a
Ο Ιανουάριος κυλάει και οι πραγματικά δυνατές, ποιοτικές κυκλοφορίες ετοιμάζονται να σκάσουν από τον επόμενο μήνα.
Στην δέκατη εκδοχή του Autonomous Zone, σου παρουσιάζω το νέο album του Iggy Pop, τους Αμερικανούς COR DE LUX που μπλεντάρουν Shoegaze με Post Punk και τους Σουηδούς pioneers της ηλεκτρονικής μουσικής TWICE A MAN, που κυκλοφορούν στα τέλη του μήνα μια συλλογή-σύνοψη 40 χρόνων underground δημιουργίας.
Πάντα με την ευγενική χορηγία της μπυραρίας Beer Alley (Σμύρνης 10, Νεα Φιλαδέλφεια) που με τις μπυράρες που ανανεώνει κάθε εβδομάδα, δεν αποτελούν μόνο έμπνευση για την στήλη, αλλά κανονικό καύσιμο για την ίδια την ζωή.
Iggy Pop – “Every Loser” (Gold Tooth Records/Atlantic)
Σε μια solo πορεία που μετράει 19 albums (με το “Every loser” που κυκλοφόρησε στις 6 Ιανουαρίου) ο Iggy Pop έχει να επιδείξει περισσότερο συνέπεια και satisfaction guaranteed στις live εμφανίσεις του, παρά στις κυκλοφορίες του (μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια από το 1977 δηλαδή και μέχρι σήμερα) .
Πραγματικά δεν ξέρεις τι να περιμένεις στον επόμενο δίσκο του Iggy (το οποίο φυσικά και δεν είναι κακό, αρκεί να συνοδεύεται από ανάλογης ποιότητας υλικό). Το 2016 -για παράδειγμα- κυκλοφόρησε το “Post Pop Depression” (αν όχι τον κορυφαίο δίσκο της καριέρας του, σίγουρα στους 3 καλύτερούς του και με συμμετοχή Josh Homme από QUEENS OF THE STONE AGE- παρ’ όλα αυτά παραμένει ο αγαπημένος μου Iggy δίσκος σε προσωπικό taste) το οποίο, 3 χρόνια μετά, ακολουθήθηκε από το μέτριο “Free”, ενώ το 2020 μας δίνει το πειραματικά spoken word albums “Leaves Of Grass” (με Tarwater) και “The Acid Lands” (σε συνεργασία με τον Bill Laswell). Εγώ τα ευχαριστήθηκα (και ήταν ιδανικά soundtracks μέσα στο 1ο lockdown), αλλά σίγουρα δεν ήταν για πολλούς.
Στο “Every Loser” επιστρέφει back to basics, με το πολύ πιο βατό (για τον μέσο ακροατή του Iggy) και θα έλεγε κανείς πως σε αυτά τα 11 tracks του “Every Loser” περικλείονται σχεδόν όλες οι φάσεις της πορείας του: Τα potential ραδιοφωνικά hits (“Strung Out Johnny” , την “σκληράδα” της (γαμάτης) “American Ceasar” εποχής (“Frenzy” , “Modern Day Ripoff”, “Neo Punk”) ακόμα και 2 interludes του ενός λεπτού.
Με άλλα λόγια, 37 απολαυστικά λεπτά που είναι… All About Iggy.
7 / 10
COR DE LUX – “Media” (Self Released)
Οι Αμερικανοί COR DE LUX είναι μια φρέσκια μπάντα (εδώ στο 2ο τους album) να μπερδεύουν με ιδανικό τρόπο Dream Pop , Shoegaze, New Wave, Post Punk και τους Αυστραλούς THE CHURCH (που φαίνεται να είναι και από τις βασικές επιρροές τους).
Τα φωνητικά μοιράζονται σε αντρικά και γυναικεία δίνοντας ακριβώς την αίσθηση του ιδιώματος που θέλουν να παρουσιάσουν.
Όχι το album που θα σου αλλάξει την ζωή , αλλά αν κινείσαι σε αυτά τα genres μαντεύω πως στο τέλος της χρονιάς θα το έχεις ακούσει πολλές φορές και θα σου έχει “μιλήσει” αναπόφευκτα.
7 / 10
TWICE A MAN – “Songs Of Future Memories 1982-2022” (Dependent)
Λογικό να μην έχουν πάρει την αναγνώριση που θα έπρεπε αυτοί οι Σουηδοί pioneers της ηλεκτρονικής σκηνής , ακόμα και στην ίδια την σκηνή που θα έπρεπε δεκαετίες τώρα να τους δώσει τα ανάλογα credits.
Η ιστορία ξεκινάει το 1977 να φανταστείς, όταν ο Dan Söderqvist και ο Karl Gasleben (Synths/Keyboards και οι δύο) δημιουργούν τους COSMIC OVERDOSE , που η ιστορία έγραψε ως το πρώτο σχήμα που έπαιξε ηλεκτρονική μουσική στην Σκανδιναβία.
4 χρόνια μετά και ενώ άνοιγαν τις συναυλίες των NEW ORDER αλλάζουν το όνομα σε TWICE A MAN και τα υπόλοιπα είναι (underground) ιστορία.
Αν θα έπρεπε να περιγράψω την μουσική τους σε όλες αυτές τις δεκαετίες , θα έλεγα πως ηχούν σαν μία μίξη TANGERINE DREAM, ULTRAVOX, θλιμμένου Gary Numan και THE LEGENDARY PINK DOTS.
Με αληθινή, πραγματική αγάπη για την προστασία του περιβάλλοντος (πολύ πριν γίνει hype όλο αυτό, με την τωρινή πλειοψηφία να ακούγεται σαν υστερική -με μάτι να γυαλίζει- Γκρέτα Τούνμπεργκ), οι TWICE A MAN για παράδειγμα, διοργάνωσαν έκθεση για την προστασία της φάλαινας το 1984 στην Στοκχόλμη…
Το “Songs Of Future Memories 1982-2022” (όπως φαντάζεσαι και από τον τίτλο) είναι μια τριπλή CD συλλογή που μαζεύει τις πιο αντιπροσωπευτικές στιγμές από όλη αυτή την πορεία που θα άξιζε να είχε πάει πιο ψηλά από όπου τελικά πήγε. Ποτέ δεν είναι αργά όμως να ανακαλύψεις αυτή την πρωτοποριακή (για την εποχή της) μπάντα , ειδικά αν κινείσαι στον ευρύτερο dark electronic χώρο με αγάπη στον αγνό αναλογικό, organic ήχο.
8 / 10
Γιώργος Φακίνος
