” – 2018), ένα split με άλλα λουλούδια όπως οι Βραζιλιάνοι θεούληδες WHIPSTRIKER στο ενεργητικό της…πολλά και ωραία πράγματα θα πω εγώ! Έξτρα πόντοι για την διασκευή σε CARNIVORE, που δείχνει τις ρίζες τους! Προμηνύεται γλέντι άλλου επιπέδου με αυτά τα παλικάρια, όντες γείτονες Βαλκάνιοι!
GEHENNAH
Μαζί με τους CHAINSAW και τους TERRORHAMMER, έρχονται και οι Σουηδοί GEHENNAH να δέσει το γλυκό! Αγενέστατα και άξεστα παλιοτόμαρα, από αυτά που ο ταξίαρχος Θεοχάρης (R.I.P. Γιώργο Βασιλείου) θα έδερνε σε κάποια σκηνή ανάκρισης, επικίνδυνοι και σεσημασμένοι ούγκανοι από το μακρινό ‘91 ως τις μέρες μας, πιστοί στον βρωμιάρικο και λυσσασμένο ήχο τους, παρά τις διαλύσεις. Με soundtrack αλητείας και αρκουδέηδων όπως το “King of the sidewalk” (1996) και το “Decibel rebel” (1997), οι GEHENNAH έγιναν λατρεία στα χείλη ανθρώπων που κόβουν τη καλημέρα (αν όχι κάτι άλλο) σε όποιον δεν λατρεύει VENOM και MOTORHEAD.
ΜΕΡΑ ΔΕΥΤΕΡΗ – 14/12
CHTHON
Από τις στάχτες των φοβερών death/grind κάφρων IXPAPALOTL, γεννήθηκε η μπάντα που θα ανοίξει την δεύτερη ημέρα του festival. Οι CHTHON, επιδίδονται σε ένα black/death υβρίδιο που αγαπάει τις ταχύτητες των VADER, την μαύρη ατμόσφαιρα των BEHEMOTH και τις διακριτικές μα γουστόζικες μελωδίες. Στο φοβερό περσινό ντεμπούτο τους “Eremite” (2023) από την Chaos & Hell productions, κερδίσανε τις εντυπώσεις των οπαδών του ακραίου ήχου (ο γράφων εις εξ αυτών, έστω και ετεροχρονισμένα). Αναμένω να δω, πως θα αποδώσουν το κλίμα του δίσκου επί σκηνής, μια και φυσικά θα είναι το πρώτο τους live, καθώς και να έχουν πραγματικά ανάλογη συνέχεια!
SEREMENT
Από τις στάχτες των υπέροχων deathsters BLESSED BY PERVERSION, οι SEREMENT! Έχω επεκταθεί στο πόσο αγαπάω αυτό το σχήμα, που τόσο αγαπάει μπάντες όπως οι BEHEMOTH, HATE ETERNAL, SUFFOCATION, MONSTROSITY και τα ρέστα, από το “Deviation from god” EP (2023) στο φετινό φοβερό και τρομερό ντεμπούτο “Abhorrent invocations” (2024) (ακούστε το, όπως είστε. Κάντε το δώρο στον εαυτό σας!). Αφήστε που συναυλιακά, παίρνουν κεφάλια, με χαρακτηριστικότατη ευκολία! Οι κύριοι έρχονται μετά από το δυνατό support στους ANAAL NATHRAAKH στην συμπρωτεύουσα, οπότε αναμένω έναν άλλο αέρα από εκείνους στη σκηνή, καθώς και να προσθέσουν άλλη μια καταστροφική εμφάνιση στο βιογραφικό τους.
SPEEDRUSH
Από τους εκπροσώπους της speed/thrash σκηνής της πρώτης δεκαετίας του 2000, οι SPEEDRUSH βρίσκονται και πάλι στην επικαιρότητα με το ολοκαίνουργιο φετινό “Division mortality”, που αποτελεί την πλέον μεστή δουλειά που έχουν παρουσιάσει. Speed/thrash από το πάνω ράφι, ογκώδες, τεχνικό και ουσιώδες υπεράνω όλων, παιγμένο από ανθρώπους που ζούνε και αναπνέουν για αυτό το είδος. Με μπροστάρη μια από τις πλέον μοναδικές ελληνικές φωνές (Nir θα λέτε και θα κλαίτε!) δεν φοβούνται τίποτα! Μια και στο σανίδι σκοτώνουν, εγώ το μόνο που περιμένω, είναι να δω πόσο θα σκοτώσουν αυτή τη φορά που γιορτάζουν τη κυκλοφορία του και έρχονται φορτσάτοι.
DEATH STRIKE
Άμα μου έλεγες όταν προ δεκαετίας περίπου άκουγα το “Fuckin’ death” ότι θα έβλεπα DEATH STRIKE στην Ελλάδα, θα σε έλεγα τρελό. Να όμως, που ορισμένοι, βάλθηκαν να μας τρελάνουν! Εδώ έχουμε ένα ζωντανό μάθημα death metal ιστορίας, μιας και εδώ μιλάμε για το βραχύβιο σχήμα που φτιάχτηκε μετά από τη πρώτη διάλυση των Αμερικανών θρύλων MASTER στις αρχές της δεκαετίας του ‘80. Ηχογραφήθηκε λοιπόν το demo του ‘85 με τίτλο “Fuckin’ death”, ενώ τον Αύγουστο του ‘91, το ίδιο κυκλοφόρησε ως full-length, συν κομμάτια που αργότερα θα βλέπαμε στο θρυλικό ντεμπούτο των MASTER. Περιμένω απλά και όμορφα, μέγα μακελειό!
VARATHRON
Ζύγισις, προσοχή, ανάπαυσις. Η παλαιότερη εγχώρια μπάντα στο line up του festival (ιδρυθέντες το μακρινό 1988). Απόλυτος και αιώνιος σεβασμός στους θρυλικούς VARATHRON, μια από τις μπάντες του πρώτου κύματος ελληνικού black metal της δεκαετίας του ‘90. Άλμπουμ σαν το “His majesty at the swamp” (1991) και το “Walpurgisnacht” (1995), αποτελούν μνημεία του είδους, ενώ πρόσφατες δουλειές όπως το “Patriarchs of evil” (2018) και το “The crimson temple” (2023) αποδεικνύουν ότι δεν αναπαύτηκαν στιγμή στις δάφνες τους, μα δείχνουν επίκαιροι και φρέσκοι. Ανυπομονώ να τους ξαναδώ, έχω να τους δω από εκείνο το υπέροχο βράδυ στο Κύτταρο με τους DEVISER!
ΜΕΡΑ ΤΡΙΤΗ – 15/12
ELEVENTH RAY
Θα πω την αμαρτία μου, η μοναδική μπάντα του festival που έμαθα ενώ έγραφα αυτό το κείμενο. Απόλυτα φυσικό κιόλας θα μου πείτε, μια και το μόνο διαθέσιμο υλικό της, ήταν δύο κομμάτια από πρόβα της. Ένα κράμα μαύρης ατμόσφαιρας, doom όγκου και thrash αιχμηρότητας, που δείχνει άκρως υποσχόμενο, με μια έντονη CELTIC FROST αύρα! Κομμάτια, παρμένα από το επερχόμενο ντεμπούτο άλμπουμ τους με τίτλο “Reviving tehom”, του οποίου έχουν ανακοινώσει (ομολογουμένως καταπληκτικό) εξώφυλλο, ελπίζοντας να το κυκλοφορήσουν μέσα στις τελευταίες μέρες του έτους, ει δυνατόν την ημέρα που παίζουν κοντά. Προβλέπω ευχάριστη επί σκηνής έκπληξη, μα και στουντιακά! Ίδωμεν!
CULT OF ORPIST
Τα γκάζια ανεβαίνουν επικίνδυνα από αυτούς τους τύπους από την Λαμία, που μετράνε 3 χρόνια ύπαρξης, ένα φοβερό EP (“Cult of orpist” – 2022) και ένα τούμπανο ντεμπούτο άλμπουμ (“Attack of the zombie cans” – 2024). Death/thrash λοιπόν, που αγαπάει μπάντες όπως οι BOLT THROWER, ENTOMBED, POWER TRIP, SLAYER, SODOM του “Tapping the vein” και δημιουργεί ένα εκρηκτικό κοκτέιλ βίας και λύσσας. Αν το EP είχε προετοιμάσει το έδαφος, ετούτο εδώ, έσπειρε ως μια από τις πλέον δυνατές thrash κυκλοφορίες του 2024 σε εγχώριο επίπεδο και όχι μόνο. Ανυπομονώ να τους δω επί σκηνής γιατί ξέρω ότι θα γίνει πάρτι!
VIOLENT DEFINITION
Ο καλύτερος εγχώριος thrash δίσκος για φέτος, ανήκει στους κυρίους με χαρακτηριστική ευκολία. VIOLENT DEFINITION και “Progressive obsoletion” κυρίες δεσποινίδες και κύριοι. Εγνωσμένης αξίας μουσικοί, μια από τις αγαπημένες μου εγχώριες thrash φωνές (γνώριμος από τους έτερους θεούς MENTALLY DEFILED), ένα thrash κράμα που ξεκινώντας με αφετηρία τους NUCLEAR ASSAULT και τους RAZOR στο “Life sentence” (2018), στο φετινό “Progressive obsoletion” έριξε μέσα επιρροές από EXHORDER, DEMOLITION HAMMER και GRIP INC με μια υπέροχα ογκώδη παραγωγή να το αναδεικνύει και να το κάνει επικίνδυνο για τον σβέρκο μου! Τους έχω δει να ανοίγουν για MIDNIGHT και ENFORCED, ακόμα ψάχνομαι!
CENTINEX
Άλλη μια μπάντα στη κατηγορία “άμα μου έλεγες θα τη δω ζωντανά, θα σε έλεγα τρελό!”. Οι Σουηδοί death metal ήρωες CENTINEX, για πρώτη φορά στη χώρα μας. Ναι, δεν έχουν την αναγνώριση των ENTOMBED, GRAVE, DISMEMBER και τα ρέστα, ΑΛΛΑ, παραμένουν τίμιοι στρατιώτες του είδους, που με εξαίρεση μια ανάπαυλα 8 ετών (2006 – 2014) δεν σταμάτησαν στιγμή να δισκογραφούν. Το τελευταίο τους studio πόνημα με τίτλο “Death in pieces” (2020) αποδεικνύει του λόγου το αληθές, ότι έχουν πράγματα να δώσουν στο σημερινό death metal τοπίο. Ίσως όχι να αλλάξουν το ρου της ιστορίας, αλλά να γράψουν δυνατούς δίσκους, οπωσδήποτε.
MASTER
Το μεγάλο φινάλε του festival, με τους σπουδαίους, θρυλικούς MASTER. Το μάθημα death metal ιστορίας, συνεχίζεται. Και εάν οι DEATH STRIKE ήταν εκ των πραγμάτων βραχύβιοι (διάλυση μετά τη κυκλοφορία του “Fuckin’ death” demo και επανένωση MASTER με τον Schmidt), οι MASTER, από το φερώνυμο μνημείο του 1990 ως και το φετινό πολύ δυνατό “Saints dispelled”, παραμένουν ανάμεσα μας, κοντά μας, διδάσκοντας το παλαιάς κοπής death metal, όπως το πρωτοέπαιξαν τότε. Έχουν αυτό το ψήγμα hardcore punk στο riffing τους, που τους καθιστά καταστροφικούς σε συναυλιακές συνθήκες. Το 2016 τους είχα χάσει, οπότε αυτή τη φορά, φεύγω με το κεφάλι!
Αυτά τα ολίγα (που λέει ο λόγος, πάλι γλιστρίδα κατάπια!) για “προθέρμανση” ενόψει του τριημέρου. Νομίζω έδωσα επαρκείς λόγους για να στηριχτεί και φέτος αυτή η τόσο σημαντική προσπάθεια. Αλλά μπορείς να προσθέσεις και τους δικούς σου εσύ που έφτασες ως εδώ. Άλλωστε, για ένα οπαδιλίκι ζούμε, έτσι δεν είναι; Εναλλακτικά, εάν ψήθηκες, ξέρεις που πρέπει να βρίσκεσαι. Τα λέμε στο pit!
Γιάννης Σαββίδης