Όπως κάθε χρόνο, μετά από τα τελικά αποτελέσματα της ψηφοφορίας των συντακτών του Rock Hard για τα καλύτερα άλμπουμ της χρονιάς, δημοσιεύουμε και τις λίστες του καθενός μας ξεχωριστά, με τα 20 αγαπημένα της χρονιάς και τις 3 απογοητεύσεις.
1. PSYCHOTIC WALTZ – “The god-shaped void”
2. ULCERATE – “Stare into death and be still”
3. WYTCH HAZEL – “III: Pentecost”
4. ARMORED SAINT – “Punching the sky”
5. SKELETAL REMAINS – “The entombment of chaos”
6. GOREPHILIA – “In the eye of nothing”
7. DOOL – “Summerland”
8. CLOCK OF TIME – “Pestilent planet”
9. CODE ORANGE – “Underneath”
10. HIGHER POWER – “27 miles underwater”
11. KING WITCH – “Body of light”
12. MR. BUNGLE – “The raging wrath of the Easter Bunny demo”
13. OF FEATHER AND BONE – “Sulfuric disintegration”
14. DEFTONES – “Ohms”
15. FATES WARNING – “Long day good night”
16. PARADISE LOST – “Obsidian”
17. MIDNIGHT – “Rebirth by blasphemy”
18. NECROT – “Mortal”
19. SÖLICITÖR – “Spectral devastation”
20. BLOOD FROM THE SOUL – “DSM-5”
Απογοητεύσεις:
1) O θάνατος των υπερλατρεμένων μου Neil Peart (RUSH) και Sean Reinert (CYNIC), το δυσαναπλήρωτο κενό που αφήνει πίσω του ο Eddie Van Halen (VAN HALEN), ο απροσδόκητος χαμός του Riley Gale (POWER TRIP) και αρκετών άλλων μουσικών όπως οι Reed Mullin (C.O.C.), Pete Way (U.F.O.) και Ken Hensley (URIAH HEEP). R.I.P.
2) Έχω να πάω σε συναυλία από αυτή των RIVERSIDE στο Gagarin 205, στις 08/03/2020.
3) Η μανιέρα των LAMB OF GOD (“Lamb of God”), το «κάψιμο» των WITCHCRAFT (“Black metal”) και η έλλειψη ενδιαφέροντος από πλευράς μου για νέο υλικό από τους CONCEPTION (“State of deception”).
Κώστας Αλατάς
1. THE NIGHT FLIGHT ORCHESTRA – “Aeromantic”
2. FIREWIND – “Firewind”
3. H.E.A.T. – “II”
4. AMBUSH – “Infidel”
5. AC/DC – “Power up”
6. AMARANTHE – “Manifest”
7. DEXTER WARD – “III”
8. GATHERING OF KINGS – “Discovery”
9. IRONFLAME – “Blood red victory”
10. NIGHTWISH – “Human.:Nature”
11. BLACK FATE – “Ithaca”
12. STAN BUSH – “Dare to dream”
13. JOE SATRIANI – “Shapeshifting”
14. JOHN PETRUCCI – “Terminal velocity”
15. BIFF BYFORD – “School of hard knocks”
16. DYNAZTY – “The dark delight”
17. STALLION – “Slaves of time”
18. HELL FREEZES OVER – “Hellraiser”
19. VHÄLDEMAR – “Straight to hell”
20. ETERNAL CHAMPION – “Ravening Iron”
Απογοητεύσεις:
1) Η συναυλιακή κατάρρευση λόγω Covid-19. Αναμφίβολα το 2020 προμηνύονταν εκρηκτικό σε όλη την Ευρώπη και ασφαλώς και στη χώρα μας αλλά βιώσαμε και βιώνουμε κάτι πολύ δυσάρεστο. Πέρα από το κομμάτι της προσωπικής μας διασκέδασης όμως, ας μην ξεχνάμε ότι πολλοί διοργανωτές αλλά και πολλές, μικρότερες κυρίως μπάντες που ζουν από τα live, βρίσκονται αυτή τη στιγμή σε δεινή θέση.
2) U.D.O – “We are one”. Η γνωστή λεζάντα “αυτόν ξέρετε αυτόν εμπιστεύεστε” θα πήγαινε γάντι στον Udo Dirkschneider ο οποίος μας έχει συνηθίσει σε στιβαρές δουλειές και ασφαλώς εμπιστευόμαστε τον γερόλυκο για τα heavy metal ακούσματα μας. Ε, να που η λεζάντα αυτή δεν έχει εφαρμογή για το “We are one” το οποίο είναι ο ορισμός του “το άκουσα, το ξέχασα”. Ελπίζουμε να είναι μια κακή παρένθεση για τον συμπαθή Udo.
3) BON JOVI – “2020”. Την κάτω βόλτα έχει πάρει ο Bon Jovi με την μπάντα του εδώ και αρκετά χρόνια. Πρέπει να γυρίσουμε πίσω πάνω από μια δεκαετία για να ακούσουμε κάτι αξιόλογο από αυτούς. Το “2020” είναι γεμάτο cliché και δεν βρίσκω τίποτε αξιόλογο σε αυτό, μουσικά και στιχουργικά. Παντελώς ανάλατο και άγευστο, σαν να λέμε BON JOVI χωρίς Sambora ένα πράγμα.
Νίκος Ανδρέου
1. BYTHOS – “The Womb of Zero”
2. HORNA – “Kuoleman kirjo”
3. ANAAL NATHRAKH – “Endarkenment”
4. ATRAMENTUS – “Stygian”
5. SERPENT NOIR – “Death Clan OD”
6. PROMETHEUS – “Resonant Echoes From Cosmos Of Old”
7. AKHLYS – “Melinoë”
8. EMPIRE OF THE MOON – “Εκλειψις”
9. WARBRINGER – “Weapons of Tomorrow”
10. LIE IN RUINS – “Spectral Realms of Fornication”
11. ABIGOR – “ Totschläger”
12. ΝOX FORMULAE – “Drakon Darshan Satan”
13. ULCERATE – “Stare Into Death And Be Still”
14. BÜTCHER – “666 Goats Carry My Chariot”
15. PRISON OF MIRRORS – “De Ritualibus et Sacrificiis ad Serviendum Abysso”
16. INCANTATION – “Sect of Vile Divinities”
17. ON THORNS I LAY – “Threnos”
18. SVARTSYN – “Requiem”
19. GRAFVITNIR –“ Death’s Wings Widespread”
20. TULUS – “Old Old Death”
Απογοητεύσεις:
Six Feet Under – Nightmares of the Decomposed. Η συνολική εικόνα του άλμπουμ, δεν αντιπροσωπεύει ούτε την μπάντα, ούτε τις δυνατότητες της. Φτηνό και γρήγορο εξώφυλλο και μια δουλειά που υποχρέωση προς την εταιρεία.
Έλενα Βασιλάκη
1. ORBIT CULTURE – “Nija”
2. CALIGULA’S HORSE – “Rise radiant”
3. DANCE GAVIN DANCE – “Afterburner”
4. MORS PRINCIPIUM EST – “Seven”
5. THY CATAFALQUE – “Naiv”
6. ALMANAC – “Rush of death”
7. ANAAL NATHRAKH – “Endarkenment”
8. ULVER – “Flowers of evil”
9. BRING ME THE HORIZON – “Post human survival horror”
10. ENSLAVED – “Utgard”
11. OZRIC TENTACLES – “Space for the earth”
12. BURY TOMORROW – “Cannibal”
13. LAMB OF GOD – “Lamb of God”
14. HAKEN – “Virus”
15. DEFTONES – “Ohms”
16. CARNATION – “Where death lies”
17. JOHN PETRUCCI – “Terminal velocity”
18. PAIN OF SALVATION – “Panther”
19. AKHLYS – “Melinoë”
20. POLARIS – “The death of me”
Απογοητεύσεις:
1. CONCEPTION – “State of deception”
Πολύ περίεργα τα reunion άλμπουμ. Βασιζόμενα πολύ στη νοσταλγία (κάτι που γενικά κατακλύζει την κουλτούρα του δυτικού κόσμου την τελευταία δεκαετία), στις χρυσές εποχές που πέρασαν ανεπιστρεπτί (?) δημιουργούν αισθήσεις για μία δεύτερη νεότητα, ένα τρόπο να επιστρέψουμε σε μία εποχή που όλα ήταν “καλύτερα”, “πιο απλά”, “ομορφότερα” και άλλες τέτοιες ψευδαισθήσεις ρομαντικοποίησης του παρελθόντος. Μερικές φορές πιάνει, άλλες όχι. Στους CONCEPTION το εγχείρημα δεν έπιασε. Το άλμπουμ δεν είναι κακό, ούτε καν μέτριο. Αλλά δε συγκρίνεται με το ένδοξο παρελθόν τους. Ίσως άμα έβγαινε σε συνέχεια του “Flow”, μερικά χρόνια μετά από αυτό, να το χαιρέτιζα με διαφορετική αντιμετώπιση. Αλλά τώρα είναι απλά ένα καλούτσικο άλμπουμ.
2. FATES WARNING – “Long day good night”
Όταν είσαι οι FATES WARNING, μία μπάντα με όνομα και πορεία, κάθε άλμπουμ σου περνάει από εξονυχιστικό έλεγχο και εξέταση. Ειδικά όταν η προηγούμενη κυκλοφορία σου είναι το “Theories of flight”, μια δισκάρα που έφερε τη μπάντα ξανά από τα μέρη μας για να απολαύσουμε ένα ακόμα εξαιρετική συναυλία τους, δε μπορώ να αρκεστώ με ένα καλούτσικο δίσκο όπως το “Long day good night”. Όσες φορές κι αν προσπάθησα να ακούσω το άλμπουμ, δεν μου έμεινε ούτε ένα τραγούδι στο μυαλό. Πέρασε και δεν άγγιξε.
3. DARK TRANQUILLITY – “Moment”
Οι DARK TRANQUILLITY είναι παιδική αγάπη. Τους παρακολουθώ από την εφηβεία μου και την τελευταία δεκαετία με είχαν αφήσει απογοητευμένο με τις ψιλοσούπες δίσκους τους, μέχρι που έβγαλαν το υπέροχο “Atoma”. Οπότε οι προσδοκίες αυξήθηκαν και πάλι γι’ αυτούς. Δυστυχώς με το “Moment” επανήλθαν στις μέτριες στιγμές τους.
Κωνσταντίνος Βασιλάκος
1. SONS OF APOLLO – “MMXX”
2. PSYCHOTIC WALTZ – “The God-shaped void”
3. THE NIGHT FLIGHT ORCHESTRA – “Aeromantic”
4. HEAVEN SHALL BURN – “Of truth and sacrifice”
5. H.E.A.T. – “H.E.A.T. II”
6. HAKEN – “Virus”
7. PARADISE LOST – “Obsidian”
8. TRIVIUM – “What the dead men say”
9. FIREWIND – “Firewind”
10. FATES WARNING – “Long day good night”
11. CALIGULA’S HORSE – “Rise radiant”
12. MY DYING BRIDE – “The ghost of Orion”
13. CONCEPTION – “State of deception”
14. ENSLAVED – “Utgard”
15. PAIN OF SALVATION – “Panther”
16. LAMB OF GOD – “Lamb of God”
17. DARK TRANQUILLITY – “Moment”
18. BLACK FATE – “Ithaca”
19. DOOL – “Summerland”
20. DELAIN – “Apocalypse & Chill”
Απογοητεύσεις:
1. NIGHTWISH – Human. :II: Nature.
Όσες φορές και να το έχω ακούσει, δεν έχει καταφέρει να μου κάνει κλικ, να με κάνει να πατήσω ξανά το play. Δεν αποτελεί κακό δίσκο, αλλά από τους NIGHTWISH έχω πολύ μεγαλύτερες απαιτήσεις. Του λείπει το νεύρο, τα «κολλητικά» ρεφραίν, τα «συναυλιακά» τραγούδια, και όλα τα στοιχεία που είχα αγαπήσει σε αυτή τη μπάντα.
2. CREMATORY – Unbroken
Άλλη μια απογοητευτική κυκλοφορία από μία από τις πάλαι ποτέ κραταιές μπάντες του gothic metal ήχου. Εκτός από 1-2 καλές στιγμές ο δίσκος δεν έχει τίποτα περισσότερο να προσφέρει στο ιδίωμα και σε μένα σαν ακροατή.
3. BON JOVI – 2020
Μετά τη φυγή του Sambora η μπάντα πλέον έχει «καταντήσει» το solo γκρουπ του Bon Jovi και ο Ιωάννης, με εμφανή πλέον τα σημάδια του χρόνου πάνω του, κεφαλαιοποιεί το όνομα που έχει φτιάξει στο μουσικό στερέωμα όλα αυτά τα χρόνια. Η αλήθεια είναι πως δε θυμάμαι πότε ήταν η τελευταία φορά που άκουσα καλό δίσκο από τους Bon Jovi, αλλά ο συγκεκριμένος ίσως είναι ο χειρότερος της καριέρας τους και αντικατοπτρίζει πλήρως το όνομά του, «2020».
Γιώργος Βογιατζής
1. BRITISH LION – “The burning”
2. BRUCE SPRINGSTEEN – “Letter to you”
3. THE NIGHT FLIGHT ORCESTRA – “Aeromantic”
4. MAGNUM – “The serpent ring”
5. STAN BUSH – “Dare to dream”
6. AC/DC – “Power up”
7. PRIDE OF LIONS – “Lion heart”
8. GATHERING OF KINGS – “Discovery”
9. FM – “Synchronized”
10. H.E.A.T. – “Heat II”
11. OZZY OSBOURNE – “Ordinary man”
12. DOWN ‘N’ OUTZ – “This is how we roll”
13. LORDI – “Killection”
14. ARCHON ANGEL – “Fallen”
15. STRYPER – “Even the devil believes
16. CAPTAIN BLACKBEARD – “Sonic forces”
17. VANDEBERG – “2020”
18. RUSS BALLARD – “It’s good to be here”
19. BLACK SWORD THUNDER ATTACK – “March of the damned”
20. LORD OF LIGHT – “Morning star”
ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΕΙΣ:
1. ΒΟΝ JOVI – “2020”: Τα ίδια και τα ίδια από τον Γιαννάκη. Όσο και να θέλει, Bruce Springsteen δε θα γίνει ποτέ. Πατάτα ολκής!
2. DEMONS & WIZARDS – “III”: Με ξενέρωσε αδιανόητα πολύ. Ήθελα να ακούσω κάτι πραγματικά καλό από τους Hansi & Jon και με κέρασαν ένα βαρετό άλμπουμ που το άκουσα όλες και όλες 4 φορές!
3. Biff Byford – “School of rock”: Γούσταρα και μόνο στην σκέψη ότι η φωνή των SAXON θα κυκλοφορήσει προσωπικό δίσκο. Πατάτα δεν είναι επ’ ουδενί. Αλλά περίμενα πολύ καλύτερα τραγούδια και περισσότερη αλητεία! Μα ο Biff είσαι! Ξέρεις πώς να το κάνεις. Στο επόμενο!
Ντίνος Γανίτης
1. THE NIGHT FLIGHT ORCHESTRA – “Aeromantic”
2. PSYCHOTIC WALTZ – “The god shaped void”
3. BLACK FATE – “Ithaca”
4. FIREWIND – “Firewind”
5. GREEN CARNATION – “Leaves of yesteryear”
6. SORCERER – “Lamenting of the innocent”
7. H.E.A.T. – “H.e.a.t. II”
8. SACRED OUTCRY – “Damned for all time”
9. MYSTIC PROPHECY – “Metal division”
10. CONCEPTION – “State of deception”
11. ENSLAVED – “Utgard”
12. TESTAMENT – “Titans of creation”
13. PARADISE LOST – “Obsidian”
14. ANNHILATOR – “Ballistic, sadistic”
15. DARK TRANQUILITY – “Moment”
16. HITTMAN – “Destroy all humans”
17. BADD KHARMA – “On fire”
18. AYREON – “Transitus”
19. OCEANS OF SLUMBER – “Oceans of slumber”
20. NIGHTWISH – “Human. :II: Nature”
Απογοητεύσεις:
1. Ο κορονοϊός, τα προβλήματα και η όλη κατάσταση που έχει δημιουργηθεί από την πανδημία στην ζωή και στην καθημερινότητα όλων μας. Εύχομαι πραγματικά να τελειώσει όσο το δυνατόν πιο σύντομα αυτό το ζήτημα για να μπορέσουμε να βρούμε και πάλι όλοι μας τα πατήματα μας και να επιστρέψουμε κατά το δυνατόν πάντα σε μια πιο φυσιολογική καθημερινότητα. Πάντα με υγεία για όλο τον κόσμο φυσικά και με το καλό να δούμε και καμιά συναυλία που τόσο μας έχουν λείψει.
2. BON JOVI – “2020”: Προφανώς και δεν περιμένει εμάς, ούτε και τον ενδιαφέρει φυσικά τον Jon αν εμείς θεωρούμε το φετινό του δίσκο μια απογοήτευση. Έχει κερδίσει και δικαίως με τα χρόνια αυτό που αναλογεί τόσο στον ίδιο όσο και στο σχήμα του. Απλά πάντα περιμένω κάτι από το σχήμα των BON JOVI που θα με κάνει να χαρώ για ένα από τα σχήματα που έχουν σημαδέψει την εφηβεία τόσο την δική μου όσο και πάρα πολλών άλλων. Δυστυχώς όμως δεν τα καταφέρνει σε καμία περίπτωση και δεν νομίζω πως φταίει τόσο που λείπει ο Ritchie Sambora από το σχήμα όπως θα μπορούσαν να πουν κάποιοι. Περισσότερο πιστεύω φταίει το γεγονός πως δεν τους ταιριάζει σε καμία περίπτωση αυτό το ύφος που ακολουθούν ως σχήμα εδώ και κάποια χρόνια.
3. PAIN OF SALVATION – “Panther”: Όντας ένα σχήμα που το γουστάρω πάρα πολύ εδώ και πολλά χρόνια, μου ήταν πολύ δύσκολο να βάλω τον δίσκο τους στις απογοητεύσεις της χρονιάς. Όμως χωρίς να είναι κακός δίσκος το “Panther” δεν κατορθώνει να μου αφήσει και πολλά, συν πως προσωπικά με ζόρισαν υπερβολικά τα πολλά και έντονα electro στοιχεία που επικρατούν στον συγκεκριμένο δίσκο. Θα κρατήσω λοιπόν τις καλές στιγμές που υπάρχουν στον δίσκο, όπως και την αγάπη μου για τους PAIN OF SALVATION.
Παναγιώτης ”The Unknown Force” Γιώτας
1. HAIL SPIRIT NOIR – “Eden in reverse”
2. THY CATAFALQUE – “Naiv”
3. PARADISE LOST – “Obsidian”
4. SHATTERED HOPE – “Vespers”
5. SECRETS OF THE MOON – “Black house”
6. ANAAL NATHRAKH – “Endarkenment”
7. CREATURE – “Ex cathedra”
8. GÖSTA BERLINGS SAGA – “Konkret music”
9. UADA – “Djinn”
10. DOOL – “Summerland”
11. ME AND THE MAN – “New man, new songs, same shit, vol. 1”
12. NÉVOA – “Towards belief”
13. DAWN OF SOLACE – “Waves”
14. VAMPIRE – “Rex”
15. ON THORNS I LAY – “Threnos”
16. OCEANS OF SLUMBER – “Oceans of slumber”
17. KAWIR – “Αδράστεια”
18. KATLA – “Allt þetta helvítis myrkur”
19. SWEVEN – “The eternal resonance”
20. LOTUS THIEF – “Oresteia”
Απογοητεύσεις:
1. KATATONIA – “City burials”
Ποιος θα μου το έλεγε ότι θα ερχόταν η στιγμή που αντί να έβαζα δίσκο των Σουηδών στα τουλάχιστον top-3 τις χρονιάς, θα τον έβαζα ως το χειρότερο. Απογοήτευση ολκής. Δεν μου αρέσει η πορεία τους τα τελευταία χρόνια και όσο και να τους αγαπώ, δε μπορώ να τους ακολουθήσω. Σίγουρα το “City burials” είναι το χειρότερο άλμπουμ της καριέρας τους.
2. GOD DETHRONED – “Illuminati”
Μετά την επιστροφή τους το 2017 με το πολύ καλό “The world ablaze”, δεν συνέχισαν το ίδιο, αφού το χλιαρότατο “Illuminati”, πραγματικά με άφησε παγερά αδιάφορο. Κρίμα για μια από τις αγαπημένες μπάντες της εφηβείας μου.
3. VIOLET COLD – “Noir kid”
Ποιοι είναι αυτοί θα μου πείτε. Αυτοί είναι ένας multinstrumentalist από το Αζερμπαϊτζάν, ο οποίος του αρέσει να δημιουργεί μουσική παίρνοντας ιδέες από πολλά είδη μουσικής, μη όμορα του metal. Μετά από πολλά ευφάνταστα EP και πολύ έξυπνους δίσκους όπως το “Anomie” του 2017, «έμπλεξε τα μπούτια του» με υπερβολικές επιρροές αμερικανικού pop, που ουδεμία σχέση έχουν με ποιότητα. Γούστο του βέβαια, αλλά με έχασε!
Γιώργος Δρογγίτης
1. PSYCHOTIC WALTZ – “The god-shaped void”
2. SEPULTURA – “Quadra”
3. EMMA RUTH RUNDLE & THOU – “May our chambers be full”
4. BORIS – “No”
5. PARADISE LOST – “Obsidian”
6. LOWRIDER – “Refractions”
7. PALLBEARER – “Forgotten days”
8. KVELERTAK – “Splid”
9. LAMB OF GOD – “Lamb of god”
10. YURI GAGARIN – “The outskirts of reality”
11. AC/DC – “Power up”
12. TESTAMENT – “Titans of creation”
13. OLD MAN GLOOM – “Seminar VIII: light of meaning”
14. PIGS PIGS PIGS PIGS PIGS PIGS PIGS – “Viscerals”
15. PAIN OF SALVATION – “Panther”
16. TRIVIUM – “What the dead men say”
17. WYTCH HAZEL – “III: Pentecost”
18. ALL THEM WITCHES – “Nothing as the ideal”
19. SORCERER – “Lamenting of the innocent”
20. ARMORED SAINT – “Punching the sky”
ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΕΙΣ:
1. ELDER – “Omens”
Ναι, είχε την ατυχία να διαδεχθεί τα τεράστια “Lore” και “Reflections of a floating world”, είναι όμως το λιγότερο ELDER από όσα άλμπουμ έχει βγάλει μέχρι στιγμής το αμερικανικό συγκρότημα. Μέτριο, του μετρίου, ω μέτριο.
2. OZZY OSBOURNE – “Ordinary man”
Μιλάμε όντως για το δισκογραφικό κύκνειο άσμα του ΤΕΡΑΣΤΙΟΥ Prince of Darkness ή πρόκειται μονάχα για ένα κακόγουστο αστείο; Έχω μπερδευτεί άσχημα.
3. KILLER BE KILLED – “Reluctant hero”
Το “Reluctant hero” είναι ένα ακόμα τρανό παράδειγμα πως όταν οι πολλές μαζεμένες «βεντέτες» αντί να κάτσουν να ψάξουν και να βρουν εν τέλει τις απαραίτητες συνθετικές ισορροπίες, προτιμούν απλά και μόνο να επενδύσουν στα γούστα τους, το δισκογραφικό αποτέλεσμα είναι πέρα για πέρα καταδικασμένο.
Πάνος Δρόλιας
1. ORANSSI PAZUZU – “Mestarin kynsi”
2. ULCERATE – “Stare into the death and be still”
3. CRIPPLED BLACK PHOENIX – “Ellengaest”
4. YURI GAGARIN – “At the outskirts of reality”
5. ALL THEM WITCHES – “Nothing as the ideal”
6. NOTHING – “The great dismal”
7. A.A. WILLIAMS – “Forever blue”
8. SLIFT – “Ummon”
9. YOVEL – “Forthcoming humanity”
10. ENSLAVED – “Utgard”
11. HAIL SPIRIT NOIR – “Eden in reverse”
12. EMMA RUTH RUNDLE AND THOU – “May our chambers be full”
13. PARADISE LOST – “Obsidian”
14. CAUSA SUI – “Szabodelico”
15. HALLAS – “Conudrum”
16. MOTORPSYCHO – “The all is one”
17. PROTOMARTYR – “Ultimate success today”
18. DRACONIAN – “Under a godless veil”
19. LUCID PLANET – “II”
20. ROME – “The lone furrow”
Απογοητεύσεις:
1. THE OCEAN – “Phanerozoic II: Mesozoic | Cenozoic”
Κόντρα στο ρεύμα που αποθεώνει το δεύτερο μέρος του “Phanerozoic”, θεωρώ ότι το συγκρότημα δεν κατάφερε να ολοκληρώσει το εκπληκτικό πρώτο μέρος όπως του άξιζε. Δεν ξέρω αν ήταν η κεκτημένη ταχύτητα που κέρδισε ο δίσκος, ή αν επαναπαύτηκαν στην συνταγή του προκατόχου, ωστόσο ο δίσκος φαντάζει στα αυτιά μου άνευρος και ξύλινος, με τον πειραματισμό που τον διατρέχει να ανάγεται σε αυτοσκοπό.
2. MASERATI – “Enter the mirror”
Πως γίνεται για πάνω από μια δεκαετία να είσαι μπροστά από την εποχή σου, και να χαράζεις πορεία εκεί όπου αργότερα οι υπόλοιποι θα ακολουθήσουν, και την μοναδική φορά που πραγματικά παίζεις εντός έδρας, με το synthwave να είναι στα πάνω του, να καταφέρνεις να κυκλοφορήσεις έναν τόσο κακό δίσκο. Από πρωτοπόροι στο prog/post rock, κατάντησαν ουραγοί ενός ξεπερασμένου hype.
3. KATATONIA – “City Burials”
Δεν θα έλεγα ότι πρόκειται τόσο για απογοήτευση, όσο περισσότερο για την συνέχεια των αδιάφορων δίσκων που έχουν ξεκινήσει από το “Dead end kings” και μετά. Ουσιαστικά μιλάμε για τον πιο αδιάφορο εκ των τριών τελευταίων δίσκων, σε επίπεδο που αναρωτιέσαι αν αυτή η μπάντα θα επιστρέψει ποτέ στις παλιές της δόξες.
Νίκος Ζέρης
1. MY DYING BRIDE – “The Ghost Of Orion”
2. PSYCHOTIC WALTZ – “The God-Shaped Void”
3. FATES WARNING – “Long Day Good Night”
4. AETERNAM – “Al Qassam”
5. ECCLESIA – “De Ecclesiae Universalis”
6. DRACONIAN – “Under A Godless Veil”
7. SKELETAL REMAINS – “The Entombment Of Chaos”
8. THE OCEAN – “Phanerozoic II Mesozoic I Cenozoic”
9. ON THORNS I LAY – “Threnos”
10. SORCERER – “Lamenting Of The Innocent”
11. OCEANS OF SLUMBER – “Oceans of Slumber”
12. MORS PRINCIPIUM EST – “Seven”
13. SOJOURNER – “Premonitions”
14. DARK FORTRESS – “Spectres From The Old World”
15. NECROPHOBIC – “Dawn Of The Damned”
16. HAIL SPIRIT NOIR – “Eden In Reverse”
17. HEAVEN SHALL BURN – “Of Truth & Sacrifice”
18. SACRED OUTCRY – “Damned For All Time”
19. HAKEN – “Virus”
20. ENSLAVED – “Utgard”
Απογοητεύσεις:
1. PAIN OF SALVATION – “Panther”
O Daniel Gildenlöw είναι από τους πιο έξυπνους μουσικούς και από τα πιο υπέροχα ταλέντα που έχω ακούσει σε όλο το heavy metal. Δυστυχώς όμως έχει χάσει το δρόμο του εδώ και χρόνια, είπαμε, καλή και ευπρόσδεκτη η αλλαγή και η εξέλιξη, όμως κι αυτά έχουν κάποιο όριο.
2. OZZY OSBOURNE – “Ordinary Man”
Μετά απο όλα αυτά που έχει περάσει (και προσφέρει) ο Ozzy, και με δισκογραφική απουσία 10 ετών, δεν έχει να αποδείξει κάτι πλέον, οπότε απο το να κυκλοφορεί δίσκους “με το ζόρι”, ίσως να ήρθε η ώρα να αποσυρθεί και να ξεκουραστεί.
3. SIX FEET UNDER – “Nightmares of the Decomposed”
Το αστείο που λέγεται “Chris Barnes” συνεχίζει να κοροϊδεύει κάνοντας πως τραγουδάει, παρόλο που όλοι ξέρουμε πως έχει να το κάνει σοβαρά απο το 1998. Η καρέκλα του παραγωγού του ταιριάζει μόνο, και ευτυχώς που κυκλοφόρησε αυτή η αηδία φέτος και γλίτωσε τους KATATONIA από το Χρυσό Βατόμουρο.
Μίμης Καναβιτσάδος
1) ULCERATE – “Stare into death and be still”
2) DISAVOWED – “Revocation of the fallen”
3) HEATHEN – “Empire of the blind”
4) ON THORNS I LAY –“Threnos”
5) NECROPHOBIC – “Dawn of the damned”
6) ABYSMAL DAWN – “Phylogenesis”
7) VADER – “Solitude in madness”
8) PSYCHOTIC WALTZ – “The god-shaped void”
9) UNMERCIFUL – “Wrath encompassed”
10) WARBRINGER – “Weapons of tomorrow”
11) SONS OF APOLLO – “MMX”
12) STYGIAN CROWN – “Stygian crown”
13) SYLOSIS – “Cycle of suffering”
14) SKELETAL REMAINS – “The entombment of chaos”
15) AZARATH – “Saint desecration”
16) MIASMATIC NECROSIS – “Apex profane”
17) THE NIGHT FLIGHT ORCHESTRA – “Aeromantic”
18) OF FEATHER AND BONE – “Sulfuric disintegration”
19) NECROT – “Mortal”
20) BENEDICTION – “Scriptures”
ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΕΙΣ:
1. CONCEPTION – “State of deception”
Περίμενα τόσα χρόνια τους λατρεμένους μου CONCEPTION να επιστρέψουν και να έρθει και η στιγμή που θα τους δω και θα εκπληρώσω ένα παιδικό όνειρο. Δυστυχώς ο δίσκος είναι πολύ κατώτερος των προσωπικών μου προσδοκιών (που δεν ήταν και στο Θεό) και η έλλειψη νεύρου και στοιχειώδους ενέργειας όπως και τα στοιχεία που τους έκαναν γνωστούς απουσιάζουν θριαμβευτικά. Επίπεδο, ανέμπνευστο και ξεκάθαρα αχρείαστο.
2. PARADISE LOST – “Obsidian”
Προσπαθώ πολύ φιλότιμα να καταλάβω τι στο καλό άρεσε σε τόσο κόσμο σε αυτό το άλμπουμ και δε μπορώ. Κάργα επιτηδευμένη συνταγή να ακουστούν old-school, η οποία προκαλεί κλαυσίγελο. Ήδη το “Medusa” ήταν χάλι, ήρθε και το “Obsidian” να ολοκληρώσει το κακό. Κατ’ εμέ προσωπικά έχουν τα δυο χειρότερα τους άλμπουμ κολλητά και το να τη δεις τζόβενο ξαφνικά στα 50 σου δεν είναι ότι καλύτερο όταν το κάνεις για να γίνει απλά κι όχι επειδή το θες πραγματικά.
3. DARK TRANQUILLITY – “Moment”
Αυτό πόνεσε πάρα πολύ. Τουλάχιστον από αυτούς είχα κάποιες προσδοκίες, είχαν μια καριέρα γεμάτη τσίπα, προοπτική και με δυο νέους κιθαρίστες απείρως καλύτερους παιχταράδες από όσους είχαν πριν, το μέλλον φαινόταν λαμπρό. Δυστυχώς ο δίσκος τους δεν είναι απλά ο χειρότερος της καριέρας τους με διαφορά, αλλά περισσότερο θυμίζουν μια μπαντούλα σαν αυτές που θέλανε να τους αντιγράψουν και γελούσαμε μαζί τους, παρά το συγκρότημα καθαυτό. Και πολύ πλήκτρο ρε παιδί μου, πολύ πλήκτρο, λιγότερα riffs. Από μένα είναι ξεκάθαρο όχι, με πόνο καρδιάς.
Άγγελος Κατσούρας
1. HELLRIPPER – “The affair of the poisons”
2. STALKER – “Black majik terror”
3. NECROPHOBIC – “Dawn of the damned”
4. WARFECT – “Spectre of devastation”
5. DEMOLIZER – “Thrashmageddon”
6. SARCATOR – “Sarcator”
7. THE NIGHT FLIGHT ORCHESTRA – “Aeromantic”
8. ETERNAL CHAMPION – “Ravening iron”
9. ULCERATE – “Stare into death and be still”
10. HEATHEN – “Empire of the blind”
11. ECCLESIA – “De ecclesiae universalis”
12. LONEWOLF – “Division Hades”
13. MIDNIGHT – “Rebirth by blasphemy”
14. BUTCHER – “666 goats carry my chariot”
15. ARRYAN PATH – “The marble gates to apeiron”
16. JUDICATOR – “Let there be nothing”
17. STYGIAN CROWN – “Stygian crown”
18. FATES WARNING – “Long day good night”
19. NIGHT – “High tides – distant skies”
20. IN MALICE’S WAKE – “The blindness of faith”
ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΕΙΣ:
1. DEMONS & WIZARDS “III”
Λατρεύω τόσο τους ICED EARTH όσο και τους BLIND GUARDIAN. Μου αρέσει πάρα πολύ το ντεμπούτο τους και ακόμα και τώρα ανατρέχω συχνά πυκνά σε αυτό. Υπό αυτό το πρίσμα έχω πάντα από τους Jon Schaffer και Hansi Kursch υψηλότατες απαιτήσεις, τόσο από τις δικές τους μπάντες, όσο και από τους DEMONS & WIZARDS. Σε αυτό το τρίτο τους άλμπουμ , δυστυχώς δεν ικανοποιούν τις προσδοκίες μου. Σαφέστατα καλύτερο από το δεύτερο τους άλμπουμ αλλά και πάλι χωρίς να αγγίζει τα επίπεδα ποιότητας που θα έπρεπε. Κρίμα διότι τα πρώτα δείγματα που είχαν διαρρεύσει ήταν εξαιρετικά και δημιούργησαν την ψευδαίσθηση ότι αυτή τη φορά οι DEMONS & WIZARDS θα κυκλοφορούσαν έναν δίσκο ανάλογο του ταλέντου τους. Η διάψευση ήρθε πανηγυρικά μέσα από αυτήν την χρυσή μετριότητα.
2. ROSS THE BOSS “Born of fire”/ DEATH DEALER “Conquered lands”
Αν υπήρχε βραβείου Χρυσού Βατόμουρου για τη χρονιά που φεύγει, οι δύο βασικοί διεκδικητές θα ήταν ο Chris Barnes των SIX FEET UNDER και ο Ross The Boss. Το βραβείο απονέμεται στον Ross, καθώς ο , κατά τα άλλα, αγαπημένος κιθαρίστας, “κατόρθωσε” (διότι περί κατορθώματος πρόκειται) να κυκλοφορήσει όχι έναν, αλλά δύο δίσκους μέσα στη χρονιά, που ειλικρινά δυσκολεύεσαι να αποφασίσεις ποιος είναι ο χειρότερος. Το ταλέντο του, αναμφισβήτητο , η έμπνευση του όμως δείχνει να έχει στερέψει εδώ και πάρα πολύ καιρό. Κάποιες σκόρπιες καλές ιδέες δεν διασώζουν την κατάσταση καθώς το περιεχόμενο των δίσκων αποτελείται στην πλειοψηφία από ξεψυχισμένα αναμασήματα. Κρίμα και πάλι κρίμα.
3. NIGHTWISH “Human : Nature”
Από τις στιγμές που πραγματικά βαρέθηκα τη ζωή μου ακούγοντας έναν δίσκο. Είχα μεγάλες προσδοκίες από το συγκεκριμένο άλμπουμ. Και αν στο πρώτο CD του δίσκου υπάρχουν κάποιες όμορφες στιγμές, αυτό το έρμο το δεύτερο, τι το ήθελαν; Να κυκλοφορούσε σαν κάποιο solo project του Holopainen, θα το καταλάβαινα. Όχι όμως κάτω από το όνομα των NIGHTWISH. Συνολικά δεν είναι κακό άλμπουμ, είναι όμως απίστευτα βαρετό και μονοδιάστατο. Και για μια μπάντα του βεληνεκούς των NIGHTWISH, αυτό μοιραία είναι πλήγμα.
Θοδωρής Κλώνης
1. ME AND THAT MAN – “New man, new songs, same shit vol. 1”
2. ULVER – “Flowers of evil”
3. THEN COMES SILENCE – “Machine”
4. DOOL – “Summerland”
5. ΛΕΥΚΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ – “Μέχρι τον θάνατο”
6. CONCEPTION – “State of deception”
7. SECRETS OF THE MOON – “Black house”
8. PARADISE LOST – “Obsidian”
9. THE NIGHT FLIGHT ORCHESTRA – “Aeromantic”
10. PAIN OF SALVATION – “Panther”
11. MARILYN MANSON – “WE ARE CHAOS”
12. HAKEN – “Virus”
13. THE WAKE – “Perfumes & fripperies”
14. MYRKUR – “Folkensange”
15. PSYCHOTIC WALTZ – “The God-shaped void”
16. APOCALYPTICA – “Cell-O”
17. HAIL SPIRIT NOIR – “Eden in reverse”
18. ROSETTA STONE – “Cryptology”
19. ΤΗΥ CATAFALQUE – “Naiv”
20. OZZY OSBOURNE – “Ordinary man”
ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΕΙΣ:
1. Το 2020 itself: Πλάκα κάνουμε; Να φύγει και να μην ξαναγυρίσει. Θέλουμε τις παλιές μας ζωές πίσω!
2. HEXVESSEL – “Kindred”: Γιατί ρε Kvhost;
3. ARMORED SAINT – “Punching the sky”: Μετά από ένα εκπληκτικό σερί, ήρθε και η σειρά ενός album που δεν είναι του ίδιου επιπέδου. Συμβαίνει και στα καλύτερα σπίτια.
Γιώργος Κόης
1. SEPULTURA – “Quadra”
2. FIREWIND – “Firewind”
3. TRIVIUM – “What the dead men say
4. PAIN OF SALVATION – “Panther”
5. BLACK SWAN – “Shake the world”
6. SONS OF APOLLO – “MMXX”
7. LAMB OF GOD – “Lamb of God”
8. ANNIHILATOR – “Ballistic, sadistic”
9. PRIMAL FEAR – “Metal commando”
10. BLACK FATE – “Ithaca”
11. SORCERER – “Lamenting of the innocent”
12. DARK TRANQUILLITY – “Moment”
13. MYSTIC PROPHECY – “Metal division”
14. KING WITCH – “Body of light”
15. AMARANTHE – “Manifest”
16. ARMORED SAINT – “Punching the sky”
17. PSYCHOTIC WALTZ – “The God-shaped void”
18. AVATAR – “Hunter gatherer”
19. BROTHER FIRETRIBE – “Feel the burn”
20. OZZY OSBOURNE – “Ordinary man”
Απογοητεύσεις
1. UDO – “We are one”
Με τυμπανοκρουσίες, ήρθε και έσκασε η απογοήτευση της χρονιάς, με αστείες κι ανούσιες συνθέσεις.
2. AYREON – “Transitus”
Οι αφηγήσεις με αποσυντόνισαν και δεν ευχαριστήθηκα καθόλου το άλμπουμ, ένα από τα πιο πολυαναμενόμενά μου της χρονιάς.
3. ARCHON ANGEL – “Fallen”
Όταν μας προετοιμάζεις για επιστροφή στο “Edge of thorns” κι έρχεται αυτό… που εκτός από 2 τραγούδια είναι για πέταμα, τότε πώς να μην απογοητευτώ;
Γιώργος “Kay” Κουκουλάκης
1. FIVE FINGER DEATH PUNCH – “F8” (Inside Out)
2. SYLOSIS – “Cycle of suffering” ( Abandon)
3. HEAVEN SHALL BURN – “Of truth and sacrifice” (Übermacht)
4. GENUS ORDINIS DEI – “Glare of deliverance” (Edict)
5. DRACONIAN – “Under a godless veil” (Ascend into darkness)
6. FULL HOUSE BREW CREW – “Bare knuckle” (Nail in you)
7. PARADISE LOST – “Obsidian” (The devil embraced)
8. ENSLAVED – “Utgard” (Storms of Utgard)
9. FIREWIND – “Firewind” (Rising fire)
10. MARILYN MANSON – “We are chaos” (Needle drop)
11. TRIVIUM – “What the dead man say” (Bleed into me)
12. WOLFHEART – “Wolves of Karelia” (Horizon on fire)
13. PROJECT THEORY – “Blood & loyalty” (The way we follow)
14. BLACK STONE MACHINE – “Crossroads” (Red sun)
15. SOBER ON TUXEDOS – “Good intentions” (Endgame)
16. BLEED FROM WITHIN – “Fracture” (Into nothing)
17. AVATAR – “Hunter gatherer” (Secret door)
18. CRIMSON SUNSETS – “Sic semper tyranis” (Inglorious fate)
19. IN THIS MOMENT – “Mother” ( As above so below)
20. KATAKLYSM – “Unconquered” (Icarus Falling)
Απογοητεύσεις:
1. DARK TRANQUILITY – “Moment”
Το “Moment” δεν είναι κακό άλμπουμ. Είναι ένα μέτριο άλμπουμ μιας αγαπημένης μπάντας για την οποία έχω πάντα υψηλές προσδοκίες. Ομολογώ ότι το “Standstill” ήταν έρωτας με το πρώτο άκουσμα αλλά έχω συνηθίσει σε άλμπουμ της συγκριμένης μπάντας που δεν με γοητεύουν με ένα μόνο τραγούδι.
2. AMARANTHE – “Manifest”
Πολυδιαφημισμένο αλλά τελικά εντελώς αδιάφορο το καινούριο άλμπουμ τους. Ενώ έχουν όλες τις προϋποθέσεις για ωραίο μελωδικό metal τελικά αναλώθηκαν σε κοινοτυπίες.
3.KILLER BE KILLED – “Reluctant hero”
Μπορεί να φταίνε οι υψηλές προσδοκίες που είχα λόγω της σύνθεσης του σχήματος. Γεγονός είναι όμως ότι “Reluctant hero” ενώ διαφέρει από το ντεμπούτο άλμπουμ τους θυμίζει γνώριμες καλλιτεχνικές αναζητήσεις του Cavalera. Ήθελε λίγο έμπνευση παραπάνω.
Έλενα Μιχαηλίδου
1. PSYCHOTIC WALTZ– “The god-shaped void”
2. PHIL CAMPBELL AND THE BASTARD SONS – “We’re the bastards”
3. H.E.A.T – “H.e.a.t. II”
4. RAVEN – “Metal city”
5. HIGH SPIRITS – “Hard to stop”
6. THE NIGHT FLIGHT ORCHESTRA – “Aeromantic”
7. BLACK SWAN – “Shake the world”
8. GRAVE DIGGER – “Fields of blood”
9. BIFF BYFORD – “School of hard knocks”
10. MAD MAX – “Stormchild rising”
11. NIGHTWISH – “Human.:nature”
12. FIREWIND – “Firewind”
13. AMBUSH – “Infidel”
14. STALLION – “Slaves of time”
15. AC/DC – “Power up”
16. CIRITH UNGOL – “Forever black”
17. IRON SAVIOR – “Skycrest”
18. LORDS OF BLACK – “Alchemy of souls part 1”
19. SODOM – “Genesis XIX”
20. IRONSWORD – “Servants of steel”
Απογοητεύσεις:
1. BON JOVI – “2020”: Α ρε Γιαννάκη, γιατί κυκλοφόρησες εσύ ένα τέτοιο δίσκο; Εσύ ήσουν κάποτε σε αφίσες σε κάθε δωμάτιο αγοριών ή κοριτσιών. Τώρα πια έχεις καταντήσει περίγελος του εαυτού σου. Δυστυχώς έγραψες έναν άκρως νερόβραστο και άνευρο δίσκο που κάθε τραγούδι (ο θεός να το κάνει) δεν ακούγεται μετά από 30’-40’ δευτερόλεπτα. Πια δεν έχεις καμία σχέση, ούτε καν με το πρόσφατο παρελθόν σου. 4 χρόνια πριν το “This house is not for sale”, έδειχνε ότι θα ξαναπάρεις την σωστή πορεία, αλλά μάλλον είχες άλλους σκοπούς. Κρίμα και μόνο κρίμα γιατί κάποτε ήσουν ένα αστέρι, το όποιο όμως τώρα πια έχει πέσει στη γη και έχει σβήσει.
2. U.D.O. – “We are one”: Ο Στρατηγός ομολογούμενος μου λείπει κάποιες στιγμές στους ACCEPT. Η solo πορεία του όμως είναι τέτοια που και έτσι, έχει υπερκαλύψει κάθε αμφιβολία σχετικά με το ποιόν του. Φέτος όμως λίγο μας τα χάλασε. Ενώ μας είχε συνηθίσει σε τραγούδια που ήταν το καλύτερο φάρμακο για τα άλατα στον αυχένα, συνεργάστηκε με ορχήστρα και το αποτέλεσμα δεν ήταν το αναμενόμενα θετικό. Υπήρχαν κάποιες καλές ιδέες και στιγμές, ήταν όμως απελπιστικά λίγες και σε καμία περίπτωση ότι ακούσαμε δεν ήταν U.D.O. Ας ελπίσουμε τι ήταν μια κακή παρένθεση και σύντομα θα επιστρέψει όπως τον ξέρουμε, με συνθέσεις που θα μας απογειώσουν.
3. DEMONS AND WIZARDS – “III”: Οι DEMONS AND WIZZARDS, νομίζω λόγω των δυο κύριων μουσικών που το απαρτίζουν, ειδικά στην Ελλάδα, λογίζονται από τα πολύ αγαπημένα μας συγκροτήματα. Δυστυχώς είχαμε να ακούσουμε υλικό από αυτούς 15, χρόνια, τα οποία όπως αποδείχτηκε, δεν άξιζαν την αναμονή μας. Η τρίτη κατά σειρά δουλειά τους είχε λα εκείνα τα στοιχεία που είχαμε ήδη μάθει από τους σύνθετες, είχε όμως ένα και μοναδικό κακό: τα τραγούδια σε σύνολο ήταν μέτρια, λες και έπρεπε να τα γράψουν από υποχρέωση και τίποτα άλλο. Δεν είχαν αυτό το κάτι που μας είχαν συνηθίσει στις δυο προηγούμενες προσπάθειες, και έτσι το αποτέλεσμα, για άλλους λιγότερο, για άλλους περισσότερο ήταν «βαλτωμένο». Μακάρι αν θα υπάρξει και τέταρτο album του group να είναι καλύτερο, αλλιώς ας το σταματήσουν το project, έχουν και οι δυο συγκροτήματα που κάνουν μεγαλύτερο focus.
Θοδωρής Μηνιάτης
1. PSYCHOTIC WALTZ – “The God-shaped void”
2. PAIN OF SALVATION – “Panther”
3. ENSLAVED – “Utgard”
4. SEPULTURA – “Quadra”
5. PARADISE LOST – “Obsidian”
6. MY DYING BRIDE – “The ghost of Orion”
7. JOHN PETRUCCI – “Terminal velocity”
8. H.E.A.T. – “Heat II”
9. FATES WARNING – “Long day good night”
10. GATHERING OF KINGS – “Discovery”
11. MYRKUR – “Folkesange”
12. TRIVIUM – “What the dead men say”
13. GREEN CARNATION – “Leaves of yesteryear”
14. THE NIGHT FLIGHT ORCHESTRA – “Aeromantic”
15. ARMORED SAINT – “Punching the sky”
16. PHIL CAMPBELL AND THE BASTARD SONS – “We’re the bastards”
17. NIGHTWISH – “Human. II Nature”
18. ANNIHILATOR – “Ballistic, sadistic”
19. KVELERTAK – “Splid”
20. ARMAGEDDA – “Svindeldjup Ättestup”
Απογοητεύσεις:
1. ΚΑΤΑΤΟΝΙΑ – “City burials”: Τους Σουηδούς τους γνώρισα λίγο πριν κυκλοφορήσουν το πανέμορφο “Last Fair Deal Gone Down”. Από τότε μέχρι σήμερα η μπάντα έχει αλλάξει αρκετά. Το “City burials” κινείται ξανά στα γνώριμα prog μονοπάτια των τελευταίων δίσκων. Άσχημο δίσκο δεν τον λες, αλλά δυστυχώς οι Σουηδοί πλέον δεν μπορούν να εκπέμψουν στον ακροατή τα ίδια vibes που εξέπεμπαν πριν από μια εικοσαετία. Εκείνα που τους ανέδειξαν σαν μια από τις κραταιές μπάντες του ατμοσφαιρικού metal…
2. WITCHCRAFT – “Black Metal”: Φυσικά καμία σχέση με black metal… Αλλά ούτε καν με τους WITCHCRAFT που αγαπήσαμε σε δίσκους όπως τα “The Alchemist” ή “Legend”, μιας και το “Black Metal” είναι ένα καθαρά ακουστικό album, μακριά από το occult ή vintage rock που μας είχαν συνηθίσει οι Σουηδοί. Ο δίσκος έχει κάποιες αρκετά όμορφες στιγμές, αλλά συνολικά είναι αρκετά άνισος. Πραγματικά μου προκαλεί απορία που ο Pelander αποφάσισε να κυκλοφορήσει κάτι τέτοιο σαν WITCHCRAFT και όχι σαν σόλο δίσκο, όπως είχε κάνει με το αξιολογότατο “Time”. Πολύ αμφιβάλλω βέβαια αν θα προκύψει μελλοντικά η οποιαδήποτε επιστροφή στις μουσικές ρίζες της μπάντας. Είναι κι αυτός ο Pelander μυστήριο τρένο βρε αδερφάκι μου…
3. BRITISH LION – “The burning”: Αγαπώ απεριόριστα τον ηγέτη των MAIDEN, μιας από τις δύο μπάντες που με εξανάγκασαν σε εξάρτηση με αυτή τη μουσική και σέβομαι απόλυτα την παρεΐστικη φάση των BRITISH LION, όπου ένα τσούρμο φίλων κάνουν το γούστο τους. Μη γελιόμαστε όμως, εάν ακούγαμε κάπου τραγούδια των BRITISH LION χωρίς να γνωρίζουμε πως πρόκειται για project του Steve Harris, δύσκολα θα ασχολούμασταν περαιτέρω μαζί τους. Το “The burning” συνολικά είναι κατά πολύ καλύτερο του ντεμπούτου των Βρετανών, αλλά ακόμα και έτσι κινείται σε ρηχά νερά από θέμα συνθέσεων. Και σίγουρα τα πράγματα θα ήταν καλύτερα αν είχαν και έναν πιο ικανό τραγουδιστή…
Θανάσης Μπόγρης
1. PARADISE LOST – “Obsidian”
2. FATES WARNING – “Long day good night”
3. NIGHT FLIGHT ORCHESTRA – “Aeromantic”
4. HEAVEN SHALL BURN – “Of truth and sacrifice”
5. ORBIT CULTURE – “Nija”
6. AC/DC – “Power up”
7. LAMB OF GOD – “Lamb of god”
8. DARK TRANQUILLITY – “Moment”
9. SEPULTURA – “Quadra”
10. NIGHTWISH – “Human. : nature”
11. AETERNAM – “Al qassam”
12. NIGHT IN GALES – “Dawnlight garden”
13. ANNIHILATOR – “Ballistic, sadistic”
14. TESTAMENT – “Titans of creation”
15. MORS PRINCIPIUM EST – “Seven”
16. ARCHON ANGEL – “Fallen angel”
17. TRIVIUM – “What the dead men say”
18. HEATHEN – “Empire of the blind”
19. PRIMAL FEAR – “Metal command”
20. FIREWIND – “Firewind”
ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΕΙΣ:
1. DEMONS & WIZARDS – “III”: Δεν είναι ότι περίμενα να βγάλουν δισκάρα και το θέμα είναι ότι δεν είναι κακός δίσκος. Αλλά είναι πολύ μέτριος, με τις καλές του στιγμές, αλλά με πολύ μέτριο σύνολο. Και επειδή έχουμε να κάνουμε με δίδυμο Schaffer – Hansi, αναπόφευκτα δημιουργούνται απαιτήσεις για κάτι καλύτερο.
2. SODOM – “Genesis XIX”: Το “Genesis XIX” είναι κλασική περίπτωση δίσκου που σε προσγειώνει απότομα από τεράστιες προσδοκίες που είχες δημιουργήσει ο ίδιος στον εαυτό σου. Όχι δεν είναι κακό άλμπουμ, αλλά με την επιστροφή του Blackfire, περίμενα ένα πολύ διαφορετικό αποτέλεσμα.
3. Η μεγαλύτερη απογοήτευση είναι γενικότερα το 2020 σαν χρονιά και η επιδημία που έχει αλλάξει την ζωή μας από τη μια μέρα στην άλλη. Εύχομαι το επόμενο έτος να είναι καλύτερο για όλους και με υγεία.
Δημήτρης Μπούκης
1. THE NIGHT FLIGHT ORCHESTRA – “Aeromantic”
2. ULVER – “Flowers of evil”
3. BLACK FATE – “Ithaca”
4. FATES WARNING – “Long day good night”
5. GATHERING OF KINGS – “Discovery”
6. ALLEN / OLZON – “Worlds apart”
7. NIGHTWISH – “Human.:Nature.”
8. PAIN OF SALVATION – “Panther”
9. H.E.A.T. – “H.E.A.T II”
10. FIREWIND – “Firewind”
11. ARMORED SAINT – “Punching the sky”
12. CONCEPTION – “State of deception”
13. MAGNUM – “The serpent rings”
14. TRIVIUM– “What the dead men say”
15. DARK TRANQUILLITY – “Moment”
16. LONG DISTANCE CALLING – “How do we want to live?”
17. PSYCHOTIC WALTZ – “The God-shaped void”
18. MYSTIC PROPHECY – “Metal division”
19. GOTTHARD – “#13”
20. PARADISE LOST – “Obsidian”
Απογοητεύσεις:
1. FIVE FINGER DEATH PUNCH – “F8”: Για δεύτερη συνεχόμενη κυκλοφορία οι αγαπημένοι Αμερικανοί, διατηρούν τον πήχη σε χαμηλότερα επίπεδα από αυτό που μας είχαν συνηθίσει. Ψιλο-ανέμπνευστοι, αρκετά προβλέψιμοι έως και κουραστικοί σε κάποιες στιγμές…
2. AYREON – “Transitus”: Έχω τεράστιο έρωτα για την μπάντα του Arjen Lucassen και με βαριά καρδιά βάζω το “Transitus” στη συγκεκριμένη λίστα. Όταν όμως ο προκάτοχος του είναι το αριστουργηματικό “The source” και από πίσω τόσα ακόμα διαμάντια, οι απαιτήσεις είναι μεγάλες. Καλές στιγμές στην νέα δουλειά των AYREON υπάρχουν. Κάποιες μάλιστα είναι πραγματικά καλές. Πολύ αφήγηση όμως ρε παιδί μου… Σε βαθμό που μου χάλαγαν τα κομμάτια και με έκαναν να κουραστώ μέχρι και να βαρεθώ.
3. BLUES PILLS – “Holy Moly”: Τι δισκάρα ήταν αυτό το ντεμπούτο τους, του 2014; Ακόμα το νοσταλγώ. Συμβαίνει αρκετές φορές σε καινούριο συγκρότημα, η δεύτερη κυκλοφορία του να είναι κατώτερη του ντεμπούτου του. Μετά όμως συνήθως έρχεται η ανοδική πορεία. Με τους Σουηδούς αυτό δεν συνέβη. Η αίσθηση που μου άφησε το “Holy Moly” είναι πως η μαγεία του ξεκινήματος έχει χαθεί. Μακάρι στο μέλλον να με διαψεύσουν!
Χαρά Νέτη
1. BRUCE SPRINGSTEEN – “Letter to you”
2. PRIDE OF LIONS – “Lion heart”
3. VANDENBERG – “2020”
4. STEVE PERRY – “Traces – Alternate versions and sketches”
5. STAN BUSH – “Dare to dream”
6. Η.Ε.Α.Τ. – “II”
7. BLACK SWORD THUNDER ATTACK – “March of the damned”
8. AC/DC – “Power up”
9. FM – “Synchronized”
10. DEEP PURPLE – “Whoosh”
11. PEARL JAM – “Gigaton”
12. THE NIGHT FLIGHT ORCHESTRA – “Aeromantic”
13. BIFF BYFFORD – “School of hard knocks”
14. ARMORED SAINT – “Punching the sky”
15. TOKYO MOTOR FIST – “Lions”
16. ALCATRAZZ – “Born innocent”
17. FATES WARNING – “Long day good night”
18. BLUE OYSTER CULT – “The symbol remains”
19. ARCHON ANGEL – “Fallen”
20. WILD SOULS – “Queen of my heart”
ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΕΙΣ:
1. BON JOVI – “2020”: Εύκολα το πιο τραγικό άλμπουμ της καριέρας των πάλαι ποτέ πολυαγαπημένων BON JOVI. Ο…γερουσιαστής Jon Bon Jovi απευθύνεται πλέον σε πενηντάρες νοικοκυρές της Ανατολικής Ακτής και η επαφή του με τη rock μουσική είναι πλέον όσο η δική μου με το death metal.
2. U.D.O. – “We are one”: Δεν περίμενα ποτέ ότι θα απογοητευόμουν σε υπερθετικό βαθμό από μία κυκλοφορία του Στρατηγού. Κι όμως έγινε και αυτό! Του συγχωρούμε όμως αυτό το παραστράτημα γιατί είναι το μοναδικό της πορείας του με τους U.D.O. Απλώς την επόμενη φορά, καλό θα ήταν να αφήσει τις οικολογικές ανησυχίες του στον…Bono και τους U2.
3. DEMONS & WIZARDS – “III”: Βαγγελίστρα μου, τι απογοήτευση ήταν αυτή! Δεν μπορώ να διανοηθώ ότι μετά από 15 χρόνια βγήκε αυτό το μετριότατο αποτέλεσμα. Δεν είναι τόσο ότι είναι σκουπίδι ή για πέταμα… Απλώς είναι τραγικά αδιάφορο. Και αυτό το κάνει ακόμη χειρότερο. Κρίμα.
Σάκης Νίκας
1. THY CATAFALQUE – “Naiv”
2. PSYCHOTIC WALTZ -“The god shaped void”
3. AD INFINITUM – “Chapter I: monarchy”
4. ARMORED SAINT – “Punching the sky”
5. BREAKING BENJAMIN – “Aurora”
6. HIGHER POWER – “27 miles”
7. SPIRIT ADRIFT – “Enlightened in eternity”
8. WYTCH HAZEL – “III: pentecost”
9. YURI GAGARIN – “The outskirts of reality”
10. NIGHTWISH – “Human: II: Nature”
11. HEAT – “H.e.a.t II”
12. PAIN OF SALVATION – “Panther”
13. SACRED OUTCRY – “Damned for all time”
14. ENSLAVED – “Utgard”
15. SORCERER – “The lamenting of the innocent”
16. CIRITH UNGOL – “Forever black”
17. HOLLYWOOD UNDEAD – “New empire vol.1”
18. FATES WARNING – “Long day good night”
19. PARADISE LOST – “Obsidian”
20. CODE ORANGE – “Underneath”
AΠΟΓΟΗΤΕΥΣΕΙΣ:
1.CONCEPTION – “State of deception”
Τόσα χρόνια απουσίας και να επιστρέφεις με τέτοιο μέτριο album; Kαι οι PSYCHOTIC WALTZ έλειπαν τα ίδια χρόνια με εσάς, αλλά επέστρεψαν με διαμάντι αγαπητοί κύριοι Κhan και Οstby.
2.TRAVELER – “Termination shock”
Οι συμπαθείς Καναδοί μας είχαν παραδώσει ένα πολλά υποσχόμενο ντεμπούτο. Εδώ, στον διάδοχο του, μας ξαναλένε τα ίδια και τα ίδια. Δυστυχώς.
3.HALLAS – “Conundrum”
Ωραίο εξώφυλλο, μέτρια μουσική, απαράδεκτη φωνή. Μέχρι το πέμπτο κομμάτι κατάφερα και έφτασα. Και είχα την καλύτερη των διαθέσεων. Αν το είχα αγοράσει θα το πέταγα σίγουρα από το παράθυρο με τον εκνευρισμό που μου προκάλεσε.
Γιάννης Παπαευθυμίου
1. ULCERATE – “Stare into death and be still”
2. HEATHEN – “Empire of the blind”
3. SONS OF APOLLO – “MMXX”
4. ON THORNS I LAY – “Threnos”
5. THE NIGHT FLIGHT ORCHESTRA – “Aeromantic “
6. NECROPHOBIC – “Dawn of the damned“
7. PSYCHOTIC WALTZ – “The god-shaped void“
8. SYLOSIS – “Cycle of suffering“
9. ABYSMAL DAWN – “Phylogenesis“
10. DISAVOWED – “Revocation of the fallen“
11. WARBRINGER – “Weapons of tomorrow“
12. VADER – “Solitude in madness“
13. ANNIHILATOR – “Ballistic, sadistic“
14. FIREWIND – “Firewind “
15. SKELETAL REMAINS – “The entombment of chaos“
16. NIGHT IN GALES – “Dawnlight garden“
17. ECCLESIA – “De ecclesiæ universalis “
18. BLACK FATE – “Ithaca“
19. MIDNIGHT – “Rebirth by blasphemy“
20. SEPULTURA – “Quadra“
ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΕΙΣ:
1. DEFEATED SANITY – “The sanguinary impetus”: Είσαι μια υπέροχη τεχνική brutal death metal μπάντα από τη Γερμανία, που παντρεύεις τους CRYPTOPSY, τους DEVOURMENT και στο πιο “old school” σου, ρίχνεις και τους CANNIBAL CORPSE στο μίγμα. Πολλή πληροφορία γενικά στη μουσική σου, αλλά γούσταρα, γιατί το έκανες ΤΕΛΕΙΑ. Τώρα, riffs ανέμπνευστα και solos που δεν πηγαίνουν πουθενά, ένας γενικότερος αχταρμάς συνθέσεων από τις οποίες αξίζουν 2 ή 3 κομμάτια με το ζόρι. Ας ελπίσουμε να είναι μια κακή παρένθεση στη σπουδαία τους δισκογραφία.
2. SIX FEET UNDER – “Nightmares of the decomposed”: Πιστέψτε το ή όχι, το σκέφτηκα για να το βάλω εδώ. Όχι επειδή δεν το άξιζε. Αλλά επειδή, δεν ξέρω κατά πόσο μια μπάντα που είχα εγκαταλείψει επί σειρά ετών, μπορεί ξαφνικά να με απογοητεύσει. Και όμως, το κατάφερε εκ νέου. Βασικός λόγος, και το μεγαλύτερο κρίμα, είναι οι μουσικοί που πλαισιώνουν αυτό το αισχρό δημιούργημα, οι οποίοι είναι ηλίου φαεινότερο ότι προσπαθούν φιλότιμα να βγάλουν έστω κάτι με μια τσίπα. Ο Barnes με τα φωνητικά – ανέκδοτο πλέον, έχει άλλη άποψη.
3. Που δεν έχω την ευχέρεια για top 50 για να βάλω όσα άλμπουμ μου κάνανε παρέα σε αυτή τη τόσο δύσκολη χρονιά. Η μουσική είναι η δύναμη μας, και το μεγαλύτερο μας πάθος. Γι’ αυτό γράφουμε όλες τις αράδες σε δισκοκριτικές, ανταποκρίσεις συναυλιών, προακροάσεις δίσκων και πάει λέγοντας. Και φέτος το συνειδητοποίησα περισσότερο από κάθε άλλη χρονιά. Και εις άλλα, (πάνω από όλα) με υγεία!
Γιάννης Σαββίδης
1. THE NIGHT FLIGHT ORCHESTRA – “Aeromantic”
2. PSYCHOTIC WALTZ – “The God-shaped void”
3. SEPULTURA – “Quadra”
4. NIGHTWISH – “Human nature”
5. PARADISE LOST – “Obsidian”
6. HEAT – “Heat II”
7. HEAVEN SHALL BURN – “Of truth and justice”
8. DRACONIAN – “Under a godless veil”
9. MORS PRINCIPIUM EST – “Seven”
10. HAKEN – “Virus”
11. ME AND THAT MAN – “New man, new songs, same shit, vol 1”
12. BLUES PILLS – “Holy Moly!”
13. SYLOSIS – “Cycle of suffering”
14. PAIN OF SALVATION – “Panther”
15. SACRED OUTCRY – “Damned for all time”
16. SORCERER – “Lamenting of the innocent”
17. THE OCEAN – “Phanerozoic II Mesozoic I Cenozoic”
18. VADER – “Solitude in madness”
19. TRIVIUM – “What the dead men say”
20. WYTCH HAZEL – “III: Pentecost”
Απογοητεύσεις:
1. CONCEPTION – “State of deception”: Από μπάντες με τις οποίες μεγάλωσες και σε μεγάλο βαθμό αποτελούν και απωθημένο, περιμένεις τα καλύτερα. Πόσο μάλλον όταν έχουν περάσει τόσα χρόνια ανυπαρξίας και επιστρέφουν. Βέβαια, για να είμαστε ειλικρινείς, τα σημάδια υπήρχαν, οπότε δεν περίμενα κάτι φοβερό. Αλλά όχι και τόσο αδιάφορο ρε γαμώτο.
2. BODY COUNT – “Carnivore”: Τον Ice-T και τους BODY COUNT τους γουστάρω φουλ, από τα χρόνια της εφηβείας. Και τα τελευταία τους άλμπουμ, πλην του “Carnivore” ήταν super. Έτσι λοιπόν περίμενα και το καινούργιο, αφού είχαν πάρει “φόρα”. Αλλά…
3. Το 2020. Δεν ζήσαμε τη μουσική όπως θα έπρεπε, δεν ακούσαμε όλα όσα περιμέναμε, δεν είδαμε τους καλλιτέχνες που αγαπάμε live, δεν ζήσαμε γενικότερα. Σαν μία χρονιά που απλά φεύγει, χωρίς ιδιαίτερες θετικές αναμνήσεις. Ελπίζω να μην είναι το trailer για το 2021. Μακάρι το 2021 να ξαναγυρίσουν όλα στη μουσική, αλλά και γενική φυσιολογική κατάσταση και να ακούμε, με όλη τη σημασία της λέξης, μουσική και να ζούμε όσο καλύτερα μπορούμε.
Φραγκίσκος Σαμοΐλης
1. THE NIGHT FLIGHT ORCHESTRA – “Aeromantic”
2. NIGHTWISH – “Human. :II: Nature”
3. WYTCH HAZEL – “III: Pentecost”
4. SHAKRA – “Mad World”
5. John Petrucci – “Terminal velocity”
6. SORCERER – “Lamenting of the innocent”
7. H.E.A.T. – “H.e.a.t. II”
8. NIGHT – “High tides distant skies”
9. GATHERING OF KINGS – “Discovery”
10. Joe Bonamassa – “Royal tea”
11. PSYCHOTIC WALTZ – “The god shaped void”
12. HAKEN – “Virus”
13. CAPTAIN BLACK BEARD – “Sonic Forces”
14. ANNHILATOR – “Ballistic, sadistic”
15. LIONHEART – “The reality of miracles”
16. PAIN OF SALVATION – “Panther”
17. UNLEASH THE ARCHERS – “Abyss”
18. AYREON – “Transitus”
19. ARMORED SAINT – “Punching the Sky”
20. BLACK STONE CHERRY – “Human condition”
Απογοητεύσεις:
1. Ozzy Osbourne – “Ordinary man” και που βγήκε, πείτε μου αλήθεια, το θυμάται κανείς;
2. BON JOVI – “2020”: Απορώ γιατί βασανίζουν τα αυτιά μας για ακόμα μια φορά…
3. DEEP PURLE – “Whoosh” όπως λέει και ένας καλός άνθρωπος, ο Γιάννης: “Δεν φτάνει που αγοράζουμε τους δίσκους τους, πρέπει να τους ακούμε κιόλας;;”
Δημήτρης Σειρηνάκης
1. WYTCH HAZEL – “III: Pentecost”
2. ETERNAL CHAMPION – “Ravening iron”
3. STYGIAN CROWN – “Stygian crown”
4. SACRED OUTCRY – “Damned for all time”
5. BRUCE SPRINGSTEEN – “Letter to you”
6. GREY RIVER AND THE SMOKEY MOUNTAIN – “Live to tell the tale”
7. ECCLESIA – “De ecclesiæ universalis”
8. ARRAYAN PATH – “The marble gates to Apeiron”
9. ERIC CLAYTON AND THE NINE – “The space between us”
10. NIGHT – “High tides, distand skies”
11. BLACK FATE – “Ithaca”
12. HALLAS – “Conundrum”
13. WAYFARER – “A romance with violence”
14. SORCERER – “Lamenting of the innocent”
15. SOLITARY SABRED – “By fire and brimstone”
16. DARK QUARTERER – “Pompei”
17. HITTMAN – “Destroy all humans”
18. LORD OF LIGHT – “Morningstar”
19. PSYCHOTIC WALTZ – “The God – shaped void”
20. DARK FOREST – “Oak, ash, thorn”
ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΕΙΣ:
1. SOJOURNER – “Premonitions”
Οι Νεοζηλανδοί από επικοί, majestic folk blacksters οι οποίοι λάτρευαν MOONSORROW και CALADAN BROOD, έγιναν εν μία νυκτί mainstream “extreme” metallers του «σωρού», με folk επιρροές, που φλερτάρουν με τον ξοφλημένο melo-death ήχο. Πού είναι η ατμόσφαιρα του group; Πού είναι ο χαρακτήρας του; Για ποιον λόγο «εμπορικοποιήθηκε» ο ήχος; Ερωτήματα λογικά, που όμως βρίσκουν αμέσως απάντηση: Αυτά παθαίνεις όταν από την Avantgarde Music, πηγαίνεις στην Napalm Records.
2. CONCEPTION – “State of deception”
Η είδηση πως οι Νορβηγοί επανασυνδέονται και κυρίως πως ο Roy Khan επιστρέφει στην μουσική, με γέμισε χαρά και πολλές ελπίδες. Το ep “My dark symphony” όμως, ήταν γερή σφαλιάρα. Μπορεί μεν να ήταν από τα πιο βαρετά πράγματα που άκουσα μέσα στο 2018, αλλά ήθελα πολύ να ακούσω το επίσημο full length, και ήθελα να μου αρέσει. Του έδωσα λοιπόν πολλές ακροάσεις. ΠΟΛΛΕΣ. Αλλά όχι. Δεν διέκρινα την ταυτότητα της μπάντας που αγάπησα, παρά σε ελάχιστες περιπτώσεις. Στις υπόλοιπες, κυριαρχούσε αυτό το σχιζοφλεβίστικο neo-prog που ταλανίζει κάτι χρόνια τώρα μια ολόκληρη σκηνή, επηρεασμένο από τις ατμοσφαιρικές, γοτθικές στιγμές των πρόσφατων KAMELOT. Συγγνώμη, αλλά αυτό δεν είναι οι CONCEPTION. Σε κάποιους μπορεί να αρέσει το άνω πακετάκι, σε μένα όχι.
3. U.D.O – “We are one”
O Udo σε περιβαλλοντικές ανησυχίες, συνεργάζεται με την Συμφωνική Ορχήστρα των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας του και δημιουργεί ένα άνευρο, μαλθακό, φλώρικο, χίππικο άλμπουμ. Συγγνώμη, αλλά όταν ακούμε U.D.O και ACCEPT, θέλουμε να ακούμε το μουσικό αντίστοιχο Μεραρχιών Panzer να «μουγκρίζουν» και να ξερνάνε φωτιά και ατσάλι. Όχι βουτύρου Κερκύρας.
Δημήτρης Τσέλλος
1. ETERNAL CHAMPION – “Ravening Iron”
2. THE NIGHT FLIGHT ORCHESTRA – “Aeromantic”
3. WYTCH HAZEL – “III: Pentecost”
4. H.Ε.Α.Τ. – “II”
5. PSYCHOTIC WALTZ – “The God-shaped void”
6. PARADISE LOST – Obsidian
7. ARMORED SAINT – “Punching the Sky”
8. MAGNUM – “The Serpent Rings”
9. FATES WARNING – “Long Day Good Night”
10. STALLION – “Slaves of time”
11. BLACK SWAN – “Shake the world”
12. HÄLLAS – “Conundrum”
13. ALCATRAZZ – “Born Innocent”
14. ARCHON ANGEL: “Fallen”
15. BROTHER FIRETRIBE – “Feel the burn”
16. HORISONT – “Sudden Death”
17. ONE DESIRE – “Midnight empire”
18. LORD VIGO – “Danse de noir”
19. NIGHTWISH – “Human :||: Nature”
20. ALLEN/OLZON – “Worlds Apart”
Απογοητεύσεις:
1. BRITISH LION – “The burning”: Πίστευα πως αυτή την φορά θα άκουγα κάτι πιο αξιόλογο από την «άλλη» μπάντα του θεού Steve, αλλά φαίνεται ότι έξω από τους MAIDEN οι θεϊκές του ικανότητες ελαττώνονται. Bonus (Malus) τα απροπόνητα φωνητικά του Richard Taylor, θεωρώ πως μπορεί και καλύτερα!
2. BON JOVI – “2020”: Υπάρχει ένα σημείο που ακόμα και οι πιο επιτυχημένοι των επιτυχημένων οφείλουν να σταματούν, πιο πολύ από σεβασμό για το ίδιο το κύρος τους αλλά και για τους fans. Ο Jon και η υπόλοιποι παρέα το έχασαν αυτό το σημείο και πιο πολύ μας απογοήτευσαν παρά μας διασκέδασαν με το (όνομα και πράγμα) “2020”. Όχι μόνο αυτοί, αλλά η δική τους περίπτωση είναι η πιο τρανταχτή.
3. BLUE ÖYSTER CULT – “The Symbol Remains”: Τα έγραψα στην κριτική μου, το λέω κι εδώ. Αυτό το άλμπουμ δεν δικαιολογεί σχεδόν δύο δεκαετίες απουσίας. Ίσα-ίσα η πρόκληση είναι αυτή ακριβώς, να δείξεις ότι δεν σε άφησε πίσω η τέχνη σου. Η τέχνη της σύνθεσης και εν γένει η έμπνευση, προσπέρασε τους BLUE ÖYSTER CULT σαν σταματημένους.
Κώστας Τσιρανίδης
1. PSYCHOTIC WALTZ – “The god-shaped void”
2. MEDIEVAL DEMON – “Arcadian witchcraft”
3. KARI RUESLATTEN – “Srgekpe”
4. ULVER – “Flowers of evil”
5. YOTH IRIA – “Under his sway”
6. PASSENGERS IN PANIC – “Passengers in panic”
7. SERPENT NOIR – “Death clan OD”
8. KAWIR – “Adrasteia”
9. DARK FORTRESS – “Spectres from the old world”
10. CULT OF FIRE – “Nirvana”
11. CULT OF FIRE – “Moksha”
12. GREEN CARNATION – “Leaves of the yesteryear”
13. MYRKUR – “Folkesange”
14. …AND OCEANS – “Cosmic world mother”
15. BLAZE OF BERDITION – “The harrowing of hearts”
16. CURSE UPON PRAYER – “Infidel”
17. XIBALBA – “Años en infierno”
18. ESOCTRILIHUM – “Eternity of shaog”
19. VREDEHAMMER – “Viperous”
20. OMEGAVORTEX – “Black abomination”
Απογοητεύσεις
1. BEHERIT – “Bardo exist”
Πραγματική απογοήτευση όχι τόσο ηχητικά όσο σε ιδέες από τον Holocausto μετά από 11 χρόνια απουσίας. Πολύ λίγο μπροστά αντίστοιχα ambient έργα τους στα 90s.
2. BURZUM – “Thulêan Mysteries”
Ο,τι πιο προχειροφτιαγμένο και ανέμπνευστο έχει κυκλοφορήσει κάτω από το όνομα BURZUM. Κάπου εδώ ο Vikernes έδειξε πόσο αρπακόλλας μπορεί να γίνει.
3. MAYHEM – “Daemon”
Ίσως ο πιο προβλέψιμος δίσκος της χρονιάς. Έβαζα στοίχημα ότι θα ηχεί σαν το “De mysteriis dom. Sathanas” και θα έχει μπερδεμένες και χαοτικές συνθέσεις πάνω στη φόρμα που είχαν τότε. Έπεσα μέσα και στα δύο και ο μηδενικός αντίκτυπος της κυκλοφορίας αυτής το επιβεβαιώνει.
Λευτέρης Τσουρέας
1. PSYCHOTIC WALTZ – “The God-shaped void”
2. FATES WARNING – “Long day goodnight”
3. HAKEN – “Virus”
4. PAIN OF SALVATION – “Panther”
5. CONCEPTION – “State of deception”
6. CALIGULAS HORSE – “Rise radiant”
7. SCARDUST – “Strangers”
8. PARADISE LOST – “Obsidian”
9. JOHN PETRUCCI – “Terminal velocity”
10. TESTAMENT – “Titans of creation”
11. SONS OF APOLLO – “MMXX”
12. WYTCH HAZEL – “III:Pentecost”
13. OCEANS OF SLUMBER – “Oceans of slumber”
14. MORS PRINCIPIUM EST – “Seven”
15. CRIPPLED BLACK PHOENIX – “Ellengæst”
16. TRIVIUM – “What the dead men say”
17. AC/DC – “Power up”
18. ANNIHILATOR – “Ballistic, sadistic”
19. LAMB OF GOD – “Lamb of God”
20. MY DYING BRIDE – “The ghost of Orion”
Απογοητεύσεις
1. WHITE STONES – “Kuarahy”. Δεν ήταν καθόλου αυτό που περίμενα. Του λείπει το νεύρο και η φαντασία. Ίσως φταίω και εγώ που περίμενα κάτι πιο πολυποίκιλο ένεκα Martin Mendez.
2. DARK TRANQUILITY – “Moment”. Mιλάμε ίσως για τον καλύτερο δίσκο των DT στα 10s αλλά, και πάλι, λειτουργεί σαν μακρινή ηχώ των DARK TRANQUILITY που έμαθα και αγάπησα. Όσο και αν θέλω να το γουστάρω, το “Moment” με απογοητεύει.
3. 1000 MODS – “Youth of dissent”. Δεν είναι καθόλου κακός δίσκος. Τουναντίον. Απλά η στροφή που έκαναν, μου φάνηκε απότομη και αμήχανη.
Φίλιππος Φίλης
1. PSYCHOTIC WALTZ – “The God-shaped void”
2. PAIN OF SALVATION – “Panther”
3. CONCEPTION – “State of deception”
4. BLACK FATE – “Ithaca”
5. JOHN PETRUCCI – “Terminal velocity”
6. THE NIGHT FLIGHT ORCHESTRA – “Aeromantic”
7. SONS OF APOLLO – “MMXX”
8. SCARDUST – “Strangers”
9. NIGHTWISH – “Human.: Nature”
10. CALIGULA’S HORSE – “Rise radiant”
11. SEPULTURA – “Quadra”
12. BADD KHARMA – “On fire”
13. FIREWIND – “Firewind”
14. PARADISE LOST – “Obsidian”
15. TRIVIUM – “What the dead men say”
16. ANNIHILATOR – “Ballistic sadistic”
17. H.E.A.T. – “HEAT II”
18. ME AND THAT MAN – “New Man, New Songs, Same Shit vol. 1”
19. AC/DC – “Power up”
20. ROLLIN’ DICE – “Reroll”
ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΕΙΣ:
1. RAGE – “Wings of rage” (Κάποιος θα πρέπει να πει στον Πήβη ότι αν συγκεντρώσει τις καλές ιδέες δύο ετών, μπορεί να βγάλει ένα πολύ καλό δίσκο κι όχι να βγάζει άλμπουμ κάθε χρόνο που τον τελευταίο καιρό, είναι στην καλύτερη μέτρια…).
2. GATHERING OF KINGS – “Discovery” (Μετά το αριστουργηματικό “First mission”, η προσγείωση ήταν απότομη. Ίσως επειδή είχα πιο υψηλές προσδοκίες).
3. ARMORED SAINT – “Punching the sky” (Κακό δεν λες το άλμπουμ με τίποτα. Απλά, αν το συγκρίνεις με το “Win hands down”, είναι η μέρα με τη νύχτα).
Σάκης Φράγκος
1. INTERNAL ROT – “Grieving Birth”
2. MYSTRAS – “Castles Conquered and Reclaimed”
3. HAVUKRUUNU – “Uinuos Syömein Sota”
4. UNDEATH – “Lesions of a Different Kind”
5. ORANSSI PAZUZU – “Mestarin Kynsi”
6. VOIDCEREMONY – “Entropic Reflections Continuum: Dimensional Unravel”
7. FLUISTERAARS – “Bloem”
8. KVELERTAK – “Splid”
9. HELLRIPPER – “”The Affair of the Poisons”
10. JORDABLOD – “The Cabinet of Numinous Song”
11. BLACK CURSE – “Endless Wound”
12. CAUSTIC WOUND – “Death Posture”
13. TURIA – “Degen van Licht”
14. ETERNAL CHAMPION – “Ravening Iron”
15. SPIRIT POSSESSION – “Spirit Possession”
16. EMMA RUTH RUNDLE & THOU – “May our chambers be full”
17. DEPHOSPHORUS – “Sublimation”
18. WITCHES HAMMER – “Damnation is my Salvation”
19. ODRAZA – “Rzeczom”
20. KATAVASIA – “Magnus Venator”
Απογοητεύσεις:
1. OCCULT BURIAL – “Burning Eerie Lore”: Το δεύτερο ολοκληρωμένο full-length των Καναδών είναι η πρώτη τους κυκλοφορία που δε με ξετίναξε. Αυτό δε σημαίνει ότι είναι κακό άλμπουμ, αλλά οι λίγο μεγαλύτερες διάρκειες, με περισσότερα riffs ανά τραγούδι δε νομίζω ότι τους ανέβασαν επίπεδο, ενώ η μπάντα ακούγεται (και λόγω παραγωγής) σαν να έχει χαλινάρι, που είναι το τελευταίο πράγμα που θες από ένα black/thrash συγκρότημα.
2. LANTERN – “Dimensions”: Το προ επταετίας ντεμπούτο τους μου είχε κάνει τόσο καλή εντύπωση που τους θεωρούσα μια από τις ανερχόμενες μπάντες στους underground death metal κύκλους. Δύο άλμπουμ μετά δυστυχώς δεν μπορώ να πω ότι δικαιώθηκα, καθώς μου ακούγονται σαφώς λιγότερο ιντριγκαδόρικοι πλέον. Τίμιο άλμπουμ παρ’όλα αυτά.
3. KHTONIIK CERVIIKS – “Æequiizoiikum”: Μάλλον ανήκω στη μειοψηφία, αλλά δυσκολεύτηκα να βρω κάτι στο 3ο άλμπουμ των Γερμανών, ώστε να με κρατήσει προσηλωμένο εκεί, χωρίς να το θεωρώ απαραίτητα χειρότερο των 2 προηγούμενων. Η ατμόσφαιρα είναι εκεί, καλά riffs υπάρχουν, αλλά στην τελική μάλλον κουραστικό παρά πιασάρικο μου φάνηκε. Δε βοήθησε ούτε το drumming ούτε και η μέτρια παραγωγή.
Νίκος Χασούρας
