Νομίζω πως όσοι παρακολουθείτε το Rock Hard, θα γνωρίζετε πόσο μου αρέσουν συγκροτήματα όπως οι AYREON ή οι AVANTASIA, με concept δίσκους που έχουν πολλούς καλεσμένους και ιδιαίτερα πολλούς τραγουδιστές, prog/power υφή, συμφωνικά στοιχεία κι όλα αυτά τα ωραία.
Πλέον, δεν χρειάζεται να πάμε παραέξω, αφού οι BATTLE SYMPHONY, του πληκτρά, δημοσιογράφου και συγγραφέα Νίκου Τζουάννη, είναι ένα σχήμα κάτι που μπορεί να υπερηφανεύεται πως βαδίζει στα βήματα των ηρώων του, που προαναφέραμε. Η ιστορία πίσω από το δίσκο, διαδραματίζεται στο μέλλον, σε μία εποχή που άνθρωποι και εξωγήινοι ζουν μαζί ειρηνικά, ώσπου ένας ιός εξοντώνει μεγάλο μέρος του πληθυσμού και στην προσπάθεια για δημιουργία μίας θεραπείας, ώστε να σωθεί η ανθρωπότητα, υπάρχουν αυτοί που θέλουν να εξοντώσουν τους εξωγήινους και οι αντίπαλοί τους. Όλο αυτό, δημιουργεί μία πολεμική ατμόσφαιρα, με έντονες στιγμές που αποτυπώνονται και στη μουσική του σχήματος.
Το καλό με το “War on earth”, είναι ότι μπορεί στην αρχή να εντυπωσιάζεσαι από τα ονόματα των καλεσμένων, στην πορεία όμως διαπιστώνεις ότι το άλμπουμ είναι κάτι πολύ περισσότερο από μία απλή σύναξη ονομάτων σχετικών ή άσχετων μεταξύ τους. Δεν αρκείται στο name dropping και στο να υπερηφανεύεται πως σ’ ένα άλμπουμ τραγουδάνε ο Roberto Tiranti (LABYRINTH), ο Nicholas Leptos (ARRYAN PATH, ex-WARLORD) και ο Daniel Heiman (WARRIOR PATH, ex-LOST HORIZON). Το συνολικό αποτέλεσμα είναι στιβαρό και αναδεικνύει τα δυνατά σημεία των καλεσμένων. Αποκορύφωμα, ίσως, είναι το “Soul survivors”, που κατά μεγάλη πιθανότητα είναι το καλύτερο τραγούδι που έχει ερμηνεύσει ο Tiranti (παλιότερα τον γνωρίζαμε ως Rob Tyrant, αν μπερδεύεστε), μετά το “Return to heaven denied”. Ναι, τόσο καλό είναι το “War on earth” σε πολλές στιγμές του.
Υπάρχουν folk στιγμές, όπως στο “One-eyed Jack”, υπάρχει το μεγάλο, επικό τραγούδι, με τις ατελείωτες αλλαγές που κλείνει το δίσκο μεγαλοπρεπώς (ο λόγος για το “The battle symphony”, που διαρκεί 13 λεπτά), το “The final chance” που φιλοδοξεί να πάρει τα πρωτεία ως το αγαπημένο μου τραγούδι από το “Soul survivors”, με την εξαιρετική ερμηνεία του Τάσου Λάζαρη (FORTRESS UNDER SIEGE) και της Katie Johnson, αλλά και το εναρκτήριο “Fire on earth” που είναι αρκούντως επικό και συμφωνικό, ώστε να σε βάλει στο κλίμα του άλμπουμ.
Αυτό που έκανε ο Τζουάννης, δεν είναι απλό. Χρειάζεσαι αρκετό ταλέντο για να βγάλεις έναν τέτοιου είδους δίσκο, χωρίς πρότερη εμπειρία κι έχοντας πολλά χρόνια να ασχοληθείς σε βάθος με τη μουσική σύνθεση. Κι αυτός ακριβώς είναι και ο λόγος που είμαι εγκρατής στη βαθμολογία. Θεωρώ ότι οφείλει στον εαυτό του να βγάλει δεύτερο δίσκο, που πιθανότατα θα έχει την ευκαιρία να κυκλοφορήσει από μεγαλύτερη εταιρία, όπου όλα θα είναι πιο «κανονικά» κι έχοντας την εμπειρία του “War on earth”, μπορεί να κάνει ακόμα περισσότερα πράγματα και να μας προσφέρει συγκινήσεις που δεν φαντάζεται ούτε ο ίδιος. Εγώ πάντως απόλαυσα κάθε λεπτό από την ακρόαση του δίσκου. Ακόμα και τη διασκευή στο “Darling”, που δεν κολλάει με το concept ή οτιδήποτε άλλο. Είμαι βέβαιος ότι αν σας αρέσουν σχήματα όπως οι AYREON και οι AVANTASIA, θα πρέπει να δώσετε –αν μη τι άλλο- την ευκαιρία στους BATTLE SYMPHONY και δεν θα χάσετε.
8 / 10
Σάκης Φράγκος
