a
Οι SODOM μας επισκέπτονται το Σάββατο 4/2 στο An Club, για πολλοστή φορά, έτοιμοι να εξαπολύσουν μία ακόμη ανελέητη thrash επίθεση στο ελληνικό κοινό που τους λατρεύει αποδεδειγμένα. Στο ROCK HARD, κληθήκαμε λοιπόν να γράψουμε την άποψή μας για το συγκρότημα αυτό, στη στήλη Band Of The Week.
Η πρώτη metal συναυλία που παρακολούθησα, ήταν η πρώτη των SODOM στο πάλαι ποτέ Ρόδον, η αφίσα της οποίας κοσμεί το γραφείο του ROCK HARD… Πιτσιρικάς τότε, χάζευα το ξύλο που έπεφτε και ο Angelripper με την παρέα του, φάνταζαν ημίθεοι μπροστά μου. Είναι λογικό, να έχω ιδιαίτερη σχέση με το συγκεκριμένο σχήμα, το οποίο γουστάρω και σε αρκετά άλμπουμ μετά τα mid 90’s. Ένα σχήμα που δεν υποτάχθηκε ποτέ σε μόδες και είχα την ευτυχία να το παρακολουθήσω και ζωντανά στην εμφάνισή τους στο Wacken του 2007 όπου ανέβηκαν όλα τα πρώην και νυν μέλη τους επί σκηνής, κάνοντάς με να ανατριχιάσω.
Σάκης Φράγκος
Η μπάντα του «θείου» Tom είναι μακράν ότι πιο αγαπημένο έχει βγάλει μουσικά η Γερμανία. Από τις πρώτες μπάντες που άκουσα και με εισήγαγαν στον ακραίο ήχο και από τις μπάντες που σταθερά βγάζουν δισκάρες και συνεχίζω να ακούω και να «ακολουθώ». Δυσκολεύτηκα να επιλέξω καθώς μου αρέσουν πολύ σχεδόν όλοι οι δίσκοι, ακόμα και ο τελευταίος “Decision Day” που έβγαλαν το 2016. Παρόλα αυτά το “Αgent Orange” είναι ο αγαπημένος μου δίσκος και αποτελεί μουσικό «μνημείο» στο χώρο του Metal και το peak της έμπνευσης για την τεράστια φυσιογνωμία που ακούει στο όνομα Tom Angelripper.
«Tired and red the ways I gonna die
Tired and red squirm, to plead to dry
Tired and red confirm by oath the death
Tired and red to my last breath»
Θάνος Κολοκυθάς
Δεν θα ξεχάσω ποτέ την πρώτη φορά που είδα επί σκηνής τον Angelripper και την ωμή ενέργεια των SODOM που ξεπηδούσε από μόλις 3 όργανα και τα βρωμο-Lemmy-κα φωνητικά του ίδιου. Αν και η πορεία τους δεν ήταν ποιοτικά σταθερή, το ανέμελο, αλλά ευθύ και ειλικρινές τους ύφος, έχει κερδίσει το Ελληνικό κοινό. Πολλοί heavy-thrash κεραυνοί, για μια μπάντα που με 15 άλμπουμ, παραμένει πιστή στον ήχο της, αν και δεν ποτέ δεν με κέρδισε για να δηλώσω θαυμαστής, όσο κι αν εκτιμώ την πρώτη της δεκαετία. Πάντως στις συναυλίες τους, τα σπάνε, φτύνουν φωτιές και δικαιολογούν την απήχησή τους και την φήμη τους.
Γιώργος “Kay” Κουκουλάκης
Οι SODOM ήταν, είναι και θα είναι η αγαπημένη μου thrash μπάντα όλων των εποχών. Οπότε το εγχείρημα της επιλογής ενός και μόνο κομματιού από την πλούσια δισκογραφία τους αγγίζει τα όρια του αδύνατου. Ωστόσο, γράφοντας αυτές τις γραμμές το πρώτο κομμάτι που μου “κόλλησε” στο μυαλό ήταν το “Nuclear winter” (ή μήπως “Nuclear vinter”…;)! Το “Persecution mania” συγκαταλέγεται αναμφισβήτητα στα masterpieces των SODOM αλλά και του γερμανικού thrash γενικότερα. Βέβαια με το “Agent orange” ανέβηκαν ένα επίπεδο ψηλότερα και έγιναν ευρύτεροι γνωστοί αλλά κακά τα ψέματα τα δυο αυτά άλμπουμ είναι “αδελφάκια” και στυλιστικά πάνε πακέτο. Με λίγα λόγια αν θα έπρεπε να έχεις δύο άλμπουμ από ολόκληρη τη δισκογραφία των SODOM, αυτά εδώ αποτελούν την ασφαλή επιλογή σου. Να σας πω την αλήθεια, τελειώνοντας το μικρό αυτό κείμενο άλλαξα γνώμη και θα ήθελα να βάλω το “Remember the fallen”…next time!
Σάκης Νίκας
Οι SODOM είναι ένα από τα συγκροτήματα που μου δίδαξαν να μην απορρίπτω ποτέ μπάντες και ακούσματα, δίνοντας ευκαιρίες σε κάθε τι νέο ή παλιό που δεν γνωρίζω να το ακούσω. Παρότι λάτρης της thrash metal μουσικής, τους SODOM άργησα να τους ακούσω καθαρά από θέμα χαζομάρας. Για κάποιον αδιευκρίνιστο λόγο, δεν είχα δώσει προσοχή σε αυτό το συγκρότημα. Ποτέ δεν είναι αργά για κανέναν όμως και έτσι όταν πριν από λίγα χρόνια έπεσε στα χέρια μου το διαμαντάκι “M-16” έπαθα σοκ! Και πως να μην πάθω δηλαδή από ένα συγκρότημα το οποίο είναι σφυρηλατημένο από όγκους μουσικής καφρίλας και μελωδίες τόσες όσες χρειάζεται για να σπάει λίγο ο πάγος στον όλεθρο που σπέρνουν τα τραγούδια τους. Σε λίγες μέρες τα κομάντο μας επισκέπτονται και το σκηνικό προβλέπεται μάχιμο…
Δημήτρης Μπούκης
Χαράς ευαγγέλια για τους thrashίζοντες συντάκτες του ROCK HARD, καθώς μια μόλις εβδομάδα μετά τους KREATOR, καλούμαστε να πάρουμε θέση για την δεύτερη δύναμη της Τευτονικής Τετράδας, τους θρυλικούς SODOM. Μια μπάντα με ξεχωριστούς δεσμούς με την Ελλάδα, ας μην ξεχνάμε ότι ήταν η πρώτη thrash μπάντα από το εξωτερικό που έπαιξε live στην χώρα μας. Μια μπάντα που έχει κατά καιρούς κυκλοφορήσει δίσκους ιδανικούς για την καταπολέμηση των αλάτων του σβέρκου. Όσο και αν η περίοδος από την ίδρυση τους μέχρι το “Tapping The Vein” παραμένει η αγαπημένη μου, και το αγαπημένο μου line up αυτό των Angelripper / Blackfire/ Witchhunter, οφείλω να ομολογήσω ότι πλέον με τον Bernemann στις κιθάρες, οι SODOM βρήκαν την σταθερότητα που αναζητούσαν στον κιθαριστικό τομέα από την αποχώρηση του Blackfire . Είκοσι χρόνια δίπλα στον Angelripper δεν είναι και λίγα. Ο ήχος τους παραμένει ογκώδης όλα αυτά τα χρόνια, εκεί που άλλες μπάντες δείχνουν να μαλακώνουν, οι SODOM ακούγονται πιο brutal από ποτέ, αν και προσωπικά με ενοχλεί λίγο η death metal χροιά των τελευταίων άλμπουμ. Ιδίως το περσινό τους πόνημα, το πολυαναμενόμενο “Decision Day” μου άφησε ανάμικτα συναισθήματα, κάτι που μου συμβαίνει πρώτη φορά με την μπάντα από το Gelsenkirchen. Αυτό όμως δεν μειώνει σε τίποτα την διαχρονική αξία και την ποιότητα τους. Μπορεί οι KREATOR να είναι οι ηγέτες της Ευρωπαϊκής thrash σκηνής, οι SODOM όμως παραμένουν στο κατόπι τους, αν και η παρέα του Mille δείχνει να ξεφεύγει. Παρόλα αυτά παραμένουν μια μπάντα όπου κάθε live τους αποτελεί εγγύηση για ένα thrash ολοκαύτωμα. Και όσο o Angelripper βρυχάται σε τραγούδια σαν αυτό, θα έχουν μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά μας.
Θοδωρής Κλώνης
Ειλικρινά δεν ξέρω με συγκροτήματα όπως οι SODOM τι να πρωτοθυμηθώ! Η πρώτη μου επαφή έγινε με το “Better Off Dead” του 1990, που έμελλε να γίνει ένας από τους πολύ αγαπημένους μου δίσκους σε όλα τα είδη της σκληρής μουσικής. Άκουγα ακατάπαυστα όλο το album τόσες φορές που χρειάστηκαν 3 κασέτες για να είναι σε μια ανεκτή κατάσταση ακρόασης. Η υπόλοιπη δισκογραφία δεν άργησε να ανακαλυφθεί και έτσι πολύ γρήγορα αναζήτησα και πήρα και σε βινύλιο τα υπόλοιπα albums τους. Δυστυχώς για τους νεότερους εκείνες οι εποχές σου έδιναν την δυνατότητα να αγοράζεις πιο «αγνές» ηχητικές μορφές νιώθοντας την μουσική που περισσότερο σχετικά με το σήμερα που η πλειοψηφία των albums είναι «γυαλισμένα» και σχεδόν τέλεια ηχητικά. Το “Shellfire Defense” θα είναι για πάντα το πρώτο τραγούδι που «κόλλησα» με το σχήμα. Ακόμα και μέχρι σήμερα όσες φορές και να το ακούω μου δημιουργεί ανατριχίλα και μόνο ωραίες αναμνήσεις. Οι SODOM είναι από τα σχήματα που ακούγονται μόνο δυνατά!
Θοδωρής Μηνιάτης
Η πρώτη thrash μπάντα που μας επισκέφτηκε στην χώρα μας, στο Ρόδον, πίσω στα τέλη των 80’s και εκείνη τη εποχή κόλλησα με το πρώτο τους EP το “In the sign of evil” που έγραψα σε κασέτα από ένα φίλο μου. Το “Better off dead” αποτελεί ένα από τα πιο αγαπημένα μου albums από την δισκογραφία του σχήματος, εξ’ ου και το παρακάτω κομμάτι.
Γιάννης Παπαευθυμίου
