Την εποχή του “Crusade”, πόνταρα πολλά στο ότι οι TRIVIUM θα γίνονταν το “next big thing” στο heavy metal. Μάλιστα δεν δίστασα να το κάνουμε εξώφυλλο στο έντυπο Rock Hard. Όπως δεν δίστασα να τους κάνουμε εξώφυλλο και για το επόμενο άλμπουμ τους, το “Shogun”, με διαμετρικά αντίθετες πωλήσεις!!! Το κιθαριστικό δίδυμο του Heafy με τον Beaulieu είναι υποδειγματικό και οι συνθέσεις των δύο εκείνων δίσκων, μνημειώδεις. Κι όλα αυτά, όταν η ταλεντάρα που ακούει στο όνομα Matt Heafy, έγραφε δίσκους όπως το “The crusade” σε ηλικία μόλις είκοσι ετών. Πίστευα λοιπόν, ότι το μέλλον ήταν δικό τους, αλλά κάπου με μπέρδεψαν τα άλμπουμ που ακολούθησαν (“In waves” και “Vengeance falls”), με αποτέλεσμα την σχετική πτώση της δημοτικότητάς τους, παρότι έκαναν πολλές και σπουδαίες περιοδείες κι ο Heafy είχε γίνει ένα από τα τέσσερα κεντρικά πρόσωπα του θρυλικού Roadrunner United. Η επιστροφή τους με το “Silence in the snow” σηματοδότησε και την πλήρη εγκατάλειψη των σκληρών φωνητικών κάτι που φαίνεται ότι συνεχίζεται και στο “The sin and the sentence” που βγαίνει σε λίγο. Νομίζω ότι το τρένο του “champion’s league” το έχουν χάσει, αλλά στα μάτια μου θα είναι πάντα ένα πολύ σπουδαίο σχήμα, έστω κι ένα κλικ κάτω από την κορυφαία κατηγορία.
Σάκης Φράγκος
Αν και το αφεντικό δεν μου ανέθεσε ακόμη το επερχόμενο άλμπουμ των Αμερικάνων για παρουσίαση, πρέπει να πω ότι το περιμένω με ανυπομονησία. Βλέπετε οι TRIVIUM είναι μια μπάντα που εκτιμώ πολύ. Παρότι εκτοξεύτηκαν γρήγορα σε δημοτικότητα, μόλις στο δεύτερο άλμπουμ τους κι επίσης έχουν υποπέσει σε λάθη, εγώ τους παραδέχομαι γιατί σε μουσικό επίπεδο μας έχουν δώσει πολλές κομματάρες, αλλά και σε πιο προσωπική βάση, δεν φοβούνται να φανερώσουν τις αδυναμίες τους και να κάνουν λάθη. Ο Heafy κάνει χιούμορ στα κοινωνικά δίκτυα, περηφανεύεται για τις επιρροές του, αλλά και δεν διστάζει να τα δώσει όλα πάνω στην σκηνή. Άλλωστε οι εποχές όπου οι ήρωές μας ήταν αλάνθαστοι, έχουν περάσει για τα καλά. Όντας στο Λονδίνο το 2004, όταν το “Ascendancy” έσκασε και μας έπιασε απροετοίμαστους, μπήκα στο τρυπάκι των TRIVIUM. Ήρθε και λίγο μετά η συμμετοχή του Heafy και του Beaulieu στην επετειακή κυκλοφορία της Roadrunner, με το αγαπημένο μου “Into the fire” που τραγουδά ο King Diamond, για να αυτοανακηρυχτώ fan! Έκτοτε, άλλοτε περισσότερο κι άλλοτε λιγότερο, ευχαριστιέμαι την κάθε τους δουλειά. Μπορεί μόνο το δίδυμο των Beaulieu/Heafy να διατηρείται, αλλά η εξέλιξη της μπάντας εξακολουθεί να με ιντριγκάρει, όσο κι αν τους λείπει η ποιοτική συνέπεια. Οι TRIVIUM είναι σίγουρα από τις καλύτερες μπάντες των 00’s κι αν κάποιοι εξελιχθούν σε μελλοντικούς γίγαντες, ελπίζω να είναι αυτοί.
Γιώργος “Kay” Κουκουλάκης
Οι TRIVIUM είναι συγκρότημα της δικής μου γενιάς και μία μπάντα που πραγματικά λατρεύω. Όταν ήμουν 17 χρονών ο Matt Heafy ήταν μόλις 19 και το συγκρότημα κυκλοφορούσε την υπερδισκάρα “Ascendancy”. Τότε ήταν που είχαν βιαστεί οι περισσότεροι να χαρακτηρίσουν αυτά τα παιδιά ως νέους METALLICA. Ευτυχώς όμως τα παιδιά αυτά έκλεισαν τα αυτιά τους στις κριτικές, ακολούθησαν τον δικό τους δρόμο αποφεύγοντας να μιμηθούν τους τεράστιους METALLICA που ήταν και βασική τους επιρροή, και μέσα από τον δύσκολο δρόμο εύρεσης μουσικής ταυτότητας, πορεύτηκαν επιτυχημένα όλα αυτά τα χρόνια. Σίγουρα κάποιες κυκλοφορίες δεν ήταν αυτό που περιμέναμε από το ελπιδοφόρο αυτό συγκρότημα, αλλά οι TRIVIUM έχουν μία ενδιαφέρουσα μουσική πορεία. Στα τελευταία τους άλμπουμ δε, σπρώχνουν την δημιουργική τους ικανότητα σε ρίσκα και πειραματισμούς που μέχρι στιγμής είναι επιτυχημένα. Για να δούμε αν θα γίνει το ίδιο και στο τελευταίο τους άλμπουμ “The sin and the sentence”.
Υ.Γ. Θα ήταν τεράστια παράλειψη αν δεν ανέφερα το κιθαριστικό δίδυμο Matt Heafy και Corey Beaulieu, που θεωρώ πως είναι ένα από τα καλύτερα δίδυμα που ξεπήδησαν στα 00’s.
Δημήτρης Μπούκης
Οι εν λόγω λεβέντες δεν ήταν ποτέ στις ιδιαίτερες προτιμήσεις μου. Για την ακρίβεια πάντα τους έβαζα στην ίδια κατηγορία με τους AVENGED SEVENFOLD, εννοώντας ότι ενώ δεν είμαι φίλος της μουσικής τους, κάποια μεμονωμένα κομμάτια τους και κανά δυο δίσκους, τα γουστάρω. Με τους TRIVIUM ασχολήθηκα περισσότερο με το εκπληκτικό “The Crusade” και το “Shogun” ενώ από εκεί και πέρα έχασα τα ίχνη τους και περισσότερο έπεφτα επάνω τους στις διασκευές που έχουν κάνει σε MAIDEN και METALLICA παρά στις δικές τους δουλειές. Παρόλα αυτά μαθαίνω ότι η νέα τους δουλειά έχει αρκετά στοιχεία από το παρελθόν, οπότε ενδεχομένως να του δώσω μια ευκαιρία. Μέχρι τότε, πάω να ακούσω ξανά το “The Crusade”.
Θοδωρής Κλώνης
Το σημαντικότερο ίσως σχήμα του NWOAHM. Δημιούργησε σχολή με την μίξη των METALLICA, IRON MAIDEN με τις νεότερες επιρροές του από hardcore και ακραίο metal, ειδικά στο κομμάτι των φωνητικών. Έκανε το μεταλλικό ιδίωμα σε μια νέα γενιά, που θεωρούσε το metal ξεπερασμένο, ενώ επανέφερε την χαμένη τέχνη του κιθαριστικού σόλο στην Αμερικανική ήπειρο. Προτιμήστε το “Shogun” που θεωρώ κορωνίδα της δημιουργικής περιόδου τους. Ως σήμερα συνεχίζουν να είναι μια υπολογίσιμη δύναμη, που όσο μεγαλώνει ηλικιακά, απομένει να αποφασίσει αν θα παραμείνει στην μουσική πρωτοπορία ή θα γίνει ακόμα ένα δεινοσαυρικό αν και παραγωγικό σχήμα.
Στέλιος Μπασμπαγιάννης
Οι TRIVIUM θα είναι πάντα ένα από τα σχήματα που όσα χρόνια και αν περάσουν θα ακούω τις καινούργιες δουλειές τους. Χωρίς να δηλώνω σε καμία περίπτωση φανατικός οπαδός τους από το 2006 και μετά «ακολουθώ» την κάθε δισκογραφική τους κίνηση. Εκείνη την χρονιά το album “The Crusade”, η τέλεια μίξη στα αυτιά μου των μοντέρνων metal στοιχείων με τον ήχο των METALLICA και των νεώτερων TESTAMENT και τα εκπληκτικά μελωδικά ρεφραίν, μου έκανε παρέα για πάρα πολλές ώρες, οπότε μόνο αυτός ο λόγος ήταν για μένα αρκετός έτσι ώστε να κερδίσουν την προσοχή μου. Δυστυχώς, καμία μετέπειτα δουλειά τους δεν με «κέρδισε» σε σύνολο. Έχουν πολλά αξιόλογα τραγούδια αλλά ποτέ δεν κατάφεραν να με κάνουν να ξανά ανατριχιάσω και να σταματήσω ότι έκανα, όπως την πρώτη φορά που άκουσα το “Entrance Of The Conflagration”. Σαφώς όμως είναι ένα σχήμα που έχει αφήσει την δική του σφραγίδα στον χώρο της metal μουσικής και το κυριότερο δεν έχει δώσει ποτέ δικαιώματα σε κανέναν να πει το οτιδήποτε, κερδίζοντας τον σεβασμό όλων. Παίζουν την μουσική τους και αν σου αρέσει καλώς αλλιώς προσπερνάς. Τέτοια σχήματα θεωρώ πως δίνουν μια υγιή μορφή στη πολύπαθη metal μουσική και φυσικά τα χρειαζόμαστε. Τα υπόλοιπα είναι θέμα γούστου.
Θοδωρής Μηνιάτης
Nα πω την μαύρη μου αλήθεια, το συγκρότημα το έμαθα πρώτη φορά όταν και είδα πως θα ήταν το support σχήμα στην αμερικάνικη περιοδεία των IRON MAIDEN το 2006. Και είπα μέσα μου: “Δεν μπορεί, για να τους έχει διαλέξει ο Αρχηγός κάτι θα ξέρει”. Μιας και είχε μπει το YouTube στις ζωές μας, έτρεξα σπίτι να δω τι σόι κουμάσια ήταν αυτοί οι TRIVIUM που θα έπαιζαν στο πλάι των Θεών. Ε, μετά το άκουσμα του τότε δεν μπήκα ποτέ ξανά στη διαδικασία να ακούσω το συγκρότημα. Οι λόγοι προφανείς. Πάμε παρακάτω;
Ντίνος “Benjamin Breeg” Γανίτης
