“One final spell for vengeance cast…”
Αναμφισβήτητα, ένα από τα συγκροτήματα που έχουν κάνει φέτος ιδιαίτερη αίσθηση, είναι οι Αμερικανοί epic doom metallers BEHÖLDER, με το καταπληκτικό τους ντεμπούτο “In the temple of the Tyrant”. Και σαν να μην έφτανε αυτό, λίγους μήνες μετά την κυκλοφορία του, επανέρχονται με ένα νέο single, το “Tower of the Broken God”, συνοδευόμενο από μια εξαιρετική διασκευή στο “The dungeons are calling” των SAVATAGE. Το Rock Hard Greece λοιπόν, «στρίμωξε» τον συνθέτη, στιχουργό, παραγωγό, κιθαρίστα και γενικό κουμάντο της μπάντας, Carlos Alvarez, ο οποίος ευδιάθετος και με πολλή όρεξη, δέχτηκε με χαρά να απαντήσει στις ερωτήσεις μας.
Carlos, καλώς όρισες στο Rock Hard Greece και συγχαρητήρια για τα μέχρι τώρα επιτεύγματά των BEHÖLDER! Βλέπω πως το “In the temple of the Tyrant” ήδη τα έχει πάει εξαιρετικά και συνεχίζει! Περίμενες τέτοια υποδοχή, αρχικά από τον Τύπο και κατόπιν από τους fans;
Γεια σου, Δημήτρη! Σ’ ευχαριστώ για την υπέροχη ευκαιρία που μου δίνεις, ώστε να συζητήσουμε πιο αναλυτικά για όλα αυτά! Ειλικρινά, νομίζω ότι όλοι μας είμαστε λίγο έκπληκτοι για το πόσο θετική αποδοχή έχει λάβει το ντεμπούτο μας, σχεδόν από τους πάντες. Ναι, είχαμε απόλυτη εμπιστοσύνη στο υλικό μας, αλλά ποτέ δεν ξέρεις πώς θα αντιδράσει ο κόσμος για κάτι, μέχρι να το κυκλοφορήσεις. Ευτυχώς, ακόμα και πριν από την κυκλοφορία του, λάβαμε άκρως θετικά σχόλια από ανθρώπους των οποίων την άποψη μπορούσαμε να εμπιστευτούμε και που είναι ειλικρινείς μαζί μας, παίρνοντας παραπάνω θάρρος. Ο τρόπος πάντως με τον οποίο μας υποδέχτηκαν οι θαυμαστές και ο Τύπος ήταν απίστευτος. Δεν υπάρχει ούτε μία κακή κριτική από τις περίπου 70 που έχω στα χέρια μου! (γέλια)
Με κίνδυνο να ακουστώ αλαζόνας, θα πω ότι αισθάνομαι ιδιαίτερη χαρά και τιμή που το Rock Hard Greece ήταν το πρώτο που μίλησε για τους BEHÖLDER στην Ελλάδα και από τους πρώτους παγκοσμίως! (σ.σ: Περισσότερα, εδώ)
Η τιμή είναι όλη δική μας φίλε μου! Το Rock Hard Greece σίγουρα βοήθησε να προωθηθεί το όνομά μας στο ελληνικό κοινό πριν από οποιονδήποτε άλλο και είμαστε ευγνώμονες γι’ αυτό. Έχουμε λάβει πολλές υπέροχες φωτογραφίες και κομπλιμέντα από τους Έλληνες οπαδούς από εκείνη την πρώτη κριτική για το άλμπουμ και όλο αυτό μόνο «μεγαλώνει» από τότε!
Πάμε να σας γνωρίσουμε καλύτερα. Πώς πάρθηκε η απόφαση να ξεκινήσεις τους BEHÖLDER;
Οι BEHÖLDER ήταν κάτι το καθαρά προσωπικό, που το ξεκίνησα για να κρατήσω τον εαυτό μου απασχολημένο, μουσικά, όσο η προηγούμενη μπάντα μου, οι POWER THEORY, ήταν σε παύση. Έχοντας γράψει αρκετό υλικό για εκείνη τη μπάντα, όταν είδα πως δεν «κινείται» τίποτα, αποφάσισα να ηχογραφήσω ξανά και να επανακυκλοφορήσω το ντεμπούτο του πρώτου μου συγκροτήματος, των SHADOWDANCE. Μόλις έγινε αυτό, και ενώ εξακολουθούσε η προαναφερθείσα κατάσταση, έβαλα «μπροστά» την ιδέα του σχηματισμού ενός κλασσικού doom metal group με θέμα το D&D, την οποία είχα ήδη στο πίσω μέρος του μυαλού μου για αρκετά χρόνια ήδη. Μετά από μερικούς μήνες, είχα έτοιμα σχεδόν εννέα τραγούδια που με ενθουσίαζαν τόσο πολύ, ώστε να θελήσω να κινήσω διαδικασίες με σκοπό να τα κυκλοφορήσω επίσημα. Έτσι, αυτό με οδήγησε στο να απευθυνθώ σε ανθρώπους με τους οποίους είχα συνεργαστεί σε πολλά projects στο παρελθόν, ανθρώπους που ήξερα ότι θα ήταν κατάλληλοι τόσο από την άποψη των ικανοτήτων τους όσο, κυρίως, της προσωπικότητάς τους.
Με πρόλαβες, ήθελα να σε ρωτήσω τι άλλο πρέπει να έχει κάποιος για να γίνει μέλος στη μπάντα σου, πέρα από αδιαμφισβήτητα καλή τεχνική κατάρτιση.
Ξέρεις, μετά από πολλά χρόνια, σε πολλές μπάντες, μαθαίνεις ότι ο πιο σημαντικός παράγοντας όταν επιλέγεις να δουλέψεις με κάποιον είναι το ποιος είναι ως άτομο. Το σημαντικότερο πράγμα σε αυτό το σημείο της ζωής μου, είναι να δουλεύω με ανθρώπους που μου αρέσουν και των οποίων την παρέα απολαμβάνω. Δεν έχει νόημα να ασχολούμαι με κάτι που αρχικά είχε σκοπό να είναι απολαυστικό αλλά τελικά με κάνει να υποφέρω, επειδή έχω να κάνω με κάποιον που είναι μαλάκας. Γιατί να το υποστώ αυτό; Υπάρχουν πολλά άλλα πράγματα που θα μπορούσα να κάνω με το χρόνο μου, αντί αυτού. Η ζωή είναι αρκετά αγχωτική και όλο αυτό, από την πρώτη μέρα, προοριζόταν να είναι κάτι διασκεδαστικό και ευχάριστο, κάτι με όσο το δυνατόν λιγότερο άγχος.
Πώς βρεθήκατε μαζί ως συγκρότημα;
Ο John (σ.σ: Yelland, φωνητικά) και ο Matt (σ.σ: Hodsdon, κιθάρα) ήταν οι πρώτες μου επιλογές. Τους ήξερα τόσο από τους JUDICATOR όσο και από τους CHAOS FRAME. Τον Michael (σ.σ: Sanchez, μπάσο) τον γνώριζα κι αυτόν από τους JUDICATOR και στη συνέχεια, ακόμη κι όταν έφυγε, διατηρούσα επαφή μαζί του. Το μόνο άτομο για το οποίο δεν είχα ιδέα περί του χαρακτήρα του ήταν ο Andrew (σ.σ: Julkowski, τύμπανα), αλλά όταν ο drummer που αρχικά προοριζόταν να συμμετάσχει μου είπε ότι δεν θα ήταν διαθέσιμος, απευθύνθηκα στον Andrew επειδή με είχε εντυπωσιάσει πραγματικά με το παίξιμό του στο τελευταίο άλμπουμ των CHAOS FRAME, στο οποίο είχα δουλέψει. Ευτυχώς ο Andrew αποδείχτηκε ότι δεν είναι μόνο ένας καταπληκτικός παίκτης αλλά και ένας φοβερός άνθρωπος και είμαι ευγνώμων που δέχτηκε την πρότασή μου. Είμαι ειλικρινά ευγνώμων που δουλεύω με αυτά τα παιδιά και που περιβάλλομαι από τόσο ταλαντούχους παίκτες και σπουδαίους ανθρώπους.
Το όνομα του γκρουπ το εμπνευστήκατε από έναν χαρακτήρα, κάτι σαν τέρας με μαγικές δυνάμεις, από το Dungeons & Dragons. Δεν θα έλεγα ότι είναι και το πιο συνηθισμένο πράγμα… (γέλια) Πες μου λοιπόν πόσο fantasy freak είσαι, χωρίς να μου πεις πόσο fantasy freak είσαι (γέλια)
Είμαι ένα ισόβιο, αδιαμαρτύρητο fantasy freak, χαχα! Ήδη αγόραζα μίνι D&D για να ζωγραφίσω όταν ήμουν ακόμα μικρό παιδί στις αρχές της δεκαετίας του ’80 και είχα και τα βιβλία της 1ης έκδοσης που κυκλοφορούσαν τότε. Όλα αυτά, παράλληλα με την εποχή της μεγάλης «έκρηξης» των ταινιών φαντασίας. Dragonslayer, Conan, Beastmaster, Excalibur, η animation έκδοση του Lord of the Rings, ήμουν τυχερός που μπόρεσα να δω τις περισσότερες από αυτές στον κινηματογράφο… με στιγμάτισαν, φίλε! Μόνιμα! Πρόσφατα, αναγκάστηκα να αγοράσω άλλη μια βιβλιοθήκη μόνο για τα βιβλία φαντασίας μου και τουλάχιστον το 1/3 αυτής, το «πιάνει» η σειρά Dragonlance! (γέλια)
Ενιαίο concept πίσω από το “In the Temple of the Tyrant“, δεν υπάρχει. Ωστόσο, πού βασίζεται, στιχουργικά;
Δεν υπάρχει ενιαίο concept πίσω από το “In the Temple of the Tyrant”, ναι. Ο ίδιος ο τίτλος είναι απλά κάτι που θα μπορούσε εύκολα να είναι το όνομα μιας από αυτές τις παλιές περιπετειώδεις «ενότητες», στο παλιό D&D. Βασικά, είναι ταυτόχρονα πρόσκληση και προειδοποίηση. Κάτι που αποτυπώνει την ουσία του παλιού D&D. Ένας κόσμος περιπέτειας περιμένει, αλλά η είσοδος σ’ αυτόν γίνεται με ευθύνη των παικτών. Τα ίδια τα τραγούδια διαδραματίζονται μέσα σε διάφορα σκηνικά και ασχολούνται με την ιστορία είτε έμμεσα, με πρωτότυπες ιστορικές γραμμές, είτε άμεσα με συγκεκριμένους χαρακτήρες. Το “Dungeon crawl” ίσως αποτελεί τη μοναδική εξαίρεση, αφού αποτελεί φόρο τιμής στο ίδιο το παιχνίδι και στους ανθρώπους που το έπαιξαν τα τελευταία 50 περίπου χρόνια. Οι στίχοι είναι γραμμένοι από τρεις οπτικές γωνίες: Του dungeon master που διευθύνει το παιχνίδι, των χαρακτήρων/ηρώων μέσα στο παιχνίδι και των πραγματικών ανθρώπων που παίζουν το παιχνίδι. Είναι πολύ διασκεδαστικό! Βέβαια, ξέρω ότι αυτό μπορεί να αποτρέψει μερικούς ακραιφνείς doom metal fans, αλλά αισθάνομαι ότι πάντα θα υπάρχει χώρος για λίγο χιούμορ ακόμη και στο doom, συνοδευόμενο από αυτογνωσία!
Ναι, αλλά τη γκρίνια από τους ακραιφνείς doomsters μάλλον δε θα τη γλυτώσεις, γιατί ένα στοιχείο σας που εντυπωσιάζει περισσότερο είναι η τέλεια ισορροπία μεταξύ doom και power metal. Άρα…; (γέλια)
Δεν ήταν μια συνειδητή προσπάθεια να το πάμε προς τα εκεί. Πραγματικά, ο στόχος μου από την αρχή ήταν να γράψω κάτι όσο το δυνατόν περισσότερο στο στυλ του κλασσικού, επικού doom metal αλλά να σε ρωτήσω, ειλικρινά, τα παλιά άλμπουμ των CANDLEMASS, SOLITUDE AETURNUS κλπ. έτσι κι αλλιώς δεν έχουν μέσα τους μια αρκετά μεγάλη δόση power metal; Απλά σε πιο αργό και πιο σκοτεινό στυλ. Αυτό, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι έχω συμμετάσχει σε power/progressive μπάντες για τριάντα χρόνια, είναι φυσικό να με οδηγούν εκεί. Το ίδιο μπορεί να ειπωθεί και για τους άλλους, φαντάζομαι.
“Magic, mayhem and riffs heavier than a storm giant’s ass!” Τώρα αυτό, πως το εξηγείς; (γέλια)
Αυτό ήταν κάτι που σκέφτηκα ότι θα μπορούσε να γίνει ένα εξαιρετικό σύνθημα! Κάτι που θα περιγράφει αυτό που θα λάβουν όσοι μας ακούνε και επιπλέον, έχει εκείνο το μικρό κομμάτι χιούμορ που δεν χαρακτηρίζεται ως «ανόητο». Την πρώτη φορά που το είπα στον John, μου είπε «αυτό πρέπει να μπει σε ένα μπλουζάκι!». Και έτσι έγινε. Όποιος το διαβάσει, μπορεί να περιμένει ακριβώς αυτό που λέει, σκοτεινές περιπετειώδεις ιστορίες με τεράστια riffs. Άσε που οι γίγαντες της καταιγίδας είναι πάνω από επτά μέτρα ψηλοί οπότε, ξέρεις, θα έχουν λογικά και έναν πολύ βαρύ κώλο! (γέλια)
Για να παίξουμε λίγο με τις λέξεις στον τίτλο του δίσκου, πώς θα περιέγραφες τον εαυτό σου ως ηγέτη της μπάντας; «Δημοκράτη» ή «τύραννο»; Πόση ελευθερία δίνεις στα άλλα μέλη;
Ωραία ερώτηση! Για το ντεμπούτο, είχα ήδη γράψει σχεδόν τα πάντα, πριν έρθουν οι άλλοι. Ήταν δική μου η ιδέα, δικό μου το concept, δικές μου οι συνθέσεις και είχα μια αρκετά καλή εικόνα για το πώς να τα παρουσιάσω. Οπότε ήμουν όπως είναι φυσικό πολύ προστατευτικός ως προς τον στόχο και το όραμά μου. Για παράδειγμα, όταν γράφω, συνήθως γράφω και τα τύμπανα, οπότε όταν έστειλα τα αρχεία στον Andrew για να τα μάθει, του έκανα ξεκάθαρο τι προτιμούσα να ακολουθήσει πιστά και πού υπήρχε περιθώριο να κάνει τα δικά του πράγματα.
Άλλωστε, αυτός είναι ο καθ’ ύλην αρμόδιος…
Ακριβώς. Υπήρχαν λοιπόν μερικά σημεία τα οποία θεώρησε ότι θα ήταν πιο λογικό ή πιο αποτελεσματικό να παιχτούν με διαφορετικό τρόπο, οπότε του είπα «κάνε αυτό που νομίζεις ότι είναι καλύτερο». Το ίδιο έγινε και με τους άλλους, δεν υπάρχουν εγωισμοί μεταξύ μας. Τους σέβομαι και σέβονται και οι ίδιοι αυτό που θέλω να κάνω, υπάρχει πλήρης εμπιστοσύνη. Οτιδήποτε λοιπόν κατέληξε να αλλάξει σε κάποια σημεία, κατέληξε να αλλάξει κατόπιν συμφωνίας και προς το καλύτερο! Άλλο παράδειγμα: Υπήρχαν πολλές φωνητικές γραμμές, μελωδίες, στίχοι που άλλαξα, ξαναέγραψα και ζήτησα από τον John να τα ερμηνεύσει ακριβώς με τον τρόπο που ήθελα. Όμως ο John, όταν ένιωθε πως έπρεπε να ακολουθήσουμε έναν άλλον, συγκεκριμένο τρόπο, το πρότεινε και δε διαφώνησα μαζί του.
Έχεις όμως αυτή τη δίοδο, γιατί είναι όλοι τους καταπληκτικοί μουσικοί!
Σίγουρα, μεγάλο ατού αυτό! Συνεπώς, μέχρι τώρα, είχα τον τελικό λόγο για το τι πιστεύω ότι θα δουλέψει ή όχι και πώς θα προτιμούσα να γίνουν τα πράγματα, αλλά τώρα που μπαίνουμε σε μια νέα φάση συγγραφής, υποθέτω οι άλλοι θα εμπλέκονται ολοένα και περισσότερο, πράγμα που θα είναι ωραίο. Θα εξακολουθώ να έχω τον τελικό λόγο, αλλά θα διαλέγω τις… «μάχες» μου και δε θα χρειάζεται να γίνεται πάντα το δικό μου.
Δεδομένου ότι είστε όλοι απασχολημένοι με διάφορα projects, πόσο δύσκολο σας είναι να αφοσιωθείτε στους BEHÖLDER;
Μέχρι στιγμής δεν έχει υπάρξει ιδιαίτερο πρόβλημα. Μια λέξη-κλειδί στην οποία επανέρχομαι συνεχώς είναι ο «σεβασμός». Στο ξεκίνημα, ήξερα ότι ο John θα έχει πάντα τους JUDICATOR και αυτοί θα είναι η προτεραιότητα, οπότε οτιδήποτε κάνουμε θα είναι γύρω από αυτό. Τα τελευταία δέκα και περισσότερα χρόνια, κάνω έτσι κι αλλιώς πολλά. Εκτός από όσα κάνω με τους δικούς μου SHADOWDANCE, δουλεύω συνεχώς πάνω σε άλλες μπάντες, συμπεριλαμβανομένης της πλειοψηφίας της δισκογραφίας των JUDICATOR, ενώ γράφω τραγούδια για την power/speed metal μπάντα KRILLOAN. Μάλιστα, για τους τελευταίους, μόλις ολοκλήρωσα αρκετά νέα κομμάτια. Το ίδιο ισχύει και για τα άλλα παιδιά, είτε με τους CHAOS FRAME, είτε με τους KING OF WYRMS του Michael. Μου αρέσει να διατηρώ τη δυναμική των BEHÖLDER, αλλά όχι εις βάρος των άλλων μελών και των συγκροτημάτων τους. Μην αναφέρω ότι όλοι μας έχουμε δουλειές, οικογένειες και τέτοια, έτσι; Οι δεξιότητες διαχείρισης του χρόνου γίνονται πολύ σημαντικές όσο μεγαλώνεις…
Στις τελευταίες εξελίξεις τώρα, κυκλοφορείτε ένα νέο single, το “Tower of the Broken God“. Γιατί το αφήσατε εκτός δίσκου, κι ας είναι εξίσου καλό με τα υπόλοιπα;
Ω, ευχαριστώ για το κομπλιμέντο! Η επιλογή ήταν πραγματικά δύσκολη. Όλα κρίθηκαν από τη διάρκεια του άλμπουμ και τη λίστα των κομματιών. Ξόδεψα πολύ χρόνο για να τη φτιάξω, για να βρω τα σωστά τραγούδια που θα αλληλοσυμπληρώνονται σε σχέση με την αρχή, το ρυθμό, τη διάθεση κλπ. Ελπίζαμε επίσης ο δίσκος να κυκλοφορήσει σε βινύλιο, οπότε προσπαθήσαμε να κρατήσουμε τον χρόνο όσο το δυνατόν πιο χαμηλά, ενώ παράλληλα να παραδώσουμε ένα υλικό «συμπαγές».
Συμφωνώ απόλυτα όσον αφορά τις διάρκειες σε έναν δίσκο… Οτιδήποτε πάνω από τα 45 λεπτά, πρέπει να είναι ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ, για να με «κρατήσει»…
Είδες; Πρέπει επίσης να σου πω ότι το “Tower…” ένιωθα ότι έπρεπε να είναι… μόνο του. Όταν το συζήτησα με την εταιρεία μας, την Black Lion Records, συμφωνήθηκε ότι θα ήταν καλύτερα να κρατήσουμε το άλμπουμ στα οκτώ τραγούδια και στην συνέχεια να εξετάσουμε την προοπτική της κυκλοφορίας αυτού του τραγουδιού ως single, για να κυκλοφορήσει νέα μουσική εκεί έξω και να διατηρηθεί έτσι η δυναμική του δίσκου.
Μιας και αναφέραμε τη Black Lion Records, εσείς τους επιλέξατε ή αυτοί σας επέλεξαν;
Οι άνθρωποι της Black Lion μας προσέγγισαν, ΠΟΛΥ ενθουσιασμένοι με το υλικό μας! Ο μηχανικός μίξης με τον οποίο συνεργαζόμαστε, ο Ronnie Björnström, πήγε μια κόπια στον επικεφαλής της Black Lion, τον Oliver Dahlbäck και την ίδια μέρα έλαβα το μήνυμα πως «η Black Lion ενδιαφέρεται και θέλει να μιλήσουμε». Ανταλλάξαμε email με τον Oliver τις επόμενες μέρες και κατάλαβα ότι η εταιρεία του θα ήταν μια πολύ καλή επιλογή για εμάς. Μέχρι στιγμής, είναι μια θετική εμπειρία από όλες τις απόψεις, τόσο, που ανυπομονούμε να συνεχίσουμε τη συνεργασία μας στο επόμενο άλμπουμ και όχι μόνο.
Πάντως, για να επιστρέψω στην προηγούμενη συζήτηση, βλέπω ήδη μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για να ασχοληθείς στο μέλλον με τον Robert Howard και τους ήρωές του!
Οι υπόλοιποι στο συγκρότημα, σε πρόλαβαν! (γέλια) Έχουν ήδη εκφράσει το ενδιαφέρον τους να γράψουμε ακόμη ένα τραγούδι σχετικό με τον Conan για μια μελλοντική κυκλοφορία, οπότε είμαι σίγουρος ότι αυτό θα συμβεί μάλλον νωρίτερα από το αναμενόμενο! Το πιο σημαντικό πράγμα είναι ότι τηρούμε, και θα εξακολουθήσουμε να το κάνουμε, το γενικό θέμα του D&D. Αυτή ήταν η πρόθεση της μπάντας από την αρχή. Τώρα, όσον αφορά τον Conan και την Υβοριανή Εποχή, τεχνικά, είναι κι αυτά μέρος του D&D, καθώς υπήρχαν δύο σχετικές περιπέτειες (“Unchained” και “Against darkness”) που κυκλοφόρησαν ως D&D το 1984. Οπότε, όπως και με τις επιρροές του Lovecraft σε μερικά από τα τραγούδια μας, που είναι επίσης μέρος της ιστορίας του D&D, νιώθω ότι οτιδήποτε θα μπορούσαμε να κάνουμε σχετικά με τον Conan θα ταίριαζε, αλλά μάλλον όχι με άλλους χαρακτήρες του Howard.
Ναι αλλά εκτός D&D και εκτός Conan, ποιος άλλος σε γοητεύει αρκετά ώστε να γράψεις, θεωρητικά, τραγούδια για τις περιπέτειές του; Ποιες είναι οι αγαπημένες σου ιστορίες του Howard αλλά και του Φανταστικού, γενικά;
Όσον αφορά λοιπόν τις αγαπημένες μου ιστορίες του Howard, η σύντομη απάντηση είναι μία: ο Conan! Έχω μια πραγματικά βαθιά σχέση και αγάπη για αυτόν τον χαρακτήρα. Ποτέ δεν ασχολήθηκα ιδιαίτερα με οτιδήποτε σχετίζεται με τον Kull, αλλά παραδέχομαι ότι ο Solomon Kane είναι φοβερός (σ.σ: Γ@ΜΑΕΙ ο Solomon Kane!). Εκτός τώρα από τα γραπτά του Howard, αγαπώ οτιδήποτε έγραψε ο Tolkien και επίσης οι G.R.R Martin και Moorcock. Τούτου λεχθέντος βέβαια, πρέπει να σου πω ότι δε μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου να γράφει τραγούδια για τον Gandalf, τον Elric, τον John Snow ή κάτι τέτοιο. Υπάρχουν πολλές άλλες μπάντες που μπορούν να χειριστούν αυτά τα πράγματα καλύτερα από μένα! (γέλια) Αν και δεν επιλέγω το συγκεκριμένο θέμα στιχουργικά, ένα από τα τραγούδια που έγραψα για το τελευταίο άλμπουμ των KRILLOAN ήταν για τον κόσμο του Warhammer 40k. Ένα άλλο που έγραψα σε εκείνο το άλμπουμ όμως, ήταν επίσης για τον Conan! (γέλια) Οι KRILLOAN πάντως, έχουν πολύ ευρύτερο φάσμα όσον αφορά τα θέματα φαντασίας, στους στίχους των τραγουδιών.
Οι κυκλοφορίες σας είναι πολύ καλά μελετημένες και προσεγμένες και πέραν της μουσικής. Το artwork είναι εξαιρετικό, το video clip σας είναι άκρως επαγγελματικό. Τα θεωρείς αυτά εξίσου σημαντικά με τη μουσική;
Πιστεύω ότι είναι, σίγουρα! Ειδικά το artwork είναι εξαιρετικά σημαντικό. Αυτό θα είναι πάντα η πρώτη εντύπωση σε πολλούς ανθρώπους, πολλές φορές πριν καν ακούσουν έστω μια νότα! Ήταν απίστευτα σημαντικό να έχουμε κάτι που να αποτυπώνει την ουσία της μουσικής αλλά και την πρόθεσή της, κάτι που θα «τραβούσε» κάποιον και θα τον έκανε να θέλει να ακούσει ένα ή δύο τραγούδια. Σκέψου κι αυτό, πόσα άλμπουμ έχουμε αγοράσει μόνο και μόνο επειδή το εξώφυλλο ήταν φοβερό; Είμαστε ευγνώμονες τόσο στη Zsofia Dankova για την απίστευτη δουλειά που έκανε με το artwork του άλμπουμ, όσο και στον Mitchell Nolte για τη φανταστική δουλειά του στο νέο single.
Κάπου εδώ, να αναφέρουμε και το ΑΙ…
Σημαντική παρατήρηση και χαίρομαι που μου δίνεται η ευκαιρία να δηλώσω ανοικτά ότι δεν θα χρησιμοποιήσουμε ποτέ, σε καμία περίπτωση, AI generated art για τους σκοπούς αυτούς. Είτε μιλάμε για εξώφυλλα, είτε για μπλούζες κλπ. Είμαστε αληθινοί άνθρωποι που κάνουν αληθινή μουσική και αυτό αξίζει σε αληθινούς καλλιτέχνες! Όσο για το βίντεο, ήταν μια πραγματικά υπέροχη εμπειρία όχι μόνο επειδή δουλέψαμε με έναν ταλαντούχο παραγωγό σε ένα πραγματικά φοβερό στούντιο, αλλά επειδή μας δόθηκε επίσης η ευκαιρία να βρεθούμε όλοι μαζί στο ίδιο μέρος για λίγες μέρες και να κάνουμε παρέα. Είμαστε όλοι διασκορπισμένοι σε διαφορετικά μέρη της χώρας, οπότε το να γυρίσουμε αυτό το βίντεο, αποτέλεσε ιδανική ευκαιρία να συναντηθούμε. Κάποιοι δε, βλεπόμασταν για πρώτη φορά από κοντά! Το τελικό αποτέλεσμα είναι κάτι για το οποίο είμαστε ιδιαιτέρως υπερήφανοι! Ίσως είμαι παλιομοδίτης, αλλά νομίζω ότι είναι ωραίο όταν το βλέπω αυτό και με άλλες μπάντες. Θέλω να βλέπω την αλληλεπίδραση μεταξύ των μουσικών!
Δηλαδή, θα ακολουθήσει και δεύτερο clip;
Όλοι ανυπομονούμε να κάνουμε άλλο ένα, σίγουρα.
Επιστροφή στο single. Η διασκευή στο “The dungeons are calling” των SAVATAGE είναι εξαιρετική! Και μπράβο σας που δε θελήσατε να «κοπιάρετε» το ύφος του αυθεντικού, αλλά το κάνατε «δικό σας»!
Επιλογή του John ήταν αυτή, επέμεινε πολύ να το κάνουμε, αλήθεια! Αρχικά, όταν μάθαμε ότι θα μπορούσαμε να κάνουμε μια διασκευή τραγουδιού ως b-side για το single, είχα διάφορες προτάσεις, συμπεριλαμβανομένου ενός σκοτεινού τραγουδιού των CANDLEMASS. Όχι, δεν σου λέω ποιο! (γέλια) Ήξερα που λες μόνο ότι ήθελα οπωσδήποτε να κάνω κάτι παλιό και κλασσικό. Ο John ήταν πολύ ενθουσιασμένος με το “Dungeons…”, με το οποίο δεν είχα κανένα πρόβλημα, καθώς τ’ αγαπώ και εγώ, οπότε θέμα υπήρχε μόνο στο πώς θα το προσεγγίζαμε. Προφανώς, ξέραμε ότι θα υπήρχε εξαρχής μια μερίδα κόσμου που δεν θα πίστευε ποτέ ότι είναι καλό, ξέρεις, «γιατί δεν είμαστε οι SAVATAGE» και «δεν μπορείς ποτέ να είσαι καλύτερος από το πρωτότυπο» και μπλα μπλα, αλλά το θέμα είναι ότι έτσι κι αλλιώς δεν είχαμε σκοπό να είμαστε καλύτεροι από το πρωτότυπο! Απλά θέλαμε να αποτίσουμε φόρο τιμής σε μια μπάντα και ένα τραγούδι που αγαπάμε, κάνοντάς το με τον δικό μας τρόπο, βάζοντας τη δική μας πινελιά σε αυτό. Προσωπικά, πιστεύω ότι τα καταφέραμε και ελπίζω ότι οι περισσότεροι θα συμφωνήσουν και θα απολαύσουν αυτό που κάναμε.
Κάτι άσχετο, αλλά γενικά, το ρωτώ αυτό, συλλέγω δεδομένα, χαχα! Ακούς μουσική γενικά όταν γράφεις τη δική σου, ή ανήκεις στους συνθέτες που «απομονώνονται»; Υπάρχει κάτι που έχει ξεχωρίσει, για το δικό σου πάντα γούστο, φέτος ή τα τελευταία χρόνια;
Ω, οπωσδήποτε! Όχι απλά ακούω, αλλά «ρουφάω» μουσική! Πάντα ακούω μουσική, ανεξάρτητα από το στυλ. Όσον αφορά τη φετινή χρονιά, θα ξεχώριζα τους νέους δίσκους των HELLOWEEN, AFI, CRADLE OF FILTH. Ανυπομονώ επίσης να ακούσω το νέο CORONER, το περίμενα τριάντα χρόνια! Σίγουρα μπορώ να ξεχωρίσω ακόμη το τελευταίο άλμπουμ των BORKNAGAR, “Fall” συν το “Powernerd” του Devin Townsend. Ω ναι, και το άλμπουμ των NEON NIGHTMARE “Faded Dream”, το οποίο είναι η απόλυτη εκδήλωση λατρείας στους TYPE O NEGATIVE! Είναι καταπληκτικό πόσο εύκολα πετυχαίνει αυτόν τον ήχο και αυτό το vibe!
Γνωρίζεις την ελληνική metal σκηνή;
Σίγουρα, η ελληνική σκηνή είναι πολύ δυνατή τα τελευταία χρόνια! Εμείς, έχουμε επίσης αναπτύξει φιλία και μιλάμε με μερικά από τα παιδιά των DOOMOCRACY που είναι φοβεροί, το τελευταίο τους άλμπουμ “Unorthodox” είναι απίστευτο! Αυτοί οι τύποι είναι τόσο γαμάτοι, τόσο υποστηρικτικοί, κάτι για το οποίο είμαστε απίστευτα ευγνώμονες. Ίσως κάποια μέρα καταφέρουμε να δώσουμε παρέα και κάποιο live!
Έχουμε σχέδια;
Με όλους μας να είμαστε διασκορπισμένοι σε όλη τη χώρα, οι συναυλίες που θα κάνουμε θα πρέπει σίγουρα να έχουν νόημα και να αξίζουν τον κόπο, αφού υπάρχει πρωτίστως το ζήτημα των αεροπορικών εισιτηρίων. Οπότε, προς το παρόν, ας πούμε πως είμαστε έτοιμοι να πάμε σε μερικά φεστιβάλ. Μέχρι στιγμής μας έχουν προσεγγίσει μερικά, κάτι που είναι αρκετά κολακευτικό. Μία εμφάνισή μας είναι σχεδόν σίγουρη, αλλά περιμένουμε και την επιβεβαίωση για μια ακόμη, πριν ανακοινώσουμε το οτιδήποτε. Με αυτά λοιπόν τα δεδομένα, κάνουμε κάποια χαλαρά σχέδια ώστε να βρεθούμε κάποια στιγμή στο άμεσο μέλλον, να «καρφώσουμε» και να προβάρουμε μερικές setlists και να βγάλουμε μερικές νέες φωτογραφίες της μπάντας… ίσως και να κάνουμε ένα ακόμα βίντεο, όπως προείπα, ποιος ξέρει; Θα δούμε!
Λοιπόν, φτάσαμε στο τέλος. Carlos, σ’ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σου και ελπίζω να συναντηθούμε κάποια στιγμή από κοντά! Δικός σου ο επίλογος.
Η ευχαρίστηση είναι όλη δική μου, φίλε μου, σε ευχαριστώ πολύ και πάλι για αυτή τη φοβερή ευκαιρία να μιλήσουμε και για την απίστευτη υποστήριξη που μας έχεις δείξει από τότε που το όνομά μας άρχισε να βγαίνει προς τα έξω! Πραγματικά το απόλαυσα και ελπίζω κάποια μέρα, αργά ή γρήγορα, να βρεθούμε και να πιούμε μια μπύρα και ένα σφηνάκι ούζο! Τεράστιο ευχαριστώ φυσικά και στο Rock Hard Greece και σ’ όλους τους φοβερούς Έλληνες metal fans! Πολλή αγάπη σε όλους σας, cheers!
Δημήτρης Τσέλλος
