a
Οι BARONESS επιτέλους στην Ελλάδα! Ποιος να το πίστευε πριν μερικά χρόνια όταν βλέπαμε το συγκρότημα σταδιακά να μεγαλώνει σε αξία και να γίνεται αντιληπτή πλήρως από τους πολλούς η κορυφή την οποία είχαν εξ αρχής πατήσει και είχαν αντιληφθεί μόνο λίγοι. Το συγκρότημα από την Savannah της Georgia όλα αυτά τα χρόνια έχει υπάρξει συνεπέστατο δισκογραφικά με τους δίσκους τους μέχρι στιγμής να αποτελούνται είτε από τίτλους αριθμών ή χρωμάτων, αν και δήλωσαν ότι το τελευταίο τους άλμπουμ “Gold & Grey” θα είναι το τελευταίο της χρωματικής ενότητας. Το συγκρότημα σχηματίστηκε το 2003 από τους John Baizley (φωνητικά, κιθάρα), Tim Loose (κιθάρα), Summer Welch (μπάσο, δεύτερα φωνητικά) και Allen Blickle (τύμπανα). Το 2004 κυκλοφόρησαν αρχικά το πρώτο τους demo που περιείχε τα κομμάτια “Tower falls” και “Coeur” και στη συνέχεια άρχισαν οι επίσημες κυκλοφορίες τις οποίες θα προσπαθήσουμε να αναλύσουμε λίγο παραπάνω.
“First” (Hyperrealist, 3/8/2004)
Προσθέτοντας και το “Rise” στα δύο προαναφερθέντα κομμάτια του πρώτου τους demo, οι BARONESS συστήνονται επίσημα στον κόσμο και είναι παραπάνω από ευδιάκριτο ότι μιλάμε για μία μπάντα με έντονο τον sludge ήχο ενώ οι ομοιότητες με τους MASTODON στις πρώτες τους μέρες είναι παραπάνω από ευδιάκριτες. Ο όγκος των ημερών εκείνων έχει πλέον περάσει ανεπιστρεπτί αλλά για πολλούς cult και μη λόγους παραμένει στην καρδιά των οπαδών θυμίζοντας τους την εποχή της αθωότητας στο συγκρότημα. Tην παραγωγή έκανε ο Phillip Cope των KYLESA με τους οποίους εκτός ότι μοιράζονται την ίδια καταγωγή, είναι και αδερφά συγκροτήματα εξ αρχής.
+: Όρεξη να αποδείξουν τι άξιζαν, ενέργεια, φοβεροί παίχτες.
-: Οι ομοιότητα με MASTODON και η αδεξιότητα που δείχνουν πάνω στην πώρωσή τους.
Highlight: Το “Rise” καθαρά γιατί δεν ήταν στο demo.
7 / 10
“Second” (Hyperrealist, 5/7/2005)
Σε λιγότερο από ένα χρόνο, οι BARONESS χτύπησαν με το δεύτερο τους ΕΡ με τον απλό λακωνικό τίτλο “Second”. Κυκλοφόρησε σε 12” βινύλιο 33 ½ στροφών και ηχογραφήθηκε μόλις σε μία ηχογράφηση εκτός από τα φωνητικά. Στην ουσία πρόκειται για συνέχεια της κατεύθυνσης του “First” με το υλικό να ακούγεται οριακά πιο δουλεμένο και αποτελεί την τελευταία φορά που ακούγοντας λίγο πιο άγουροι πριν μπουν στα μεγάλα σαλόνια με την κυκλοφορία του παρθενικού τους full-length.
+: Bελτίωση στο παίξιμο, αρχή εμφάνισης στοιχείων που στη συνέχεια προκρίθηκαν στον ήχο τους.
-: Οι όχι πολύ μεγάλες ηχητικές διαφορές σε σχέση με το “First”.
Highlight: “Vision”
7 / 10
“Α Grey sigh in a flower husk” (BARONESS/UNPERSONS SPLIT) (At A Loss Recordings, 6/6/2007)
Εδώ το πράγμα αρχίζει και σοβαρεύει. Ύστερα από ένα split 7” σε 1000 κόπιες στην Relapse Records με τους HIGH ON FIRE/COLISEUM, οι BARONESS εδώ με τους συμπατριώτες τους παιχταράδες UNPERSONS (οι οποίοι έχουν κι άλλη ιστορική split-άρα με τα αδέρφια KYLESA) ξεδιπλώνουν το στυλ τους με δύο απίστευτα κομμάτια που ήταν ότι καλύτερο είχαν γράψει μέχρι στιγμής. Κι αν το “Teiresias” δείχνει την άνοδο του συγκροτήματος συνολικά, το “Cavite” τους περνάει σε επίπεδο Τσάμπιονς Λιγκ, όντας ένα 12λεπτο έπος που πολλοί ακόμα θεωρούν το καλύτερο κομμάτι που γράψανε. Εδώ τελειώνουν και οι «μισές» κυκλοφορίες τους και είχε έρθει πλέον καιρός για νέες περιπέτειες. Επίσης εδώ αρχίζει το χέρι του John Baizley να προσφέρει μερικά από τα πλέον αριστουργηματικά μεταλλικά και μη εξώφυλλα, θαύμα καλλιτεχνικό το συγκεκριμένο εξώφυλλο!
+: Αλλαγή επιπέδου, προετοιμασία πριν την είσοδο στην ελίτ του μεταλλικού ήχου.
-: Tα κομμάτια τους ακούγονται λιγότερο ενεργητικά σε σχέση με αυτά των UNPERSONS.
Ηighlight: “Cavite”.
8 / 10
“Red album” (Relapse Records, 4/9/2007)
Το πρώτο τους ολοκληρωμένο άλμπουμ τους έφερε στην αγκαλιά της Relapse, η οποία μυρίστηκε την κότα που κάνει τα χρυσά αυγά και οι ίδιοι αποδείχτηκαν παραπάνω από έτοιμοι να ανταπεξέλθουν στη νέα τους πρόκληση. O Brian Blickle προστέθηκε στη σύνθεση της μπάντας στη θέση του lead κιθαρίστα αντικαθιστώντας τον Tim Loose. Πλέον το συγκρότημα βασιζόταν σε υλικό που θύμιζε περισσότερο τραγούδια παρά κομμάτια, το βίντεο κλιπ για το “Wanderlust” τους έδωσε τρομερό σπρώξιμο και οι BARONESS ήταν ένα βήμα πριν κατακτήσουν τον κόσμο κι επίσημα. Ίσως η σημαντικότερη από όλες τις κυκλοφορίες τους, καθώς κρίνεται ως μεταβατική από τα ΕΡ προς τον μετέπειτα ήχο τους και αρχίζει να θεμελιώνεται η λογική στην οποία σε κάθε τους κυκλοφορία παρουσιάζονται και πιο ώριμοι.
+: Για πρώτη φορά θυμίζουν συγκρότημα με αρχή-μέση-τέλος και υπάρχει ξεκάθαρος ο αέρας ανανέωσης για το κάτι μεγάλο που νιώθεις ότι ακολουθεί.
-: Σε σχέση με άλλα εξώφυλλα του Baizley και με βάση ότι μιλάμε για το καλύτερο όλων των χρωμάτων, αυτό εδώ χάνει λιγάκι.
Highlights: “Rays on pinion”, “Isak”, “Wanderlust”
9 / 10
“Blue Record” (Relapse Records, 13/10/2009)
Η μεγάλη στιγμή της ιστορίας του συγκροτήματος! Το άλμπουμ που τους πήγε στο νούμερο 1 (!) του Billboard Heatseekers Chart και που έκανε όλο τον κόσμο να ψιθυρίζει το όνομα τους. Για πρώτη φορά με τον Pete Adams στην κιθάρα και χωρίς τον Phillip Cope στην παραγωγή, την οποία έκανε ο John Congleton. Eδώ οι BARONESS ακούγονται σαν το next big thing της μουσικής μας και αποκολλούν για μπάντα την ταμπέλα των MASTODON από πάνω τους. Όλα εν έτει 2009 τους περιβάλλουν, απολαμβάνουν τις δάφνες του θριάμβου τους, οργώνουν τον κόσμο για συναυλίες, χαζεύουν τους πάντες στα μεγάλα φεστιβάλ και ο δίσκος γίνεται νούμερο 1 στο Decibel και χαρακτηρίζεται 20ό καλύτερο μεταλλικό άλμπουμ όλων των εποχών από το L.A. Weekly! Ήταν η χρονιά τους και θα είναι πάντα το σημείο αναφοράς της δισκογραφίας τους.
+: Βελτίωση σε όλους τους τομείς, καλύτερη παραγωγή, καλύτερα κομμάτια, καλύτερο εξώφυλλο, καλύτεροι από όσο υπήρξαν ποτέ.
-: To γεγονός ότι επανακυκλοφόρησε με δεύτερο δισκάκι με κομμάτια από το Roadburn του 2009 και οι οπαδοί έπρεπε να το ξαναγοράσουν.
Highlights: “Jake leg”, “Swollen and Halo”, “A horse called Golgotha”
10 / 10
“Yellow & Green” (Relapse Records, 17/7/2012)
Το μεγαλύτερο εγχείρημα της καριέρας τους μέχρι στιγμής είναι αυτό το πολυδιάστατο διπλό άλμπουμ. Ξεκάθαρα ανώτερο το “Yellow” από το “Green”, αλλά λειτουργούν πάντα ενιαία και η μικρή διάρκεια του καθενός ξεχωριστά επιτρέπει την συνεχή ακρόαση τους στα καπάκια. Εδώ οι BARONESS πετυχαίνουν ακόμα μεγαλύτερη εμπορική επιτυχία καθώς θα μπουν στα charts σε 10 χώρες, με την Αγγλία ειδικά πέραν της Αμερικής να τους αγκαλιάζει απίστευτα και τη δημοτικότητα τους στα μεγαλύτερα επίπεδα της. Ενδιάμεσα, οι METALLICA προσωπικά τους επέλεξαν (μαζί με τους LAMB OF GOD) ως επίτιμους συνοδούς στην παγκόσμια περιοδεία τους και αρτιστικά μιλώντας, το ολοκληρωμένο εξώφυλλο για τα δύο άλμπουμ είναι στεγνά για πίνακα κρεμασμένο σε κάθε σπίτι.
+: Μεγαλύτερη ωριμότητα, επιτυχής αλλαγή πλεύσης, ανεμελιά στο “Yellow”, εσωτερικότητα στο “Green”.
-: Για πολλούς έχασαν αυτό το μαγικό feeling του “Blue record” ενώ το “Green” είναι ξεκάθαρα άνισο σε σημεία. Eπίσης το τρομακτικό ατύχημα στις 15 Αυγούστου του 2012 που παραλίγο να τους κοστίσει τη ζωή και τους έφερε πίσω.
Highlights: (Yellow) – “Take my bones away”, “March to the sea”, “Twinkler” (Green) – “Board up the house”, “Collapse”, “Psalms alive”
8 / 10 (Yellow: 9, Green: 7,5)
Highlights: (Yellow) – “Take my bones away”, “March to the sea”, “Twinkler” (Green) – “Board up the house”, “Collapse”, “Psalms alive”
“Purple” (Abraxan Hymns, 18/12/2015)
Στο πρώτο τους άλμπουμ με τον μπασίστα Nick Jost και τον ντράμερ Sebastian Thomson, οι BARONESS χτυπούν στα τέλη του 2015 με ένα δίσκο που εξαιτίας αυτού του γεγονότος ξέφυγε από πολλές λίστες με τα καλύτερα άλμπουμ της χρονιάς. Πολύ κοντά στη λογική του “Yellow” κυρίως με ακόμα πιο μεγάλο άπλωμα στον ήχο τους, με σπρώξιμο από δηλώσεις όλων για τρομερό δίσκο (αξέχαστη η φωτό του James Hetfield των METALLICA με μία λίστα για ότι καλύτερο συνέβη το 2015 που έγραφε “BARONESS – PURPLE” με μεγάλα κεφαλαία έντονα γράμματα μεταξύ άλλων) και με έντονη την αποτύπωση των αποτελεσμάτων που τους άφησε το προαναφερθέν παραλίγο θανατηφόρο ατύχημα, το κάνουν ίσως και το πιο «βαρύ» ατμοσφαιρικά άλμπουμ τους. Κορυφή σε κάθε περίπτωση και επιστέγασμα μίας πορείας που πέρασε πολλά, και είναι ορισμός της ρήσης «είμαστε ακόμα ζωντανοί, στη σκηνή, σαν ροκ συγκρότημα»).
+: Ξεπέρασαν το ατύχημα βγάζοντας τα σώψυχά τους με όλο τον κόσμο σύμμαχο στο πλευρό τους.
-: Το χρονικό σημείο στο οποίο κυκλοφόρησε που άργησε να του δώσει τη δημοτικότητα που έπρεπε.
Highlights: “Shock me”, “Kerosene”, “Chlorine & Wine”
9 / 10
“Gold & Grey” (Abraxan Hymns, 14/6/2019)
Ανήμερα με την επέτειο του δικού μας Ευρωμπάσκετ, οι BARONESS με την κιθαρίστρια Gina Gleason στο πλευρό τους σε ένα line-up που μόνο ο Baizley είναι ο βασικός πυρήνας εξ αρχής, βγάζουν το πιο φιλόδοξο άλμπουμ τους το οποίο σε μία ώρα περιέχει 12 κομμάτια και 5 ορχηστρικά περάσματα. Ο κόσμος ακόμα αδυνατεί να το πιάσει στο σύνολο του, η λίγο πιο μελωδική τους προσέγγιση δείχνει να χαλάει αρκετούς αλλά και να τους προσδίδει μεγαλύτερο ακρωατήριο, ενώ δείχνουν ανανεωμένοι και σε πολύ καλή διάθεση. Σε καμία περίπτωση δεν κοιτάει τα άλλα άλμπουμ τους (πλην του “Green”) στα μάτια αλλά είναι μία πολύ ενδιαφέρουσα μετάβαση σ’αυτό που πιστεύω ότι θα εξελιχθούν μελλοντικά και μάλλον πάμε για νέο δίσκο κάπου το 2021-22. Τους φέρνει στη χώρα μας για πρώτη (κι ελπίζουμε όχι τελευταία) φορά και γι’αυτό και μόνο θα το έχουμε στην καρδιά μας για πάντα.
+: Δείξανε σίγουροι για το υλικό τους και δε δίστασαν να βάλουν όλα τα κομμάτια.
-: Υπάρχουν σημεία σε κομμάτια ή και ολόκληρα τραγούδια που δείχνουν μία πτώση έμπνευσης.
Highlights: “Tourniquet”, “Throw me an anchor”, “Borderlines”
7,5 / 10
Το μπάτζετ των BARONESS από τη στιγμή που εισήλθαν και στην Q Prime Management με τις ευλογίες των ίδιων των METALLICA ανέβηκε σε δυσθεώρατα επίπεδα, για όσους παραπονιούνται για την τιμή των εισιτηρίων, εγώ έχω να πω ότι πρέπει να κάνετε και το σταυρό σας που έρχονται! Θα είμαστε εκεί και θα το θυμόμαστε για μία ζωή!
Άγγελος Κατσούρας
