Δεν ξέρω αν είναι «ένοχη απόλαυση» ή αν τελικά ξεκάθαρα και φανερά όλοι δείχνουν να γουστάρουν τους NIGHT FLIGHT ORCHESTRA, ανεξαρτήτως του είδους μουσικής που ακούνε, αυτό που με ξαφνιάζει ευχαρίστα, είναι ότι μιλάμε για ένα σχήμα που βγάζει ακατάπαυστα δίσκους σχεδόν κάθε χρόνο, που ο ένας είναι καλύτερος από τον προηγούμενο!!! Μπορεί να αποτελούνται από μουσικούς death metal συγκροτημάτων, ως επί το πλείστον, όλο το στήσιμο όμως, η μουσική, τα vibes, δεν φανερώνουν τίποτα απ’ όλα αυτά. Ιδιαίτερα εμείς που είμαστε μίας κάποιας πιο «προχωρημένης» ηλικίας και ζήσαμε real time και την άλλη πλευρά των 80’s, έχουμε ένα soft spot για τέτοιου είδους μουσική. Μελωδικό pop/rock θέλετε να το πείτε, A.O.R., synthpop; Ούτε που με απασχολεί. Αυτό που με απασχολεί είναι ότι όλο το concept των NFO είναι υγιές, είμαι βέβαιος ότι στις συναυλίες τους θα διασκεδάσω αφάνταστα, μου ανεβάζουν τη διάθεση, μουσικά είναι άρτιο και στην τελική, εντελώς ακομπλεξάριστα, τους θεωρώ από τα πιο σημαντικά σχήματα που βγήκαν στην μουσική μας τα τελευταία χρόνια, κρίνοντας και από την ποιότητα των δίσκων που έχουν κυκλοφορήσει (τουλάχιστον από τη Nuclear Blast). Στα συν, ότι βελτιώθηκαν και οι SOILWORK, βάζοντας στοιχεία από τους NFO, βγαίνοντας από το τέλμα των τελευταίων τους δίσκων! Μπορείτε να κάνετε διαγωνισμό σκληράδας και κακίας άλλη στιγμή. Τώρα είναι ώρα για ρυθμό και μελωδία. Είναι ώρα για NIGHT FLIGHT ORCHESTRA.

Σάκης Φράγκος

Μαγική μπάντα! Όαση μέσα στην μετριότητα των κυκλοφοριών που βγαίνουν κατά συρροή και κάνουν κακό στα αυτάκια μας. Σε μία εποχή που αν έχεις κακή παραγωγή γνωρίζεις την αποθέωση, ετούτοι εδώ οι λεβέντες κάνουν αυτό που τους λέει η καρδιά τους και πάνε κόντρα σε όλο αυτό. Προσπαθούν να παίξουν μία μουσική χαμένη στα βάθη του χρόνου, αυτό που κάποτε ονομάστηκε cocaine rock και έβγαινε από το Studio54 στη Νέα Υόρκη! Τολμηρό εγχείρημα, αλλά οι τύποι δεν μασάνε! Πέντε κυκλοφορίες, η μία καλύτερη από την άλλη! Το φετινό τους αριστούργημα θεωρείται ένας από τους καλύτερους δίσκους της χρονιάς! Και είναι, για όσους καταλαβαίνουν ένα δύο πράγματα πάνω στη μουσική. Ούτε ακροβατικά riff, ούτε κορώνες «κουρδισμένες», ούτε τεχνικά solo 500.135 χιλιάδων νοτών (Γίγαντα Αλαφούζε), ούτε τίποτα. Μόνο μελωδίες, έξυπνα περάσματα, ικανά να καθηλώσουν τον ακροατή και να γίνουν μία «τρομακτική» εμπειρία από τραγούδι σε τραγούδι και από δίσκο σε δίσκο. Πολύ κρίμα που ακυρώθηκε η περιοδεία που θα τους έφερνε στα μέρη μας. Προσωπικά, έχασα την συναυλία που θα γούσταρα περισσότερο από όλες όσες είχαν και έχουν ανακοινωθεί. Δεν πειράζει, προέχει η υγεία. Και όλο και κάπου θα τους πετύχω!
Το παρακάτω τραγούδι με την κολλητική μελωδία και το ασύλληπτο ρεφραίν είναι ότι καλύτερο έχω ακούσει τη φετινή χρονιά!

Ντίνος Γανίτης

Δεν ξέρω αν οι NIGHT FLIGHT ORCHESTRA είναι επιτηδευμένοι, δήθεν, έμποροι, αχρείαστοι ή ό,τι άλλο μπορεί να σκεφτεί κάποιος για να τους κακοχαρακτηρίσει, ξέρω όμως πως η μουσική τους είναι υπέροχη, όλοι τους οι δίσκοι εξαιρετικοί, σαν μουσικοί «μετράνε» άσχημα (αυτό έλειπε με τέτοιες περγαμηνές) και τα shows τους χτυπούν «ταβάνι» όσον αφορά την ποιότητα. Ένας ακόμη λόγος που με κάνει να τους συμπαθώ, είναι πως η μουσική τους σε πολλές στιγμές μου θυμίζει την παιδική μου ηλικία, μου θυμίζει αγαπημένα soundtracks, ταινίες του Hollywood και αγαπημένες κινηματογραφικές και τηλεοπτικές περσόνες. Προτρέπω λοιπόν ακόμη και όποιον δεν έχει ιδέα περί της μουσικής τους αλλά σε γενικές γραμμές του αρέσει πολύ το A.O.R (γιατί A.O.R είναι), να έρθει ακόμη και με κλειστά μάτια. Επίσης θέλω να στείλω ένα μήνυμα στον Björn Strid, τον τραγουδιστή τους, και να του πω να κλείσει το μαγαζί SOILWORK και να αφοσιωθεί στο μαγαζί NIGHT FLIGHT ORCHESTRA. Αυτά.

Δημήτρης Τσέλλος

Το έχω πει πολλές φορές σε κουβέντες μεταξύ φίλων και λοιπών συγγενών όλα αυτά τα χρόνια ότι η μουσική είναι πρωτίστως συντροφιά και δευτερευόντως (αλλά με ισάξια σχεδόν σημασία) ένα εισιτήριο απεριορίστων διαδρομών στο χωροχρόνο. Οι THE NIGHT FLIGHT ORCHESTRA έχουν καταφέρει σε μικρό χρονικό διάστημα να μας ταξιδεύουν πίσω στα late 70’s/early 80’s με το ευφάνταστο disco rock (ή cocaine rock όπως συνήθιζαν να το αποκαλούν οι θαμώνες του Studio 54) και να αναπαράγουν πετυχημένα τον ήχο που αποθέωσαν οι KISS στο “Dynasty”, o Rod Stewart στο “Blondes have more fun”, οι STONES στο “Some girls” αλλά και γιατί όχι οι BEE GEES και οι ABBA στους δίσκους της αντίστοιχης περιόδου. Και όλα αυτά μέσα από εξαιρετικές παραγωγές, εντυπωσιακά stage shows και έξυπνα videos. Αν, μάλιστα, αναλογιστεί κανείς ότι πίσω από όλα αυτά βρίσκονται μουσικοί του ακραίου ήχου τότε άνετα μπορούμε να συνάγουμε ότι οι τύποι αυτοί όχι μόνο βρήκαν επιτέλους το δρόμο τους αλλά πράγματι υπάρχει Θεός στο rock and roll (εκτός του Lemmy)!
Η εμφάνισή τους πέρσι στο Sweden Rock ήταν από τα προσωπικά highlights του festival και μπορεί η πανδημία να μας στέρησε την ευκαιρία να τους απολαύσουμε από κοντά επί ελληνικού εδάφους αλλά ελπίζω ότι η συναυλία θα επαναπρογραμματιστεί όταν θα έχουμε αφήσει πίσω μας αυτή την άσχημη περιπέτεια. Όπως και να έχει, το “West Ruth Ave” είναι το πρώτο τραγούδι που άκουσα από τον πρώτο τους δίσκο και παραμένει μέχρι σήμερα το αγαπημένο μου. Το γεγονός ότι μου θυμίζει ελαφρώς και τη ghetto rock αισθητική του “Out of control” του Peter Criss σίγουρα παίζει κάποιο ρόλο…

Σάκης Νίκας

Ένοχη απόλαυση ή, όπως έλεγε παλιά μια διαφήμιση, από τις απολαύσεις που μπορείς να απολαύσεις; Καμία ενοχή, και αν θέλετε τη γνώμη μου, μιλάμε για πραγματική απόλαυση. Μόνο έτσι θα μπορούσα να περιγράψω την εμπειρία της ακρόασης ενός δίσκου των THE NIGHT FLIGHT ORCHESTRA.  Αυτό που έχουν καταφέρει οι τύποι, να χρησιμοποιούν τις επιρροές τους από τις δεκαετίες του ‘70 και ‘80, την προφανέστατη αγάπη τους για τους ABBA, και παράλληλα να ακούγονται τόσο φρέσκοι και σύγχρονοι, πραγματικά είναι εκπληκτικό. Ακόμα πιο εκπληκτικό είναι το γεγονός ότι παρά το κάφρικο ιστορικό κάποιων μελών τους αποδεικνύουν ότι η καλή και ποιοτική μουσική δεν μπαίνει σε στεγανά και καλούπια. Ο νέος, πέμπτος , δίσκος τους που κυκλοφορεί, είναι, με μια λέξη, φανταστικός, όπως και όλη η δισκογραφία τους άλλωστε. Στεναχωρήθηκα αφάνταστα που ακυρώθηκε η συναυλία τους λόγω των προσφάτων εξελίξεων στη χώρα μας αλλά αισιοδοξώ ότι μόλις βελτιωθούν τα πράγματα θα τους απολαύσουμε σύντομα ζωντανά. Μέχρι τότε, το “Aeromantic” θα με συντροφεύει στα ακούσματα μου, καθώς ήδη βρίσκεται πολύ ψηλά στις προτιμήσεις μου για τις κυκλοφορίες της χρονιάς.

Θοδωρής Κλώνης

Στις τόσο δύσκολες εποχές που διανύουμε αυτή τη χρονική περίοδο, είναι πολλοί οι λόγοι να πονάει και να θλίβεται κανείς. Ο πλανήτης έχει χάσει την φυσιολογική του ροή και όσα θεωρούσαμε δεδομένα ή δεν μπορούσαμε να διανοηθούμε καν, τα βιώνουμε σαν έναν κακό εφιάλτη. Το λιγότερο μεν, άσχημο δε, είναι πως μέσα σε όλα χάσαμε και τη δυνατότητα να απολαύσουμε συναυλίες, που τόσο περιμέναμε. Και σε συναυλιακό επίπεδο, η ακύρωση της περιοδείας των THE NIGHT FLIGHT ORHESTRA, είναι αυτή που προσωπικά μου έχει στοιχίσει περισσότερο όσον αφορά τις φετινές συναυλίες στη χώρα μας.
Οι Σουηδοί είναι αυτή τη στιγμή, το μοναδικό από τα (σχετικά) καινούρια συγκροτήματα, που με συγκινούν στον απόλυτο βαθμό, που με γοητεύουν τόσο με τη μουσική τους, που με κάνουν να ταξιδεύω με τις μελωδίες τους και μου φτιάχνουν τη διάθεση. Νομίζω πως το μυστικό της μουσικής και της επιτυχίας τους, κρύβεται στα δύο τελευταία. Μουσικές ταξιδιάρικες, που γεννούν μια γλυκιά μελαγχολία, που γυρνάνε το μυαλό πίσω στο χρόνο σε δεκαετίες που όλα ήταν πιο αθώα, πιο ρομαντικά, πιο όμορφα. Από την πρώτη τους δισκογραφική δουλειά, μέχρι και την εκπληκτική τελευταία τους, προσφέρουν τραγούδια που ξεχειλίζουν από έμπνευση και  πραγματικά σου φτιάχνουν τη διάθεση, σου κολλάνε στο μυαλό και σε παρασύρουν στη μαγεία τους.
Αν επιλέξω καλύτερο άλμπουμ από αυτούς τους κυρίους, σίγουρα θα αδικήσω κάποιο άλλο. Διαθέτουν πέντε στις πέντε αλμπουμάρες, πέντε καταπληκτικούς μουσικούς και την απόλυτη φωνάρα, αναμφισβήτητα μία από τις κορυφαίες του χώρου στις μέρες μας, τον αξιαγάπητο κύριο Björn Strid. Το “Aeromantics” ήρθε απλά να αποδείξει πως μιλάμε για ένα από τα πιο φορμαρισμένα συγκροτήματα στο είδος τους αλλά και πως ο όρος έμπνευση γι’ αυτούς είναι ανεξάντλητος. Διακαής μου πόθος είναι να επαναπρογραμματίσουν άμεσα μια εμφάνισή τους στη χώρα μας και να μπορέσουμε να ζήσουμε την μαγεία τους από κοντά. Το τραγούδι που θα επιλέξω ανάμεσα σε πολλά, είναι ένα από τα καλύτερα που έχουν γράψει στα οκτώ χρόνια δισκογραφικής τους παρουσίας, το ολοκαίνουριο “Transimissions”.

Χαρά Νέτη

Θυμάμαι σαν τώρα ένα φίλο dj πριν από περίπου 4 χρόνια, στο μαγαζί που έπαιζε μουσική, να έχει στο ρεπερτόριο του το “Living for the nighttime” από ένα άγνωστο σε μένα τότε group, τους  THE NIGHT FLIGHT ORCHESTRA. Το τραγούδι σε κέρδιζε από το πρώτο δευτερόλεπτο με την άκρως «κολλητική» μελωδία και το ρεφρέν που δεν μπορούσες να ξεχάσεις εύκολα. Ομολογώ ότι παρόλο που μου άρεσε το τραγούδι, με την πληθώρα των κυκλοφοριών που υπήρχαν, δεν τους έδωσα και πολύ σημασία, έχοντας βεβαίως το group «στα υπόψη». Βλέπετε ήμουν πολύ περίεργος πως μουσικοί που παίζουν σε μελωδικές death μπάντες όπως οι SOILWORK και οι ARCH ENEMY, μπορούσαν να αναπαράγουν, βάση όσων υποστήριζαν, τον ήχο των 70’s και 80’s από μπάντες όπως οι TOTO, REO SPEEDWAGON, BOSTON, κλπ. Το 2017 θα κυκλοφορούσαν την τρίτη δουλειά τους με τίτλο “Amber Galactic”, και για την διαφημίσουν, δίνουν στην δημοσιότητα το “Gemini”. Αυτό το “έρωτας με την πρώτη ακρόαση” τραγούδι, ήταν το έναυσμα για μένα να ασχοληθώ ενδελεχώς μαζί τους. Ακούγοντας την μουσική τους, καταλάβαινες άμεσα ότι τα λεγόμενα τους ήταν 100% σωστά αφού όντως είναι το ιδανικό revival του τότε ήχου, των προαναφερθέντων και παρόμοιων συγκροτημάτων. Κατάφεραν με την μουσική τους τα τελευταία χρόνια να είναι ένα μουσικό σχήμα που χαρίζει απλόχερα στον οπαδό, «αέρινες», άκρως διασκεδαστικές συνθέσεις με μελωδίες και ρεφρέν που σε «στέλνουν αδιάβαστο». Ένα group που παρόλο που δεν πρωτοπορεί με καινούργιες, καινοτόμες ιδέες, «έφερε» κάτι νέο στην μελωδική hard rock μουσική και γι αυτό αγαπήθηκε και τόσο γρήγορα από τον κόσμο. Σίγουρα οι συνθέσεις τους για κάποιους, μπορεί να ηχούν κόπιες παλαιοτέρων τραγουδιών, εντούτοις όμως οι THE NIGHT FLIGHT ORCHESTRA έδωσαν ένα «φρέσκο αέρα» σε ένα είδος που θέλει τέτοια συγκροτήματα σαν «μπροστάρηδες». Είναι κρίμα που λόγω της πανδημίας που πλήττει τον πλανήτη δεν θα τους απολαύσουμε στην χώρα μας. Μακάρι να γίνει αργότερα, γιατί θα είμαστε πολλοί τυχεροί να δούμε ζωντανά ένα από τα κορυφαία groups που είναι σε πλήρη ενέργεια.

Θοδωρής Μηνιάτης

BOTW αυτής της εβδομάδας οι THE NIGHT FLIGHT ORCHESTRA και θα ξεκινήσω λέγοντας πως μετά τα ”Amber galactic” και ”Sometimes the world ain’t enough” που κυκλοφόρησαν το 2017 και το 2018 αντίστοιχα, καταφέρνουν και πάλι με το τελευταίο τους πόνημα ”Aeromantic” να κυκλοφορήσουν τον δίσκο της χρονιάς, τουλάχιστον στα δικά μου αυτιά. Το σουηδικό σχήμα, το οποίο ξεκίνησε από τα μέλη του ως side project μιας και οι περισσότεροι εξ αυτών δραστηριοποιούνται σε άλλα σχήματα ως βασική τους ασχολία, μου κέντρισε το ενδιαφέρον από τον πρώτο του κιόλας δίσκο ”Internal affairs”. Έστω και αν ακόμα δεν είχαν κατασταλάξει πλήρως στην ηχητική τους ταυτότητα, έδειξαν με το
«καλημέρα» πως είχαν την άνεση και τη διάθεση να γράψουν εξαιρετική μουσική μακριά από τα στενά metal περιθώρια στα οποία κινούνταν με τα βασικά τους σχήματα. Στην πορεία νομίζω πως η εξέλιξη της μπάντας είναι εκπληκτική, με τέσσερις (μαζί με τον τελευταίο τους) υπέροχους δίσκους που θα μπορούσαν κάλλιστα να έχουν γραφτεί και να έχουν αφήσει εποχή κατά την περίοδο 1978 με 1985-6. Η ποιότητα της μουσικής τους θα μπορούσε, νομίζω, να τους πλασάρει εκείνη την περίοδο πολύ εύκολα δίπλα στα ονόματα των TOTO, STYX, KISS, ABBA, RAINBOW, JOURNEY, THE ALAN PARSONS PROJECT, Donna Summer, Rod Steward και λοιπών ηρώων της εποχής οι οποίοι και αποτελούν τις βασικές τους επιρροές. Το εκπληκτικό με τους NFO είναι πως καταφέρνουν να θυμίζουν ταυτόχρονα πολλά και τίποτα, έχοντας έναν τελείως δικό τους χαρακτήρα, αναμιγνύοντας disco rock, hard rock, AOR, pop rock και βγάζοντας ένα εκπληκτικό αποτέλεσμα, που ταξιδεύει και κολλάει στο μυαλό του ακροατή. Για να μην το κουράζω περισσότερο, στα δικά μου αυτιά οι NFO είναι, όπως αναφέρει και στην πρόσφατη κριτική του για το ”Aeromantic” ο φίλτατος Σάκης Νίκας, ένα από τα κορυφαία σχήματα του πλανήτη αυτή την στιγμή μουσικά. Διαθέτοντας εξαιρετικούς μουσικούς στην σύνθεση τους, τους David Andersson, Sharlee D’Angelo, Jonas Kallsback, Richard Larsson, Sebastian Forslund αλλά και την υπέροχη φωνή του Bjorn ”Speed” Strid, έχουν γράψει τα τελευταία οκτώ χρόνια της ύπαρξης τους μερικά από τα καλύτερα κομμάτια που έχω ακούσει στην ζωή μου, από αυτά που σε κάνουν να θες να τραγουδήσεις, να χορέψεις, και γενικά να διασκεδάσεις. Τέλος, θα τονίσω πως όσο χάρηκα με το γεγονός πως θα έρχονταν για πρώτη φορά στην χώρα μας για συναυλία, άλλο τόσο και περισσότερο στεναχωρήθηκα που έχει αναβληθεί μέχρι νεοτέρας ελέω κορονοϊού, όμως όταν πάνω απ’ όλα είναι η υγεία όλων μας όλα τα υπόλοιπα πάνε περίπατο. Αν μένει να διαλέξω κομμάτι και δίσκο, αυτό είναι ανέκδοτο μάλλον, η τριάδα όπως είπα και στην αρχή ”Amber galactic”, ”Sometimes the world ain’t enough” και ”Aeromantic” είναι τεράστιες δισκάρες και δεν μπορώ να διαλέξω, θα πω απλά όλα. Αν για δίσκο δεν βρίσκω άκρη πού να βρω για κομμάτι, αλλά, άντε, τελείως ενδεικτικά θα προτείνω ένα ”Saturn in velvet” και καλό χορό σας.

Παναγιώτης ”The Unknown Force” Γιώτας

Μεγάλη μου χαρά να μιλήσω για ίσως το πιο λατρεμένο μου supergroup το τελευταίο καιρό. Μέλη των ARCH ENEMY, SOILWORK και πάει λέγοντας, βγάζουν hard rock/AOR γούστα, με τρόπο που πολλά μεγαθήρια του είδους, θα ζήλευαν. Η τραγουδοποιία των THE NIGHT FLIGHT ORCHESTRA, το αβίαστο των συνθέσεων τους, το αψεγάδιαστο των ερμηνειών ενός ανθρώπου που προσωπικά μιλώντας, ποτέ δε φανταζόμουν ότι θα μπορούσε να κάνει κάτι τέτοιο (μιλάω φυσικά για τον Bjorn Strid), τους έχουν οδηγήσει στη κορυφή, με μόνο όριο τον ουρανό. Οι Σουηδοί απασχολούν δικαίως με 5 καταπληκτικά άλμπουμ, με τον γράφοντα να γίνεται οπαδός στα 2 τελευταία. Το δε τελευταίο τους πόνημα “Aeromantic” (που φυσικά ανέλαβε ο συνάδελφος Σάκης Νίκας να παρουσιάσει όπως του αξίζει), είναι λίαν επιεικώς φανταστικό, και όπως λέει και ο φίλος μου ο Ηλίας (ατόφιος, σεσημασμένος KISS-άκιας)  “ακόμα και οι πιο σκληροί μεταλλάδες, θα χορέψουν στους ρυθμούς των ABBA και των KISS”. Και πέφτει μέσα σε αυτό το σχόλιο, διότι οι THE NIGHT FLIGHT ORCHESTRA καταφέρνουν πολύ όμορφα, να φέρουν στο σήμερα, μουσικές άλλων εποχών, αποδεικνύοντας έτσι την διαχρονικότητα τους. Πόσο ανάγκη έχουμε από ρημαδιασμένες ΚΟΜΜΑΤΑΡΕΣ. Κομματάρες που ΔΥΣΤΥΧΩΣ δε θα δούμε όπως αναμενόταν live (για την ώρα) λόγω της γνωστής κατάστασης με τον ιό, αλλά δεν πειράζει. Ανανεώνουμε το ραντεβού μας, και ετοιμάζουμε σακάκια, πουκάμισα, παπούτσια χορού και τα συναφή για την ενδεχόμενη εμφάνιση των Σουηδών θεών στη χώρα μας. Και για να θέλει ο υποφαινόμενος να χορεύει όλο το βράδυ με τις μουσικάρες τους (που δε χορεύει ούτε με αίτηση και χαρτόσημο), καταλαβαίνετε πόσο μεγάλη ζημιά του έχουν κάνει! Υγεία πάνω από όλα, υγεία και αφήνουμε το “Aeromantic” να γίνει soundtrack για καλοκαιρινούς και μη έρωτες. Άλλωστε, It’s this boy’s last summer this time…..

Γιάννης Σαββίδης

Να πω την μαύρη μου αλήθεια, με ότι συμβαίνει στον κόσμο έχω βγει τελείως έξω από τα νερά μου. Το να αλλάζουν οι συνήθειες και η ζωή μας από την μία μέρα στην άλλη, δεν είναι εύκολο πράγμα για κανέναν, ειδικά όταν αυτό συμβαίνει σε παγκόσμιο επίπεδο. Η μουσική όμως, παραμένει το καλύτερο φάρμακο. Και θεωρώ, σε αυτές τις δύσκολες ώρες εκτιμάται ακόμα περισσότερο η αξία της. Ακόμα και όταν η δυνατότητα να πάμε σε μία συναυλία, λόγω ανωτέρας βίας, ακυρώνεται, το να κάτσουμε σπίτι και να κάνουμε μία βαθιά βουτιά στην δισκοθήκη μας, είναι το λιγότερο καθαρτικό. Έτσι και εμείς επιστρέφουμε με τα γραπτά μας και συζητάμε για ένα συγκρότημα που τα τελευταία χρόνια έχει κάνει πραγματικά μεγάλη αίσθηση. Οι THE NIGHT FLIGHT ORCHESTRA, το project του Bjorn Strid των SOILWORK, όπως πολύ σωστά έχει πει το μεγάλο αφεντικό του Rock Hard, είναι ένα guilty pleasure της μεταλλικής κοινότητας. 70’s rock με disco ατμόσφαιρα και οι οπαδοί τους με μπλουζάκια ARCH ENEMY και AMON AMARTH, χορεύουν στον ρυθμό των αεροσυνοδών που κάνουν back vocals. Τρελό; Ναι, αλλά γιατί όχι; Εδώ έχουμε την απόδειξη πως όταν η μουσική και το αποτέλεσμα είναι καλά, δεν μας ενδιαφέρει αν ακούμε κάτι το οποίο θα μπορούσε να παίζεται σε παλιά ντισκοτέκ, με την ντισκόμπαλα να αντανακλά led φώτα πάνω από το κεφάλι μας. Αν και το συγκρότημα υφίσταται από το 2012, το μεγάλο του μπαμ θεωρώ ότι το έκανε με το “Amber galactic” το 2017. Τότε τους άκουσα εγώ και έκτοτε τους παρακολουθώ ανελλιπώς. To “Aeromantic” φαίνεται πως θα συνεχίσει το ίδιο καλά το έργο του “Amber galactic” και του “Sometimes the world ain’t enough” και το τραγούδι “Transmissions”, είναι πραγματικά από τα αγαπημένα μου τραγούδια που έχουν γράψει. Έτσι όπως βλέπω τα πράγματα, στις λίστες του 2020 οι NIGHT FLIGHT ORCHESTRA θα πρωταγωνιστήσουν για ακόμα μία φορά στις υψηλές θέσεις. Προς όλο τον κόσμο, μένουμε σπίτι, αγαπάμε τους γύρω μας και τον εαυτό μας και ακούμε πολύ μουσική. Δώστε χρόνο στους THE NIGHT FLIGHT ORCHESTRA και δεν θα απογοητευτείτε.

Δημήτρης Μπούκης