Το κακό, εντός και εκτός εισαγωγικών, με τους BLACK HAT BONES είναι ότι γεννήθηκαν σε λάθος χώρα. Αν για παράδειγμα είχαν γεννηθεί και ανδρωθεί στο δυτικό άκρο των ΗΠΑ, θα κατραπάκιαζαν με περίσσια άνεση παραπάνω από τις μισές radio-friendly μετριότητες, οι δίσκοι των οποίων πωλούνται εδώ και καιρό σε συσκευασία δώρου μαζί με γνωστές φίρμες καλλυντικών και eyeliners. Αυτό φυσικά κάθε άλλο παρά επισκιάζει το γεγονός ότι αποδεδειγμένα ξέρουν να ροκάρουν. Κι αν το προπέρσινο ντεμπούτο τους αποτέλεσε την θεμελίωση του παραπάνω κανόνα, οι γεμάτες ενέργεια εμφανίσεις τους φροντίζουν να τον εμπεδώνουν τόσο συχνά ώστε να σε πείσουν να ασχοληθείς μαζί τους σοβαρά.
Το πρόσημο παραμένει το ίδιο θετικό και στην δισκογραφική επάνοδο τους με το “Born in a Thunder”. Άλλωστε, οι διαφοροποιήσεις σε σχέση με το “High Gain Devil Rockers” δεν είναι παρά ελάχιστες. Το γκρουβάρισμα κυμαίνεται εκ νέου σε υψηλές θερμοκρασίες, οι συνθέσεις παραμένουν μικρές ως προς την διάρκεια αλλά δεν υστερούν ούτε από πλευράς ουσίας ούτε από πλευράς αδρεναλίνης, και γενικά τα πάντα δείχνουν να κινούνται γύρω από ένα μοτίβο που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί μεν ως γνήσιο heavy rock, ταυτόχρονα όμως ανακατεύει στο ίδιο καζάνι τις διδαχές των AC/DC, HELLACOPTERS και SOUNDGARDEN, κατά τέτοιο τρόπο που νιώθεις ότι το τετραμελές συγκρότημα πίνει μπύρες και τζαμάρει μαζί τους στο ίδιο στούντιο.
Όλα τα παραπάνω καθρεπτίζονται ιδανικά σε κομμάτια όπως τα “Strip club” και “Feast with the Darkness”, ενώ τα “Eyes ‘n’ knives” και “Thunderborn” περιβάλλονται από ένα ζωντανό vibe που σε κάνει να πιστεύεις πως η μπάντα είναι πανέτοιμη να στήσει τα μπαγκάζια της και να σαρώσει την σκηνή με πυρακτωμένη αυτοπεποίθηση ανά πάσα ώρα και στιγμή. Συγχρόνως, ο τρόπος με τον οποίο στα “I Am the Sun” και “A better grave” βάζουν ακόμη περισσότερο και το προσωπικό-συναισθηματικό στοιχείο στην μουσική τους σηματοδοτεί σαφώς ένα βήμα που τους φέρνει πιο κοντά στην ωριμότητα.
Οι BLACK HAT BONES κάνουν, εν τέλει, το δύο στα δυο με ένα άλμπουμ που μοιάζει μεν εύπεπτο και προσβάσιμο για το μέσο rock ακροατήριο αλλά τους χαρίζει το απαραίτητο μομέντουμ ώστε ακάθεκτοι να χτίσουν κάτι ακόμα καλύτερο στην συνέχεια. Πλέον, η πρόκληση του τρίτου άλμπουμ είναι εκείνη που θα καθορίσει κατά πόσο θα βαλτώσουν στην στασιμότητα ή θα κερδίσουν επιτέλους μόνιμη θέση στον ήλιο.
7.5/10
Πάνος Δρόλιας
