a
Το ντεμπούτο των BARCLAY JAMES HARVEST, κυκλοφόρησε το 1970 και θα μου φαινόταν περίεργο αν δεν είχε επηρεαστεί πολύ από τους BEATLES, λαμβάνοντας υπόψη και το στυλ που υιοθέτησαν αργότερα στην καριέρα τους και στα άλμπουμ που τους βοήθησαν να γίνουν ένα πολύ μεγάλο όνομα. Βέβαια, είχαν και τα MOODY BLUES στοιχεία και τα PROCOL HARUM, που πρόδιδαν τις πιο prog επιρροές τους. Το πιο γνωστό τους κομμάτι μάλιστα, το “Poor man’s moody blues”, προήλθε από τον θυμό τους προς έναν δημοσιογράφο που τους περιέγραψε με αυτόν ακριβώς τον τρόπο κι έγραψαν κάτι που να μοιάζει με το “Nights in white satin” των MOODY BLUES, ώστε να του δώσουν αυτόν ακριβώς τον τίτλο.
Το άλμπουμ καθ’ αυτό, είναι εξαιρετικό για ντεμπούτο, με τις τραγουδάρες “The iron maiden” και “Mother dear”, αλλά και το 12-λεπτο “Dark now my sky” όπου χρησιμοποιήθηκε ορχήστρα, κάτι ιδιαίτερα σπάνιο (και ακριβό) για εκείνα τα χρόνια. Το “The sun will never shine” ήταν ένα ακόμα τραγούδι χαρακτηριστικό του ύφους που ακολούθησαν τα επόμενα χρόνια και από τα πολύ καλά τους και από τα πιο rock/κιθαριστικά τραγούδια τους, θα ξεχώριζα το “Good love child”. Πριν μερικά χρόνια, το ντεμπούτο τους, είχε επανακυκλοφορήσει με τον τίτλο “…their first album” και 13 bonus tracks. Αυτό που κάνει όμως η Cherry Red, δεν έχει προηγούμενο…
3 CD κι ένα DVD, remastered από τα αυθεντικά master tapes. 33 bonus τραγούδια με 5.1 surround ήχο, με τα BBC radio sessions από το 1968 μέχρι το 1971, όλα τα single, ένα σόλο demo του Woolly Wolstenholme (φωνητικά, πλήκτρα, κιθάρα) και μια ταινία μικρής διάρκειας από το 1968 με τον τίτλο “Mr. Sunshine”. Όλα αυτά, μ’ ένα booklet 68 σελίδων με τρομερά καλούδια. Εγώ πάντως, ξέχασα ότι υπήρχε άλλη εκδοχή αυτού του δίσκου, όπως και με όλες τις προηγούμενες επανακυκλοφορίες τους…
Σάκης Φράγκος
