Μπάντα της εβδομάδας τώρα, είναι οι ΑΒΒΑΤΗ, το γκρουπ του Olve Oikemo ή Abbath Doom Occulta ή απλά Abbath. Του ανθρώπου που έχει παίξει τα πάντα στους IMMORTAL (κιθάρα, μπάσο, ντραμς) κι έχει υπάρξει η χαρακτηριστική φωνή τους. Παίζει και να είναι όμως και ο metal καλλιτέχνης που έχει τα περισσότερα meme από οποιονδήποτε άλλον από καταβολής social media!!! Φεύγοντας με γδούπο από τους IMMORTAL, δημιούργησε τους ABBATH, το δεύτερο άλμπουμ των οποίων, “Outstrider” μόλις κυκλοφόρησε και ήταν η αφορμή ώστε να μπει στην στήλη αυτή. Σε ότι αφορά το poll, θα κάνουμε μία «παρασπονδία» και θα σας βάλουμε να διαλέξετε ποιο από τα άλμπουμ στα οποία έχει παίξει ο Abbath εκτός IMMORTAL, συμπεριλαμβανομένου του I, έτσι για την ποικιλία. Εξάλλου είχαμε κάνει band of the week και το αρχικό του σχήμα!!!
Abbath… Ο άνθρωπος με τα περισσότερα και πιο αστεία meme στο heavy metal, αυτό που αποκαλούν iconic figure στο χωριό μου! Από τους πολύ λίγους Νορβηγούς black metallers, που δεν χρειάστηκε να συνδεθεί το όνομά του με σφαγές, ανθρωποθυσίες και οτιδήποτε άλλο εξωμουσικό, για να κάνει το όνομά του θρύλο στο ιδίωμα κι αυτό του το πιστώνω. Δημιούργησε μοναδικούς δίσκους με τους IMMORTAL και όταν αποφάσισε για τους δικούς του λόγους να κάνει σόλο καριέρα, ενώ στους I μου άρεσε, το ντεμπούτο των ABBATH, μου ήταν αδιάφορο. Το “Outstrider” που κυκλοφόρησε πριν λίγες μέρες όμως, είναι μια χαρά δίσκος και φαίνεται ότι θα ικανοποιήσει ακόμα περισσότερο τον κόσμο που μπορεί να βλέπει τα πράγματα όπως έχουν σήμερα, χωρίς να ασχολείται με reunion και παρελθοντικές καταστάσεις…
Σάκης Φράγκος
Δεν το παίζει μοχθηρός. Δεν (νομίζει πως) είναι υπηρέτης και αντιπρόσωπος του Βελζεβούλ επί γης. Δεν παίζει trve kult black metal. Είναι false. Καραγκιόζης. Φασαίος. Προδότης. Έχει να παίξει black metal από το 1997. Περπατά σαν καβούρι, κάνει ηλίθια αστείες γκριμάτσες και είναι ο βασιλιάς των metal memes. Αυτά για τους trve kult blacksters οι οποίοι πιστεύουν στο ταλέντο του Varg, θεωρούν αντιπροσωπευτικό δείγμα blackster και φωτεινό παράδειγμα τον Euronymous και έχασαν τον κόσμο όταν βγήκε το “Lords of Chaos” σε ταινία. Για όλους εμάς τους υπόλοιπους, ο Olve Eikemo είναι μια εξέχουσα προσωπικότητα του ευρύτερου metal χώρου, ένα πραγματικό ταλέντο και ένας αληθινός μεταλλάς, καθώς έχει πιάσει πλήρως το νόημα. Χαβαλές, ποζεράς, ευχάριστος, με μεγάλη αίσθηση του χιούμορ, συνθέτει μουσική που σε όλες της τις εκφάνσεις χαρακτηριζόταν από ποιότητα. Είμαι φίλος τόσο των IMMORTAL με τους οποίους μας συστήθηκε, όσο και των διαφόρων projects του. Μάλιστα θεωρώ τους IMMORTAL ως μια από τις πέντε (5) κορυφαίες black metal μπάντες όλων των εποχών, η οποία έχει και οπαδούς που δεν έχουν κατά τ’άλλα την παραμικρή σχέση με το black (say hello to Sakis Nikas please!). Άλλωστε, δεν γίνεται να μην είναι θελκτική μια μίξη BATHORY και κλασσικού heavy, εκ των πραγμάτων δηλαδή. Το νέο του άλμπουμ “Outstrider” με κάποιες πρώτες ακροάσεις μου άφησε θετικές εντυπώσεις, οι οποίες περιμένω αν όχι να ενισχυθούν, να παραμείνουν ως έχουν και να μην είναι ενθουσιασμός της στιγμής. Κλασσικός, αγαπημένος Abbath, μας δίνει ακριβώς αυτό που θέλουμε. Και επειδή πάντα κάθε κείμενο σε τέτοιες περιστάσεις συνοδεύεται από αγαπημένο κομμάτι… “On many ships we have sailed, far beyond the north waves. On the high northern seas we have found our way…” IMMORTAL – “Beyond the north waves” ή αλλιώς, μια από τις μεγαλύτερες στιγμές του επικού ήχου.
Δημήτρης Τσέλλος
Στα εφηβικά μου χρόνια, ένα από τα αγαπημένα μου συγκροτήματα ήταν οι IMMORTAL . Ακόμα γουστάρω να τους ακούω που και που. Αλλά μεγαλώνοντας και ωριμάζοντας, ο σεβασμός μου προς τον πάλαι ποτέ frontman της μπάντας Abbath… (κατά κόσμον Olve Eikemo) πήγε περίπατο. Θες οι κόντρες με τον κουμπάρο του Demonaz για τους IMMORTAL, θες τα καραγκιοζιλίκια σε συνεντεύξεις αλλά και σε live; Δεν ξέρω… ίσως “I’m old for this shit”. Παρόλα αυτά, όταν το 2015 είχε βγάλει το ομότιτλο ντεμπούτο των ABBATH, έσπευσα να το ακούσω γιατί άλλο μουσική, άλλο χαρακτήρας. Αλλά κατά την άποψη μου ήταν ένας πολύ flat δίσκος, ο οποίος δεν είχε απολύτως τίποτα να προσφέρει στον ακροατή. Στη συνέχεια βγήκε και περιοδεία για τον προωθήσει… παίζοντας τραγούδια IMMORTAL. Ξενέρωμα! Όντας καχύποπτος πλέον απέναντί του, άκουσα τα δύο κομμάτια από τη καινούρια του δουλειά “Outstrider” (δεν έχω προλάβει ολόκληρη). Προς έκπληξη μου, ήταν κατά πολύ καλύτερα σε σχέση με αυτά του ντεμπούτου. Σου μένουν στο μυαλό. Νιώθεις την Σκανδιναβική παγωμάρα! Αυτό μάλιστα! Για να δούμε.
Γιώργος Δρογγίτης
Όταν ο Abbath αποχώρησε από τους IMMORTAL το 2015, πολλοί πίστεψαν ότι δεν θα μπορούσε να καταφέρει και πολλά μακριά από τους θρυλικούς Νορβηγούς. Ευτυχώς όμως ο συμπαθέστατος Lord of the Crabs φρόντισε να αποστομώσει όλους αυτούς τους κακοήθεις. Τα πρώτα δείγματα για το τι μπορούσε να κάνει φάνηκαν όταν ακόμα ήταν στους IMMORTAL και δημιούργησε ένα βραχύβιο solo project, τους I με τους οποίους κυκλοφόρησε το 2006 το εξαιρετικό “Between two worlds”. Η επισοδειακή αποχώρηση του από τους IMMORTAL τον οδήγησαν να φτιάξει τους ABBATH και να κυκλοφορήσει το ομότιτλο άλμπουμ το 2015. Ο δίσκος έτυχε καθολικής αποδοχής από τους οπαδούς καθώς περιείχε όλα αυτά τα στοιχεία που έχουμε λατρέψει και αγαπήσει από τον Abbath. Τέσσερα χρόνια αργότερα ο Abbath φροντίζει να φέρει τον χειμώνα μέσα στο κατακαλόκαιρο και να κυκλοφορήσει το δεύτερο άλμπουμ του με τίτλο “Outstrider” και τα πρώτα δείγματα λένε ότι θα ζήσουμε και πάλι μεγάλες στιγμές. Όσο λοιπόν και να με στεναχωρεί που δεν ακούω τον Abbath πλέον στους IMMORTAL, τόσο χαίρομαι που έχουμε πλέον όχι μόνο τους IMMORTAL αλλά και τους ABBATH να κυκλοφορούν δισκάρες. Και σε τελική ανάλυση, αυτό μόνο ως θετικό μπορεί να εκληφθεί.
Θοδωρής Κλώνης
Στο black metal ως οπαδός έτεινα πάντα να έχω σε μεγαλύτερη εκτίμηση τις μπάντες οι οποίες είτε έφτιαξαν τους κανόνες του παιχνιδιού πριν από όλους, είτε τους έσπασαν θέτοντας δικούς τους. Όσον αφορά το Νορβηγικό black metal, στους πρώτους ανήκουν οι MAYHEM, DARKTHRONE και IMMORTAL, στους δε δεύτερους οι EMPEROR, THORNS, VED BUENS ENDE και πάει λέγοντας. Ένας από τους λόγους που οι IMMORTAL είναι τόσο ψηλά για τα δικά μου γούστα, είναι ο κύριος Abbath. Υπάρχει σοβαρό πρόβλημα με τον κύριο, χωρίς πλάκα. Πάσχει από παντελή έλλειψη κόμπλεξ, κολλήματος και σοβαροφάνειας. Μιλάμε για το μεγαλύτερο όργιο, και συνάμα τον πιο αξιοσέβαστο εκ της Νορβηγικής σκηνής στο είδος. Μέγιστη οπαδάρα (συνεντεύξεις όπου από το πουθενά τραγουδάει από JUDAS PRIEST μέχρι REPULSION), απερίγραπτος πλακατζής/γκαφατζής, και ένας άνθρωπος με γιγάντια αποφασιστικότητα και ψυχικό σθένος. Απόδειξη αυτού όχι μόνο η χρυσή πορεία των IMMORTAL ανά τα έτη, αλλά και η επάνοδος του στα πράγματα μέσω του προσωπικού του σχήματος, λόγω του οποίου γράφονται και αυτές οι γραμμές. Μετά το πάρα πολύ καλό ντεμπούτο, ο Νορβηγός τρελάρας, μας ετοίμασε νέο δίσκο ο οποίος κινείται στα ίδια επίπεδα, δείχνοντας πως και χωρίς την λοιπή σύνθεση των IMMORTAL, μια χαρά καταφέρνει να μας απασχολεί με θετικό τρόπο. Προσωπικά, ΛΑΤΡΕΥΩ το πόσο ξεφτιλίζει τις σοβαροφάνειες του ιδιώματος που ο ίδιος (συν)δημιούργησε και το πόσο παραμένει πιο true από οποιοδήποτε πιουρίστα/ελιτιστή/εν-γένει-βλαμμένο blackster που του χαλάει τη πόζα και το αγέλαστο στυλάκι. Και επιλέγω τώρα, τιμής ένεκεν, κομμάτι από το παρελθόν του με τους IMMORTAL, το φοβερό και τρομερό “Grim and frostbitten kingdoms”. Απολαύστε “σπάσιμο” κλασσικού black metal image από τον υπέρτατο βασανιστή των τυμπάνων Hellhammer!
Γιάννης Σαββίδης
Όσο κι αν τον θεωρώ γραφικό, δεν μπορώ να παραδεχτώ ότι έχει καταφέρει πολλά στα 25 και πλέον χρόνια που είναι στη σκηνή. Και μόνο το γεγονός ότι είναι ο μόνος blackster που έχει καταφέρει να κάνει trademark το βάψιμο του, αξίζει και με το παραπάνω ένα credit! Το ίδιο ισχύει και για τη χαρακτηριστική του χροιά και τρόπο ερμηνείας, που όποιος τόλμησε να την προσεγγίσει απλώς θεωρήθηκε ότι τον αντιγράφει!
Η μεγάλη αλλαγή του τρόπου που συνθέτει ξεκίνησε με το project I που έβγαλε ένα δίσκο το 2006 πριν επαναδραστηριοποιηθούν οι IMMORTAL. Από εκεί φάνηκε ότι ήθελε να κάνει κάτι δικό του εκτός IMMORTAL. Προσωπικά δεν το βρήκα ιδιαίτερα ενδιαφέρον όπως και το πρώτο του album ως ABBATH. Πιστεύω ότι το καινούριο του album είναι καλύτερο και ευελπιστώ να μας ξανάρθει και να τον τιμήσουμε περισσότεροι αυτή τη φορά γιατί το αξίζει!
Λευτέρης Τσουρέας
