Πέρασαν οι γιορτές και αρχίζει να μπαίνει η μουσική βιομηχανία σε πιο φυσιολογικούς ρυθμούς σε ότι έχει να κάνει με τα νέα τραγούδια. Έτσι λοιπόν, έχουμε και την επιστροφή του Weekly Metal Meltdown, που περιλαμβάνει πάρα πολλά και πολύ αξιόλογα τραγούδια από ελληνικά σχήματα και θα ξεκινήσουμε από αυτά. Στην καινούργια εκδοχή της στήλης, λοιπόν, όπου κάνουμε ανασκόπηση των νέων τραγουδιών που κυκλοφόρησαν από επερχόμενες κυκλοφορίες που περιμένουμε με ενδιαφέρον, παρουσιάζουμε κομμάτια που βγήκαν από τις 4 έως τις 10 Ιανουαρίου.
Οι Αθηναίοι prog alternative metallers SiXforNinE, έδωσαν στη δημοσιότητα το video clip για το ολοκαίνουργιο τραγούδι τους, “Shoot for the stars”. Το συγκρότημα δήλωσε σχετικά: “Ο στόχος μας με αυτήν την κυκλοφορία, ήταν να αφήσουμε τη μουσική να μπει στο επίκεντρο. Στοχεύσαμε στη διαύγεια και τη δύναμη και οπτικά και ηχητικά, ώστε το “Shoot for the stars” να αντανακλά όσα μας αντιπροσωπεύουν δημιουργικά”.
Οι prog metallers από την Αθήνα, CALYCES, ανακοίνωσαν την κυκλοφορία του νέου τους άλμπουμ “Fleshy waves of probability”, στις 21 Μαρτίου. Πρώτο single, με το οποίο μας παρουσιάζουν τη δουλειά τους, είναι το “Flowing through storm”. Το “Flowing through storm” είναι ένα από τα πιο συναισθηματικά φορτισμένα και ατμοσφαιρικά τραγούδια του άλμπουμ κι έχει ένα prog riff στο μεσαίο μέρος του, το οποίο είχαμε τζαμάρει πολύ στις πρόβες μας. Είναι κι ένα τραγούδι που επηρέασε πολύ το τελικό concept του εξωφύλλου, το οποίο φιλοτέχνησε η Μαρία Στεργίου με λάδι στον καμβά της”.
Δείτε το video από κάτω:
To psychedelic rock συγκρότημα NAXATRAS, ανακοίνωσε την κυκλοφορία του πέμπτου στούντιο άλμπουμ τους, V, που θα κυκλοφορήσει στις 28 Φεβρουαρίου. Παράλληλα, το συγκρότημα παρουσίασε το νέο single του, “Spacekeeper”, το οποίο είναι πλέον διαθέσιμο σε όλες τις ψηφιακές πλατφόρμες. Αυτή η νέα δισκογραφική δουλειά αντικατοπτρίζει τη δέσμευση του συγκροτήματος απέναντι στον πειραματισμό και την εξέλιξη. Οι NAXATRAS διαθέτουν πλέον μια πιο διευρυμένη σύνθεση που περιλαμβάνει πλήκτρα και περισσότερα κρουστά, κάτι που τους επέτρεψε να υιοθετήσουν ένα πιο περίπλοκο στυλ παραγωγής, συνδυάζοντας τη χαρακτηριστική αναλογική τους ζεστασιά με μια νέα διαύγεια και πολυπλοκότητα. Το εξώφυλλο του άλμπουμ δημιούργησε ο Chris RW.
Μένουμε στην Ελλάδα, και πάμε στους post black metallers, EUPHROSYNE, που κυκλοφόρησαν video clip για το πιο πρόσφατο single τους, “Funeral rites”, μέσα από το πολυαναμενόμενο ντεμπούτο τους, “Morus”, το οποίο αναμένεται από την Black Lion Records στις 21 Μαρτίου.
Το κομμάτι, είναι μία βουτιά στο σκοτάδι και τη λύτρωση μέσα από ένα άλμπουμ που πραγματεύεται τον θάνατο της μητέρας του κιθαρίστα Alex Despotidis, από καρκίνο, το 2017…
Πλησιάζοντας όλο και περισσότερο την 1η Μαρτίου 2025 και την κυκλοφορία του “Awakening”, οι TELMA παρουσιάζουν το video για το δεύτερο single τους. Το ‘Belly of the Beast’ δίνει μια επιπλέον διάσταση σε όσα αυτό το άλμπουμ αντιπροσωπεύει και το πως ο καθένας βρίσκει σε αυτό κομμάτια του εαυτού του. “Το ‘Belly of The Beast’ είναι μια στοιχειωτική και έντονη εξερεύνηση του ελέγχου, της παγίδευσης και της απώλειας της ατομικότητας. Μέσα από τα δεσμά του νου, την άψυχη μαριονέτα και την ασφυξία, το τραγούδι βυθίζεται στην απόγνωση του να είσαι χειραγωγημένος, περικλείοντας ένα αίσθημα αδυναμίας και παραίτησης στα νύχια μιας καταπιεστικής δύναμης – του Θηρίου.”
Δείτε το video clip από κάτω:
Για τους GANZI GUN και το νέο τους single, “Aggressive response”, έχουμε γράψει όλες τις λεπτομέρειες εδώ, όπως για παράδειγμα τη συμμετοχή του γνωστού ηθοποιού, Πυγμαλίωνα Δαδακαρίδη.
Απολαύστε το τραγούδι και το video από κάτω:
Photo by CUNENE
Φεύγουμε από τη χώρα μας να δούμε και τι γίνεται έξω απ’ αυτή! Οι Ιταλοί LACUNA COIL, ανήμερα του Αγίου Βαλεντίνου, θα κυκλοφορήσουν το “Sleepless empire”, τον 10ο στούντιο δίσκο τους και αυτόν από τη Century Media. Ο δίσκος αυτός, μάλιστα, είναι ο πρώτος μετά το “Black anima” του 2019 (ενώ είχε μεσολαβήσει το 2022 το remake άλμπουμ, “Comalies XX”) και το 5ο του single, είναι το “Gravity”, το video clip του οποίου, μπορείτε να το παρακολουθήσετε από κάτω:
Οι Γερμανοί OBSCURA κυκλοφόρησαν το δεύτερο single τους, “Evenfall” μέσα από το “A sonication”, το οποίο αναμένεται να δει το φως της ημέρας στις 7 Φεβρουαρίου, αλλά μάλλον όλο αυτό επισκιάζεται από τις δηλώσεις πρώην μελών του γκρουπ, που ισχυρίζονται ότι ο Steffen Kummerer, ηγέτης του σχήματος, χρησιμοποίησε μέρη που είχαν γράψει εκείνοι, χωρίς τη συγκατάθεσή τους. Μάλιστα ο Alex Weber, πρώην μπασίστας των OBSCURA, δήλωσε ανοιχτά ότι εκείνος έχει γράψει σχεδόν το μισό από το single που θα δείτε παρακάτω… Έχει ενδιαφέρον να δούμε που θα καταλήξει αυτή η διαμάχη.
Photo by Mika Toivanen
Λίγο πριν το τέλος του πρώτου Weekly Metal Meltdown της νέας χρονιάς, βρίσκουμε τον τραγουδιστή/μπασίστα Marko Hietala, με μακρά θητεία στους NIGHTWISH (αλλά και στους TAROT), του οποίου το νέο single είναι το “Rebel of the north” μέσα από το επερχόμενο “Roses from the deep” (7 Φεβρουαρίου / Nuclear Blast).
Photo by Alex Solca
Κλείνουμε με τους modern thrashers, WARBRINGER. To γκρουπ που είχε λάβει εξαιρετικές κριτικές για το προηγούμενο άλμπουμ του, “Weapons of tomorrow”, έχει έτοιμο το “Wrath and ruin”, που θα βγει από τη Napalm Records στις 14 Μαρτίου κι ετοιμάζονται για περιοδεία με τους DECAPITATED και τους CRYPTOPSY. Το άλμπουμ θα βγει με bonus CD που θα έχει live εκδοχές αγαπημένων κομματιών των οπαδών τους, από την περιοδεία “Ravaging Europe 2023”. Το video clip που θα δούμε από κάτω, είναι για το “A better world”.
Αν κάποια στιγμή κάνουμε ένα αφιέρωμα σε συγκροτήματα που κατάφεραν να επανέλθουν, τότε οι Βραζιλιάνοι ANGRA, σίγουρα θα είχαν μια θέση εκεί. Μην πω και δυο θέσεις. Μέχρι σήμερα, κατάφεραν να ξεπεράσουν, δύο τραγουδιστές και πολλούς άλλους μουσικούς (λέω μέχρι σήμερα, διότι πρόσφατα ανακοίνωσαν πως θα ξαναμπούν στον πάγο κι όλοι μας ευχόμαστε να δούμε πίσω τον Kiko Loureiro). Δεν υπάρχουν πολλά αντίστοιχα παραδείγματα από άλλα συγκροτήματα που το έχουν επιτύχει και μάλιστα σε τέτοιο βαθμό.
Ακούγοντας βέβαια το “Secret garden” σε βάθος χρόνου, καταλαβαίνουμε πόσο υστερεί στην δύσβατη καριέρα των ANGRA. Σίγουρα οι συντελεστές τους, ως μουσικοί, είχαν τις περγαμηνές, την εμπειρία και σίγουρα την θέληση για να επαναφέρουν το συγκρότημα, δυόμισι χρόνια μετά το σκάσιμο της φούσκας. Οι πηγές μας, λένε πως η περιρέουσα κατάσταση είχε φτάσει στα άκρα, αφού πολλές από τις αποφάσεις δεν παίρνονταν ομαδικά. Διοικητικά, η πορεία του συγκροτήματος ήταν πολύ δύσκολη, με γραφειοκρατικά εμπόδια παντού. Πάνω απ’ όλα όμως, υπήρχαν μεγάλες προσωπικές διαφορές, μέχρι να αποχωρήσει ο Edu Falaschi και για δεύτερη φορά ο Riccardo Confessori. Η επιλογή του Fabio Lione (RHAPSODY OF FIRE), ήταν απροσδόκητη, αλλά έφερε και μια αύρα σιγουριάς.
Όμως το βασικότερο συστατικό ενός καλού άλμπουμ, είναι τα τραγούδια του. Δυστυχώς, από τα δέκα που μας έδωσαν στο “Secret garden” ελάχιστα έχουμε να παινέσουμε σήμερα. Φταίει μάλλον που δεν έχει μεγάλη συνοχή και συνέπεια. Αυτό οφείλεται τόσο στον τρόπο με τον οποίο μοιράστηκαν τα φωνητικά, αφού αναλαμβάνει πρωταγωνιστικό ρόλο και ο Rafael Bittencourt (ε;;;), όσο και με την μεγάλη ποικιλία στο ύφος. Επιπλέον, υπάρχουν και αρκετές συμμετοχές, που μπορεί σε ατομικό επίπεδο να μου αρέσουν, όμως όταν ζυγίζουμε το σύνολο, ως άλμπουμ, δυστυχώς προσδίδουν περισσότερο την αίσθηση μια συλλογής ιδεών.
Ηχητικά το άλμπουμ είναι άρτιο, με έναν αρκετά πιο εξυγχρονισμένο ήχο για τους ANGRA, με τα folk στοιχεία τους να αναδυκνείονται ελάχιστα και τελικά, το κρυφό μυστικό του άλμπουμ, είναι ο μικρός (24 ετών τότε) Bruno Valverde που ανέλαβε τα τύμπανα και διακρίνεται για το έξοχο παίξιμό του. Τώρα μπορεί εμένα να μου αρέσει το “Black hearted soul”, αλλά δεν το λες και ANGRA. Πανέμορφο το ομώνυμο τραγούδι με την Simone Simmons (EPICA), αλλά κάπως αταίριαστο εδώ. Σκληρό, βαρύ και μοντέρνο το “Violet sky”, αλλά και πάλι ασύνδετο με τον χαρακτήρα τους. Από τις πιο αναδρομικές στιγμές είναι το “Silent call”, που το φαντάζομαι με τον Matos και ανατριχιάζω, αλλά… χάνει με τον Rafael.
Είναι όλα μαύρα; Όχι βέβαια. Το “Newborn me” είναι δείγμα του τι μπορούν να πετύχουν. Λες όμως και έβαλαν όλα τα πετυχημένα συστατικά μαζί. To “Perfect symmetry” θυμίζει κάτι από τις πρώιμες power metal μέρες. Το “Storm of emotions” είναι επίσης γεμάτο… συναισθήματα που οδηγείται σε μια κορύφωση προς το τέλος. Επίσης το “Crushing room” είναι μια δυνατή έκπληξη (ντουέτο Rafael με Doro παρακαλώ) που πιστεύω θα ακουγόταν πιο… ANGRA με τον Lione.
Κλείνοντας λοιπόν, οι αγαπητοί ANGRA, με μόλις ένα άλλο άλμπουμ τα προηγούμενα 8 χρόνια, θα μπορούσαν να είχαν συνθέσει, έναν πολύ πιο άρτιο δίσκο. Αυτό δεν έγινε, για λόγους που δεν αφορούν την μουσική, αλλά τελικά την επηρέασαν.
Did you know that:
H προπαραγωγή, έγινε από τον μέγιστο RoyZ., τον κιθαρίστα των TRIBEOFGYPSIES και ειδικό στο να αναστήνει καριέρες (βλ. BruceDickinson, RobHalford). Δεν είμαι σίγουρος, αλλά πιστεύω πως αυτό έπαιξε μεγάλο ρόλο στον μοντέρνο ήχο του “Secretgarden”, όπως επίσης το ότι στην τελική παραγωγή, πήγαν στον Σουηδό JensBogren (SYMPHONYX, DARKTRANQUILLITY, LEPROUS, HAKEN, SOILWORK, PARADISELOST και άπειρα άλλα).
Πέραν της Ιαπωνίας, όπου κυκλοφόρησε ένα μήνα νωρίτερα, οι πωλήσεις του δίσκου, ήταν απελπιστικά χαμηλές.
Ο Kiko Loureiro, ήταν σημαντικό κομμάτι της ιστορίας του συγκροτήματος, όμως αυτή τη χρονιά, λίγο μετά την κυκλοφορία του άλμπουμ, θα άφηνε τους ANGRA για να παίξει στο πλευρό του David Mustaine, στους MEGADETH.
Το φετινό Rethymno Rocks! ολοκληρώνεται με τη μοναδική εμφάνιση των Firewind στο επιβλητικό κάστρο της Φορτέτζας. Το σχήμα επιστρέφει στην Κρήτη μετά από πολλά χρόνια, συνεχίζοντας την παγκόσμια περιοδεία προώθησης του περσινού άλμπουμ, Stand United.
Με μία τεράστια καριέρα, που τον έφερε στο πλευρό του Ozzy Osbourne, o Gus G. συνεχίζει και δημιουργεί Power Metal υψηλής αισθητικής, παράλληλα με τις δυναμικές εμφανίσεις της μπάντας, σαν αυτή που θα ζήσουμε το βράδυ του Σαββάτου 30 Αυγούστου.
30 χρόνια Rockwave Festival. Περισσότερο από 30 εκατομμύρια θεατές. Χιλιάδες τραγούδια. Εκατοντάδες συγκροτήματα από δεκάδες χώρες.
Ένα γεγονός: πιστεύουμε στην ελληνική σκηνή.
Στη δική μας πανέμορφη άκρη της Ευρώπης, οι συνθήκες για τα συγκροτήματα που επιθυμούν να έχουν μία παγκόσμια καριέρα δεν είναι οι ιδανικότερες. Από την άλλη, οι συνθήκες για να αναπτυχθούν μπάντες με χαρακτήρα, όραμα και εντελώς μοναδικό ήχο φαίνεται πως τα τελευταία χρόνια γίνονται ολοένα και πιο ευνοϊκές…
Πληθώρα συναρπαστικών νέων δίσκων καταφθάνουν στα χέρια μας και συγκλονιστικά live λαμβάνουν χώρα στη μικρή μας «ακαδημία» στην Πειραιώς 105 ή σε άλλους χώρους της πόλης.
Το λέτε, το λέμε, το επαναλαμβάνουμε όλοι κατά χιλιάδες τα τελευταία χρόνια. Έχουμε μερικές από τις καλύτερες μπάντες στον κόσμο, δίπλα μας.
Καιρός να αρχίσουμε να τους φερόμαστε ανάλογα.
H Xlalala Presents και το Rockwave Festival με ιδιαίτερη υπερηφάνεια υποδέχονται τους Mother of Millions στο φετινό μας επετειακό lineup.
Δύο από τις καλύτερες prog κυκλοφορίες της χρονιάς, συναντιούνται στο πιο συγκινητικό θέατρο της Αθήνας για μια βραδιά που αναμένεται να προκαλέσει ρίγη ανατριχίλας, ψυχική ανάταση και ατελείωτες ώρες πνευματικής αναζήτησης.
Οι εκτελεστικά αψεγάδιαστοι Mother of Millions, το post/progressive metal σχήμα που πρωτοστάτησε στην άνθηση της ελληνικής progressive metal σκηνής με albums- ορόσημα στο είδος, χαίρει πλέον ευρύτατης αναγνώρισης τόσο στην Ελλάδα όσο και σε όλη την Ευρώπη.
Με πολλές εμφανίσεις σε φεστιβάλ και συναυλίες ανά την Ευρώπη, οι Mother of Millions έχουν μοιραστεί τη σκηνή με καλλιτέχνες που ορίζουν τον σύγχρονο προοδευτικό ήχο, όπως οι Pain of Salvation, οι Leprous, οι Riverside, οι Textures και ο Devin Townsend. Οι συναυλίες τους, όπως και οι συνθέσεις τους, διακρίνονται για την έντονη συναισθηματική φόρτιση και την άψογη αισθητική τους που καθηλώνει το κοινό και μετατρέπει κάθε τους live σε μία σχεδόν μεταφυσική εμπειρία.
Ο πρώτος τους δίσκος “Human” κυκλοφόρησε το 2014, ακολούθησε το Sigma (2017), ενώ το τρίτο τους άλμπουμ, Artifacts (2019), ξεχώρισε ως ένα από τα πιο εμπνευσμένα άλμπουμ της χρονιάς ανάμεσα σε κριτικούς και κοινό.
Το 2022, οι Mother of Millions κυκλοφόρησαν το EP Orbit, το οποίο σηματοδότησε την αναγέννηση του συγκροτήματος μετά την τραγική απώλεια του πληκτρά και στενού τους φίλου, Μάκη Τσαμκοσόγλου, κατά τη διάρκεια μιας συναυλίας το 2019.
Την πρόσφατη κυκλοφορία του τέταρτου και πολυαναμενόμενου άλμπουμ τους, Magna Mater, ακολούθησε μια Eυρωπαϊκή περιοδεία, ενώ ο δίσκος έχει ήδη ξεχωρίσει σε πολλές λίστες κριτικών ως ένας από τους καλύτερους δίσκους του 2024, κερδίζοντας τις καρδιές των progressive οπαδών σε όλο τον κόσμο.
«Το Magna Mater είναι πλούσια πολυεπίπεδο και ατμοσφαιρικό, με μια λεπτομερή εκτέλεση που είναι καθηλωτική. Υπάρχει συναισθηματική βάση στη μουσική, που χτίζεται από την δεξιότητα της μπάντας να δημιουργεί εκφραστική μουσική. Η επιδέξια χρήση της μελωδίας και των πλήκτρων ενισχύει τον πυρήνα των συνθέσεων, δημιουργώντας τραγούδια που είναι αξιομνημόνευτα και απολαυστικά.» Wonderbox metal
«Περισσότεροι οπαδοί του Progressive Metal θα πρέπει να γνωρίσουν αυτό το συγκρότημα, και ειδικά αυτό το άλμπουμ, γιατί όσο καλά και αν ήταν τα προηγούμενα, αυτό τα ξεπερνά όλα. 10/10 Masterpiece» Metal Temple
«Το Magna Mater είναι σύγχρονο με καλλιτεχνικό όραμα που ταιριάζει απόλυτα με το συναισθηματικό του βάρος και ως εκ τούτου είναι ένα masterclass του μοντέρνου Prog Metal και ένα άψογο παράδειγμα για το πως κάτι εξαιρετικό μπορεί να αναδυθεί από ένα τραγικό γεγονός. » Metal Revolution
«(To Magna Mater είναι) Γέννημα της Τέχνης που πραγματεύεται την απώλεια ως αντανάκλαση της ζωής. Η ουσία και η άγρια ομορφιά του ζουν στις αντιθέσεις του. Ανεξάρτητα από τη συνθήκη όμως, φρόντισε να το ακούσεις με τα συναισθήματά σου ξεκλείδωτα.” Metal Hammer
Το Νοέμβριο του 2024 σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη μάς τίναξαν τα μυαλά στον αέρα και μάς διδάξατε τι εστί φανατικό κοινό.
Στις 25 Ιουνίου, στον Λυκαβηττό σάς περιμένουμε για να το πάμε στο επόμενο επίπεδο.
Ο Σάκης Φράγκος, στο ένατο επεισόδιο του τρίτου κύκλου του Rock Hard – The Pod, μας μιλά για συγκροτήματα που το διέλυσαν. Αναλύει τους λόγους για τους οποίους τα συγκροτήματα διαλύονται και παρουσιάζει πολλές και διαφορετικές περιπτώσεις σχημάτων που δεν συνεχίζουν πλέον. Η λίστα είναι μακρά… Από τους LED ZEPPELIN και τους BLACK SABBATH, μέχρι τους PANTERA και τους SLAYER που υπάγονται σε μία ξεχωριστή, ειδική κατηγορία.
Ελάτε μαζί μας στον τρίτο χρόνο του Rock Hard – The Pod, γραφτείτε στο κανάλι μας και θα έρθουν πολλές ακόμα μεταλλικές ιστορίες.
XLALALA PROUDLY PRESENTS ROCKWAVE FESTIVAL 30 YEARS ANNIVERSARY EDITION
PARADISE LOST
10 JULY 2025 TERRA VIBE PARK
Οι Paradise Lost, οι πρωτοπόροι του gothic μέταλ και πρωταγωνιστές του βρετανικού σκληρού ήχου, επιστρέφουν δυναμικά στην Αθήνα με την εμφάνισή τους στο Rockwave Festival 2025!
Με πάνω από τρεις δεκαετίες πορείας, η μπάντα από το Halifax έρχεται να μας παρασύρει σε έναν κόσμο γεμάτο μελαγχολία, ένταση και σκοτεινές μελωδίες.
Στα 36 χρόνια της καριέρας τους, οι Paradise Lost αρνήθηκαν πεισματικά να περιοριστούν σε οποιοδήποτε στερεότυπο και συνέχισαν να εξελίσσονται, επιλέγοντας πειραματικές κατευθύνσεις, παραμένοντας όμως πάντα πιστοί στη σκοτεινή, βαριά ατμόσφαιρα που τους καθορίζει.
Η μπάντα, που σχηματίστηκε το 1988 στο Halifax του West Yorkshire, άφησε ανεξίτηλο το στίγμα της στον κόσμο του μέταλ με δίσκους-αριστουργήματα όπως το “Gothic”, το “Icon” και το “Draconian Times”, ενώ την τελευταία δεκαετία ανέπτυξαν μια μοναδική ταυτότητα, περνώντας από την alt-rock αισθητική του “Host” στα πρότερα επιβλητικά doom μεγαλεία, με τα “Faith Divides Us – Death Unites Us” (2009) και “Tragic Idol” (2012).
Με την τελευταία τους κυκλοφορια Obsidian (2020), το 16ο άλμπουμ τους, οι Paradise Lost προσφέρουν μια πιο πολυδιάστατη και δυναμική ηχητική παλέτα με το άλμπουμ δοσμένη σε μια ατμόσφαιρα μυστηρίου με τραγούδια όπως το “Darker Thoughts“ να εκφράζουν μια κομψή δύναμη, ενώ το “Ravenghast“ φέρνει στο σήμερα το επιβλητικό μπαρόκ doom μεγαλείο τους.
Είτε είστε λάτρεις του παραδοσιακού death/doom ήχου τους, είτε της goth rock και μέταλ έκφρασής τους, το φετινό τους σετ στο επετειακό Rockwave Festival αναμένεται να ικανοποιήσει και τους πιο απαιτητικούς fans.
Music is our business, but we do it for the fun
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 10 ΙΟΥΛΙΟΥ 2025 KING DIAMOND
PARADISE LOST
TERRA VIBE
ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ
Η ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
Γενική είσοδος: 49.50€ Γενική είσοδος + VIP Parking*: 60€ V.I.P. εισιτήριο: 99€ Με 3 εισιτήρια V.I.P. δικαιούστε ένα Parking voucher* 3ήμερο εισιτήριο γενικής εισόδου: 120€ Με 3ήμερο εισιτήριο γενικής εισόδου, μπορείτε να προσθέσετε Parking voucher* με 15€ *Για να προσθέσετε το Parking/V.I.P. Parking voucher, ακολουθήστε τις οδηγίες που αναγράφονται στην ιστοσελίδα της more.
XLALALA PROUDLY PRESENTS
ROCKWAVE FESTIVAL 30 YEARS ANNIVERSARY EDITION
ZEAL&ARDOR LIVE
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 11 ΙΟΥΛΙΟΥ 2025
TERRA VIBE PARK
Οι περίτεχνα σκοτεινοί Zeal&Ardor, ένα από τα πιο ιδιαίτερα σχήματα των τελευταίων ετών, έρχεται στην Αθήνα στο επετειακό Rockwave Festival για να μας δείξει τον δρόμο προς της ελευθερία του πνεύματος όπως συμβολίζει ο γρύπας που κοσμεί τον τελευταίο τους αριστουργηματικό δίσκο, GREIF.
«Το GREIF είναι ένα λιοντάρι, ένα φίδι και ένα πουλί,» εξηγεί. «Κατά τη διάρκεια της παρέλασης, γυρίζει την πλάτη του στους αριστοκράτες και τους κοροϊδεύει. Αντικατοπτρίζει ακριβώς το σημείο που βρισκόμαστε.»
Στις 11 Ιουλίου 2025, στο Terra Vibe Park, οι Zeal&Ardor θα μας αποκαλύψουν την συναισθηματική πλευρά του σκότους μέχρι ο απόλυτος βασιλιάς του shock rock, Alice Cooper να μας χαρίσει ανατριχιαστικές στιγμές σκοτεινής απόλαυσης…
Οι Zeal & Ardor δεν είναι απλώς ένα συγκρότημα· είναι μια ζωντανή οντότητα με σάρκα και οστά. Όπως κάθε άλλο έμψυχο ον, καταναλώνει, εξελίσσεται και μεταμορφώνεται μέσα στον χρόνο. Η μορφή του μπορεί να αλλάζει, αλλά το πνεύμα του παραμένει ίδιο. Με ιδρυτή και frontman τον Manuel Gagneux, έχουν ακονίσει τα νύχια τους, μάς δείχνουν τα δόντια και τα ατσάλινα νεύρα τους, ενώ στην πορεία γίνονται διαρκώς πιο αδιαμφισβήτητοι και απρόβλεπτοι.
Έχοντας συγκεντρώσει δεκάδες εκατομμύρια streams και έχοντας αποκτήσει ευρεία αναγνώριση από κριτικούς και κοινό, το «θηρίο» αυτό που ονομάζεται Zeal&Ardor αποδεικνύεται πλέον περισσότερο δυναμικό και επικίνδυνο από ποτέ, στο τέταρτο full άλμπουμ τους, GREIF.
«Οι Zeal & Ardor είναι μια οντότητα που βρίσκεται συνεχώς σε κίνηση,» παρατηρεί ο Manuel. «Είναι σίγουρα ένας ανήσυχος οργανισμός που έχω το προνόμιο να ανατρέφω.»
Μέχρι στιγμής, έχει κάνει εξαιρετική δουλειά στην ανατροφή του…
Το 2017, οι Zeal & Ardor εδραιώθηκαν στην ποπ κουλτούρα με το εκρηκτικό δισκογραφικό ντεμπούτο τους, Devil Is Fine. Ενδιάμεσα από παγκόσμιες περιοδείες, το συγκρότημα εξελίχθηκε περαιτέρω με τα άλμπουμ Stranger Fruit [2018] και Zeal & Ardor [2022]. Το τελευταίο αποθεώθηκε από τα μέσα ενημέρωσης.
Πέραν από εγκωμιαστικές κριτικές από τα NPR, Paste, Brooklyn Vegan, Alternative Press και άλλων μέσων, το Metal Hammer το χαρακτήρισε ως σχεδόν «τέλειο» με βαθμολογία “4,5 στα 5” ενώ το The Line of Best Fit σημείωσε: «οι Zeal & Ardor συνεχίζουν να επιβεβαιώνουν την ευελιξία τους.»
Το συγκρότημα κόσμησε το εξώφυλλο του KERRANG!, ενώ ο δίσκος κατέκτησε υψηλές θέσεις στα charts σε πολλές χώρες παγκοσμίως.
Ωστόσο, ο Manuel αποφάσισε να αλλάξει τις δημιουργικές διαδικασίες για το GREIF. Αντί να συνθέσει μόνος του, προσκάλεσε τα μέλη του συγκροτήματος στο στούντιο. Ως αποτέλεσμα, οι μουσικοί—Tiziano Volante (κιθάρα), Marc Obrist (φωνητικά), Denis Wagner (φωνητικά), Lukas Kurmann (μπάσο) και Marco Von Allmen (ντραμς)—εξερεύνησαν νέες πτυχές μαζί του.
«Τα παιδιά αφιέρωσαν επτά χρόνια από τη ζωή τους σε περιοδείες για αυτό το πρότζεκτ, οπότε ήταν περίεργο να είμαι ο μόνος που συμμετείχε στους δίσκους,» λέει.
«Ο ήχος είναι πλέον πιο κοντά σε αυτό που κάνουμε στη σκηνή. Οι ίδιοι ‘ηλίθιοι’, αλλά σε βινύλιο».
«Έχουμε εξελιχθεί σε μια πραγματικά δεμένη ομάδα,» προσθέτει ο Marc. «Πριν τους Zeal & Ardor, ήμασταν ουσιαστικά άγνωστοι μεταξύ μας, αλλά τώρα είμαστε σαν μια μικρή οικογένεια. Κάθε μέλος φέρνει τη δική του μοναδική πινελιά και όλοι προσπαθούμε να κάνουμε τα τραγούδια του Manuel καλύτερα με τον δικό μας τρόπο. Το πιο ενδιαφέρον για μένα ήταν η νέα προσέγγιση στη συνεργασία μας στο στούντιο.»
Με τους μουσικούς κλεισμένους στο στούντιο Hutch Sounds, του Marc στην Ελβετία, ο δίσκος διαμορφώθηκε σε μόλις πέντε μήνες. Ο Manuel αξιοποίησε με ενθουσιασμό τα ταλέντα των συνεργατών του, περιλαμβάνοντας για πρώτη φορά τρεις φωνές και ενισχύοντας τον ήχο από κάθε πλευρά.
«Ήθελα να πάω τη μουσική μας παραπέρα και να παρουσιάσω νέα χρώματα», συνεχίζει. «Υπάρχουν στιγμές θυμού και κατηγορίας, αλλά επίσης και κάποιες που προσφέρουν παρηγοριά και χαρά. Διευρύνω την παλέτα χρωμάτων που έχουμε στη διάθεσή μας. Αυτοί είναι δρόμοι που δεν έχουμε δοκιμάσει.»
Ο Tiziano συμφωνεί: «Αυτός ο δίσκος θυμίζει ένθερμη επιστροφή σε έναν τόπο αβεβαιότητας. Αυτό που θα μπορούσε να περιγραφεί ως η έναρξη μιας άλλης εποχής καλλιτεχνικά είναι μάλλον περισσότερο η γέννηση ενός μεγαλύτερου θηρίου υπό την μορφή ενός πιο επικοινωνιακού και καλύτερα οργανωμένου, συλλογικού έργου.»
Ο τίτλος GREIF είναι εμπνευσμένος από μια ετήσια παράδοση της πατρίδας του Manuel, τη Βασιλεία της Ελβετίας. Ένα μυθικό υβριδικό πλάσμα παρελαύνει στους δρόμους για τα παιδιά, συμβολίζοντας τους εργαζόμενους ανθρώπους της Βασιλείας που στέκονται απέναντι στην καταπίεση της ελίτ. Δεδομένου του συνδυασμού ενεργειών και φυσικών χαρακτηριστικών του πλάσματος, το όνομα αποδείχθηκε ιδανικό.
Το αιθέριο glockenspiel δίνει τον τόνο στο lead single “Fend You Off”. Αυτή η ονειρική μελωδία υποκρύπτει μια κοχλάζουσα ένταση, που ξεσπάει σε ένα κρεσέντο εξυψωμένο από ένα τρίο φωνών σε μια αρμονία συγκλονιστική. Καθώς το riff ανεβάζει ταχύτητα, ο Manuel επαναλαμβάνει: “There’s a thorn in my side”.
«Ενώ τα προηγούμενα άλμπουμ αφορούσαν περισσότερο το κάλεσμα της κοινότητας για δράση, αυτό πρόκειται για μια προσωπική αναζήτηση», αποκαλύπτει. «Το “ Fend You Off” έχει να κάνει με το πώς μπορείς να αμύνεσαι απέναντι σε ένα άτομο που είναι τοξικό απέναντί σου. Καταπίνεις τη γλώσσα σου μέχρι τη στιγμή που δεν μπορείς να το κάνεις πια.»
Στο “Kilonova”, το μπάσο και οι κιθάρες μιμούνται τον ανήσυχο χτύπο ενός καρδιακού παλμού, κλειδώνοντας σε έναν γεμάτο delay ρυθμό που αναγκάζει το κεφάλι να τον ακολουθήσει. Οι ψαλμωδίες διαπερνούν το χάος, αιμορραγώντας σε ένα λαχανιασμένο ρεφρέν. «Ένα “Kilonova” είναι η σύγκρουση δύο σουπερνόβα», δηλώνει ο ίδιος. «Είναι το είδος του μεγαλείου που επιδιώκω».
Η απειλητική ερμηνεία του Manuel μετά βίας υπερβαίνει τα όρια ψιθύρου στο μοχθηρό, “Clawing Out”. Σε χτυπάει και σε τραυματίζει με μια μεταδοτική υποχθόνια διάθεση που δημιουργείται στο ρεφρέν καθώς όλοι φωνάζουν συγχρονισμένα. «Είναι ένα από τα πιο βαριά τραγούδια που έχω γράψει ποτέ», επιβεβαιώνει. «Έχει μια σκληροπυρηνική κλωτσιά. Στιχουργικά, το ‘Clawing Out’ μιλάει για το πως να βρεις το δρόμο σου για να βγεις από ένα τέλμα. Βρίσκεσαι σε μια σκατένια κατάσταση και αντιστέκεσαι».
Το “Disease” στηρίζεται σε ένα σχεδόν θολό drumbeat, καθώς ένα μπλουζάδικο κιθαριστικό lead διαπερνά το πυκνό μπάσο που γρυλίζει, για να κορυφωθεί σε ένα mantra. «Είναι λίγο πιο rock ‘n’ roll», σχολιάζει ο ίδιος. «Ρισκάρω, γιατί δεν θέλω να φτιάχνω το ίδιο τραγούδι ξανά και ξανά».
Ύστερα, ακολουθεί το “Hide In Shade”. Διοχετεύει το χαρακτηριστικό black metal stomp του group με μια ζωτική ομοβροντία ακραίων συναισθημάτων. «Εξακολουθώ να θέλω να έχω μια κλασική στιγμή των Zeal & Ardor. Είναι ένα τραγούδι-πέρασμα». Η διαδρομή ολοκληρώνεται με το θρηνητικό και ποιητικό “to my ilk”. Η χαλαρή μπλουζ κιθάρα ελίσσεται γύρω από δυνατά παλαμάκια, ενώ η φωνή του Manuel αντηχεί μέσα από μια χορωδία. «Είναι συναισθηματικό σε άλλο επίπεδο και βγήκε ακριβώς όπως το φανταζόμουν», σημειώνει.
Βασιζόμενοι στο δικό τους μοναδικό υβρίδιο, οι Zeal & Ardor ανεβαίνουν ξανά στην κορυφή.
«Προσκαλούμε τους ακροατές να ακούσουν όλο το φάσμα των διαφορετικών πλευρών και ήχων που διαμορφώνουν το Zeal & Ardor», καταλήγει ο Tiziano. Υπάρχουν όμορφες στιγμές, αλλά ταυτόχρονα είναι γεμάτο με ένταση και γοητεία.» Στη συνθετική προσέγγιση του Manuel και στη διαδικασία συνεργασίας με κάθε μέλος, υπάρχει αρκετή σκοπιμότητα αλλά και το στοιχείο της σύμπτωσης και του ‘τυχαίου’. Ανυπομονώ να δω τις αντιδράσεις του κόσμου».
«Οι Zeal & Ardor είναι το πάθος μου, η αυτοπραγμάτωσή μου και οι φίλοι μου,» καταλήγει ο Manuel. «Είναι αυτό που μου επιτρέπει να συνεχίσω να είμαι ένας περίεργος τύπος ως… επάγγελμα! Είναι βασικά τα πάντα για μένα.»
Για εμάς που θα τους απολαύσουμε στο Terra Vibe στις 11 Ιουλίου 2025 είναι ο τρόπος να ξεσηκωθούμε, να αφεθούμε στο συναίσθημα, να εξερευνήσουμε το «διαφορετικό», σε ένα φεστιβάλ που 30 χρόνια το τιμά, το υπερασπίζεται και το αποζητά.
30 χρόνια Rockwave Festival.
…Stay tuned!
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 11 ΙΟΥΛΙΟΥ
ALICE COOPER
ZEAL AND ARDOR LIVE
@TERRA VIBE PARK
Εθνική Οδός Αθηνών – Λαμίας 37ο χλμ, ΤΚ 190 11, Μαλακάσα Αττικής
Music is our business, but we do it for the fun #ROCKWAVE30
Εισιτήρια
Η ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ ΕΧΕΙ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙ!
Γενική είσοδος: 49.50€ Γενική είσοδος + VIP Parking*: 60€ V.I.P. εισιτήριο: 99€ Με 3 εισιτήρια V.I.P. δικαιούστε ένα Parking voucher* 3ήμερο (Opeth – Rotting Christ – Savatage) εισιτήριο γενικής εισόδου: 120€ Με 3ήμερο εισιτήριο γενικής εισόδου, μπορείτε να προσθέσετε Parking voucher* με 15€
*Για να προσθέσετε το Parking/V.I.P. Parking voucher, ακολουθήστε τις οδηγίες που αναγράφονται στην ιστοσελίδα της more.
Έχεις βάλει το δίσκο να ξαναπαίξει. Όχι επειδή “πρέπει να μπεις στο κλίμα”. Όχι επειδή “πρέπει να θυμηθείς τι και πως”. Αλλά επειδή θέλεις. Θέλεις να μπεις ξανά στο κλίμα του και να θυμηθείς τι και πως. Είναι οι αναμνήσεις που έχεις σχηματίσει με αυτόν, που σε οδηγούν στο πως θα γράψεις και τι. KREATOR και “Enemy of God” ετών 20 λοιπόν. Δεν είναι ΚΑΘΟΛΟΥ υπερβολή να πούμε, ότι αυτό, μαζί με τον προκάτοχό του, γαλούχησαν τη πρώτη γενιά της αναβίωσης της καριέρας των Γερμανών της καρδιάς μας. Όποιος ήταν έφηβος τότε (ο υπογράφων τούτο το κείμενο, εις εξ αυτών!), τώρα είναι στα 30+, οπότε έχει άλλη συναισθηματικού τύπου σχέση με τους δίσκους KREATOR της πρώτης δεκαετίας του 2000. Ειδικά δε, αν σκεφτείτε ότι για κάποιους, ήταν η πρώτη τους επαφή με το σχήμα, αντί για το “Pleasure to kill”, το “Terrible certainty” ή το “Extreme aggression” για παράδειγμα. Το αν στη πορεία το αγαπημένο τους έγινε άλλο, είναι απλά άσχετο από αυτό που συζητάμε.
Ας γυρίσουμε τα ρολόγια 20 χρόνια πίσω. Εδώ, βρισκόμαστε 3,5 χρόνια μετά το “Violent revolution” και τον αντίκτυπο του στην σκηνή. Οι παλιοί είχαν μόλις γυρίσει με φόρα, όλοι τους. Οι συμπατριώτες τους SODOM (“Μ16”) και DESTRUCTION (“All hell breaks loose”, “The Antichrist”, “Metal discharge”), οι συνοδοιπόροι από την αντίπερα όχθη EXODUS (“Tempo of the damned”) και DEATH ANGEL (“The art of dying”), ενώ νέες μπάντες ξεπηδούσαν δεξιά και αριστερά, στον απόηχο των THE HAUNTED (CARNAL FORGE, DARKANE, TERROR 2000, HATESPHERE και πάει λέγοντας). Μέσα σε αυτό το τοπίο οι KREATOR καλούνταν να προσαρμοστούν, υπό μορφή αντιδανείου βέβαια, μια και οι νέες τότε Ευρωπαϊκές thrash (και όχι μόνο) μπάντες, στη δική τους “σχολή” μελωδικά επιθετικών (ή μήπως επιθετικά μελωδικών; – ιδού η απορία!) riffs χρωστάνε τα υλικά πάνω στα οποία έχτισαν καριέρες. Ως εκ τούτου, το “Enemy of God” όταν βγήκε στα δισκάδικα στις 10 Γενάρη 2005, ήταν καθ’ όλα φρέσκο και εντυπωσιακό.
Από τα μοντέρνα κλασσικά όπως το ομώνυμο, το “Impossible brutality”, στο “κλείνω το μάτι στη πειραματική περίοδο” “Voices of the dead” (με την φανταστική του μπασογραμμή και το υπέροχο ρεφρέν του), σε υπερύμνους – κρυφά χαρτιά όπως το ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΟ “Suicide terrorist” ή το “Murder fantasies” (με κερασάκι στη τούρτα σολάρα του Michael Amott των ARCH ENEMY), οι KREATOR αποδεικνύουν ότι ο ήχος τους δεν είναι κάτι μονοκόμματο ή μονοδιάστατο. Απεναντίας, πρόκειται για ένα πλήρες πολυδιάστατο ηχητικό μείγμα, που μεταλλάσσεται και εξελίσσεται με το περιβάλλον γύρω του, παραμένοντας αδιαμφισβήτητα thrash. Θες οι μελωδίες του “One evil comes – a million follow”, του “Under a total blackened sky” ή του “Dying race apocalypse” που κολλάνε στο μυαλό σου και δεν φεύγουν ούτε με λοβοτομή; Θες τα βγαλμένα από τις μέρες του διπόλου “Extreme aggression”/”Coma of souls” και τόσο καταστροφικά “World anarchy” (το πρώτο κομμάτι KREATOR που άκουσα) και “Dystopia”;
Οι KREATOR έχουν άσσους στο μανίκι και δεν τους αποκαλύπτουν όλους μονομιάς. Το “When death takes its dominion” μας θυμίζει τη δύναμη τους στα mid-tempo κομμάτια με μελωδίες έξυπνες και δυνατές. Και φτάνουμε με τούτα και με εκείνα, στο μέγα φινάλε του δίσκου. Το “The ancient plague”. Μια ωδή στους KREATOR της πειραματικής περιόδου, περασμένης μέσα από το νέο φίλτρο της μπάντας, ένα σεμιναριακό, επικό σε διάρκεια κομμάτι με τον Mille να ανατριχιάζει με την ερμηνεία του. Αυτός ο άνθρωπος μπορεί να είναι η φωνή της οργής και του προβληματισμού, αλλά μπορεί κάλλιστα να είναι η φωνή της ενδοσκόπησης και του στοχασμού σε πιo mid-tempo μοτίβα. Θα το αποδείκνυε και μελλοντικά περαιτέρω, αλλά εδώ, έχουμε την πρώτη μορφή αυτού. Και τι φινάλε…
And I saw millions of souls
Preparing for the last incarnation
No more earthly pleasures, no more life’s temptation
And the ghosts of long forgotten societies
Cast out wicked dreams from the heart of the lost
The future is drowning in the ashes of the past
And through the toxic stench of human tragedy
A savior appears in a red mask in front of me…and Satan is his name!!
20 χρόνια έχουν περάσει σαν νεράκι. Πόσα πράγματα έχουν αλλάξει. Ωστόσο, το “Enemy of God” στέκεται αγέρωχο, περήφανο για τη κληρονομιά του, παραμένοντας μια από τις κορυφαίες στιγμές της ύστερης εποχής των KREATOR, μεγαλώνοντας έτι περαιτέρω το όνομα των Γερμανών θεών της βίας. Το εν λόγω άλμπουμ τους έφερε στα μέρη μας για μια ακόμα φορά, στη τελευταία που θα έπαιζαν στο Ρόδον με τους EKTOMORF προτού αυτό κλείσει οριστικά. Ο δίσκος έχει τελειώσει να παίζει, για άλλη μια φορά. Οι αναμνήσεις βρίσκονται κλειδωμένες εκεί, τα μαθήματα ζωής επίσης εκεί. Το ίδιο συναίσθημα πληρότητας που ένιωσες τη πρώτη φορά, ομοίως. Σας αφήνω με τους ακόλουθους στίχους:
Nothing can divide, terror is thy name
Last legion alive, set the world aflame
Enemy of God, masters you have none
Sweep to victory, when thy kingdom come
Enemy of God, cast deliverance
Fanatical divide, slaying innocence
Enemy of God, answer to no one
Bringing war from heaven, a thousand fires burn!
Did you know that?
– Το κλασσικό εξώφυλλο ανήκει στον κύριο Joachim Lütke, όπως και το εξώφυλλο του “Hordes of chaos”. Το βιογραφικό του είναι αρκούντως εντυπωσιακό, μια και πολλοί συμπατριώτες των KREATOR τον εμπιστεύτηκαν στο οπτικό κομμάτι. Ενδεικτικά, PROTECTOR (“A shedding of skin”), DESTRUCTION (“Release from agony”, “Live without sense”, “All hell breaks loose”), MEKONG DELTA (“Dances of death (and other walking shadows)”), RAGE (“Perfect man”, “Invisible horizons” EP), SCANNER (“Hypertrace”), PYRACANDA (“Two sides of a coin”, “Thorns”). Θα ήταν παράλειψη βεβαίως, να μην αναφέρουμε σύγχρονες ως προς το “Enemy of God” δουλειές του με τους ANNIHILATOR (“Carnival diablos”), ARCH ENEMY (“Doomsday machine”), DIMMU BORGIR (“Death cult armaggeddon”), DIVINE HERESY (“Bleed the filth”) και MESHUGGAH (“ObZen”).
– Ιστορικό το video clip του ομώνυμου κομματιού, σκηνοθετημένο από τον Joern Heitmann, που είχε συνεργαστεί με τους RAMMSTEIN για τα “Ich will” και “Sonne”. To δε “Impossible brutality” σκηνοθετήθηκε από τον Stefan Browatzki που είχε κάνει μαζί τους και το “Violent revolution”, ενώ είχε συνεργαστεί και με τους MOTORHEAD για το “Brave new world”.
– Μια από τις πλέον δελεαστικές επανεκδόσεις που έχουν δει τα μάτια μου, βγήκαν το 2006, με τα video clip που προαναφέραμε, δύο οπαδικά video clip (“Dystopia”, “Dying race apocalypse”) που κέρδισαν διαγωνισμό που έκαναν οι KREATOR, το άλμπουμ σε 5.1 μίξη, ενώ το DVD είχε όλη την εμφάνιση τους στο Wacken του 2005 (που ως είθισται, πήραν κεφάλια) αλλά και την εμφάνιση στην εκπομπή Rockpalast. Αξίζει να σημειωθεί η πρόσφατη καμπάνια επανέκδοσης του μαζί με το “Hordes of chaos” σε εξίσου χορταστικά πακέτα.
«Πόσα αντίτυπα έχει πουλήσει το συγκρότημα; Από ποια εταιρεία κυκλοφορεί το άλμπουμ; Παίζει μέσα κανένας γνωστός;». Ερωτήματα που τουλάχιστον εδώ, δεν υφίστανται. Και δεν υφίστανται, διότι πολύ απλά, δε μας ενδιαφέρουν οι απαντήσεις τους. Η ποιότητα στη μουσική είναι αυτό που μας ενδιαφέρει. Το να ανακαλύπτει κανείς νέες αγαπημένες μπάντες εκεί που δεν το περιμένει, θα αποτελεί πάντα, εκτός από μεγάλη ικανοποίηση, την πλέον ευχάριστη πρόκληση, καθώς κι εμείς είμαστε πρωτίστως οπαδοί. Σε μια στήλη λοιπόν όπου τα «αδηφάγα» αυτιά των ολοένα και αυξανόμενων φίλων της δεν έχουν σύνορα, έτσι κι εμείς θα προσπαθούμε κάθε φορά να παρουσιάζουμε τη μεγαλύτερη δυνατή γκάμα ήχων και συγκροτημάτων. Άλλωστε, κανένα bestseller δε θα υπήρχε, αν δεν υπήρχε η σκηνή του UNDERGROUND.
Πάμε μέχρι την Στοκχόλμη; Εκεί θα βρούμε τους CENTURY, μια ανάσα πριν κυκλοφορήσουν το δεύτερο άλμπουμ τους, με τίτλο “Sign of the storm”. Το ντεμπούτο “The conquest of Time” που κυκλοφόρησε πριν δυο χρόνια, τα πήγε αρκετά καλά. Δίχως λοιπόν να χάσουν καιρό, οι δύο Σουηδοί εκμεταλλεύτηκαν τον θόρυβο γύρω από το όνομά τους και κυκλοφόρησαν αρχικά ένα split με τους συντοπίτες τους, TYRANN, το single “Sacrifice / Avenging force” όπου μας επιφύλασσαν ένα ακυκλοφόρητο, ολοκαίνουργιο κομμάτι και πριν το νέο τους άλμπουμ, ένα ακόμη single προπομπό, το “ChildrenofthePast”. Και τα δύο singles σε μορφή κασέτας, να επισημάνουμε εδώ.
Ωραίες κινήσεις, μερακλήδικες, αλλά πάντα τη μεγαλύτερη σημασία θα την έχουν οι ολοκληρωμένες δουλειές, μη ξεχνιόμαστε. Ας δούμε λοιπόν τι μας σερβίρουν τούτη τη φορά οι CENTURY. Παρατήρηση πρώτη, δεν ξεφεύγουν ούτε πόντο από την κατεύθυνση που είχαν εξαρχής. Καλό; Καλό. Το θέλουμε; Νομίζω πως ναι. Ο Staffan και ο Leo ακούν μετά μανίας NWOBHM καθώς και το πρώιμο heavy metal της πατρίδας τους, επιμένοντας «παραδοσιακά» και είναι (μουσικά τουλάχιστον) “true” και “vintage” ως το μεδούλι. Όσο για τις προθέσεις τους, δεν χρειάζεται να ανησυχούμε. Σουηδοί είναι, αποκλείεται να είναι «έμποροι οπαδικών συναισθημάτων» και «μουσικοί απατεώνες». Το ζουν αυτό που κάνουν.
Αν πρέπει να περιγράψουμε τους CENTURY βάσει άλλων συγκροτημάτων, θα επιμείνω σε όσα είχα γράψει και στη παρουσίαση του “The conquest of Time”: HEAVY LOAD, OVERDRIVE, GOTHAM CITY, DIAMOND HEAD, SATAN, AVENGER. Αυτές είναι οι μπάντες που μου έρχονται πρώτες στο νου και μάλλον όχι τυχαία. Αν τώρα εσύ που με διαβάζεις, μόνο και μόνο στην ανάγνωση αυτών των ονομάτων ένιωσες έναν ιδιαίτερο ηλεκτρισμό να σε διαπερνά, ξέρεις ήδη τι να περιμένεις, αλλά και τι να κάνεις. Για τους υπολοίπους, μια ερώτηση: Υπάρχει ή δεν υπάρχει πάντοτε χώρος για καλό συνθετικά, σωστά παιγμένο, “swords & sorceryheavymetal”, στη ζωή μας;
Εγώ λέω πως υπάρχει! Συνεπώς, η ποιότητα του “Sign of the storm” θα το οδηγήσει ώστε να πρωταγωνιστήσει στον χώρο του, κατά τη φετινή χρονιά. Το μόνο σίγουρο! Ωστόσο, εγώ σαν παράξενος και λεπτολόγος που είμαι, θα απαιτήσω από τους Staffan και Leo να βρουν δύο-τρεις ακόμη καλούς μουσικούς (πανεύκολο αν ζεις στη Σουηδία) να γίνουν κανονική, full time μπάντα και να ξεκινήσουν τις συναυλίες. Γιατί η τελική αποτίμηση για έναν καλλιτέχνη, επάνω στην σκηνή γίνεται!
ΥΓ: Αν θες βινύλιο, θα απευθυνθείς στο bandcamp της Electric Assault Records. Αν θες CD, στο αντίστοιχο της Dying Victims Productions. Για τις υπόλοιπες κυκλοφορίες του group, στο δικό του.
(8 / 10)
Δημήτρης Τσέλλος
Photo by Terry Palamara
ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ/ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ: NECROMANIAC ΤΙΤΛΟΣΔΙΣΚΟΥ: “Sciomancy, malediction & rites abominable” ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Invictus Productions ΣΥΝΘΕΣΗ:
C. Howler – Throat possessions, Black Arts spells & conjurer of the Restless Wraiths of the Abyss
Sadistik Fornicator – Guitarmageddon, keys of Death and Hades, megalomantic decompositions & die-hard cult leader
The One – Basstard tremblings, necrophonous disarray, winds of Mayhem & macabre consigliere of deadly omens
V. Pestilencia – Apocalyptic Drumonitions, Therianthropic Aural Assault & Morbid Coven Mediator ΚΑΛΕΣΜΕΝΟΙΜΟΥΣΙΚΟΙ:
A.A. Nemtheanga – Χορωδιακά φωνητικά στο “Caput Draconis”
A Corpse Without a Soul – Φωνητικά στα “Calling forth the Shade” και “Conjuration of St. Cyprian”
Nameless Void – Πλήκτρα στο “Necromancess” ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ: Invictus Productions Bandcamp Necromaniac Bandcamp Facebook Spotify
Αν διάβασες τις παραπάνω πληροφορίες, σίγουρα έχεις μια έκφραση κάπου μεταξύ «τι διάβασα μόλις τώρα;» και «εντάξει, θέλω να διαβάσω και την συνέχεια!». Και ιδού η συνέχεια! Οι NECROMANIAC είναι ένα πολυεθνικό (με μουσικούς από Ελλάδα, Πολωνία, Ισπανία και Σουηδία) project που φέτος κάνει την επίσημη «πρώτη» του. Είχαν βέβαια προηγηθεί ένα demo (“Morbidmetal”) και ένα EP (“Subterraneandeathrising”) αλλά αυτά τα ακούσαμε προ αμνημονεύτων ετών. Συνεπώς, το «Επιστημολογία, κακοδοξία & βδελυρές τελετές» (αυτό σημαίνει το “Sciomancy, malediction & rites abominable”) είναι αυτό με το οποίο θα συστηθούν ουσιαστικά, τουλάχιστον σε ένα ευρύτερο κοινό.
Πίσω από τα παράξενα ονόματα των συμμετεχόντων, τακτικών και εκτάκτων, κάποιους τους ξέρουμε, κάποιους όχι. Ο The One είναι ο Αλέξανδρος Αντωνίου (MACABRE OMEN, THYRATHEN – με την πρόσφατη αλμπουμάρα ακόμη να ενθουσιάζει!), o C. Howler είναι ο Carl Tiburtius Nordblom (NIGHTBRINGER), πίσω από το ψευδώνυμο Nameless Void βρίσκεται ο Edward Miller των NEGATIVE PLANE, όσο για τον Nemtheanga, θεωρώ πως όλοι γνωρίζουμε έστω και σαν όνομα τους PRIMORDIAL, ναι; Οι υπόλοιποι, διατηρούν την μυστικότητά τους και δεν αποκαλύπτονται. Χμ… δεν πειράζει, ας χαρεί και ο αρχισυντάκτης μου, που του αρέσουν κάτι τέτοια! Πάμε στη μουσική.
Ο τίτλος του demo, είναι αυτοπεριγραφικός. “Morbid metal” λένε οι ίδιοι πως παίζουν και συνάμα υπόσχονται “no mercy, no forgiveness, no salvation, no return”. Το οποίο σε πιστή μετάφραση σημαίνει κολασμένο, διαβολικό, μοχθηρό black/death/thrash, μια ανίερη μίξη συγκροτημάτων όπως οι SODOM, MAYHEM, POSSESSED, CELTIC FROST και MORTUARY DRAPE. Δεν υπάρχει κανένας απολύτως λόγος να προβώ σε περιγραφές τύπου «τα riffs είναι έτσι και τα φωνητικά κάνουν το ένα και το άλλο», «κουκιά μετρημένα» ακούμε εδώ. Είπαμε, black/death/thrash! Οφείλω όμως να πω ότι, προς όφελος της ποικιλίας στον ήχο, οι NECROMANIAC δεν «τρέχουν» μονίμως, αλλά δίνουν πάρα πολύ χώρο στην ατμόσφαιρα και στα αργά, σχεδόν κινηματογραφικά «περάσματα», κάτι που τους χαρίζει πολλούς πόντους. Ωραίο και το εξώφυλλο, όπου απολαμβάνουμε ένα έργο του Johann Wilhelm Baur (“AesondecrepitvsfitivnioroperaMedeae“, 1685)
Πρώτα το άλμπουμ θα βγει σε CD, το οποίο έχει μάλιστα προγραμματιστεί να κυκλοφορήσει στις 13 Ιανουαρίου, για να συμπέσει με το “Wolf Moon” (την πρώτη πανσέληνο του έτους ή αλλιώς «Πανσέληνο του Λύκου»), μετά, θα βγει στην αγορά και το βινύλιο. Νομίζω πως για τους ακραίους, έχουμε την πρώτη σίγουρη επιλογή, για το 2025.
Οι TIMERIFT είναι Αμερικανοί κι έρχονται από το Portland. Αν παρακολουθείς στενά τα τεκταινόμενα στο NWOTHM «στρατόπεδο» και δεν χάνεις κυκλοφορία για κυκλοφορία, σίγουρα κάπου είχες σημειώσει το ντεμπούτο EP τους (“Coldfuture”) και το πρώτο τους full length (“Eternalrock”), όταν αυτά κυκλοφόρησαν το 2017 και το 2020, αντίστοιχα. Δεν επρόκειτο για κάτι το ιδιαίτερο, η αλήθεια είναι αυτή. Το heavy rock τους το είχαμε ακούσει και ξανακούσει και ξανακούσει άπειρες φορές όλα αυτά τα χρόνια, ωστόσο το αποτέλεσμα ήταν αντικειμενικά αξιόλογο κι η τριάδα έδειχνε πως είχε δυνατότητες για να πετύχει ακόμη καλύτερα πράγματα στο άμεσο μέλλον.
Εδώ και δύο περίπου χρόνια, η μπάντα έχει αλλάξει και πάλι σύνθεση. Ξεκίνησε ως trio αποτελούμενο από άνδρες (ο αρχηγός Justin Kaye στη φωνή και την κιθάρα και οι Levi Campbell/Matt Amott σε μπάσο/τύμπανα αντιστοίχως), ακολούθως έγινε μεταγραφή η πρώτη κατά σειρά κυρία της παρέας (η Terrica στα τύμπανα) και πλέον τα 2/3 είναι θηλυκού γένους, με την Domino Monet να κρατά το μικρόφωνο. Αυτό είναι και το line-up που ηχογράφησε το “Inflight”.
Βάζοντάς το να παίξει, αφού χαζέψεις το ωραίο artwork του Hickory Mertsching (λαδάκι σε καμβά, όχι AI αηδίες), καταλαβαίνεις αμέσως πως υπάρχει αισθητή βελτίωση από το “Eternal rock”. Σίγουρα, προϊόν των πολλών club shows που το συγκρότημα έδωσε στο μεσοδιάστημα αυτό. Με καλύτερη παραγωγή, βελτιωμένη αισθητική, ανώτερα παιξίματα και με τη φωνή της Domino να ταιριάζει απόλυτα με τη μουσική, φαίνεται πως οι TIME RIFT έχουν κάνει το βήμα παραπάνω.
Με το ένα πόδι στο hard rock και το άλλο στο πρώιμο heavy metal, οι Αμερικανοί ακούγονται τόσο retro όσο πρέπει, αλλά και «φρέσκοι» ταυτόχρονα. Τραγούδια για να πιείς τις μπύρες σου, να οδηγήσεις στην εθνική οδό, να αποβάλεις κάθε έγνοια της καθημερινότητας, τραγούδια για κάθε ώρα και στιγμή της ημέρας… αυτό είναι το περιεχόμενο του “In flight”. Και από την στιγμή που οτιδήποτε vintage εκεί έξω σπανιότατα μας απογοητεύει, τότε, τι άλλο να ζητήσουμε;
(7,5 / 10)
Δημήτρης Τσέλλος
ΕΠΑΝΑΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ
Το δεύτερο full-length άλμπουμ των Γερμανών MOUNTAINTHRONE, με τίτλο “TheSilverLight”, κυκλοφόρησε πέρυσι. Λογικό λοιπόν να αναρωτηθείς γιατί επανακυκλοφορεί τόσο σύντομα. Η απάντηση είναι η παρακάτω: Αρχικά, κυκλοφόρησε μέσω του bandcamp της μπάντας (στο οποίο μπορείς να μπεις αν πατήσεις εδώ), σε digital μορφή. Φαίνεται όμως πως υπήρξε σεβαστή ανταπόκριση από τον κόσμο και η επανακυκλοφορία του σε φυσική πια μορφή, έγινε ο στόχος της Cold Knife Records, εταιρείας που συσχετίζεται με την Supreme Chaos Records, για όσους κατέχουν καλά το underground.
Οι τέσσερεις φίλοι από το Esslingen, επανέρχονται λοιπόν έντεκα (ή δώδεκα, αν υπολογίσουμε τούτη την επανακυκλοφορία) ολόκληρα χρόνια μετά το ντεμπούτο τους, “Stormcoven” και ξαναφέρνουν στην επιφάνεια το επικό heavy/doom metal τους. Έχουν επιρροές από αρκετούς σπουδαίους του επικού ήχου, τις φιλτράρουν καλά και βγάζουν κάτι ναι μεν όχι πρωτότυπο, μα σίγουρα ποιοτικό! “Ancientmetal” ονομάζουν οι ίδιοι τη μουσική τους και μπορώ να καταλάβω τον λόγο ή τους λόγους που έχουν υιοθετήσει τον χαρακτηρισμό αυτόν.
Είναι αρχέγονος ο ήχος, το δίχως άλλο! Και προσμετρώ στα θετικά του, τόσο την εντελώς “live” παραγωγή, που τους κάνει να ακούγονται σαν να το έχουν ηχογραφήσει «μια κι έξω» στο studio, όσο και το γεγονός πως μπορούν να κρύβουν τις αδυναμίες τους και να μην τις αφήνουν να εξελίσσονται σε μεγάλα μειονεκτήματα. Για παράδειγμα, ο Matze στη φωνή είναι ένας ερμηνευτής μετρίων δυνατοτήτων, ανταποκρίνεται όμως σωστά στον ρόλο του.
Ακούμε λοιπόν το “The Silver Light” και ακονίζουμε σπαθιά και τσεκούρια, περιμένοντας την εμφάνισή τους στο επερχόμενο Up the Hammers Festival τον Μάρτιο.
XLALALA PROUDLY PRESENTS
ROCKWAVE FESTIVAL 30 Years Anniversary Edition
ROTTING CHRIST
27 ΙΟΥΝΙΟΥ 2025 TERRA REPUBLIC
To Rockwave Festival με υπερηφάνεια παρουσιάζει το μεγαλύτερο Ελληνικό Metal συγκρότημα όλων των εποχών ως τον headliner της δεύτερης μέρας στο Terra Republic.
Με πείσμα, επιμονή, σκληρή δουλειά και αστείρευτη έμπνευση, οι Rotting Christ εδώ και 35 χρόνια ηγούνται και πρεσβεύουν την Ελληνική μέταλ σκηνή, έχοντας πλέον χτίσει μία πιστή βάση χιλιάδων οπαδών που τους αποθεώνουν παγκοσμίως.
Οι ROTTING CHRIST ιδρύθηκαν από τον Σάκη και Θέμη Τόλη το 1987. Ξεκινώντας με βάση το death και το grind, είχαν ήδη ξεκινήσει ένα πιο σκοτεινό μουσικό ταξίδι, μέχρι την κυκλοφορία του ντεμπούτου τους full-length album ‘Thy Mighty Contract‘ (1993). Στα επόμενα επτά άλμπουμ, από το ‘Non Serviam‘ (1994) έως το ‘Sanctus Diavolos‘ (2004), οι ROTTING CHRIST καθόρισαν σταθερά το δικό τους ξεχωριστό στυλ πειραματιζόμενοι με στοιχεία από το death, το heavy και το gothic metal χωρίς να προδίδουν τις black ρίζες τους. Σταδιακά, από underground ήρωες έγιναν headliners.
Με το ένατο άλμπουμ τους, ‘Theogonia’ (2007), ξεκίνησαν να πειραματίζονται με παραδοσιακές φόρμες, ένα στοιχείο που ανανέωσε τον ήχο τους και το οποίο έκτοτε τους συνοδεύει ως σήμα κατατεθέν. Η εξερεύνηση της παγκόσμιας μυθολογίας οδήγησε τους ROTTING CHRIST στην εξαιρετικά επιτυχημένη κυκλοφορία τους, ‘Rituals‘ (2016). Το ‘The Heretics ‘ (2019) σηματοδότησε ένα ακόμη βήμα στην εξέλιξη των Ελλήνων μάστερ του Black Metal, αφού αποτελεί μια μουσική διαδρομή μέσα από τα δεινά των θρησκευτικών πολέμων, του Ζωροαστρισμού και του αιώνιου πολέμου μεταξύ καλού και κακού.
Τον Μάιο του 2024 κυκλοφόρησαν το ‘Pro Xristou’, εμβληματικό, ατμοσφαιρικό, δυναμικό, μας μεταφέρει στην αρχαιότητα και τιμά μυθικά και ιστορικά πρόσωπα, αλλά και την έννοια της ελευθερίας του ανθρώπου. Λαμβάνοντας διθυραμβικές κριτικές, ο δίσκος αποτέλεσε αφορμή για δύο συναυλίες-φωτιά σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη με τους οπαδούς να κλείνουν τα shows τραγουδώντας αγκαλιά με τους Rotting Christ φανερά συγκινημένους να τα δίνουν όλα σε ένα κρεσέντο που έχει μείνει χαραγμένο στη μνήμη όλων μας.
Στις 27 Ιουνίου στο Terra Republic, με περισσότερα από 35 χρόνια καριέρας, 14 στούντιο άλμπουμ, δώδεκα EP, singles και split κυκλοφορίες, καθώς και περισσότερες από 1.250 συναυλίες στο ενεργητικό τους, το Rockwave Festival παρουσιάζει τους Rotting Christ ως αυτό ακριβώς που τους αξίζει: έναν από τους απόλυτους headliners της παγκόσμιας black metal σκηνής.
ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ
Γεν. Είσοδος 49.50€ Γεν. Είσοδος με θέση VIP parking 60€*– μόνο ONLINE στην ιστοσελίδα της more *Πρέπει να προσθέσετε τοvoucher “parking” στο check out. Διαφορετικά δεν κατοχυρώνεται η θέση parking.
Metal Era Εμμανουήλ Μπενάκη 22, Αθήνα Monsterville Αγίας Ειρήνης 13, Αθήνα
Music Corner Πανεπιστημίου 56, Αθήνα NEPHILIM Πατριάρχου Ιωακείμ 17, Θεσσαλονίκη ALONE music store Γ Θεοχάρη 2, Θεσσαλονίκη ΔΙΩΡΟΦΟΝ café-bar Κερασούντος 81, Καλαμαριά
