Με τον Corey Taylor, frontman των SLIPKNOT και STONE SOUR να βγάζει προσωπικό δίσκο, είπαμε να κάνουμε μία «παρασπονδία» και να μιλήσουμε για τον χαρισματικό αυτόν καλλιτέχνη, βάζοντας σε ψηφοφορία όλα τα άλμπουμ που έχει τραγουδήσει μέχρι στιγμής στην καριέρα του.

Οι SLIPKNOT είναι ένας κολοσσιαίος οργανισμός και το βασικότερο γρανάζι της δισκογραφικής τους εταιρίας, εκτός των άλλων. Ο Corey Taylor, είναι μακράν του δευτέρου, ο πιο ανήσυχος, από μουσικής άποψης, άνθρωπος απ’ όλους στο συγκρότημα. Στα κενά ανάμεσα στις περιοδείες και τους δίσκους, φροντίζει να βγάζει άλμπουμ με τους STONE SOUR ή και solo δίσκους όπως τώρα με το “CFMT”, αλλά και να κάνει και άπειρες guest συμμετοχές. Ακόμα και με τους ANTHRAX ήταν να τραγουδήσει προτού επιστρέψει για πολλοστή φορά ο Joey Belladonna, αλλά δεν του το επέτρεψε η Roadrunner. Αυτό για εμένα, δείχνει τη δίψα του μουσικού να δημιουργήσει και να μην κάθεται να απολαμβάνει τα έτοιμα, όπως ο Γκάρεθ Μπέηλ τα δύο τελευταία χρόνια στη Ρεάλ. Έχει αποτινάξει από πάνω του τη δημοσιοϋπαλληλική συμπεριφορά, έχει άποψη, έχει attitude, έχει διάθεση να δημιουργήσει, ακόμα και αν δεν με αφήνει απολύτως ικανοποιημένο το πρόσφατο άλμπουμ του. Του αναγνωρίζω ότι προσπάθησε να δοκιμάσει πράγματα όμως, που δεν «μπορούσε» με τις κανονικές του μπάντες, αφού ήταν εντελώς εκτός target group. Εμένα μου έχει μείνει η εικόνα του, να έχει χτυπήσει το πόδι του στην πρώτη συναυλία τους στον Λυκαβηττό και να συνεχίζει χωρίς να συμβαίνει τίποτα, παρότι η ζημιά ήταν ιδιαίτερα σοβαρή. Ας μη βάλω τραγούδι από SLIPKNOT. Πάμε σε STONE SOUR:

Σάκης Φράγκος

Εδώ παύση. Και σεβασμός. Πραγματικά, δεν με ενδιαφέρει αν σου αρέσουν ή όχι οι SLIPKNOT, οι STONE SOUR, αυτός ο ήχος γενικότερα. Καθόλου. Το να αναγνωρίσεις ότι κάποιος καλλιτέχνης είναι ταλαντούχος (για να μην πω υπερ-ταλαντούχος), δεν χρειάζεται να ακούς και τις μπάντες του. Και ο Corey Taylor είναι από τους σπουδαιότερους καλλιτέχνες των τελευταίων 20 ετών στη μουσική μας.
Τραγουδιστής, συνθέτης, στιχουργός, ένας πλήρης μουσικός, που ζει από τη μουσική, όπως ζει και μέσα από τη μουσική, αφού με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο, που τον χάνεις που τον βρίσκεις, σε κάποιο στούντιο ή σε κάποια σκηνή θα είναι. Είτε για τις μπάντες του, είτε συμμετέχοντας σε άλλες μπάντες, projects, happenings, το οτιδήποτε.
Όταν είχαν βγει οι SLIPKNOT, δεχόμουν το vibe και τον πανικό που είχαν δημιουργήσει, δεν μου έκαναν όμως στα αυτιά μου. Και έπρεπε να φτάσουν στο τρίτο άλμπουμ τους, το “Vol. 3”, για να δώσω βάση αρχικά και στη συνέχεια να εμβαθύνω συνθετικά και στιχουργικά. Και στο “All hope is gone”, απλά σφράγισε η εκτίμησή μου προς αυτόν τον καλλιτέχνη. Τόσο με SLIPKNOT, όσο και με STONE SOUR, η μουσικότητα που τον διακατέχει είναι εμφανέστατη. Η ποιότητα της φωνής του επίσης, που μπορεί τόσο άνετα να είναι είτε τσαμπουκαλεμένη, είτε άγρια, είτε μελωδική, είτε λυρική. Αλλά και το στιχουργικό του κομμάτι, καθώς έχει δώσει μερικούς από τους ωραιότερους στίχους της εποχής μας σε αυτήν τη μουσική. Πέραν αυτών όμως, είναι και μία περσόνα που δεν προσπερνάς. Δεν είναι τυχαίο ότι παραλίγο να ήταν τραγουδιστής και των ANTHRAX, δεν είναι τυχαίες οι τόσες συνεργασίες του με σχήματα, αλλά και οι συμμετοχές του σε tributes ή σε ντοκυμαντέρ. Θα μπορούσε, θεωρώ, αν έβλεπε κάποια πράγματα ακόμα πιο διαφορετικά, να είναι σαν τον Dave Grohl σαν περσόνα, απλά, προσωπικά, στην πολύ πιο ταλαντούχα συνθετικά έκδοσή του. Το ότι παρόλα τα χρήματα και τη δόξα που έχει κερδίσει, συνεχίζει και έχει τη δίψα για μουσική, πράγμα που δείχνει και η απόφαση να κάνει σόλο μπάντα και να αφήσει στον πάγο τους STONE SOUR, εμένα μου κάνει και με το παραπάνω. Δύσκολος συνεργάτης; Ίσως. Αλλά βρείτε μου πολλούς ταλαντούχους μουσικούς τέτοιου εμπορικού κιόλας βεληνεκούς που δεν είναι. Λάθη; Φυσικά και έχει κάνει και παραλίγο κάποτε να του κοστίσουν και τη ζωή. Αλλά ποιος δεν κάνει; Τουλάχιστον αυτός τα διορθώνει. Μιλάμε για τον τρόπο ζωής με drugs and rock and roll. To κομμάτι sex, το προσπερνάω, αφού τους γάμους τους πάει τραίνο.
Αγαπημένος καλλιτέχνης ο Corey Taylor, κυρίως λόγω της πολύπλευρης αξίας του, αλλά και της έντονης παρουσίας του. Από κομμάτι τώρα, σωθήκαμε. Πάμπολλα. Πραγματικά τι να πιάσεις και τι να αφήσεις. Ας πάμε με «χιτάρα» για σήμερα, ήρεμη, αλλά με μελωδία και στίχους κορυφή.

Φραγκίσκος Σαμοΐλης

Ανακάλυψα τον Corey Taylor ως ένα από τα 9 παιδιά-κουμπιά των SLIPKNOT (συγκεκριμένα ο νούμερο 8) και έπειτα ως frontman των STONE SOUR. Ιδιαίτερη περίπτωση ανθρώπου και προσωπικά μου είναι πολύ συμπαθής. Ως frontman η εξέλιξη του είναι τεράστια. Θυμάμαι τα live των SLIPKNOT περιόδου “Iowa”, που ναι μεν έφτυνε την κάθε λέξη αλλά που ταυτόχρονα τον εγκατέλειπαν οι ανάσες του και πως πιο άνετα, ερμηνεύει εδώ και αρκετά χρόνια όλα αυτά τα τραγούδια. Επιπρόσθετα, στα κομμάτια που δεν γκαρίζει, χαρίζει εκπληκτικές ερμηνείες. Σαφώς τα περισσότερα από αυτά τα τραγούδια είναι στους STONE SOUR αλλά υπάρχουν κάτι διαμαντάρες όπως τα “Snuff” ή το “Vermilion, pt.2”, που είναι πραγματικά ανατριχιαστικά κομμάτια και με πολύ όμορφες και συναισθηματικές ερμηνείες. Από το νέο του solo άλμπουμ, με όλη την πίεση και το τρέξιμο των τελευταίων μηνών, δεν έχω προλάβει να ακούσω ούτε νότα, αλλά θα το τιμήσω με την πρώτη ευκαιρία. Τώρα από τραγούδι, θα πήγαινα κατευθείαν σε SLIPKNOT αλλά η διάθεση μου αυτό το διάστημα είναι πιο κοντά στους STONE SOUR, οπότε και θα πάω στο αγαπημένο άλμπουμ της μπάντας και στο κομμάτι που απλά σπάει κόκκαλα.

Δημήτρης Μπούκης

Αυτός εδώ ο Αμερικάνος εμφανίστηκε μασκαρεμένος από το πουθενά και τείνει να γίνει από τους πιο απελευθερωμένους μουσικούς του metal στερεώματος, με μεγάλο στόμα και διάθεση να μην αφήσει τίποτα ασχολίαστο. Κατάφερε να γίνει γνωστός με τους SLIPKNOT ενώ η πρώτη του μπάντα ήταν οι STONE SOUR τους οποίους όμως επανάφερε με την πρώτη ευκαιρία. Έχει άποψη για τα πάντα κι εγωισμό ανάλογο της περσόνας του. Κατάφερε από ίσος μεταξύ ίσων σε μπάντα με 9 μέλη, να γίνει ο ξεκάθαρος ηγέτης σε δύο συγκροτήματα και να λανσάρει και σόλο καριέρα, ενώ έχει ήδη κυκλοφορήσει βιβλία και ασχολείται με άπειρα πράγματα. Να μην προσπεράσω και τις πάμπολλες συμμετοχές του σε τραγούδια καλλιτεχνών από όλο το φάσμα του ροκ αλλά και περάσματα από την οθόνη! Είναι μια χειμαρρώδης προσωπικότητα, με αστείρευτη έμπνευση που έχει συμβάλλει σε τρομερές κυκλοφορίες, ενώ η συμμετοχή του στην επιτυχία των SLIPKNOT (μια μπάντας που παίζει τόσο ακραία που δεν δικαιολογεί τις πωλήσεις της) είναι τεράστια. Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό που τον έχει δει ζωντανά τόσο με τους SLIPKNOT όσο και με τους STONE SOUR.

Γιώργος “slipsour”Κουκουλάκης

Πολύ ξεχωριστή φωνή ο Corey Taylor, ιδιαίτερα ταλαντούχος συνθέτης και σπουδαίος καλλιτέχνης, κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί ότι πρόκειται για έναν από τους σημαντικότερους μουσικούς της γενιάς του. Είναι απίστευτο το πώς μπορεί να έχει τόσους θαυμαστές από τόσα διαφορετικά μουσικά στυλ, αφού διαθέτει το τεράστιο χάρισμα να προσαρμόζει την φωνή του απόλυτα στις απαιτήσεις του εκάστοτε τραγουδιού, είτε μιλάμε για τα ουρλιαχτά και το hard core ύφος των SLIPKNOT, είτε για τα πιο μελωδικά metal φωνητικά των STONE SOUR, είτε για πιο ροκ καταστάσεις  και πολύ πόσο τις απίστευτες ερμηνείες του σε πιο μπαλαντοειδή κομμάτια που προκαλούν ανατριχίλες! Δεν είναι τυχαίο ότι ο Αμερικανός έχει συνεργαστεί με πολλά ονόματα από διάφορα μουσικά είδη, συνεργασίες που αποδεικνύουν τα παραπάνω. Προσωπικά, αγαπώ τρομερά τη φωνή του σε βαθμό που πάντα μου κεντρίζει το ενδιαφέρον να ακούσω κάτι στο οποίο ξέρω ότι συμμετέχει και αυτός είναι και ο λόγος που περιμένω με ανυπομονησία την κυκλοφορία της πρώτης του σόλο δουλειάς, όντας πραγματικά περίεργη για το τι στυλ μουσικής έχει επιλέξει. Αν θα έπρεπε να επιλέξω ανάμεσα στις δουλειές που έχει κάνει στην καριέρα του, σίγουρα δεν θα ήταν αυτές με τους SLIPKNOT. Ο λόγος είναι μάλλον πως τα στοιχεία που με εντυπωσιάζουν σε αυτόν είναι η μελωδικότητα, το χρώμα και το εύρος του, τα οποία δεν αναδεικνύονται στους SLIPKNOT, που έτσι κι αλλιώς δεν με τρελαίνουν. Απεναντίας, αγαπώ όλες του τις δουλειές με τους STONE SOUR, βάζοντας στην κορυφή της λίστας μου το “Audio Secrecy” του 2010. Κομμάτι που επίσης  θεωρώ highlight της πορείας του, είναι και το “I’m not Jesus” από το “Wolrds Collide” των APOCALYPTICA.  Για σήμερα όμως, θα ανατρέξω στο προαναφερθέν τρίτο άλμπουμ των STONE SOUR και θα διαλέξω το “Mission statement”, με το φοβερό του groove και την ρεφρενάρα του, τραγούδι που έχει γράψει εξ ολοκλήρου ο ίδιος ο Taylor.

Χαρά Νέτη

Φωνή – σήμα κατατεθέν μιας ολόκληρης γενιάς. Ο Corey Taylor των SLIPKNOT και STONE SOUR, έχει φανατικούς οπαδούς, φανατικούς εχθρούς, όπως κάθε φωνή και φυσιογνωμία που είναι σπουδαία. Το μόνο σίγουρο, είναι ότι δε περνάει απαρατήρητη. Οι γραμμές αυτές, γράφονται επ’ αφορμή της κυκλοφορίας του πρώτου solo δίσκου του Taylor, “CMFT”. Μιας κυκλοφορίας που βάσει των πρώτων δειγμάτων γραφής, παρουσιάζει μια πιο αυτοσαρκαστική πλευρά του τραγουδιστή αυτού, καθώς και ένα διαφορετικό μουσικό “πρόσωπο” από αυτό που έδειχνε. Προσωπικά, λατρεύω τη φωνή του, για βιωματικούς λόγους. Ήταν η φωνή της φουρνιάς μου, ήταν η σύνδεση του παρελθόντος με το παρόν και το μέλλον αυτής της μουσικής. Ο χαρακτήρας που δε μάσησε όταν όλοι κράζανε βάσει εμφάνισης με διάφορα χαριτωμένα του τύπου “καρναβάλια, καραγκιόζηδες, μασκαράδες” και πάει λέγοντας. Δεν ιδρώνει το αυτί του, βγάζει τα προς το ζην με αυτό που αγαπάει και το κάνει εξαιρετικά. Όσοι έχουν δει SLIPKNOT επί σκηνής, ξέρουν πόσο σπουδαίος frontman είναι, δεν χρειάζονται συστάσεις. Εγώ προσωπικά, κλείνω αυτό το κείμενο με το πρώτο κομμάτι των STONE SOUR που άκουσα ποτέ.

Γιάννης Σαββίδης