BEST OF 2024 – Η γνώμη των συντακτών του Rock Hard (Μέρος 2 / 16-20)

0
78
Best of 2024












Best of 2024

Συνεχίζουμε την αντίστροφη μέτρηση για τα καλύτερα άλμπουμ της χρονιάς, όπως τα ψήφισε η συντακτική ομάδα του Rock Hard. Σειρά έχουν οι δίσκοι που βρέθηκαν στις θέσεις από τη 16η μέχρι την 20η.
(Ο τρόπος βαθμολόγησης είναι ο εξής: Σε κάθε λίστα ο πρώτος δίσκος παίρνει 20 βαθμούς, ο δεύτερος 19, ο τρίτος 18 κ.ο.κ. Για κάθε επανεμφάνιση σε λίστα, υπάρχει bonus δύο βαθμών. Σε περίπτωση ισοβαθμίας, μετράμε α) ποιος δίσκος υπάρχει σε περισσότερες λίστες και β) ποιος είχε υψηλότερη θέση).

Δείτε εδώ ποια άλμπουμ ήταν στις θέσεις 21-25.

20. LUCIFER – “Lucifer V” (80 πόντοι)
“Τουλάχιστον ισάξιο του “I”, το “V” είναι καλύτερο από όλα τα υπόλοιπα LUCIFER albums, χωρίς δεύτερη σκέψη και συζήτηση, κάτι που το κατατάσσει αυτομάτως ανάμεσα στις σπουδαίες κυκλοφορίες του vintage/retro κινήματος. Αλλά έχει ένα πολύ μεγάλο avantage, έναντι των προκατόχων του: Δεν χρειάζεται να είσαι 70s freak για να το λατρέψεις!”
(9,5 / 10, Δημήτρης Τσέλλος)

19. MOTHER OF MILLIONS – “Magna mater” (81 πόντοι)
“Ένα έργο που σε καθηλώνει σε κάθε νότα του, σε ταξιδεύει, σε μαγεύει, σε προκαλεί να το ρουφήξεις μέχρι το μεδούλι. Κι εκεί που νομίζεις πως έχεις κατανοήσει το ποιόν του, έρχονται οι αλλεπάλληλες ακροάσεις να σου υπενθυμίσουν πως υπάρχει ακόμα άπλετο φως και σκοτάδι να ανακαλύψεις.”
(9 / 10, Γρηγόρης Μπαξεβανίδης)

18. TRIBULATION – “Sub rosa in aeternum” (83 πόντοι)
“Αυτό είναι το άλμπουμ με το οποίο κάνουν αμέτρητα βήματα προόδου και με το οποίο o κατά τα άλλα κολλητός τους Papa Emeritus να νιώθει την καυτή ανάσα τους.”
(9,5 / 10, Γιώργος Κόης)

17. WITHERFALL – “Sounds of the forgotten” (83 πόντοι)
“Με το “Sounds of the forgotten”, το power metal που λατρεύουμε, έρχεται εις γάμου κοινωνίαν με το progressive που μας λείπει. Με το “Sounds of the forgotten”, το metal ως ολότητα, αποθεώνεται. Τί μουσική, τί ήχος, τι άλμπουμ… τι μπάντα!”
(9 / 10, Δημήτρης Τσέλλος)

16. SUICIDAL ANGELS – “Profane prayer” (88 πόντοι)
“Μια μπάντα που κάποτε, προ δεκαπενταετίας τουλάχιστον, άνοιξε το δρόμο για όλους να ξαναπαίξουν thrash και να προσέξουν τη χώρα μας ως μια thrash σκηνή, πλέον εκτός του ότι την εκπροσωπεί επάξια σαν εμπορικό μέγεθος στο εξωτερικό, δεν δρέπει αποκλειστικά και μόνο τις δάφνες του παρελθόντος της, αλλά κοιτάζει μπροστά με αισιοδοξία, με φρεσκάδα μα και δολοφονικό ένστικτο.”
(8,5 / 10, Γιάννης Σαββίδης)

Αύριο, θα ανακοινώσουμε τη συνέχεια της λίστας, με τα άλμπουμ που βγήκαν στις θέσεις 11-15.

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here