Lemmy… Το απόλυτο rock n’ roll είδωλο όλων των εποχών… Σήμερα κλείνει ένας χρόνος ακριβώς από τον θάνατό του, σε ηλικία 70 ετών, βυθίζοντας σε θλίψη όλους τους φίλους της rock μουσικής. Εδώ στο ROCK HARD, έχουμε κάνει αφιερώματα στον θρύλο Lemmy Kilmister, οπότε για την πρώτη επέτειο του θανάτου του, σκεφτήκαμε στη στήλη Band of the Week, να κάνουμε κάτι ξεχωριστό, όπως αρμόζει σ’ έναν τέτοιον ξεχωριστό μουσικό. Να καταγράψει ο κάθε συντάκτης την πιο rock n’ roll στιγμή του Lemmy.
Κι όλοι εσείς, από κάτω, μπορείτε με μορφή σχολίων ή video, να γράψετε τη δική σας. Άλλωστε ο ηγέτης των MOTORHEAD είχε μία τόσο έντονη ζωή, με τόσα πολλά περιστατικά, που έχουν ήδη γεμίσει βιβλία…
Αδυνατώ να καταγράψω μόλις μία rock n’ roll στιγμή του Lemmy. Μου έρχονται στο μυαλό τόσα μα τόσα μικρά ή μεγάλα περιστατικά, που αποδεικνύουν του λόγου το αληθές… Τα τελευταία χρόνια της ζωής του, είχα την τιμή και την χαρά να συνεργαστώ μαζί του για το τελευταίο στούντιο άλμπουμ των MOTORHEAD, το “Bad magic”. Εσείς ποιον πραγματικό rock star γνωρίζετε, ο οποίος να έπασχε από καρκίνο, έχοντας ήδη αναβάλλει πολλές συναυλίες της περιοδείας του κι έχοντας αποχωρήσει υποβασταζόμενος από τη σκηνή, να επιμένει να απαντήσει ο ίδιος, με e-mail συνεντεύξεις για την Ελλάδα, καθισμένος στην προσωπική του γωνιά στο Rainbow Bar & Grill (και να το κάνει μάλιστα); Ποιος ανεβαίνει επί σκηνής, παρότι του το απαγορεύουν οι γιατροί, ενώ δεν μπορεί ούτε καν να σταθεί και να προσπαθεί να βγάζει ολόκληρες συναυλίες; Στις συνεντεύξεις που έδινε στις διάφορες πόλεις που πήγαινε, όλοι οι δημοσιογράφοι που του έπαιρναν συνέντευξη έβγαιναν από το δωμάτιό του κόκκινοι μέχρι τα αυτιά, από τα jack cola που τους κερνούσε… Ακόμα θυμάμαι τον Peavey Wagner από τους RAGE, που μου έλεγε πριν καμία εικοσαριά χρόνια, ότι σε μία από τις πρώτες περιοδείες τους είχαν βγει με τους MOTORHEAD και κάθε βραδιά κατανάλωναν ένα κιβώτιο Jack Daniels. Όταν τους ζήτησαν ένα μπουκάλι να πιούν κι εκείνοι, τους απάντησαν από το management, ότι δεν γνωρίζουν αν φτάσει για τον Lemmy και τους υπόλοιπους. Όταν είδαν πως έπινε, διαπίστωσαν και οι ίδιοι ότι πραγματικά, ένα κιβώτιο, δεν ήταν αρκετό…
Να πάμε στο video clip του “Killed by death”; Που «τακάρεις» το κομμάτι για να το βάλεις στα rock club, στο σημείο που ζουμάρει ο φακός στο στήθος της γκόμενας που ανεβαίνει στη μηχανή του Lemmy… Μέχρι και τα pixel στο κωλοδάχτυλο που κάνει, είναι πιο rock n’ roll από τις πιο rock n’ roll στιγμές των υπολοίπων! Είναι ο μοναδικός rock star που μπορεί να παίζει βιολί σε διαφήμιση της Kit Kat και να μην γελοιοποιείται. Που μπορεί να κάνει cameo εμφάνιση σε ταινία του Ron Jeremy (τι ποιου Ron Jeremy;;;) σχετική με τον John Bobbitt (αν θυμάστε, είναι ο τύπου που του είχε κόψει το πέος η γυναίκα του και του το ξανακόλλησαν!!!) και η σκηνή που παίζει να είναι όταν βρίσκει το κομμένο πέος του Bobbitt και αναφωνεί «Looks like a dick! Fucking hell! Ah well, it’s not mine at least.» Να πούμε για τη συμμετοχή του στα video των FOO FIGHTERS που οδηγεί λιμουζίνα και τη ρίχνει στον γκρεμό ή σ’ αυτό των AIRBOURNE που οδηγεί νταλίκα; Μιλάμε για τον μοναδικό καλλιτέχνη που η μπάντα παίζει το “Overkill” κι αυτός μπορεί να τραγουδά το “The ace of spades” και να μην ενδιαφέρει κανέναν. Επειδή είναι ο Lemmy. Επειδή είναι το rock n’ roll το ίδιο. Από την άλλη, μόνο το παρουσιαστικό του, οι φαβορίτες του και ο τρόπος που είχε τοποθετημένο το μικρόφωνο, είναι rock n’ roll. Είναι ο Lemmy, ο απόλυτος rock n’ roll ήρωας της μουσικής μας και πάντα θα μας συντροφεύει με τραγούδια του…
Σάκης Φράγκος
Δεν υπάρχει κάτι που να μην έχει γραφτεί ή ειπωθεί για τον Lemmy. Κι όμως όλοι κάτι έχουμε κάτι να θυμόμαστε, να λέμε, να μοιραζόμαστε για αυτή τη σπουδαία προσωπικότητα που δίχως ίχνος υπερβολής αποτέλεσε (και θα αποτελεί για πάντα) την επιτομή του rock n’ roll. Η βιομηχανία του θεάματος φημίζεται για τα μαχαιρώματα πίσω από την πλάτη, τις φραστικές αντιπαραθέσεις και τις ζηλοφθονίες μέχρι σημείου μίσους. Ωστόσο, ο Lemmy ήταν από τις ελάχιστες εκείνες περιπτώσεις, από τις εξαιρέσεις του κανόνα όπου έχαιρε καθολικής εκτιμήσεως για τον χαρακτήρα και το ταλέντο του. Η μουσική είναι αυτή που μένει για πάντα και ο Lemmy φρόντισε να μας αφήσει πλούσια παρακαταθήκη. Επέλεξα μία τηλεοπτική εμφάνιση των TWISTED SISTER το 1982 στην Αγγλία όπου ο Lemmy (μαζί με τον Brian Robertson) εμφανίζονται από το πουθενά και παίζουν μαζί τους το “It’s only rock n’ roll” των STONES σε μία ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ εκτέλεση. Την ίδια χρονιά ο Lemmy είχε ανέβει στη σκηνή του Reading -στην πρώτη μεγάλη συναυλία των TWISTED SISTER- και είχε κάνει την εισαγωγή στο show των Αμερικανών δίνοντας έτσι τη στάμπα της εγγύησης απέναντι στο πάντα επικριτικό βρετανικό κοινό. Ο Dee Snider θα έλεγε αργότερα ότι ο Lemmy έσωσε την καριέρα των TWISTED SISTER. Πιστέψτε με δεν ήταν ο μόνος που ένιωθε έτσι. O Lemmy ήταν, είναι και θα είναι rock n’ roll γιατί απλούστατα οι θρύλοι δεν πεθαίνουν! Lemmy, ευχαριστούμε για τη μουσική και για αυτό που πρέσβευες!
Σάκης Νίκας
Είναι στιγμές που κάθεσαι μπροστά στο πληκτρολόγιο για αρκετή ώρα κοιτώντας τη λευκή σελίδα του επεξεργαστή κειμένου μπροστά σου, όχι γιατί δεν έχεις να γράψεις κάτι, αλλά δεν ξέρεις τι να πρωτογράψεις. Αυτό μου συμβαίνει αυτή τη στιγμή με τον Lemmy, αυτήν την larger than life περσόνα που, οι ιστορίες γύρω από το όνομα του είναι ικανές να γεμίσουν ολόκληρο βιβλίο – πράγμα που έχει ήδη γίνει. Η πρώτη ιστορία έρχεται από το 1980 όταν ο Lemmy, ήδη βουτηγμένος στις καταχρήσεις με το αλκοόλ και τα ναρκωτικά, επισκέπτεται τον γιατρό για να συζητήσουν την πιθανότητα μετάγγισης νέου, υγιούς αίματος. Τα αποτελέσματα βγαίνουν μια εβδομάδα μετά και είναι σοκαριστικά. Σύμφωνα με τον ίδιο τον Lemmy: « Ο γιατρός μου είπε ότι πλέον δεν έχω ανθρώπινο αίμα μέσα μου. Προφανώς είχε γίνει τόσο τοξικό από τα ναρκωτικά και το αλκοόλ που η παραμικρή σταγόνα κανονικού αίματος θα ήταν ικανή να με σκοτώσει».
Μια δεύτερη ιστορία αφορά τον Lemmy και την pop idol των 80’s Samantha Fox. Ο Lemmy και η Fox γνωρίστηκαν το 1983 και έβγαιναν μαζί για ένα διάστημα προτού τελικά μείνουν δυο καλοί φίλοι. Σύμφωνα μάλιστα με την Fox, είχαν γράψει μαζί και ένα κομμάτι με τίτλο “Beauty And The Beast” αλλά εκείνη την εποχή οι MOTORHEAD ήταν σε δικαστική διαμάχη με την δισκογραφική τους εταιρεία και δεν μπορούσαν να κυκλοφορήσουν κάτι καινούριο για τουλάχιστον 3 χρόνια οπότε το σχέδιο ναυάγησε. Η αισθηματική τους σχέση τελείωσε μάλλον άδοξα όταν σε ένα πάρτι η Fox αρχίζει να κάνει στον Lemmy σκηνές ζηλοτυπίας καθώς ο Μεγάλος όχι μόνο δεν της έδινε σημασία αλλά κυνηγούσε και άλλες γυναίκες εκεί. Κουβέντα στη κουβέντα ο Lemmy τσαντίζεται και κλειδώνει την Fox σε μια ντουλάπα μέχρι να τελειώσει το πάρτι.
Αυτός ήταν ο Lemmy. Ο άνθρωπος που έκανε το τρίπτυχο sex, drugs and rock’n’ roll τρόπο ζωής. Ποιο άλλο τραγούδι θα μπορούσα να του αφιερώσω;
Θοδωρής Κλώνης
Έφτασε λοιπόν η εβδομάδα που συμπληρώνεται ένας χρόνος από την στιγμή που ο θείος Lemmy αποφάσισε να παίξει σε μία άλλη μπάντα, στην μπάντα αυτή που δυστυχώς κάθε χρόνος που περνάει προστίθενται νέα μέλη. Και η ερώτηση που μας έχει τεθεί αυτήν την φορά είναι, ποια είναι η πιο rock n’ roll στιγμή αυτής της τεράστιας προσωπικότητας. Όταν λοιπόν πέρυσι έμαθα τα τραγικά νέα του θανάτου του, οι πρώτες σκέψεις που μου πέρασαν από το μυαλό ήταν πολλές τέτοιες rock n’roll στιγμές της ζωής του όπως ότι ξεκίνησε ως roadie του Jimi Hendrix, το τραγούδι “Silver Machine” με τους HAWKWIND, η φυγή του από τους HAWKWIND λόγω ναρκωτικών, η “φροντίδα” του στις γυναίκες του πρώην συγκροτήματος του, η ίδρυση των MOTORHEAD, το μότο “Born to lose and live to win”, τα album “Ace of spades” και “No sleep ‘til Hammersmith”, το χαρακτηριστικό του στιλ επάνω στην σκηνή, ο σήμα-κατατεθέν ήχος του μπάσου του, πως ένωσε δύο είδη μουσικής την punk και την metal, το σεξουαλικό του σκορ στις γυναίκες που ξεπερνούσε τις 1000, η στιγμή που έμαθε για την αρρώστια του και απλά έκοψε για λίγο το ουίσκι και ξεκίνησε την βότκα γιατί την θεωρούσε πιο υγιεινή και πως έκανε τέτοια κατάχρηση ναρκωτικών τόσο ισχυρή, όσο ο κομήτης που εξαφάνισε τους δεινόσαυρους, αλλά αυτός συνέχισε να παίζει μέχρι την τελευταία του ανάσα στα 70 του χρόνια!! Το συμπέρασμα; Ο Lemmy είναι το rock n’ roll και μέσω αυτού θα ζει για πάντα.
Δημήτρης Μπούκης
“Όταν μιλάμε για rock n’ roll, χρειάζεσαι κάτι που να το πιστεύεις, χρειάζεσαι ακεραιότητα… Όταν κάποιος παίζει με καρδιά, μπορείς να συνδεθείς με αυτό που κάνει, γιατί είναι αληθινός”. Έτσι περιγράφει ο Dave Grohl τον Lemmy. Για όλους που ακούν σκληρή μουσική, είτε το ξέρουν είτε όχι, ο Lemmy και οι MOTORHEAD είναι μέρος της ζωής τους, ακόμα κι αν δεν τους αρέσουν οι δίσκοι τους. Τα ντοκυμαντέρ είναι εκεί για να μας θυμίζουν το μεγαλείο της απλότητας, της ευθύτητας, της ακεραιότητας και της ευφυΐας του τεράστιου μπασίστα. Η μουσική του θα συνεχίζει να μας θυμίζει τις συναυλίες του και οι φωτογραφίες κάποιες από τις μαγικές στιγμές που μας στιγμάτισαν. Συνέθεσε για άλλους, έπαιξε σε τόσους δίσκους άλλων, έδωσε στίχους σε άλλους, αλλά και συνεργάστηκε με άπειρους κορυφαίους. Η επιμονή του, η μουσική του και η ακεραιότητά του, τον έχρισαν αιώνιο θρύλο, σημείο αναφοράς και μέτρο σύγκρισης για τον καθένα rocker. Αγάπησα την μουσική του όταν πρωτάκουσα το “Orgasmatron”, όλο και κάποιος θα επιλέξει το κλασικότατο “Ace of spades”, σίγουρα θα παίξει και το απίστευτο “Bomber” ή το καταστροφικό “Overkill”, αλλά αντ’ αυτών θα προτιμήσω το “Born to raise hell” από έναν δίσκο που έλιωσα μικρότερος, το “Bastards”. Μάλιστα, εδώ έχει και την αγαπημένη μου ατάκα στο τέλος… “Lemmy IS God”. Προσκυνείστε λοιπόν!
Γιώργος “Kay” Κουκουλάκης
Την ημέρα της κηδείας του υπέρτατου καλλιτέχνη Lemmy, πολλοί άνθρωποι που τον γνώρισαν ή μουσικοί που συνεργάστηκαν μαζί του, διηγήθηκαν ο καθένας από μία ιστορία. Αυτή που μου έκανε αίσθηση ήταν η εξής:
Μετά την τεράστια επιτυχία του δίσκου “Ace of Spades”αλλά και του No.1 στα ευρωπαϊκά charts Live-δίσκου “No live ‘til Hammersmith”, οι MOTORHEAD ήταν στα καλύτερά τους, έχοντας κλείσει αμερικάνικη περιοδεία support στον OΖΖΥκαι στην Ευρώπη headliners με support band τους ΤΑΝΚ. Ο Lemmy παρέμενε προσγειωμένος με το γνωστό του attitude, συνεχίζοντας την ζωή που αυτός γούσταρε, μακριά από το rockstar lifestyle κι ετοίμαζε παράλληλα τον επόμενο δίσκο του που θα είχε την ονομασία “Iron Fist”. Στην αμερικάνικη περιοδεία υπήρξε ένας οπαδός που είχε πάρει το tour bus από πίσω και τους ακολούθησε σε ότι εμφάνιση έκαναν στην δυτική ακτή των ΗΠΑ. Μετά από τις 2-3 συναυλίες, τον 16χρονο πιτσιρικά τον πήραν μαζί τους στο tourbus, του έδωσαν πρόσβαση στα παρασκήνια των συναυλιών και όπως δήλωσε ο ίδιος, ζούσε και του φέρονταν όλοι (και ο Lemmy) σαν να ήταν μέλος της μπάντας. H απόλυτη ευτυχία για έναν 16χρόνο οπαδό που συναντά το μουσικό του είδωλο, τα πίνει μαζί τους, μοιράζεται ιστορίες και ζει στιγμές μαζί τους. Την ίδια χρονιά στην ευρωπαϊκή περιοδεία ο πιτσιρικάς αυτός ταξίδεψε από ΗΠΑ στην Αγγλία για να τους ξαναδεί ως headliners αυτή την φορά. Εκεί δεν υπήρχε εισιτήριο ούτε για δείγμα για το συγκεκριμένο live (προ internet εποχές- για να το γνωρίζει) και αναφέροντας στους ανθρώπους εκεί ότι ταξίδεψε από Αμερική για να τους δει … μέλος του crew των MOTORHEADτον θυμήθηκε από την Αμερικάνικη περιοδεία που τον είχαν ξαναφιλοξενήσει. Το ανέφερε στον Lemmy που χωρίς δεύτερη σκέψη, τον έβαλε δωρεάν στην συναυλία και του ξαναέδωσε πρόσβαση στα backstage, περνώντας μετά την συναυλία όλο το βράδυ να τα πίνει με την αγαπημένη του μπάντα. Ως ένδειξη σεβασμού για την αφοσίωση και αγάπη που τους έδειξε ο πιτσιρικάς, στις ηχογραφήσεις του δίσκου “Iron Fist” την ίδια χρονιά (1982), μέσα στο studioτων ηχογραφήσεων ήταν μόνο 4 άτομα. O Lemmy Kilmister, o Phil “Philthy Animal” Taylor, o “Fast” Eddie Clarke (που είχε και χρέη παραγωγού στον δίσκο) και ο 16χρονος οπαδός ο οποίος «επιβραβεύτηκε» για την αγάπη του αλλά και την επιμονή του να πηγαίνει όπου βρίσκονται οι MOTORHEAD (στα όρια του stalker- όπως δήλωσε ο ίδιος αστειευόμενος). Ήταν οι πιο ευτυχισμένες μέρες της ζωής του ως εκείνη την στιγμή και για πολλά χρόνια κανείς δεν τον πίστευε, για ότι έζησε στις συναυλίες εκείνες αλλά και ότι ήταν παρών στην ηχογράφηση του δίσκου. Οι φίλοι του 16χρονου οπαδού δεν θα τον πίστευαν και η ιστορία αυτή θα έμενε στα αζήτητα χωρίς να είχαμε άλλη μια «απόδειξη» του πόσο ακομπλεξάριστος ήταν ο Lemmy και του πόσο η επιτυχία που είχε τότε, δεν τον άλλαξε καθόλου ως persona στο ελάχιστο, αν αυτός ο πιτσιρικάς δεν έμπαινε στο εσώφυλλο του δίσκου “Orgasmatron” και δεν γινόταν ο drummer της μεγαλύτερης μπάντας που δημιουργήθηκε στο heavy metal λίγα χρόνια αργότερα. Ο οπαδός στον οποίο ο Lemmy φέρθηκε με σεβασμό και ευγνωμοσύνη για την αγάπη και υποστήριξη που είχε εισπράξει από τον 16χρονο, έμελλε να είναι ο συν-ιδρυτής και drummer των METALLICA, Lars Ulrich.
Θάνος “Thanoz” Κολοκυθάς
Κι όμως…Πέρασε ένας χρόνος από τον χαμό του Lemmy. Ενός ανθρώπου larger than life, που οτιδήποτε και αν έκανε το έκανε γιατί πολύ απλά αυτός ήταν! Τίποτα στημένο, τίποτα επιτηδευμένο. Απλά ο εαυτός του! Έτσι, λοιπόν, μας ζητήθηκε να γράψουμε την πιο Rock n’ roll στιγμή του Ian Kilmister.
Οι στιγμές είναι αμέτρητες! Ακόμα και ο τρόπος που ανέπνεε ήταν Rock n’ roll. Προσωπικά θα διαλέξω το σκηνικό στο δωμάτιο ενός ξενοδοχείο που είχε ως θύμα τον Keith Richards των ROLLING STONES.
Κάποτε βρέθηκαν στο ίδιο ξενοδοχείο οι MOTORHEAD μαζί με τους ROLLING STONES. Σεσημασμένες και οι δύο μπάντες και με τρόπο ζωής το sex, drugs and rock ‘n’ roll, άρχισαν να πίνουν ότι καλούδι υπήρχε στο χώρο. Όλοι τους εκτός από τον Keith Richards, ο οποίος και έδινε συνέντευξη εκείνη τη στιγμή. Σε κάποια φάση ο δημοσιογράφος, ο οποίος είχε βαρεθεί την συνέντευξη με τον Keith Richards, είδε τον Lemmy στο δίπλα δωμάτιο να έχει διπλαρώσει μια γκόμενα. Για να “ανάψει” λίγο τη κουβέντα με τον Keith Richards, τον ρωτάει: “Keith, ποια είναι αυτή η γυναικάρα που τσίμπησε ο Lemmy”; Για να λάβει την απάντηση από τον αποσβολωμένο Richards: “Η γυναίκα μου”….
Rock ‘n’ Roooooooooooooooooooooooll!!!!!!!!!!!!
Ντίνος Γανίτης
H ιστορία αυτής της συνύπαρξης ξενικά έως εξής. Οι GIRLSCHOOL βρίσκονταν στα Jacksons studios τον Δεκέμβριο του 1980 με τον παραγωγό Vic Maile ηχογραφώντας το “Hit and run”. Την ίδια περίοδο οι ΜΟΤΟREAD είχαν μόλις ακυρώσει μια Ευρωπαϊκή περιοδεία που είχαν προγραμματίσει για το ξεκίνημα του 1981 λόγω τραυματισμού του “ατίθασου” Philthy “The Animal” Taylor, πιο συγκεκριμένα τον Δεκέμβριο είχε σπάσει τον λαιμό του στην Ιρλανδία μετά από μια πτώση από σκάλα.
Ήταν μια ιδέα του παραγωγού Vic Maile να ηχογραφήσουν μαζί ένα single. Eκτός του ότι οι μπάντες ανήκαν στην ίδια δισκογραφική εταιρεία, είχαν περιοδεύσει μαζί στο παρελθόν και διατηρούσαν πολύ φιλικές σχέσεις (για περισσότερες σπαρταριστές λεπτομέρειες επί αυτού του θέματος σας παραπέμπω στην αυτοβιογραφία του Lemmy “White line fever”).
Θα μπουν λοιπόν τα Χριστούγεννα στο studio και θα ηχογραφήσουν τρία τραγούδια. Το πρώτο είναι μια διασκευή στο “Please don’t touch”των Βρετανών JOHNNY KID & THE PIRATES που είχε κυκλοφορήσει το 1959.
Τα υπόλοιπα δύο που βρίσκονται στην δεύτερη πλευρά του 12” single είναι το “Emergency” σύνθεση των GIRLSCHOOL που το διασκευάζουν οι ΜΟΤΟRHEAD και αντίστοιχα το “Bomber” των ΜΟΤΟRHEAD διασκευάζεται από τις GIRLSCHOOL. Tα τύμπανα και στα τρία κομμάτια έχει αναλάβει η Denise Dufort εξαιτίας του τραυματισμού του Philthy, o οποίος όπως θα δείτε στο παρακάτω video συμμετέχει στην εκπομπή Top of the Pops και αναλαμβάνει κάποια δεύτερα φωνητικά και τις “απαραίτητες” χορευτικές φιγούρες. Ο παρουσιαστής τους παρουσιάζει σαν ΗΕΑDGIRL.
Το single αυτό θα κυκλοφορήσει σε στις 14 Φεβρουαρίου του 1981 με τον ευφάνταστο τίτλο “St Valentine’s Day Massacre” και ο τίτλος του σχήματος ήταν ΜΟΤΟRHEADGIRLSCHOOL (κι όχι ΗΕΑDGIRL). Θα καταφέρει να φθάσει στο Νο 5 στα Βρετανικά singles charts και υπήρξε η μεγαλύτερη επιτυχία που κάποιο από τα δύο σχήματα κατάφερε στα Βρετανικά singles charts.
Για την ιστορία, τα album που κυκλοφόρησαν και οι δύο μπάντες μετά την κυκλοφορία του κοινού τους single, κατάφεραν να πιάσουν τις μεγαλύτερες θέσεις στα Βρετανικά album charts, έκτοτε και μέχρι σήμερα δεν κατάφεραν ποτέ κάτι ανάλογο.
Πιο συγκεκριμένα, τον Απρίλιο το μνημειώδες (και ένα από τα top 10 New wave of British heavy metal albums) “Hit and run” των GIRLSCHOOL θα φθάσει στο Νο 5 και το ανεπανάληπτο live “No Sleep ‘til Hammersmith” των ΜΟΤORHEAD θα πιάσει κορυφή, Νο 1 δηλαδή.
Γιάννης Παπαευθυμίου
Ήταν Μάιος του 1975 όταν οι HAWKWIND περιόδευαν στην Βόρεια Αμερική. Στα σύνορα Ηνωμένων Πολιτειών- Καναδά ο τότε μπασίστας του σχήματος, Ian Fraser “Lemmy” Kilmister συλλαμβάνεται έχοντας στην κατοχή του αμφεταμίνη. Η αστυνομία νόμιζε ότι ήταν κοκαΐνη και έτσι φυλακίστηκε. Αυτή η «αμέλεια» και «απροσεξία» του Lemmy εξόργισε τα υπόλοιπα μέλη των HAWKWIND και τον απέλυσαν αφού δεν ανέχονταν άλλο την ασταθή συμπεριφορά του. Ο Lemmy δεν μπορούσε παρά να εκδικηθεί όσους ήταν υπαίτιοι για την απόλυσή του. Έτσι διακόρευσε όλες τις κυρίες των μουσικών του τότε line up του πρώην σχήματος του. Αυτή η μικρή ιστορία πρέπει να είναι η πρώτη rock n’ roll κίνηση του Μεγάλου Αρχηγού ο οποίος αν δεν είχε εκδιωχτεί από τους HAWKWIND δεν θα υπήρχαν οι MOTORHEAD, όνομα που έδωσε στο σχήμα τo τελευταίο τραγούδι που έγραψε μαζί τους. Ότι ακολούθησε μετά είναι λίγο πολύ γνωστό απλά καθιερώνοντας τον σαν την μεγαλύτερη «Mr σκληρό rock n’ roll» μορφή/persona της μουσικής βιομηχανίας. Έζησε και πέθανε έχοντας τον απόλυτο σεβασμό από όλους.
Θοδωρής Μηνιάτης
Σε μια συνέντευξη του ,που είχα διαβάσει χρόνια τώρα, ο Lemmy ερωτήθηκε για την σχέση του με τον Brian Robertson (ex-THIN LIZZY).
Ανάμεσα στα άλλα που θυμήθηκε, ήταν ότι σε μια από τις συναυλίες που έδωσαν μετά την κυκλοφορία του “Another perfect day” το 1983, ο Robo τον ρώτησε κατεβαίνοντας από την σκηνή, γιατί δεν έπαιξαν το τότε προωθούμενο single του άλμπουμ. το “Shine”. Ο Lemmy του απάντησε με το κλασικό Βρετανικό φλέγμα του, “δεν ξέρω εσύ τί έκανες, εγώ το έπαιξα τρίτο όπως το είχαμε στο setlist” ενδεικτικό της κατάστασης στο σχήμα, αλλά και των καταχρήσεων όλων των μελών και της κόντρας μεταξύ κιθαρίστα και μπασίστα.
Στη συναυλία τους στο Ρόδον, το 1998 έπαιξαν μετά από πολύ καιρό το “Shine” αποκαλώντας το άλμπουμ (το “Another perfect day”) “ένα από εκείνα τα λάθη των 80’s, μιας εποχής που ίσως θυμούνται οι μητέρες σας, αλλά αμφιβάλλω αν προλάβατε εσείς”.
Τραγούδι, αν και όχι από τα αγαπημένα μου, το “Shine”.
Στέλιος Μπασμπαγιάννης
Το “Killed by death” είναι το πρώτο κομμάτι τους που λάτρεψα. Το video clip είναι ένα cult αριστούργημα για ό,τι πρεσβεύει ο Lemmy και οι MOTORHEAD! Με τη μηχανή σπάει τον τοίχο και μπαίνει για να πάρει την γκόμενα μπροστά στους εμβρόντητους γονείς. Μετά τον βάζουν στην ηλεκτρική καρέκλα όπου και ξεψυχάει. Και την ώρα που τον κηδεύουν εκείνος βγαίνει από τον τάφο με τη μηχανή του. Κάπως έτσι θα ήθελαν να γίνει και στην πραγματικότητα, αλλά δυστυχώς όλα αυτά γίνονται μόνο σαν αποκυήματα της φαντασίας.
Πραγματικά για εμένα είναι η πιο rock n’ roll στιγμή του, γιατί σε αυτήν αντικατοπτρίστηκε πλήρως το τι πρεσβεύει σαν άνθρωπος πέρα από τη μουσική και τους MOTORHEAD: Ήταν ένα απόλυτα rock n’ roll τύπος!
Λευτέρης Τσουρέας
Τον Μάιο του 1975, η αστυνομία έπιασε τον Lemmy με 1 gr αμφεταμίνη στο Τορόντο. Το γεγονός αυτό σήμανε την λήξη της συνεργασίας του με τους Hawkwind. Ο λόγος δεν ήταν η χρήση ναρκωτικών, αλλά η χρήση λάθος ναρκωτικών, η μπάντα έχοντας μια ψυχεδελική φύση, δεν αποδεχόταν την χρήση αμφεταμίνης … Το ίδιο γεγονός αποτέλεσε την αρχή των Motörhead .
Έλενα Βασιλάκη
Άντε τώρα να βρεις την πιο rock n’ roll στιγμή ενός ανθρώπου, που η κάθε στιγμή της ζωής του ήταν τέτοια… Τι να πρωτο-ξεχωρίσεις; Το ντύσιμο και το όλο στυλ του; Το γεγονός ότι για 40 χρόνια, ήθελε ένα μπουκάλι Jack Daniels στην καθισιά του καθημερινά και όταν έκανε μετάγγιση στο αίμα του, οι γιατροί ήταν ξεκάθαροι πως το συγκεκριμένο αίμα ήταν κατάλληλο μόνο για τις δικές του φλέβες; Το ότι αποτέλεσε έναν ζωντανό θρύλο του σεξ, με νούμερα που θα άφηναν άφωνο τον περισσότερο αντρικό πληθυσμό;
Ο Lemmy ήταν είναι και θα είναι απλά, η πεμπτουσία του rock n’ roll, ο βασιλιάς του Sex, Drugs and Rock ‘n roll! Αυτό ήταν και το μεγαλύτερο επίτευγμα της καριέρας του… Μπορεί να μην ξεχώρισε για το ταλέντο του ως μουσικός, για την ποιότητα της φωνής του, ηγήθηκε όμως ενός τεράστιου συγκροτήματος, κέρδισε το σεβασμό όλων και αποτέλεσε έναν θρύλο της μουσικής, κάτι που προσωπικά, πιστεύω πως κανείς δεν πρόκειται να ξανακαταφέρει…
Και ακριβώς επειδή ήταν ο Lemmy θα βάλω ως το μεγαλύτερο rock n’ roll highlight του, τον τρόπο που άφησε το μάταιο τούτο κόσμο… παίζοντας το αγαπημένο του βιντεοπαιχνίδι! Δεν άφησε τον εξαιρετικά επιθετικής μορφής καρκίνο απ’ τον οποίο έπασχε να τον εξοντώσει, αλλά πολύ απλά, δυο μέρες μετά τη διάγνωση, ήταν σαν ο ίδιος να αποφάσισε «ν’ αποχωρήσει», ενώ έκανε για μια ακόμη φορά που γούσταρε… Άφησε έτσι σε όλους μας, την εικόνα του άθικτη… Αυτή του επιβλητικού, ασυμβίβαστου μαυροντυμένου μπασίστα, του μεγαλύτερου rock n’ roll ήρωα όλων των εποχών!
Χαρά Νέτη
Όταν μας ζητήθηκε να γράψουμε ένα κείμενο για την πιο rock ‘n roll στιγμή του Lemmy για το παρόν αφιέρωμα, η αλήθεια είναι πως προβληματίστηκα. Πως γίνεται να διαλέξεις μόνο μια στιγμή και ποια να διαλέξεις, όταν όλη η ζωή του Lemmy ήταν (το) rock ‘n roll; Έπειτα από ποια καθαρή σκέψη κατέληξα πως δεν θα ξεχωρίσω μία συγκεκριμένη. Ο Lemmy έχει θητεύσει στο πλευρό του μεγαλύτερου θρύλου του rock ‘n roll και ίσως του καλύτερου κιθαρίστα που έχει περάσει από τη rock μουσική, του Jimi Hendrix και σίγουρα όλες οι στιγμές που πέρασε στο πλευρό του για έξι μήνες ήταν αυτοπροσώπως το rock ‘n roll!
Στα πρώτα του βήματα στη μουσική, ο εικοσάχρονος τότε Ian Kilmister εντάχθηκε στις τάξεις των The Rockin’ Vickers, στους οποίους έπαιζε κιθάρα. Ύστερα από δύο χρόνια στη μπάντα και μερικά singles, αποφάσισε να αποχωρήσει και να μετακομίσει από το Μάντσεστερ στο Λονδίνο. Αφού πήγε στη βρετανική πρωτεύουσα, έμενε στο ίδιο διαμέρισμα με τους Noel Redding και Neville Chesters, μπασίστα και road manager των JIMI HENDRIX EXPERIENCE αντίστοιχα και μετά από λίγο καιρό προσλήφθηκε σαν roadie του Hendrix, για £10 τη βδομάδα. Για τους έξι μήνες που δούλευε σαν roadie, τα καθήκοντά του ήταν να συναρμολογεί κάθε βράδυ τα πετάλια του Hendrix, μετά τις εμφανίσεις του. Κατά τη διάρκεια του show o Hendrix τα διέλυε κυριολεκτικά και ο κακομοίρης ο Lemmy προσπαθούσε να βρει τα κομμάτια τους, οπουδήποτε τριγύρω στη σκηνή για να τα συναρμολογήσει, έτσι ώστε να είναι έτοιμα για την επόμενη εμφάνιση του Jimi. Η διαδικασία ήταν σκέτο σκότωμα, όπως είχε πει ο ίδιος ο Lemmy σε μια συνέντευξη, αλλά δεν τον ένοιαζε καθόλου μιας και είχε την ευκαιρία και του άρεσε, να παρακολουθεί τον θρυλικό κιθαρίστα να παίζει, πολλές φορές ακόμα και δύο φορές την ημέρα, είτε κατά τη διάρκεια του live, είτε backstage. Μια φορά μάλιστα κατάφερε να παίξει και μαζί του στο προβάδικό του στο White City του Λονδίνου και σε συνέντευξή του έλεγε πως αδυνατούσε να περιγράψει την εμπειρία να παίζει παρέα με τον Jimi Hendrix.
Τα ναρκωτικά ήταν μια άλλη πτυχή της περιόδου που ο Lemmy ήταν roadie του Jimi Hendrix. Όπως έλεγε και ο ίδιος ο Lemmy, ο Hendrix έφερνε “τόνους” LSD από την Αμερική μέσα σε βαλίτσες και τις μοίραζε σε όλους στο crew που τον ακολουθούσαν. Στην αρχή της περιοδείας (Αύγουστος του 1967) που πήγε κοντά κι ο Lemmy, του έδωσαν και δοκίμασε από περιέργεια για πρώτη φορά LSD, μιας και μέχρι τότε ήταν συνηθισμένος στη μαριχουάνα. Μερικούς μήνες αργότερα, τον Νοέμβριο του 1967, η κατανάλωση LSD ποινικοποιήθηκε και έκτοτε ο Lemmy ήταν αυτός που έβρισκε τα χάπια και έδινε και στον Hendrix. Όπως έλεγε ο ίδιος χαρακτηριστικά, στα 10 χάπια που έβρισκε έδινε στον Jimi τα 7 και κρατούσε τα 3 για τον εαυτό του. Η μακρά σχέση μεταξύ του Lemmy και του acid κράτησε μέχρι τα μέσα των 70’s και κόστισε πολλά δόντια στον μπασίστα των MOTORHEAD. Ο μύθος λέει πως πάνω σε αυτό βασίστηκαν και οι στίχοι του “Snaggletooth”…
Μπόγρης Θανάσης
Ξέρω ότι η λογική είναι να επιλέξουμε την πιο rock n’ roll στιγμή της Τεράστιας καριέρας του Τεράστιου Lemmy, με αφορμή την πρώτη επέτειο του θανάτου του φυσικά. Αν και είναι από τις λίγες φορές θα αποφασίσω να διαφωνήσω, μιας και δεν θέλω να ξεχωρίσω καμία από τις αμέτρητες όσο και μυθικές rock n’ roll στιγμές του ψηλού με την κρεατοελιά. Θέλω να ξεχωρίσω απλά και λιτά τον ίδιο, αφου κατά την γνώμη μου ήταν, είναι και θα είναι εσαεί, ίσως η μεγαλύτερη Rock N’ Roll προσωπικότητα που πέρασε από τον πλανήτη. Ό λόγος είναι όλα όσα έχει κάνει και όχι ένα, είναι το σύνολο αυτών των στιγμών που άφησε, οι μεγάλες ακόμα και ετερόκλητες συνεργασίες που είχε, οι καυγάδες του, οι μεγάλη ατζέντα με τις κατακτήσεις του, τα λάθος ναρκωτικά που ήθελε να κάνει, το αγαπημένο του Jack, ο χαβαλές του ακόμα και η αντιμετώπιση του θανάτου του που είχε καταλάβει ότι φτάνει και πάνω από όλα η μουσική του που τόσο απλόχερα προσέφερε, το αγαπημένο του Rock N’ Roll. Για τραγούδι θα επιλέξω έναν από τους αμέτρητους ύμνους που άφησε παρακαταθήκη για όλους όσους αγαπούν τον σκληρό ήχο. Αθάνατος γιατί οι ιδέες πάντα θα υπάρχουν.
”The more I get the better it is,
I like it fine, I like a little whizz,
Treat ’em like ladies, that’s a fact,
You know The Chase Is Better Than the Catch”
Παναγιώτης ”The Unknown Force” Γιώτας
