Επιθετική επιστροφή στις κυκλοφορίες από τους modern hard rockers Ganzi Gun!
Τέσσερα χρόνια μετά την κυκλοφορία του “Time is Now,” οι Ganzi Gun έρχονται με τον προάγγελο του νέου τους δίσκου να δώσουν το παρόν και μία γεύση για το τι θα ακολουθήσει. Το puzzle συμπληρώνει ο ταλαντούχος ηθοποιός Πυγμαλίων Δαδακαρίδης που με τη φωνή του, δίνει με μοναδικό και λυρικό τρόπο τον παλμό!
Πίσω από ηχογράφηση, μίξη, mastering και τη παραγωγή, δεν είναι άλλος από τον χρόνια φίλο και συνεργάτη David Prudent από το Made In Hell Studio! Η σκηνοθεσία και η παραγωγή του video clip έγινε από την Kiss the frog των Yiannis Margetousakis & Thanos Liberopoulos.
Δείτε το video clip εδώ:
Βιογραφικό
Οι Ganzi Gun είναι μία πενταμελής μπάντα από την Αθήνα, που κινείται στο χώρο του μοντέρνου Αμερικάνικου heavy rock. Αντλούν τις επιρροές τους από σύγχρονα σχήματα όπως οι Seether, Shinedown, Nickelback, άλλα και μεγάλα ονόματα του χώρου όπως οι Metallica, Skid Row.
Ξεκίνησαν το 2011 και τον Μάρτιο του 2014 η μπάντα μπήκε στο στούντιο για να ηχογραφήσει το πρώτο της αλμπουμ, Welcome to the Show, με την καθοδήγηση του Bob Katsionis (Firewind, Outloud) και του David Prudent (Stonebringer). Τον Ιούνιο του 2020 κυκλοφόρησε ο δεύτερος δίσκος με τίτλο Time Is Now με παραγωγό τον David Prudent.
Έπειτα από την Highlight συμμετοχή τους στο Rockwave Festival του 2023 επανέρχονται δυναμικά με τη κυκλοφορία του single Aggressive Response σε παραγωγή David Prudent.
Το Rethymno Rocks! #5 υποδέχεται τους Έλληνες Triumpher. Συνεχίζοντας τη μεγάλη παράδοση της Ελληνικής σκηνής του Epic Metal, οι Triumpher έχουν καθιερωθεί ως ένα από τα ονόματα που θα συνεχίσουν τη μακριά παράδοση του ιδιώματος. Η εμφάνισή τους το Σάββατο 30 Αυγούστου στο κάστρο της Φορτέτζας, και η παρουσίαση των 2 κυκλοφοριών τους θα επιβεβαιώσει την ήδη αυξανόμενη φήμη τους.
Η διάθεση των εισιτηρίων θα ξεκινήσει στις 15 Ιανουαρίου 2025.
(ακολουθεί το Δελτίο Τύπου για τους MOONSPELL)
Το Rethymno Rocks! #5 παρουσιάζει τους Πορτογάλους Moonspell, ως headliners της δεύτερης μέρας του φεστιβάλ. Το σχήμα θα γιορτάζει με μια επετειακή περιοδεία, τα 30 χρόνια κυκλοφορίας του ντεμπούτου τους Wolfheart, το οποίο θα παρουσιάσουν και ολόκληρο, καθώς και μία επιλογή κορυφαίων τραγουδιών από την πολύχρονη καριέρα τους. Η μοναδική μίξη Black Metal και Gothic θα κατακλύσει το κάστρο της Φορτέζας την Παρασκευή 29 Αυγούστου 2025.
Ο πρώην ντράμερ των MOTÖRHEAD και νυν των SCORPIONS, Mikkey Dee, μίλησε για τη μάχη του με τη σηψαιμία, μέσω ανάρτησής του στα social media την Τετάρτη 2 Ιανουαρίου.
«Μία σύντομη δήλωση για το τί μου έχει συμβεί τις τελευταίες τρεις εβδομάδες: Πρώτα απ’ όλα, θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους για τις θερμές ευχές τους για τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά, στις οποίες δεν μπόρεσα να απαντήσω. Πάντα προσπαθώ να το κάνω κάθε χρόνο.
Αυτή τη γιορτινή περίοδο, νοσηλεύτηκα με μια πολύ σοβαρή λοίμωξη στο αίμα (σήψη). Έμεινα στο νοσοκομείο για τρεις εβδομάδες, αλλά τώρα είμαι σπίτι, πολεμώντας αυτό το καταραμένο βακτήριο. Ευτυχώς, έλαβα εξαιρετική φροντίδα στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Sahlgrenska στο Γκέτεμποργκ, την πόλη μου. Ένα τεράστιο ευχαριστώ σε όλους τους γιατρούς και νοσηλευτές που μου παρείχαν την καλύτερη δυνατή φροντίδα.
Μετά από αρκετές επεμβάσεις, είμαι πλέον πίσω στο σπίτι μου και οι δείκτες κινούνται προς τη σωστή κατεύθυνση. Ωστόσο, έχω ακόμα μπροστά μου πολλή αποκατάσταση και φυσιοθεραπεία. Τώρα δουλεύω στο 100% για να επιστρέψω στο σκαμπό των τυμπάνων για το Residency που ξεκινά στο Λας Βέγκας στις 27 Φεβρουαρίου.
Έχουμε ένα εκπληκτικό 2025 να προσμένουμε, γιορτάζοντας τα 60 χρόνια των SCORPIONS και πολλά συναρπαστικά live σε όλο τον κόσμο.
Έτσι λοιπόν, το «κεντρί» έχει φύγει και ανυπομονώ να σας δω όλους στον δρόμο και να ροκάρουμε δυνατά! Εύχομαι σε όλους ένα φανταστικό 2025 με καλή υγεία και πολύ Rock n’ Roll!»
Ο ντράμερ δήλωσε στη σουηδική εφημερίδα “Aftonbladet”, ότι ανέπτυξε τη σήψη χωρίς να το γνωρίζει, αφού στραμπούληξε το πόδι του τον Δεκέμβριο. Επειδή είχε προγραμματίσει χριστουγεννιάτικες εμφανίσεις στο Valand του Γκέτεμποργκ, έπαιρνε Alvedon, ένα φάρμακο που χρησιμοποιείται για την ανακούφιση από ήπιο έως μέτριο πόνο και πυρετό, καθώς και Voltaren, που χρησιμοποιείται για τον πόνο και τη φλεγμονή, ώστε να είναι αρκετά άνετος για να ολοκληρώσει τα τελευταία live της χρονιάς. Το Σαββατοκύριακο πριν από τα Χριστούγεννα, η κατάστασή του επιδεινώθηκε.
«Ο αστράγαλος πρήστηκε αφόρητα, μετά πήρε ένα παράξενο σχήμα και εμφάνιση και έμοιαζε με υπερβολικά ψημένο ζαμπόν. Αρρώστησα πολύ, οπότε έπρεπε να πάω με ασθενοφόρο στο Sahlgrenska και εκεί βρήκαν ότι είχα εξαιρετικά υψηλές τιμές, οπότε έγινα προτεραιότητα νούμερο ένα εκεί», δήλωσε ο Mikkey (όπως μεταφράστηκε από τα σουηδικά). «Η πρώτη από τις τρεις επεμβάσεις έγινε αμέσως. Έκοψαν ό,τι ήταν νεκρό, μολυσμένο και σοβαρά προσβεβλημένο. Δεν ήταν καθόλου καλή η κατάσταση στην οποία βρισκόμουν… Μια μέρα ακόμα και θα έπαιζα τύμπανα με τον [εκλιπόντα ηγέτη των MOTÖRHEAD] Lemmy στον παράδεισο. Μπορώ να το πω αυτό.»
Ο πρώην κιθαρίστας των DIO και νυν μέλος των DIO DISCIPLES, Craig Goldy, σχολίασε τον τρόπο με τον οποίο ο Vivian Campbell αποχώρησε από τους DIO, λέγοντας ότι ο Vivian υπήρξε «πολύ προσβλητικός προς τον Ronnie σε πολλές περιπτώσεις».
Ο Ronnie James Dio, ο Vivian Campbell, ο ντράμερ Vinny Appice και ο μπασίστας Jimmy Bain συνεργάστηκαν στους πρώτους τρεις δίσκους των DIO — τα “Holy diver” (1983), “The Last in line” (1984) και “Sacred heart” (1985) — πριν ο Campbell αποχωρήσει προκειμένου να ενταχθεί στους WHITESNAKE το 1987. Αργότερα, ο κιθαρίστας εξέφρασε δημόσια τη δυσαρέσκειά του για την ανάγκη του Ronnie να έχει τον απόλυτο έλεγχο του συγκροτήματος, υποστηρίζοντας ότι τα οικονομικά έπαιξαν σημαντικό ρόλο στη διαμάχη που προηγήθηκε της αποχώρησής του. Ειδικότερα, ο Campbell δήλωσε ότι «είχε γίνει όλο και πιο σαφές» πως η σύζυγος και μάνατζερ του Ronnie, Wendy, «ήταν αποφασισμένη να τον απομονώσει από το συγκρότημα. Δεν έβλεπε τους DIO ως μια δημιουργική ομάδα. Ο Ronnie το ήξερε καλύτερα, αλλά υποψιάζομαι ότι, στην προσπάθειά του να κερδίσει ξανά την αγάπη της Wendy» μετά τον χωρισμό τους, «ήταν πρόθυμος να υποκύψει στις επιθυμίες της. Έτσι ξεκίνησε το τέλος του αρχικού συγκροτήματος των DIO.» Ο Campbell πρόσθεσε ότι ο Ronnie δεν τήρησε την αρχική του υπόσχεση πως μέχρι το τρίτο άλμπουμ οι DIO θα λειτουργούσαν με ισότιμη συμμετοχή για όλα τα μέλη.
Ο Goldy συζήτησε την αποχώρηση του Campbell από τους DIO σε μια πρόσφατη συνέντευξή του με τον Shane Bennett του Totem Paul Radio. Είπε, μεταξύ άλλων ότι:
«Ο Ronnie διάλεξε [τον Vivian, τον Vinny και τον Jimmy για το συγκρότημά του] για έναν λόγο — όχι μόνο επειδή ο Jimmy ήταν στους RAINBOW μαζί του και ο Vinny ήταν στους [BLACK] SABBATH, αλλά επειδή υπήρχε λόγος που οι δυο τους βρίσκονταν στους RAINBOW και τους SABBATH. Ο Viv ήταν τρομερός. Δημιούργησαν κάτι πραγματικά καλό… Θυμάμαι να διαβάζω ένα σχόλιο τις προάλλες που έλεγε ότι ίσως το “Holy diver» έθεσε τον πήχη πολύ ψηλά. Γιατί ακόμα και το “Last in line” — αγαπώ το “Last in line” και το “Sacred heart”, αλλά μέχρι το “Sacred heart” τα τραγούδια δεν ήταν τόσο καλά, γιατί ο Ronnie ήξερε ότι τα υπόλοιπα μέλη δεν έδιναν πραγματικά τον καλύτερό τους εαυτό.
Δυστυχώς, ήμουν εκεί. Ήμουν συνέχεια στο σπίτι του Ronnie. Ξέρω πώς έγιναν τα πράγματα. Τότε υπήρχε συζήτηση για το ότι το συγκρότημα θα λειτουργούσε με ισότιμη συμμετοχή μέχρι το τρίτο άλμπουμ. Αλλά το πήραν κυριολεκτικά, λέγοντας κάτι του στυλ: ‘Την ημέρα του τρίτου άλμπουμ, θα είμαστε ισότιμοι.’ Ο [Ronnie] είχε πει γύρω στο τρίτο άλμπουμ. Και μου το εξήγησε κάποτε. Μου είπε: ‘Αν και ο Jimmy και ο Vinny είναι ήδη κατά κάποιο τρόπο αστέρες λόγω των RAINBOW και BLACK SABBATH, βρίσκονται ήδη σε αυτό το επίπεδο. Όταν όλοι γίνουν περίπου εξίσου διάσημοι με εμένα, τότε θα πρέπει να έχουμε ισότιμη συμμετοχή. Αυτό θα έπρεπε να γίνει γύρω στο τρίτο άλμπουμ, γιατί είναι τόσο καλοί.
Και σε κάθε δισκογραφικό συμβόλαιο, υπάρχει η επιλογή για σόλο άλμπουμ. Αν επιλέξεις να κάνεις το σόλο άλμπουμ σου, αυτό δείχνει στον αρχηγό του συγκροτήματος — όποιος κι αν είναι αυτός — ότι πλέον είσαι ισότιμός του, γιατί η δισκογραφική εταιρεία επέλεξε να υποστηρίξει το σόλο άλμπουμ σου. Αυτό ήταν το μόνο που έπρεπε να κάνουν, και δεν το έκαναν, γιατί ήξεραν ότι δεν μπορούσαν. Και τελικά όλα κατέληξαν στο εξής: λεφτά.»
Αναφερόμενος στο γεγονός ότι τόσο ο Vinny όσο και ο Jimmy είχαν δηλώσει δημόσια πως συμμερίζονταν την άποψη του Vivian σχετικά με τον τρόπο που διαχειρίστηκαν τα οικονομικά στους DIO, ο Craig συνέχισε:
«Δεν υπήρχε ενιαίο μέτωπο — ήταν ο Viv. Δηλαδή, ο Vinny λέει ότι όλοι αισθάνονταν το ίδιο με τον Viv, αλλά πού ήταν η ενιαία στάση; Πού ήταν το ενιαίο μέτωπο; Γιατί δεν πήγαν όλοι μαζί; Γιατί δεν ήταν τέσσερις άνθρωποι να αντιμετωπίσουν τον Ronnie; Γιατί ήταν μόνο ο Viv; Γιατί ήταν μόνο αυτός που έβαλε το ξυπνητήρι του, και όταν χτύπησε, είπε: ‘Εντάξει, τώρα είναι η ώρα να αντιμετωπίσω τον Ronnie.’
Και ήταν πολύ ασεβής προς τον Ronnie σε πολλές περιπτώσεις. Πολλές φορές εγώ και ο Ronnie ήμασταν μαζί στο μπαρ, όταν ήμουν ακόμα στους ROUGH CUTT, και ήταν μπερδεμένος, γιατί δεν ήξερε τι να κάνει με τον Viv, καθώς ο Viv ήταν τόσο προσβλητικός προς αυτόν λόγω του έντονου αισθήματος ότι είχε περισσότερα δικαιώματα. Δεν τα κέρδισε… Έφτασαν από συγκρότημα που άνοιγε τις συναυλίες στο να είναι headliners πολύ γρήγορα, και ο Viv δεν το κέρδισε όπως το κέρδισαν ο Jimmy, ο Vinny και ο Ronnie. Είχε έντονα την πεποίθηση ότι δικαιούνταν κάτι. Ήταν καλός άνθρωπος, πραγματικά ήταν. Πολλοί θαυμαστές θα σου πουν ότι ήταν ένας πραγματικά καλός τύπος. Και ήταν — ήταν ευγενικός, ήταν ένας τζέντλεμαν. Τις περισσότερες φορές ήταν τζέντλεμαν απέναντί μου…»
«Αλλά, εν πάση περιπτώσει, αυτό ήταν το πρόβλημα», πρόσθεσε ο μουσικός. «Ο Viv είχε μια αίσθηση δικαιώματος και ήταν πολύ προσβλητικός προς τον Ronnie κατά καιρούς. Το είχα δει κι εγώ μερικές φορές. Και αυτό με πονούσε. Πολλές φορές, όταν ήμουν μαζί του στο μπαρ, τον έβλεπα τόσο προβληματισμένο από αυτή την κατάσταση. Πολλοί πιστεύουν ότι ήταν η επιρροή της Wendy. Δεν ήταν η επιρροή της Wendy. Έχω δει τον Ronnie να επιτίθεται στη Wendy σαν λύκος που διψά για αίμα… Αυτό δεν είχε καμία σχέση. Ήταν θέμα σεβασμού. Και ο Ronnie είχε κουραστεί να τον αντιμετωπίζουν με ασέβεια.»
Ο Craig συνέχισε, λέγοντας ότι ο Vivian, ο Vinny και ο Jimmy στην πραγματικότητα «πήραν αύξηση» κατά τα τελευταία χρόνια της αρχικής σύνθεσης των DIO, ενώ «ο Ronnie μείωσε τη δική του αμοιβή κατά τη διάρκεια της περιοδείας για το “Sacred Heart”.» Εξήγησε ότι: «Ξοδεύονταν πάρα πολλά χρήματα στον δρόμο. Υπήρχαν, ας πούμε, επτά νταλίκες που ακολουθούσαν, γιατί έπρεπε να φέρουν την ομάδα φωτισμού, έπρεπε να φέρουν τον ηχητικό εξοπλισμό, γιατί τότε τα ηχητικά συστήματα που υπήρχαν στα στάδια δεν ήταν αρκετά μεγάλα για να διαχειριστούν το είδος των πραγμάτων που έκαναν και τον ήχο που παρήγαγαν. Υπήρχαν μεγάλα ντραμς, εφέ με εκρήξεις και πολλά άλλα πράγματα. Έπρεπε να προσλάβουν μια εταιρεία για να προσθέσει εξοπλισμό στο υπάρχον ηχητικό σύστημα, στην κονσόλα ήχου, στη σκηνή και στον φωτισμό. Έφερναν όλα αυτά τα πράγματα.
Οπότε, όταν παραπονιούνταν ότι ο διευθυντής φωτισμού πληρωνόταν περισσότερα από αυτούς, δεν ήταν επειδή το ήθελε ο Ronnie. Ήταν επειδή η εταιρεία που προσέλαβε ο Ronnie καθόριζε τον μισθό για τον διευθυντή φωτισμού — όχι ο Ronnie. Και υπήρχε ένας δράκος 18 ποδιών που έβγαζε φωτιά. Στοιχηματίζω ένα εκατομμύριο δολάρια ότι, αν εκείνοι οι τύποι ήταν ισότιμα μέλη, αυτό δεν θα είχε συμβεί ποτέ, γιατί τα χρήματα θα ήταν πιο σημαντικά. Το εγγυώμαι. Όχι μόνο αυτό, αλλά επειδή άκουσα τον καθένα τους να το λέει — θα προτιμούσαν να πάρουν τα χρήματα παρά έναν δράκο 18 ποδιών που βγάζει φωτιά. Αλλά ο Ronnie το έκανε για τους θαυμαστές και δεν αύξησε τις τιμές των εισιτηρίων. Κι όμως, αυτό το γεγονός συζητιέται μέχρι και σήμερα. Πολύ αμφιβάλλω αν ο τραπεζικός λογαριασμός του Vinny Appice θα συζητιέται όσο ο δράκος των 18 ποδιών που έβγαζε φωτιά.»
Ο πρώην κιθαρίστας των SANCTUARY, Sean Blosl, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 58 ετών. Σύμφωνα με μια σύντομη αναγγελία θανάτου που αναρτήθηκε στο “The Chronicle”, ο μουσικός απεβίωσε στις 26 Αυγούστου του 2024, στο Seattle.
O Blosl σχημάτισε τους SANCTUARY το 1985, με τον ξάδερφό του, Lenny Rutledge και έπαιξε στις δύο πρώτες κυκλοφορίες της μπάντας, στο ντεμπούτο τους “Refuge denied” και το “Into the mirror black” του 1990.
Στις 31 Δεκεμβρίου, ο Rutledge μοιράστηκε το ακόλουθο μήνυμα μέσω της σελίδας των SANCTUARY. «Με βαριά καρδιά πρέπει να ανακοινώσω ότι o Sean Blosl, απεβίωσε νωρίτερα μέσα στη χρονιά αυτή. Ενεπλάκη σε τροχαίο ατύχημα στο Seattle. Μου ήταν πολύ δύσκολο να δημοσιεύσω αυτά τα νέα. Δεν είμαι οπαδός των ανακοινώσεων θανάτων μέσω των social media, αλλά συνειδητοποιώ ότι μολονότι πιστεύω πως είναι ιδιωτικό οικογενειακό θέμα, ο Sean υπήρξε επίσης πολύ σημαντικό μέρος της μουσικής σκηνής του Seattle.
O Sean ήταν ξάδερφός μου, αλλά εμείς νιώθαμε περισσότερο σαν αδέρφια. Είχαμε ένα κοινό όνειρο για τη μουσική όταν ήμασταν παιδιά που έγινε πραγματικότητα. Χωρίς τον Sean στο πλευρό μου δεν ξέρω αν θα είχα την ευκαιρία να κάνω αυτό το μουσικό ταξίδι.
Είναι πολύ δύσκολο να συνοψίσω την αγάπη, τις αναμνήσεις και τις εμπειρίες μιας ζωής, αλλά πάντα θα θυμάμαι τον Sean σαν έμπνευση και σαν δάσκαλο.
Ο Fredrik Lindgren (γνωστός και ως Freddie Eugene), ο αρχικός κιθαρίστας του πρωτοποριακού Σουηδικού death metal συγκροτήματος UNLEASHED, απεβίωσε στις αρχές Ιανουαρίου 2025 σε ηλικία 53 ετών.
Ο Lindgren υπήρξε κιθαρίστας των UNLEASHED από το 1989 έως το 1995. Συμμετείχε στα στούντιο άλμπουμ “Where No Life Dwells” (1991), “Shadows In The Deep” (1992), “Across The Open Sea” (1993) και “Victory” (1995), καθώς και στα live άλμπουμ “Live In Vienna ’93” και “Eastern Blood – Hail To Poland” (1995).
Μετά την αποχώρησή του από τους UNLEASHED, ο Lindgren έπαιξε κιθάρα σε αρκετά άλλα σουηδικά συγκροτήματα, όπως οι ATLANTIC TIDE, LOUD PIPES, CELESTIAL PAIN, TERRA FIRMA, BORN OF FIRE και HARMS WAY.
Οι UNLEASHED δήλωσαν σε ανακοίνωσή τους:
«Warriors!!! Δυστυχώς, μας έφτασαν τα νέα ότι ο Fredrik Lindgren, κιθαρίστας των UNLEASHED από το 1989 έως το 1995, έφυγε από τη ζωή. Ο Fredrik ήταν τεράστιο μέρος της πρώιμης ιστορίας του συγκροτήματος. Γι’ αυτό, θα του είμαστε για πάντα ευγνώμονες. Τα λέμε στη Valhalla, αδερφέ!»
Σε ηλικία 69 ετών, έφυγε από κοντά μας ο τραγουδιστής/κιθαρίστας/πληκτράς, Ragne Wahlquist, που μαζί με τον αδερφό του Styrbjorn, υπήρξαν υπεύθυνοι για τη δημιουργία του πρώτου Σουηδικού heavy metal συγκροτήματος, των θρυλικών HEAVY LOAD.
Με τρεις δίσκους που έγραψαν ιστορία στις αρχές της δεκαετίας του ’80 (“Full speed at high level”, “Death or glory” και “Stronger than evil”), επέστρεψαν θριαμβευτικά πριν λίγα χρόνια με ζωντανές εμφανίσεις (μεταξύ των άλλων και στη χώρα μας) και το εξαιρετικό “Riders of the ancient storm”, που είχε βγει από τη No Remorse Records…
Εκτός των άλλων, ο Ragne, υπήρξε παραγωγός και μηχανικός ήχου στα “Epicus doomicus metallicus” και “Nightfall” των CANDLEMASS, παραγωγός στους τρεις πρώτους δίσκους των VENI DOMINE και είχε κάνει και κάποιες guest συμμετοχές, εκτός των άλλων στους HAMMERFALL.
Πέθανε σήμερα, σε ηλικία 75 ετών, ένας από τους πιο σημαντικούς ανθρώπους στη μουσική βιομηχανία σε ότι έχει να κάνει με τη heavy metal μουσική, ο Manfred Schutz, ιδρυτής της γερμανικής εταιρίας, SPV. Αυτό γνωστοποίησε ο Oliver Hahn, συνεχιστής του έργου του Schutz στην SPV/Steamhammer, με σχετικό post του στο Facebook.
Ο εκλιπών, ίδρυσε την εταιρία το 1984 και ήταν το αντίπαλο δέος της Noise Records, που μεσουρανούσαν από τα μέσα της δεκαετίας του ’80 και για αρκετά χρόνια έπειτα στο χώρο της σκληρής μουσικής. Ο Manfred Schutz, είχε για πολλά χρόνια στην εταιρία του, καλλιτέχνες όπως οι MOTORHEAD, SAXON, ALICE COOPER, WHITESNAKE, SODOM, SEPULTURA, ICED EARTH, HELLOWEEN και πάρα πολλούς άλλους, ενώ το κομμάτι της διανομής που είχε στην SPV ήταν πολύ σημαντικό, αφού για 25 χρόνια ήταν η κορυφαία εταιρία στο χώρο και γενικά υπήρξε μία από τις μεγαλύτερες ανεξάρτητες εταιρίες.
ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Amok” – SENTENCED ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1995 ΕΤΑΙΡΙΑ: Century Media Records ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Ahti Kortelainen ΣΥΝΘΕΣΗΜΠΑΝΤΑΣ:
Taneli Jarva – Μπάσο, φωνητικά, πλήκτρα
Miika Tenkula – Κιθάρες, πλήκτρα
Sami Lopakka – Κιθάρες, πλήκτρα
Vesa Ranta – Τύμπανα
Η μοίρα καμία φορά παίζει τραγικά παιχνίδια και ποτέ δεν ξέρει πραγματικά κανείς τι «του ξημερώνει». Κάπως έτσι και μία ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα και χαρακτηριστική μπάντα από τη Φινλανδία η οποία ήρθε και έδωσε το στίγμα της με τον πλέον εμφατικό τρόπο, έσβησε μία ημέρα του 2005, με τον θάνατο που τόσες φορές την απασχόλησε στιχουργικά, να έρχεται και να σφραγίζει με την έλευση του άπαξ, οτιδήποτε μπορεί ο ανθρώπινος νους να σχεδίαζε για οποιοδήποτε μέλλον του.
Προτού επέλθει η σκιά του όμως, οι SENTENCED, έγραψαν το δικό τους, ξεχωριστό βιβλίο, στην ιστορία του σκληρού ήχου, με ένα από τα κεφάλαια του να ονομάζεται “Amok” και, πριν τριάντα χρόνια, το 1995, μία μέρα σαν αυτή, ήρθε για να προκαλέσει αμόκ στις τάξεις των οπαδών τους αλλά και στην ευρύτερη μεταλλική κοινότητα, εντός και εκτός Φινλανδίας.
Ο ήχος των SENTENCED μέχρι τότε, με τα δύο πρώτα άλμπουμ που προηγήθηκαν, ήταν πιο «παραδοσιακός». Πιο καθαρό death metal. Το “North from here” του 1993 όμως, είχε ήδη κάποια πιο μελωδικά στοιχεία στις συνθέσεις του, ανοίγοντας τον δρόμο για το (ξεκάθαρα πλέον) μελωδικό death metal που συναντά ο ακροατής στο “Amok”.
Η αλλαγή αυτή των SENTENCED, δεν χαιρετήθηκε αρχικά με ιδιαίτερο ενθουσιασμό. Ευτυχώς, αυτή τους η στάση δεν επηρέασε την μπάντα, η οποία μέσω του “Amok”, τελικά κατάφερε την καθιέρωσή της ανάμεσα στην ούτως ή άλλως γεμάτη σκηνή της χώρας τους, κατακτώντας μεγαλύτερα κοινά σε ευρωπαϊκό και όχι μόνο επίπεδο.
Τα μελωδικά περάσματα, η πτώση των ταχυτήτων σε πιο «συμβατικά» επίπεδα και το «μαλάκωμα» των φωνητικών που είχε ήδη αναλάβει από το “North from here” ο Taneli Jarva, δεν επηρέασαν σε καμία περίπτωση την έμπνευση και την απόδοση του σχήματος, το οποίο εδώ, ξεπερνά κάθε προηγούμενο και ίσως δεν ξεπεράστηκε από κανένα επόμενο άλμπουμ της μπάντας. Η κατεύθυνση που όρισε το “Amok”, μπορεί να μην έμεινε εσαεί με τους SENTENCED, αν μη τι άλλο όμως, άνοιξε δρόμους και έθεσε βάσεις όχι μόνο για τους ίδιους αλλά και για πολλά άλλα σχήματα αναλόγου ύφους.
Η δραματική ιστορία του γκρουπ που τελείωσε με τον θάνατο του Miika Tenkula το 2009, άφησε πίσω της μία εξαιρετική κληρονομιά, η οποία μνημονεύεται και θα μνημονεύεται για όσο υπάρχουν οπαδοί του metal. Αν σε οποιονδήποτε από αυτούς χρειαστεί ποτέ κάποιος να ορίσει τι σημαίνει SENTENCED, τότε η απάντηση πιθανότατα θα είναι το “Amok”. To “Amok”, το οποίο μέσα από τις εννέα συνθέσεις του και με σημαίες του τα “Funeral spring” και ”Nepenthe”, κατορθώνει να μην χάνει στα τριακοστά του γενέθλια ούτε ίχνος της μαγείας από την οποία γεννήθηκε.
Παραμένει φρέσκο, άφθαρτο στον χρόνο και αγέρωχα, ατενίζει ένα μέλλον το οποίο, όπως κάθε μνημείο, δεν θα σταματήσει ποτέ να ελκύει, να παραδειγματίζει, να προτρέπει. Στο βιβλιαράκι που συνόδευε το άλμπουμ, ειρωνικά οι δημιουργοί του γράφουν «love it or HATE IT». Ευτυχώς, η προτροπή τους δεν έγινε πράξη και τελικά ο δίσκος πήρε αυτό που του άξιζε. Ατελείωτη αγάπη.
(26-27 Ιουλίου 2025, Θέατρο Ανατολικής Τάφρου, Χανιά)
Αν μη τι άλλο, το ChaniaRockFestival στα 23 χρόνια παρουσίας του στα ελληνικά φεστιβαλικά δρώμενα, μπορεί να υπερηφανεύεται –εκτός των άλλων- ότι έχει φιλοξενήσει στη σκηνή του μερικά από τα σπουδαιότερα εγχώρια σχήματα στον χώρο της σκληρής μουσικής. Ή μάλλον, σχεδόν όλα, αφού έλειπαν οι ELYSION! Οι Αθηναίοι gothic/symphonic metallers, λοιπόν, είναι το επόμενο σχήμα που ανακοινώνουμε, μετά τους STRATOVARIUS και τους ROTTING CHRIST.
Το συγκρότημα, με την εξαιρετική frontwoman, Christianna να ηγείται, έχει κατακτήσει την αγάπη χιλιάδων οπαδών σε όλο τον κόσμο, έχοντας περιοδεύσει σε αρκετές χώρες στην Ευρώπη. Η ιδιαίτερη φωνή της, σε συνδυασμό με τη σκηνική της παρουσία και τις σπουδαίες ικανότητες των υπολοίπων μελών, κάνουν κάθε εμφάνιση των ELYSION μοναδική. H μπάντα έχει μοιραστεί τη σκηνή με μπάντες όπως οι NIGHTWISH, EVANESCENCE, HELLOWEEN, SAXON, LACUNA COIL και Anneke Van Giersbergen !
Με το πιο πρόσφατο άλμπουμ τους, “Bring out your dead”, να είναι ένα μουσικό ταξίδι από το σκοτάδι στο φως, γραμμένο μέσα στην πανδημία, οι ELYSION διατηρούν την ιδιαίτερη ταυτότητά τους, πειραματίστηκαν με πιο βαριά ακούσματα, εναλλακτική ατμόσφαιρα και δυναμικές συνθέσεις, οδηγώντας σε έναν εξελιγμένο ήχο που ξεχωρίζει από τις προηγούμενες κυκλοφορίες τους.
Η εμφάνισή των ELYSION στο Chania Rock Festival υπόσχεται να είναι ένα αξέχαστο μουσικό ταξίδι, γεμάτο πάθος, ένταση και την απαράμιλλη ενέργεια που τους καθιστά μοναδικούς στη σκηνή!
