Δηλώνω οπαδός του Anton Kabanen. Από το 2015 μέχρι και σήμερα, η σχέση που έχω με τις δουλειές του, είτε με τους BATTLE BEAST είτε με τους BEAST IN BLACK, είναι ερωτική! Είναι από αυτές που κρατάνε στον χρόνο, δεν είναι ξεπέτα, one night stand ή όπως έλεγαν στο Sunset Strip “The 4F rule”. Έχω γράψει πολλούς διθυράμβους για τους BEAST IN BLACK ανά καιρούς, τόσο σε διάφορα σχόλια αλλά και στα άλμπουμ τους τα οποία παρουσιάστηκαν μέσα από το Rock Hard. Δε νομίζω ότι χρειάζεται να γράψω και άλλα. Ή να το θέσω κάπως καλύτερα, θα γράψω μερικά!
Έχουμε και λέμε. Αν για τον οποιοδήποτε λόγο δεν είχε κυκλοφορήσει το “Senjutsu” των MAIDEN, το “Dark connection” θα ήταν στο Νο1 της φετινής μου λίστας στο τέλος του έτους. Από την άλλη, ένα άλμπουμ IRON MAIDEN δεν παίζει να συγκριθεί με ΚΑΝΕΝΑ άλμπουμ το οποίο κυκλοφορεί το ίδιο έτος. Άρα μπορεί κάποιος να πει πως το “Dark connection” έρχεται πρώτο στις γήινες προτιμήσεις μου!
Το μαγικό με τους BEAST IN BLACK είναι πως από άλμπουμ σε άλμπουμ γίνονται καλύτεροι. Γράφουν όλο και καλύτερα τραγούδια και δεν μπορώ καν να φανταστώ ποιο είναι το ταβάνι του συγκροτήματος και ποια θα είναι η πορεία του τα επόμενα χρόνια! Τα σημάδια «δείχνουν» κορυφή! Με 3/3 δεν έχασε κανένας. Αν συμπληρωθεί η πρώτη πεντάδα δίσκων με άλλα δύο έπη, θα μιλάμε για φαινόμενο, εφάμιλλο με αυτό των THE NIGHT FLIGHT ORCHESTRA (Άλλη μπαντάρα που κυκλοφόρησε τρομερό δίσκο φέτος.)! Δεν μπορώ να δω άλλο συγκρότημα στον ορίζοντα που να μπορέσει να τους χτυπήσει στα ίσα τα επόμενα χρόνια. Είναι η μπάντα που έρχεται. Βασικά έχει ήδη έρθει αλλά στη χώρα μας θα το καταλάβουν σε καμία δεκαετία, μιας και στην υπόλοιπη Ευρώπη είναι παντού sold out!
“Dark connection”. To πιο heavy metal album της μπάντας. Κακό; Ούτε για πλάκα! Και ξέρεις γιατί όχι; Διότι μέσα από τα έντονα heavy metal στοιχεία έχουν «περάσει» ακόμα πιο έντονα «μπλιμπλίκια» που κάνει το όλο άλμπουμ απίστευτα θελκτικό στο αυτί του ακροατή! Γιατί αυτό το disco metal βρίσκει ΑΨΟΓΗ εφαρμογή σε τραγούδια όπως το “One night in Tokyo”. Έπος; Ξεκάθαρα ΝΑΙ! Ένα δίσκος που στιχουργικά εμπνέεται από την cyber θεματολογία, τα human androids που είναι το μέλλον της ανθρωπότητας και φυσικά από το αγαπημένο comic του Anton Kabanen, το Berserk!
Δεν με «χαλάει» καθόλου που το άλμπουμ είναι «σκοτεινό», όσο μπορεί να είναι τέτοια η μουσική των BEAST IN BLACK. Το άλμπουμ ξεχειλίζει από συναίσθημα, μία χαρμολύπη που δένει τόσο μα τόσο αρμονικά στις 11 συνθέσεις που περιέχονται μέσα στον δίσκο! Τεράστιο συν είναι πως οι BEAST IN BLACK έχουν δώσει χώρο στις συνθέσεις τους. Τι θέλω να πω. Δεν υπάρχουν τραγούδια «σφηνάκια» στον δίσκο όπως το “Sweet true lies” για παράδειγμα. Κάθε τραγούδι έχει κάτι να πει, με extend μέρη όπου οι μελωδίες έχουν την άνεση να απλωθούν και να κάνουν τον ακροατή να λικνιστεί στους ρυθμούς τις και να μη νιώθει ότι κάτι λείπει στο εκάστοτε τραγούδι. Και αν τα δύο πρώτα τραγούδια τα “Blade runner” και “Bella Donna” δεν είναι 100% ενδεικτικά, από το “Highway to Mars” μέχρι το “Broken survivors” χάνεται η μπάλα! Μία οχτάδα τραγουδιών ικανή να σε στείλει στο Αϊβαλί να ανοίγεις φύλλα για μπακλαβά. Έτσι για να το θέσω κομψά και κόσμια. Disco, pop, hard rock, heavy metal, power metal. 5 διαφορετικά είδη μουσικής που απλώνονται σε κάθε σύνθεση του “Dark connection”, κάνοντάς μας χαρούμενους και ευλογημένους που έχουμε τη δυνατότητα να ακούμε τόσο καλούς δίσκους, σε μία εποχή που αποθεώνεται η κάθε μετριότητα! Δεν είμαι από τους ανθρώπους που γράφουν πολλά, δεν μου αρέσει αυτή η σχολή. Νομοτελειακά δεν θα κάνω μουσική ανάλυση για κάθε τραγούδι του δίσκου. Θα γράψω μόνο για το μόνο «λάθος» που έχει το άλμπουμ και βρίσκεται στο “Revengeance machine”. Λίγο μετά το solo όπου το κομμάτι «ηρεμεί», εκεί που στο τέλος του σημείο μπαίνει η RIFFΑΡΑ με τις ΠΛΗΚΤΡΑΡΕΣ! Ρε Anton δε χώραγε ένας κύκλος ακόμα; ΠΡΟ-ΔΟ-ΣΙΑ! Α, και η «γέφυρα» με το ρεφραίν στο “Broken survivors” γλεντάνε το σύμπαν!
Όπως ανέφερα και στην αρχή, αν δεν είχαν βγάλει άλμπουμ οι IRON MAIDEN, το “Dark connection” θα βρισκόταν στην κορυφή της λίστας μου, όπως βρέθηκαν και τα άλλα δύο άλμπουμ των BEAST IN BLACK. Και αυτό, γιατί οι τύποι, βασικά ο τύπος έχει όραμα. «Πάντρεψε» με τέτοιο τρόπο δύο μουσικά είδη που τα κάνει να ηχούν ΑΨΟΓΑ μαζί σε ένα τραγούδι! Και αυτό το συναίσθημα το να ακούω δύο αγαπημένα μου είδη μουσικής σε ένα άλμπουμ είναι φανταστικό! Άλλωστε δεν περίμενα και κάτι λιγότερο από τον Kabanen και την παρέα του! Τον Mate, τον Γιάννη, τον Kasperi και τον Atte…
Μόνο την κορυφή!
ΥΓ. Ο Γιάννης σε κάθε άλμπουμ φαντάζει όλο και πιο σίγουρος για αυτό που τραγουδάει. Η αυτοπεποίθηση του, του δίνει την απαραίτητη ενέργεια να βγάλει τον καλύτερο του εαυτό σε κάθε λέξη που τραγουδάει. Φανταστικός!
9 / 10
Ντίνος Γανίτης
