Monday, March 17, 2025
Home Blog Page 19

Ο Craig Goldy ισχυρίζεται ότι ο Vivian Campbell ήταν «πολύ προσβλητικός προς τον Ronnie James Dio σε πολλές περιπτώσεις»

0
Goldy

Goldy

Ο πρώην κιθαρίστας των DIO και νυν μέλος των DIO DISCIPLES, Craig Goldy, σχολίασε τον τρόπο με τον οποίο ο Vivian Campbell αποχώρησε από τους DIO, λέγοντας ότι ο Vivian υπήρξε «πολύ προσβλητικός προς τον Ronnie σε πολλές περιπτώσεις».

Ο Ronnie James Dio, ο Vivian Campbell, ο ντράμερ Vinny Appice και ο μπασίστας Jimmy Bain συνεργάστηκαν στους πρώτους τρεις δίσκους των DIO — τα “Holy diver” (1983),  “The Last in line” (1984) και “Sacred heart” (1985) — πριν ο Campbell αποχωρήσει προκειμένου να ενταχθεί στους WHITESNAKE το 1987. Αργότερα, ο κιθαρίστας εξέφρασε δημόσια τη δυσαρέσκειά του για την ανάγκη του Ronnie να έχει τον απόλυτο έλεγχο του συγκροτήματος, υποστηρίζοντας ότι τα οικονομικά έπαιξαν σημαντικό ρόλο στη διαμάχη που προηγήθηκε της αποχώρησής του. Ειδικότερα, ο Campbell δήλωσε ότι «είχε γίνει όλο και πιο σαφές» πως η σύζυγος και μάνατζερ του Ronnie, Wendy, «ήταν αποφασισμένη να τον απομονώσει από το συγκρότημα. Δεν έβλεπε τους DIO ως μια δημιουργική ομάδα. Ο Ronnie το ήξερε καλύτερα, αλλά υποψιάζομαι ότι, στην προσπάθειά του να κερδίσει ξανά την αγάπη της Wendy» μετά τον χωρισμό τους, «ήταν πρόθυμος να υποκύψει στις επιθυμίες της. Έτσι ξεκίνησε το τέλος του αρχικού συγκροτήματος των DIO.» Ο Campbell πρόσθεσε ότι ο Ronnie δεν τήρησε την αρχική του υπόσχεση πως μέχρι το τρίτο άλμπουμ οι DIO θα λειτουργούσαν με ισότιμη συμμετοχή για όλα τα μέλη.

Ο Goldy συζήτησε την αποχώρηση του Campbell από τους DIO σε μια πρόσφατη συνέντευξή του με τον Shane Bennett του Totem Paul Radio. Είπε, μεταξύ άλλων ότι:

«Ο Ronnie διάλεξε [τον Vivian, τον Vinny και τον Jimmy για το συγκρότημά του] για έναν λόγο — όχι μόνο επειδή ο Jimmy ήταν στους RAINBOW μαζί του και ο Vinny ήταν στους [BLACK] SABBATH, αλλά επειδή υπήρχε λόγος που οι δυο τους βρίσκονταν στους RAINBOW και τους SABBATH. Ο Viv ήταν τρομερός. Δημιούργησαν κάτι πραγματικά καλό… Θυμάμαι να διαβάζω ένα σχόλιο τις προάλλες που έλεγε ότι ίσως το “Holy diver» έθεσε τον πήχη πολύ ψηλά. Γιατί ακόμα και το “Last in line” — αγαπώ το “Last in line” και το “Sacred heart”, αλλά μέχρι το “Sacred heart” τα τραγούδια δεν ήταν τόσο καλά, γιατί ο Ronnie ήξερε ότι τα υπόλοιπα μέλη δεν έδιναν πραγματικά τον καλύτερό τους εαυτό.

Δυστυχώς, ήμουν εκεί. Ήμουν συνέχεια στο σπίτι του Ronnie. Ξέρω πώς έγιναν τα πράγματα. Τότε υπήρχε συζήτηση για το ότι το συγκρότημα θα λειτουργούσε με ισότιμη συμμετοχή μέχρι το τρίτο άλμπουμ. Αλλά το πήραν κυριολεκτικά, λέγοντας κάτι του στυλ: ‘Την ημέρα του τρίτου άλμπουμ, θα είμαστε ισότιμοι.’ Ο [Ronnie] είχε πει γύρω στο τρίτο άλμπουμ. Και μου το εξήγησε κάποτε. Μου είπε: ‘Αν και ο Jimmy και ο Vinny είναι ήδη κατά κάποιο τρόπο αστέρες λόγω των RAINBOW και BLACK SABBATH, βρίσκονται ήδη σε αυτό το επίπεδο. Όταν όλοι γίνουν περίπου εξίσου διάσημοι με εμένα, τότε θα πρέπει να έχουμε ισότιμη συμμετοχή. Αυτό θα έπρεπε να γίνει γύρω στο τρίτο άλμπουμ, γιατί είναι τόσο καλοί.

Και σε κάθε δισκογραφικό συμβόλαιο, υπάρχει η επιλογή για σόλο άλμπουμ. Αν επιλέξεις να κάνεις το σόλο άλμπουμ σου, αυτό δείχνει στον αρχηγό του συγκροτήματος — όποιος κι αν είναι αυτός — ότι πλέον είσαι ισότιμός του, γιατί η δισκογραφική εταιρεία επέλεξε να υποστηρίξει το σόλο άλμπουμ σου. Αυτό ήταν το μόνο που έπρεπε να κάνουν, και δεν το έκαναν, γιατί ήξεραν ότι δεν μπορούσαν. Και τελικά όλα κατέληξαν στο εξής: λεφτά.»

Αναφερόμενος στο γεγονός ότι τόσο ο Vinny όσο και ο Jimmy είχαν δηλώσει δημόσια πως συμμερίζονταν την άποψη του Vivian σχετικά με τον τρόπο που διαχειρίστηκαν τα οικονομικά στους DIO, ο Craig συνέχισε:

«Δεν υπήρχε ενιαίο μέτωπο — ήταν ο Viv. Δηλαδή, ο Vinny λέει ότι όλοι αισθάνονταν το ίδιο με τον Viv, αλλά πού ήταν η ενιαία στάση; Πού ήταν το ενιαίο μέτωπο; Γιατί δεν πήγαν όλοι μαζί; Γιατί δεν ήταν τέσσερις άνθρωποι να αντιμετωπίσουν τον Ronnie; Γιατί ήταν μόνο ο Viv; Γιατί ήταν μόνο αυτός που έβαλε το ξυπνητήρι του, και όταν χτύπησε, είπε: ‘Εντάξει, τώρα είναι η ώρα να αντιμετωπίσω τον Ronnie.’

Και ήταν πολύ ασεβής προς τον Ronnie σε πολλές περιπτώσεις. Πολλές φορές εγώ και ο Ronnie ήμασταν μαζί στο μπαρ, όταν ήμουν ακόμα στους ROUGH CUTT, και ήταν μπερδεμένος, γιατί δεν ήξερε τι να κάνει με τον Viv, καθώς ο Viv ήταν τόσο προσβλητικός προς αυτόν λόγω του έντονου αισθήματος ότι είχε περισσότερα δικαιώματα. Δεν τα κέρδισε… Έφτασαν από συγκρότημα που άνοιγε τις συναυλίες στο να είναι headliners πολύ γρήγορα, και ο Viv δεν το κέρδισε όπως το κέρδισαν ο Jimmy, ο Vinny και ο Ronnie. Είχε έντονα την πεποίθηση ότι δικαιούνταν κάτι. Ήταν καλός άνθρωπος, πραγματικά ήταν. Πολλοί θαυμαστές θα σου πουν ότι ήταν ένας πραγματικά καλός τύπος. Και ήταν — ήταν ευγενικός, ήταν ένας τζέντλεμαν. Τις περισσότερες φορές ήταν τζέντλεμαν απέναντί μου…»

«Αλλά, εν πάση περιπτώσει, αυτό ήταν το πρόβλημα», πρόσθεσε ο μουσικός. «Ο Viv είχε μια αίσθηση δικαιώματος και ήταν πολύ προσβλητικός προς τον Ronnie κατά καιρούς. Το είχα δει κι εγώ μερικές φορές. Και αυτό με πονούσε. Πολλές φορές, όταν ήμουν μαζί του στο μπαρ, τον έβλεπα τόσο προβληματισμένο από αυτή την κατάσταση. Πολλοί πιστεύουν ότι ήταν η επιρροή της Wendy. Δεν ήταν η επιρροή της Wendy. Έχω δει τον Ronnie να επιτίθεται στη Wendy σαν λύκος που διψά για αίμα… Αυτό δεν είχε καμία σχέση. Ήταν θέμα σεβασμού. Και ο Ronnie είχε κουραστεί να τον αντιμετωπίζουν με ασέβεια.»

Ο Craig συνέχισε, λέγοντας ότι ο Vivian, ο Vinny και ο Jimmy στην πραγματικότητα «πήραν αύξηση» κατά τα τελευταία χρόνια της αρχικής σύνθεσης των DIO, ενώ «ο Ronnie μείωσε τη δική του αμοιβή κατά τη διάρκεια της περιοδείας για το “Sacred Heart”.» Εξήγησε ότι: «Ξοδεύονταν πάρα πολλά χρήματα στον δρόμο. Υπήρχαν, ας πούμε, επτά νταλίκες που ακολουθούσαν, γιατί έπρεπε να φέρουν την ομάδα φωτισμού, έπρεπε να φέρουν τον ηχητικό εξοπλισμό, γιατί τότε τα ηχητικά συστήματα που υπήρχαν στα στάδια δεν ήταν αρκετά μεγάλα για να διαχειριστούν το είδος των πραγμάτων που έκαναν και τον ήχο που παρήγαγαν. Υπήρχαν μεγάλα ντραμς, εφέ με εκρήξεις και πολλά άλλα πράγματα. Έπρεπε να προσλάβουν μια εταιρεία για να προσθέσει εξοπλισμό στο υπάρχον ηχητικό σύστημα, στην κονσόλα ήχου, στη σκηνή και στον φωτισμό. Έφερναν όλα αυτά τα πράγματα.

Οπότε, όταν παραπονιούνταν ότι ο διευθυντής φωτισμού πληρωνόταν περισσότερα από αυτούς, δεν ήταν επειδή το ήθελε ο Ronnie. Ήταν επειδή η εταιρεία που προσέλαβε ο Ronnie καθόριζε τον μισθό για τον διευθυντή φωτισμού — όχι ο Ronnie. Και υπήρχε ένας δράκος 18 ποδιών που έβγαζε φωτιά. Στοιχηματίζω ένα εκατομμύριο δολάρια ότι, αν εκείνοι οι τύποι ήταν ισότιμα μέλη, αυτό δεν θα είχε συμβεί ποτέ, γιατί τα χρήματα θα ήταν πιο σημαντικά. Το εγγυώμαι. Όχι μόνο αυτό, αλλά επειδή άκουσα τον καθένα τους να το λέει — θα προτιμούσαν να πάρουν τα χρήματα παρά έναν δράκο 18 ποδιών που βγάζει φωτιά. Αλλά ο Ronnie το έκανε για τους θαυμαστές και δεν αύξησε τις τιμές των εισιτηρίων. Κι όμως, αυτό το γεγονός συζητιέται μέχρι και σήμερα. Πολύ αμφιβάλλω αν ο τραπεζικός λογαριασμός του Vinny Appice θα συζητιέται όσο ο δράκος των 18 ποδιών που έβγαζε φωτιά.»

SANCTUARY: Απεβίωσε ο ιδρυτής και πρώην κιθαρίστας τους, Sean Blosl

0
Sanctuary

Sanctuary

Ο πρώην κιθαρίστας των SANCTUARY, Sean Blosl, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 58 ετών. Σύμφωνα με μια σύντομη αναγγελία θανάτου που αναρτήθηκε στο “The Chronicle”, ο μουσικός απεβίωσε στις 26 Αυγούστου του 2024, στο Seattle.

O Blosl σχημάτισε τους SANCTUARY το 1985, με τον ξάδερφό του, Lenny Rutledge και έπαιξε στις δύο πρώτες κυκλοφορίες της μπάντας, στο ντεμπούτο τους “Refuge denied” και το “Into the mirror black” του 1990.

Στις 31 Δεκεμβρίου, ο Rutledge μοιράστηκε το ακόλουθο μήνυμα μέσω της σελίδας των SANCTUARY. «Με βαριά καρδιά πρέπει να ανακοινώσω ότι o Sean Blosl, απεβίωσε νωρίτερα μέσα στη χρονιά αυτή. Ενεπλάκη σε τροχαίο ατύχημα στο Seattle. Μου ήταν πολύ δύσκολο να δημοσιεύσω αυτά τα νέα. Δεν είμαι οπαδός των ανακοινώσεων θανάτων μέσω των social media, αλλά συνειδητοποιώ ότι μολονότι πιστεύω πως είναι ιδιωτικό οικογενειακό θέμα, ο Sean υπήρξε επίσης πολύ σημαντικό μέρος της μουσικής σκηνής του Seattle.

O Sean ήταν ξάδερφός μου, αλλά εμείς νιώθαμε περισσότερο σαν αδέρφια. Είχαμε ένα κοινό όνειρο για τη μουσική όταν ήμασταν παιδιά που έγινε πραγματικότητα. Χωρίς τον Sean στο πλευρό μου δεν ξέρω αν θα είχα την ευκαιρία να κάνω αυτό το μουσικό ταξίδι.

Είναι πολύ δύσκολο να συνοψίσω την αγάπη, τις αναμνήσεις και τις εμπειρίες μιας ζωής, αλλά πάντα θα θυμάμαι τον Sean σαν έμπνευση και σαν δάσκαλο.

RIP αδερφέ. Θα τα πούμε στην άλλη πλευρά.»

UNLEASHED: Νεκρός ο πρώτος κιθαρίστας τους, Fredrik Lindgren, στα 53 του

0
Unleashed

Unleashed

Ο Fredrik Lindgren (γνωστός και ως Freddie Eugene), ο αρχικός κιθαρίστας του πρωτοποριακού Σουηδικού death metal συγκροτήματος UNLEASHED, απεβίωσε στις αρχές Ιανουαρίου 2025 σε ηλικία 53 ετών.

Ο Lindgren υπήρξε κιθαρίστας των UNLEASHED από το 1989 έως το 1995. Συμμετείχε στα στούντιο άλμπουμ “Where No Life Dwells” (1991), “Shadows In The Deep” (1992), “Across The Open Sea” (1993) και “Victory” (1995), καθώς και στα live άλμπουμ “Live In Vienna ’93” και “Eastern Blood – Hail To Poland” (1995).

Μετά την αποχώρησή του από τους UNLEASHED, ο Lindgren έπαιξε κιθάρα σε αρκετά άλλα σουηδικά συγκροτήματα, όπως οι ATLANTIC TIDE, LOUD PIPES, CELESTIAL PAIN, TERRA FIRMA, BORN OF FIRE και HARMS WAY.

Οι UNLEASHED δήλωσαν σε ανακοίνωσή τους:

«Warriors!!! Δυστυχώς, μας έφτασαν τα νέα ότι ο Fredrik Lindgren, κιθαρίστας των UNLEASHED από το 1989 έως το 1995, έφυγε από τη ζωή. Ο Fredrik ήταν τεράστιο μέρος της πρώιμης ιστορίας του συγκροτήματος. Γι’ αυτό, θα του είμαστε για πάντα ευγνώμονες. Τα λέμε στη Valhalla, αδερφέ!»

HEAVY LOAD: “Έφυγε” από κοντά μας ο frontman του θρυλικού σχήματος, Ragne Wahlquist

0
Ragne

Ragne

Σε ηλικία 69 ετών, έφυγε από κοντά μας ο τραγουδιστής/κιθαρίστας/πληκτράς, Ragne Wahlquist, που μαζί με τον αδερφό του Styrbjorn, υπήρξαν υπεύθυνοι για τη δημιουργία του πρώτου Σουηδικού heavy metal συγκροτήματος, των θρυλικών HEAVY LOAD.

Με τρεις δίσκους που έγραψαν ιστορία στις αρχές της δεκαετίας του ’80 (“Full speed at high level”, “Death or glory” και “Stronger than evil”), επέστρεψαν θριαμβευτικά πριν λίγα χρόνια με ζωντανές εμφανίσεις (μεταξύ των άλλων και στη χώρα μας) και το εξαιρετικό “Riders of the ancient storm”, που είχε βγει από τη No Remorse Records…

Εκτός των άλλων, ο Ragne, υπήρξε παραγωγός και μηχανικός ήχου στα “Epicus doomicus metallicus” και “Nightfall” των CANDLEMASS, παραγωγός στους τρεις πρώτους δίσκους των VENI DOMINE και είχε κάνει και κάποιες guest συμμετοχές, εκτός των άλλων στους HAMMERFALL.

Ας είναι ελαφρύ το χώμα που τον σκεπάζει…

SPV: Πέθανε ο ιδρυτής της εταιρίας, Manfred Schutz

0
Manfred

Manfred

Πέθανε σήμερα, σε ηλικία 75 ετών, ένας από τους πιο σημαντικούς ανθρώπους στη μουσική βιομηχανία σε ότι έχει να κάνει με τη heavy metal μουσική, ο Manfred Schutz, ιδρυτής της γερμανικής εταιρίας, SPV. Αυτό γνωστοποίησε ο Oliver Hahn, συνεχιστής του έργου του Schutz στην SPV/Steamhammer, με σχετικό post του στο Facebook.

Ο εκλιπών, ίδρυσε την εταιρία το 1984 και ήταν το αντίπαλο δέος της Noise Records, που μεσουρανούσαν από τα μέσα της δεκαετίας του ’80 και για αρκετά χρόνια έπειτα στο χώρο της σκληρής μουσικής. Ο Manfred Schutz, είχε για πολλά χρόνια στην εταιρία του, καλλιτέχνες όπως οι MOTORHEAD, SAXON, ALICE COOPER, WHITESNAKE, SODOM, SEPULTURA, ICED EARTH, HELLOWEEN και πάρα πολλούς άλλους, ενώ το κομμάτι της διανομής που είχε στην SPV ήταν πολύ σημαντικό, αφού για 25 χρόνια ήταν η κορυφαία εταιρία στο χώρο και γενικά υπήρξε μία από τις μεγαλύτερες ανεξάρτητες εταιρίες.

A day to remember… 3/1 [SENTENCED]

0
Sentenced

Sentenced

ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ:  “Amok” – SENTENCED
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1995
ΕΤΑΙΡΙΑ: Century Media Records
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Ahti Kortelainen
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Taneli Jarva – Μπάσο, φωνητικά, πλήκτρα
Miika Tenkula – Κιθάρες, πλήκτρα
Sami Lopakka – Κιθάρες, πλήκτρα
Vesa Ranta – Τύμπανα

Η μοίρα καμία φορά παίζει τραγικά παιχνίδια και ποτέ δεν ξέρει πραγματικά κανείς τι «του ξημερώνει». Κάπως έτσι και μία ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα και χαρακτηριστική μπάντα από τη Φινλανδία η οποία ήρθε και έδωσε το στίγμα της με τον πλέον εμφατικό τρόπο, έσβησε μία ημέρα του 2005, με τον θάνατο που τόσες φορές την απασχόλησε στιχουργικά, να έρχεται και να σφραγίζει με την έλευση του άπαξ, οτιδήποτε μπορεί ο ανθρώπινος νους να σχεδίαζε για οποιοδήποτε μέλλον του.

Προτού επέλθει η σκιά του όμως, οι SENTENCED, έγραψαν το δικό τους, ξεχωριστό βιβλίο, στην ιστορία του σκληρού ήχου, με ένα από τα κεφάλαια του να ονομάζεται “Amok” και, πριν τριάντα χρόνια, το 1995, μία μέρα σαν αυτή, ήρθε για να προκαλέσει αμόκ στις τάξεις των οπαδών τους αλλά και στην ευρύτερη μεταλλική κοινότητα, εντός και εκτός Φινλανδίας.

Ο ήχος των SENTENCED μέχρι τότε, με τα δύο πρώτα άλμπουμ που προηγήθηκαν, ήταν πιο «παραδοσιακός». Πιο καθαρό death metal. Το “North from here” του 1993 όμως, είχε ήδη κάποια πιο μελωδικά στοιχεία στις συνθέσεις του, ανοίγοντας τον δρόμο για το (ξεκάθαρα πλέον) μελωδικό death metal που συναντά ο ακροατής στο “Amok”.

Η αλλαγή αυτή των SENTENCED, δεν χαιρετήθηκε αρχικά με ιδιαίτερο ενθουσιασμό. Ευτυχώς, αυτή τους η στάση δεν επηρέασε την μπάντα, η οποία μέσω του “Amok”, τελικά κατάφερε την καθιέρωσή της ανάμεσα στην ούτως ή άλλως γεμάτη σκηνή της χώρας τους, κατακτώντας μεγαλύτερα κοινά σε ευρωπαϊκό και όχι μόνο επίπεδο.

Τα μελωδικά περάσματα, η πτώση των ταχυτήτων σε πιο «συμβατικά» επίπεδα και το «μαλάκωμα» των φωνητικών που είχε ήδη αναλάβει από το “North from here” ο Taneli Jarva, δεν επηρέασαν σε καμία περίπτωση την έμπνευση και την απόδοση του σχήματος, το οποίο εδώ, ξεπερνά κάθε προηγούμενο και ίσως δεν ξεπεράστηκε από κανένα επόμενο άλμπουμ της μπάντας. Η κατεύθυνση που όρισε το “Amok”, μπορεί να μην έμεινε εσαεί με τους SENTENCED, αν μη τι άλλο όμως, άνοιξε δρόμους και έθεσε βάσεις όχι μόνο για τους ίδιους αλλά και για πολλά άλλα σχήματα αναλόγου ύφους.

Η δραματική ιστορία του γκρουπ που τελείωσε με τον θάνατο του Miika Tenkula το 2009, άφησε πίσω της μία εξαιρετική κληρονομιά, η οποία μνημονεύεται και θα μνημονεύεται για όσο υπάρχουν οπαδοί του metal. Αν σε οποιονδήποτε από αυτούς χρειαστεί ποτέ κάποιος να ορίσει τι σημαίνει SENTENCED, τότε η απάντηση πιθανότατα θα είναι το “Amok”. To “Amok”, το οποίο μέσα από τις εννέα συνθέσεις του και με σημαίες του τα “Funeral spring” και ”Nepenthe”, κατορθώνει να μην χάνει στα τριακοστά του γενέθλια ούτε ίχνος της μαγείας από την οποία γεννήθηκε.

Παραμένει φρέσκο, άφθαρτο στον χρόνο και αγέρωχα, ατενίζει ένα μέλλον το οποίο, όπως κάθε μνημείο, δεν θα σταματήσει ποτέ να ελκύει, να παραδειγματίζει, να προτρέπει. Στο βιβλιαράκι που συνόδευε το άλμπουμ, ειρωνικά οι δημιουργοί του γράφουν «love it or HATE IT». Ευτυχώς, η προτροπή τους δεν έγινε πράξη και τελικά ο δίσκος πήρε αυτό που του άξιζε. Ατελείωτη αγάπη.

Φανούρης Εξηνταβελόνης

ELYSION: Ανακοινώθηκε η εμφάνισή τους στο Chania Rock Festival

0
Elysion

Elysion

CHANIA ROCK FESTIVAL

ELYSION

(26-27 Ιουλίου 2025, Θέατρο Ανατολικής Τάφρου, Χανιά)

Αν μη τι άλλο, το Chania Rock Festival στα 23 χρόνια παρουσίας του στα ελληνικά φεστιβαλικά δρώμενα, μπορεί να υπερηφανεύεται –εκτός των άλλων- ότι έχει φιλοξενήσει στη σκηνή του μερικά από τα σπουδαιότερα εγχώρια σχήματα στον χώρο της σκληρής μουσικής. Ή μάλλον, σχεδόν όλα, αφού έλειπαν οι ELYSION! Οι Αθηναίοι gothic/symphonic metallers, λοιπόν, είναι το επόμενο σχήμα που ανακοινώνουμε, μετά τους STRATOVARIUS και τους ROTTING CHRIST.

Το συγκρότημα, με την εξαιρετική frontwoman, Christianna να ηγείται, έχει κατακτήσει την αγάπη χιλιάδων οπαδών σε όλο τον κόσμο, έχοντας περιοδεύσει σε αρκετές χώρες στην Ευρώπη. Η ιδιαίτερη φωνή της, σε συνδυασμό με τη σκηνική της παρουσία και τις σπουδαίες ικανότητες των υπολοίπων μελών, κάνουν κάθε εμφάνιση των ELYSION μοναδική. H μπάντα έχει μοιραστεί τη σκηνή με μπάντες όπως οι NIGHTWISH, EVANESCENCE, HELLOWEEN, SAXON, LACUNA COIL και Anneke Van Giersbergen !

Με το πιο πρόσφατο άλμπουμ τους, “Bring out your dead”, να είναι ένα μουσικό ταξίδι από το σκοτάδι στο φως, γραμμένο μέσα στην πανδημία, οι ELYSION διατηρούν την ιδιαίτερη ταυτότητά τους, πειραματίστηκαν με πιο βαριά ακούσματα, εναλλακτική ατμόσφαιρα και δυναμικές συνθέσεις, οδηγώντας σε έναν εξελιγμένο ήχο που ξεχωρίζει από τις προηγούμενες κυκλοφορίες τους.

Η εμφάνισή των ELYSION στο Chania Rock Festival υπόσχεται να είναι ένα αξέχαστο μουσικό ταξίδι, γεμάτο πάθος, ένταση και την απαράμιλλη ενέργεια που τους καθιστά μοναδικούς στη σκηνή!

Και φέτος ΜΟΝΟ Κρήτη! Και φέτος ΜΟΝΟ Χανιά!

Εισιτήρια:

https://www.chaniarockfestival.gr/gr/tickets

Official website :

https://www.chaniarockfestival.gr

Facebook:

https://www.facebook.com/ChaniaRockFestival

Instagram

https://www.instagram.com/chaniarockfestival/

Youtube

https://www.youtube.com/@chaniarockfestival6900

NEVERMORE: Επανασυνδέθηκαν και κάνουν auditions για τραγουδιστή και μπασίστα

0
Nevermore

Nevermore

Λίγο πριν τελειώσει το 2024, είχαμε ένα video που ανέβασε ο κιθαρίστας των NEVERMORE, Jeff Loomis, όπου ουσιαστικά έκανε την προαναγγελία ότι ο ίδιος μαζί με τον ντράμερ, Van Williams, επανασυνδέουν τους αγαπημένους Αμερικάνους metallers.

H είδηση αυτή, αρχικά έφερε την αντίδραση του μπασίστα του σχήματος, Jim Sheppard, ο οποίος μέσω της συζύγου του, Priscilla, που έκανε μία ανάρτηση στο Facebook (που πάντως, δεν είναι ορατή πλέον), εκφράζοντας την έντονη δυσαρέσκεια του άντρα της:

“Ο James δεν έχει δεχθεί ποτέ επικοινωνία σχετικά με τα σχέδια του Van με τον Jeff να χρησιμοποιήσουν το όνομα NEVERMORE. Λυπάμαι που νομίζετε ότι ο James εμπλέκεται. Δεν γνωρίζουμε τίποτα για τα σχέδιά τους και είναι εντελώς ασέβεια να χρησιμοποιούν το όνομα NEVERMORE χωρίς να συμβουλευτούν τον Jim Sheppard, καθώς είναι ένας από τους ιδρυτές της μπάντας.

Περιμένουμε διευκρινίσεις για αυτό το φερόμενο πρότζεκτ και θα προχωρήσουμε ανάλογα, είτε αυτές οι διευκρινίσεις έρθουν από αυτούς είτε όχι. Δεν θα κάνουμε κανένα περαιτέρω σχόλιο προς το παρόν. Ευχαριστούμε.”

Ύστερα από αυτό, ο Van Williams με τον Jeff Loomis, έδωσαν στη δημοσιότητα πληροφορίες για την επανασύνδεση και τις ανοιχτές ακροάσεις που θα κάνουν για τραγουδιστή και μπασίστα. Συγκεκρμιένα, ο Van έγραψε:

“Το teaser των NEVERMORE έχει προκαλέσει πολλή θετική ανταπόκριση αλλά και την αναμενόμενη αρνητικότητα. Ας ασχοληθώ πρώτα με την αρνητική πλευρά. Κάποιοι θεωρούν ότι είναι ασέβεια το να μην εμπλακεί ο Jim ή να μην ενημερωθεί για τα σχέδιά μας. Όμως, αυτοί που το πιστεύουν αυτό δεν γνωρίζουν την ιστορία της μπάντας ή τη δυναμική που υπήρχε πίσω από τη σκηνή και οδήγησε σε αυτή την απόφαση. Αν και ίσως να μην ήταν ο πιο ιδανικός τρόπος προσέγγισης, η πραγματικότητα είναι ότι δεν υπήρξε επικοινωνία με τον Jim εδώ και χρόνια.

Πιστεύουμε ότι κάποιες φορές, για χάρη ενός νέου ξεκινήματος, είναι αναγκαίο να προχωράς πέρα από σχέσεις που ίσως δεν είναι πλέον ωφέλιμες για την ανάπτυξη ή την αρχή κάτι καινούργιου. Πήραμε αυτή την απόφαση με την πρόθεση να τιμήσουμε την κληρονομιά της μπάντας, προχωρώντας όμως με έναν τρόπο που έμοιαζε σωστός για εμάς εκείνη τη στιγμή. Παρ’ όλα αυτά, του ευχόμαστε υγεία και είναι ελεύθερος να ακολουθήσει τον δρόμο που επιλέγει. Χωρίς να μπω σε πολλές λεπτομέρειες, θα πω μόνο ότι ο σεβασμός είναι αμφίδρομος και ότι ορισμένα πράγματα έγιναν ασυμβίβαστα με την πάροδο του χρόνου για εμάς. Στο σημείο που βρίσκομαι στη ζωή μου, δεν αισθάνομαι την ανάγκη να εξηγηθώ περισσότερο, οπότε πάρτε το όπως θέλετε.

Όσο για το γιατί επιστρέφω στους NEVERMORE, είναι απλό: αυτή η μπάντα ήταν πάντα το όνειρό μου. Να βρω μια ομάδα ανθρώπων να είμαι μαζί τους σε μια μπάντα, να ταξιδεύουμε τον κόσμο και να δημιουργούμε μουσική. Από τη στιγμή της οντισιόν μου μέχρι τη στιγμή που μου ζητήθηκε να ενταχθώ, ήταν μια δίνη μουσικής, τέχνης, δημιουργικότητας, περιπέτειας, διασκέδασης και συντροφικότητας. Με τα χρόνια, δημιουργήσαμε απίστευτη μουσική και αξέχαστες αναμνήσεις μαζί. Αλλά με την πάροδο του χρόνου, τα πράγματα βγήκαν εκτός ελέγχου. Η εμπιστοσύνη, ο σεβασμός και η χαρά άρχισαν να εξαφανίζονται. Πάντα το συνέκρινα αναλογικά, με το να έχεις μία τούρτα και να την τρως κιόλας, αλλά στην περίπτωσή μας, τελικά η τούρτα είχε σκατά αντί για γλάσο… Θέλεις να το φας, αλλά είναι καλυμμένο με σκατά… Το τελικό σημείο ρήξης ήρθε κατά τη διάρκεια της τελευταίας μας ευρωπαϊκής περιοδείας με τους SYMPHONY X, μετά την οποία ήταν ξεκάθαρο ότι δεν μπορούσαμε να συνεχίσουμε όπως ήμασταν. Ο Jeff και εγώ πήραμε έναν δρόμο. Ο Warrel και ο Jim πήραν έναν άλλο. Δεν υπήρξε συμφιλίωση. Ο Warrel Dane πήγε στη Βραζιλία, ο Jim αποσύρθηκε στην Αλάσκα και πέρασαν χρόνια χωρίς καμία επαφή.

Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η προσωπική μου ζωή πήρε μια καταστροφική τροπή όταν η σύζυγός μου διαγνώστηκε με καρκίνο των ωοθηκών. Κάναμε τα πάντα για να δημιουργήσουμε μια αίσθηση κανονικότητας για τον μικρό μας γιο και προσπαθήσαμε να την κάνουμε όσο το δυνατόν πιο άνετη. Η Dore έφυγε το 2020, και η απώλειά της μας συνέτριψε, τόσο εμένα όσο και τον γιο μου. Προσωπικά νιώθω ότι μόλις αρχίζω να βγαίνω από ένα κώμα, για να είμαι ειλικρινής, και ευχαριστώ τον Θεό που επιτέλους βλέπω το φως και είμαι ευγνώμων για ό,τι και όποιον έχω ακόμα στη ζωή μου. Ποτέ δεν θα μπορέσω να εκφράσω την ευγνωμοσύνη που νιώθω για την οικογένειά μου, τους στενούς φίλους και τους θαυμαστές που βοήθησαν εμένα και την οικογένειά μου να περάσουμε όλες τις σκοτεινές μέρες. Σας ευχαριστώ όλους τόσο πολύ που με βοηθήσατε να ξεπεράσω τις πιο δύσκολες στιγμές.

Μέσα σε όλα αυτά, ο Jeff παρέμεινε ένας από τους πιο δυνατούς υποστηρικτές μου, και ο δεσμός μας έγινε ακόμα πιο βαθύς. Με την πάροδο του χρόνου, μας έλειψε η χαρά της δημιουργίας και της εμφάνισης. Οι NEVERMORE ήταν ένα τεράστιο κομμάτι αυτής της χαράς, κάτι για το οποίο είμαι εξαιρετικά περήφανος.

Για εκείνους που λένε ότι αυτό είναι μια “αρπαχτή”, διαφωνώ. Οι περισσότεροι μουσικοί δεν το κάνουν για τα χρήματα. Έχουμε περάσει αμέτρητες ώρες όλα αυτά τα χρόνια ιδρώνοντας, κάνοντας πρόβες, παίζοντας και ηχογραφώντας απλώς επειδή το αγαπάμε. Αυτό επιλέξαμε να κάνουμε στη ζωή μας γιατί το λατρεύουμε. Αυτό μας κινεί, το πάθος για τη μουσική, η σύνδεση με τους θαυμαστές και η δημιουργική διαδικασία. Αν έρθουν χρήματα από αυτό, καλώς, αλλά ποτέ δεν ήταν το επίκεντρο – όμως, όπως όλοι, έχουμε λογαριασμούς να πληρώσουμε.

Έτσι, βρισκόμαστε εδώ. Ο Jeff και εγώ θέλουμε να τιμήσουμε την κληρονομιά των NEVERMORE βρίσκοντας μουσικούς που θα σεβαστούν όσα έφεραν ο Warrel και ο Jim στη μπάντα, ενώ θα μας βοηθήσουν να χτίσουμε ένα νέο κεφάλαιο. Και δεν πρόκειται για αντικατάσταση του Warrel – κανείς δεν μπορεί. Αλλά για την εύρεση κάποιου που θα τιμήσει το έργο του, ενώ θα προσφέρει κάτι νέο. Θέλουμε να δώσουμε στους θαυμαστές την ευκαιρία να ενωθούν, να γιορτάσουν τη μουσική και να τραγουδήσουν ξανά αυτούς τους απίστευτους στίχους. Και, ελπίζουμε, να δημιουργήσουμε νέα μουσική που θα στέκεται δίπλα στα κλασικά τραγούδια μας.

Εύχομαι η κατάσταση με τον Jim να ήταν διαφορετική, αλλά το παρελθόν μας έφερε εδώ. Προσωπικά επικεντρώνομαι στη θετικότητα και σε θετικούς ανθρώπους και αρνούμαι να μπλέξω με την αρνητικότητα του παρελθόντος. Αν ο Jeff κι εγώ μπορέσουμε να βρούμε τον κατάλληλο τραγουδιστή και μπασίστα – μουσικούς που θα σεβαστούν την κληρονομιά και θα θέλουν να προχωρήσουν μαζί μας – τότε αυτό το νέο κεφάλαιο μπορεί να είναι κάτι πραγματικά ξεχωριστό για όλους όσους επιλέξουν να έρθουν μαζί μας. Αυτό δεν πρόκειται να είναι μια cover μπάντα ή tribute μπάντα, αλλά η επόμενη εξέλιξη/κεφάλαιο μιας μπάντας που είναι αποφασισμένη να σηκώσει τη σημαία και να συνεχίσει αυτό που αποκαλούμε NEVERMORE.

Ανυπομονώ να σας ξαναδώ όλους.”

Ο Jeff με τη σειρά του, έγραψε:
“Συμφωνώ απόλυτα με τη δήλωση του Van. Προφανώς υπήρξαν πολλά πάνω και κάτω στην ιστορία των NEVERMORE. Θέλω απλώς να θυμάμαι τις καλές στιγμές, ενώ συνεχίζω με τον Van για να φτάσουμε τη μπάντα σε ένα ακόμα επίπεδο.

Η καρδιά μου ήταν πάντα στη μουσική, στις περιοδείες και στις εμφανίσεις. Έχω περάσει υπέροχες στιγμές παίζοντας με άλλους μουσικούς αυτά τα τελευταία 10-11 χρόνια, αλλά οι NEVERMORE ήταν και θα είναι πάντα η προσωπική μου πύλη για μερική από την καλύτερη μουσική που έχω κάνει και δημιουργήσει.

Κανείς δεν μπορεί να αντικαταστήσει τον Warrel Dane. Τελεία και παύλα. Με τις μοναδικές του μελωδίες και τη σκηνική του παρουσία, ήταν μια δύναμη που αποτέλεσε τεράστιο μέρος της μπάντας τόσο στιχουργικά όσο και πνευματικά. Παρ’ όλα αυτά, δεν ψάχνουμε για έναν κλώνο του Warrel Dane.

Αναζητούμε κάποιον που να μπορεί να αποδώσει τα παλιά τραγούδια των NEVERMORE με το δικό του στυλ και κάποιον που θα προσφέρει κάτι νέο και αναζωογονητικό για το επόμενο κεφάλαιο της μπάντας…

Με όλα αυτά που ειπώθηκαν, ξεκινάμε μια ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ για δύο εξαιρετικούς μουσικούς. Έναν βασικό τραγουδιστή και έναν μπασίστα που θα ενταχθούν στο συγκρότημα και θα βοηθήσουν να συνεχιστεί η κληρονομιά μας. Έχουμε ήδη καλύψει τη θέση του δεύτερου κιθαρίστα, αλλά περισσότερα γι’ αυτό θα ανακοινωθούν σε μια μελλοντική ενημέρωση!»

Ακρόαση για τραγουδιστές:
«Οι NEVERMORE είναι γνωστοί για την έντονη συναισθηματική τους δύναμη, η οποία προφανώς αποτυπωνόταν μέσα από τις μοναδικές φωνητικές δυναμικές του Warrel. Ψάχνουμε για έναν τραγουδιστή που να μπορεί να αποδώσει ένα ευρύ φάσμα τόνων και συναισθημάτων με μαεστρία και αυθεντικότητα.

  • Δυναμικό Φάσμα: Ικανότητα να τραγουδά ψηλές νότες και βαθιά, δυναμικά χαμηλά, συνδυάζοντας δύναμη και ευαισθησία, ανάλογα με τις απαιτήσεις του τραγουδιού.
  • Εκφραστικό Βάθος: Πέρα από την τεχνική ικανότητα, θέλουμε κάποιον που να ενσωματώνει το ακατέργαστο συναίσθημα και τα στοιχειωμένα θέματα που ορίζουν τη μουσική των NEVERMORE.
  • Σκηνική Παρουσία: Χρειαζόμαστε κάποιον που να επικοινωνεί άνετα με το κοινό και να ενσαρκώνει την ένταση της μουσικής στις ζωντανές εμφανίσεις.»

Ακρόαση για μπασίστες:
«Ψάχνουμε για έναν σταθερό παίκτη που να κατανοεί πώς να δημιουργεί βάθος και ρυθμό στις ενορχηστρώσεις των NEVERMORE. Η ακρίβεια, το groove και η ικανότητα να συγχρονίζεται τέλεια με τον Van είναι τεράστιο πλεονέκτημα. Αν μπορείτε να προσφέρετε και δεύτερα φωνητικά, θα ήταν επίσης εξαιρετικό. Το μόνο που ζητάμε είναι κάποιον που να κρατά τη ρυθμική βάση σφιχτή.»

Τι ζητάμε και για τις δύο θέσεις:

  • Θετική στάση: Θέλουμε άτομα που φέρνουν καλή ενέργεια στη δυναμική του συγκροτήματος.
  • Επαγγελματισμός και σεβασμός στη μουσική: Αναζητούμε άτομα αξιόπιστα, προετοιμασμένα και με ισχυρή εργασιακή ηθική.
  • Διαθεσιμότητα: Πρέπει να είστε ανοιχτοί για εκτεταμένες παγκόσμιες περιοδείες, διαθέτοντας ενεργό και έγκυρο διαβατήριο. Να είστε πρόθυμοι να συνεργαστείτε δημιουργικά, να στηρίζετε ο ένας τον άλλον και να εκπροσωπείτε τους NEVERMORE με ακεραιότητα, τόσο εντός όσο και εκτός σκηνής.»

Πώς να συμμετάσχετε στην ακρόαση:

  • Τραγουδιστές: Υποβάλετε ένα βίντεο όπου τραγουδάτε τα τραγούδια “Born” και “Sentient 6” από το άλμπουμ “This Godless Endeavor”. Νιώστε ελεύθεροι να τραγουδήσετε όσο από το τραγούδι θέλετε. Αν δεν επιλέξετε να τραγουδήσετε ολόκληρο το τραγούδι, παρακαλούμε τραγουδήστε τουλάχιστον ένα πλήρες κουπλέ και ένα ρεφρέν από το καθένα. Επίσης, προσθέστε μια σύντομη εισαγωγή για το υπόβαθρό σας, τις επιρροές σας και τι μπορείτε να προσφέρετε στο συγκρότημα. Σας ενθαρρύνουμε να δείξετε το καλύτερο των δυνατοτήτων σας.
  • Μπασίστες: Παίξτε τα τραγούδια “Enemies Of Reality” και “Inside Four Walls” όρθιοι, δίνοντας έμφαση στην ακρίβεια, την τεχνική και το συναίσθημα.
  • Στείλτε μας έναν ΙΔΙΩΤΙΚΟ σύνδεσμο YouTube με την οντισιόν σας στο: officialnevermoreinfo@gmail.com

Μαζί με τον Van, ανυπομονούμε να σας δούμε και να σας ακούσουμε. Ευχαριστούμε και πάλι τους θαυμαστές μας σε όλο τον κόσμο για την καλοσύνη και την υποστήριξή σας. Πάμε για ένα απίστευτο 2025!»

 

Οι ROTTING CHRIST στο Chania Rock Festival 2025!

0
Rotting

Rotting

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

CHANIA ROCK FESTIVAL

ROTTING CHRIST (26-27 Ιουλίου 2025, Θέατρο Ανατολικής Τάφρου, Χανιά)

Το Chania Rock Festival είναι έτοιμο να υποδεχτεί τους θρύλους της παγκόσμιας metal σκηνής,  ROTTING CHRIST, σε μια εκρηκτική εμφάνιση που υπόσχεται να μείνει ανεξίτηλη στη μνήμη του κοινού. Μετά την καθηλωτική τους εμφάνιση στο κατάμεστο Θέατρο Λυκαβηττού, το συγκρότημα επιστρέφει στο Chania Rock Festival για πρώτη φορά από το 2019, σε ένα αποκλειστικό show για την Κρήτη, που θα γράψει ιστορία!

Με ιδρυτές τους Σάκη και Θέμη Τόλη, οι ROTTING CHRIST έχουν αφήσει ανεξίτηλο στίγμα στη metal σκηνή από το 1987. Με 13 άλμπουμ στο ενεργητικό τους, η μπάντα συνεχίζει να εξελίσσει τον ήχο του, συνδυάζοντας την ελληνική παράδοση με το πειραματικό πνεύμα. Ο πιο πρόσφατος δίσκος τους, “Pro Xristou” (2024), αποδεικνύει γιατί παραμένουν πρωτοπόροι στον ακραίο ήχο. Μετρώντας πάνω από 2.000 ζωντανές εμφανίσεις σε όλες τις ηπείρους, από τη Νότια Αμερική και τη Μέση Ανατολή έως τα μεγαλύτερα φεστιβάλ της Ευρώπης, οι ROTTING CHRIST είναι οι απόλυτοι πρεσβευτές της ελληνικής metal μουσικής παγκοσμίως.

Ανεβαίνουν στη σκηνή του Chania Rock Festival, για να χαρίσουν στο κοινό μια εμπειρία που θα μείνει αξέχαστη. Το setlist τους θα περιλαμβάνει εμβληματικές συνθέσεις από την πρώιμη καριέρα τους, όπως τα “Thy Mighty Contract”, “Non Serviam”, και “Triarchy of the Lost Lovers”, καθώς και κομμάτια από τα πιο πρόσφατα αριστουργήματά τους, όπως τα “Theogonia”, “Κατά τον Δαίμονα Εαυτού”, “Aealo”, και “Pro Xristou”. Κάθε νότα θα αποτελέσει μια γέφυρα ανάμεσα στο παρελθόν και το παρόν, προσφέροντας στους οπαδούς μια μοναδική αναδρομή στη θρυλική τους πορεία.

Η τελευταία εμφάνισή τους στο Θέατρο Λυκαβηττού στην Αθήνα, που καταγράφηκε σε ζωντανά ηχογραφημένο άλμπουμ, αποτελεί απόδειξη της εκπληκτικής τους σκηνικής παρουσίας. Και τώρα, στα Χανιά, οι ROTTING CHRIST έρχονται να ενώσουν χιλιάδες φωνές στο “NON SERVIAM”, που θα αντηχήσει σε όλη την Κρήτη.

Μη χάσετε την ευκαιρία να γίνετε μέρος αυτής της μοναδικής βραδιάς. Κλείστε τη θέση σας και ελάτε να ζήσετε τη δύναμη, την ατμόσφαιρα και την ανεπανάληπτη ενέργεια που μόνο οι ROTTING CHRIST μπορούν να προσφέρουν!

Εισιτήρια:

https://www.chaniarockfestival.gr/gr/tickets

Official website :

https://www.chaniarockfestival.gr

Facebook:

https://www.facebook.com/ChaniaRockFestival

Instagram

https://www.instagram.com/chaniarockfestival/

Youtube

https://www.youtube.com/@chaniarockfestival6900

 

(ακολουθεί το Δελτίο Τύπου της εμφάνισης των STRATOVARIUS)

 

CHANIA ROCK FESTIVAL

(26 – 27 Ιουλίου 2025 – Θέατρο Ανατολικής Τάφρου, Χανιά)

 

Το  Chania Rock Festival που ξεκίνησε την πορεία του το 2002, συνεχίζει να «βάζει δύσκολα» στον εαυτό του και να προσπαθεί να φέρει μεγάλα ονόματα της hard rock και heavy metal μουσικής, που δεν έχουν ξαναεμφανιστεί στο νησί της Κρήτης αλλά και πολλές φορές ούτε καν στην Ελλάδα.

Η πρώτη ανακοίνωση, για τη φετινή εκδοχή του, που θα διεξαχθεί στο Θέατρο Ανατολικής Τάφρου στις 26 και 27 Ιουλίου, είναι ένα συγκρότημα που λατρεύτηκε όσο ελάχιστα στη χώρα μας. Οι Φινλανδοί  STRATOVARIUS.

Ξέρετε όμως πιο είναι το χαρακτηριστικό που κάνει αυτό το σχήμα, να διατηρεί το πολυάριθμο κοινό του μέχρι και τις μέρες μας; Ότι με τη δισκογραφική του συνέπεια και ποιότητα, έχει δημιουργήσει μία νέα γενιά οπαδών, που μάλιστα έχουν δει ελάχιστες φορές ένα από τα κορυφαία  συγκροτήματα του power metal διαχρονικά κι αυτό είναι ένα επίτευγμα που έχουν κατορθώσει ελάχιστα σχήματα που ξεκίνησαν εκείνη την εποχή.

Ύστερα από τους δύο πρώτους δίσκους τους που ήταν πιο «αναγνωριστικοί», ήρθε το “Dreamspace” να τους βάλει ουσιαστικά στον χάρτη. Ήταν όμως ο ερχομός του τωρινού τους τραγουδιστή, Timo Kotipelto, που είναι και το παλαιότερο, πλέον, μέλος τους, που οδήγησε σε μία τριάδα αψεγάδιαστων δίσκων (“Fourth dimension”, “Episode” και “Visions”), που θεωρούνται από τους κορυφαίους στο power metal, τους καταξίωσαν στη χώρα μας με συνεχόμενα sold out σε οποιαδήποτε ζωντανή τους εμφάνιση και τους οδήγησαν στην ελίτ του ιδιώματος, μαζί με γκρουπ όπως οι HELLOWEEN, GAMMA RAY και BLIND GUARDIAN.

Οι ποιοτικές τους δουλειές συνεχίστηκαν μέχρι το ομώνυμο άλμπουμ τους, το 2005, όπου άρχισαν οι πρώτοι τριγμοί κι επήλθε η οριστική ρήξη του βασικού συνθέτη Timo Tolkki με τα υπόλοιπα μέλη λίγο αργότερα. Ο Tolkki αποχώρησε, αφήνοντας όλα τα δικαιώματα στους υπόλοιπους και αντικαταστάθηκε από τον Matias Kupiainen, ο οποίος φάνηκε άξιος αντικαταστάτης και συνεχιστής της βαριάς κληρονομιάς του προκατόχου του, πάντα με τη συνδρομή ενός από τους κορυφαίους πληκτράδες στο χώρο, του Jens Johansson.

Όλα τα άλμπουμ τους, από το “Polaris” του 2009 και μετά, με αποκορύφωμα το “Nemesis” (2013) και το πιο πρόσφατό τους, “Survive” (2022), έχουν φέρει νέο αίμα στο φανατικό κοινό τους κι έχουν αφήσει τη στάμπα τους στο χώρο εκεί που οι περισσότεροι τους είχαν ξεγραμμένους.

Επειδή οι συναυλίες των STRATOVARIUS στην Ελλάδα έχουν γράψει ιστορία (κι έχουν αποτυπωθεί και δισκογραφικά στο “Live! Visions of Europe”) κι επειδή είδαμε τις αντιδράσεις του κόσμου στο πιο πρόσφατο live τους στην πατρίδα μας, ανυπομονούμε να τραγουδήσουμε όλοι μαζί, ύμνους όπως τα “Black diamond”, “Kiss of Judas”, “Against the wind”, “Hunting high and low” και τόσα άλλα διαχρονικά τραγούδια.

TRIUMPHER, ACHELOUS / Special guests Sakis Tolis, Tony “Abaddon” Bray (Κύτταρο, 25/12/2024)

0
Triumpher

Triumpher

Τα Χριστούγεννα δεν είναι και η πιο συνηθισμένη μέρα, για μια metal συναυλία. Οικογενειακά τραπέζια, μαζώξεις σε φίλους, η τάση και η θέληση για ξεκούραση και ραστώνη στο σπίτι, όλα αυτά που τέλος πάντων αλλάζουν και χαρακτηρίζουν την καθημερινότητά μας την περίοδο των εορτών των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς, δε βοηθούν σε καμία περίπτωση στη διεξαγωγή ενός metal live. Τουλάχιστον αυτός είναι ο κανόνας. Ξέρουμε όμως πολύ καλά, πως για κάθε κανόνα, υπάρχουν και κάποιες εξαιρέσεις που τον επιβεβαιώνουν.

Μιας τέτοιας εξαίρεσης γίναμε μάρτυρες όσοι βρεθήκαμε στο Κύτταρο, το βράδυ των Χριστουγέννων. Και βρεθήκαμε αρκετοί! Βλέπεις, τα ονόματα που μας κάλεσαν σε αυτό το ιδιότυπο party και το μέρος στο οποίο αυτό στήθηκε, αποτελούσαν εγγύηση από μόνα τους. Επιφανή μέλη της ελληνικής σκηνής, μια ιστορική, παγκοσμίου φήμης, «μεταλλική» προσωπικότητα, ο ιδανικός χώρος… ακόμη και η συνεχής, δυνατή βροχή δεν στάθηκε ικανή ώστε να μας αποτρέψει από το να πάμε σε κάτι που εξελίχθηκε σε μια από τις καλύτερες συναυλιακές βραδιές ολόκληρης της χρονιάς.

Οι ACHELOUS είναι γνωστό πως στο σανίδι, αποτελούν «λίρα εκατό». Δεν υπάρχει περίπτωση ούτε μία στο εκατομμύριο, η μπάντα αυτή να μη δώσει ένα πραγματικά καλό show. Τούτη τη φορά όμως, ξεπέρασαν ΚΑΙ ΠΑΛΙ τους εαυτούς τους. Πώς γίνεται κάθε φορά να είναι καλύτεροι από την προηγούμενη, θα αναρωτηθεί ίσως κάποιος, με την απάντηση να είναι απλούστατη: Οι ACHELOUS είναι ο ορισμός της καλοπροβαρισμένης και καλοδουλεμένης μηχανής. Και είναι γνωστό πως για όποιον δουλεύει σωστά και μεθοδικά, δεν υπάρχει «ταβάνι». Ή έστω, είναι τόσο ψηλά, που θα κάνει καιρό πολύ για να το φτάσει!

Μεγάλη ώθηση βέβαια παίρνουν από τους οπαδούς τους, που σε κάθε ευκαιρία δείχνουν υπέρμετρη αγάπη και στήριξη στο πρόσωπό τους. Οπαδοί που είναι δίπλα στο συγκρότημα από τα «γεννοφάσκια» του, οπαδοί που προστέθηκαν στην πορεία και οπαδοί που θα λογίζονται ως τέτοιοι, από τώρα και στο εξής. Σαν αυτούς που «άφησαν το θαύμα τους» με αυτό που έβλεπαν και δεν ήταν και λίγοι! Που δεν περίμεναν σε καμία των περιπτώσεων τέτοια ισοπεδωτική εμφάνιση. Πιθανότατα την καλύτερη, όσον αφορά τη δική μου γνώμη που τους ακολουθώ από την πρώτη μέρα και τους έχω δει άπειρες φορές, στη μέχρι τώρα πορεία τους!

Στο σύμπαν όπου οι σοβαρές, επικές εκφάνσεις του κλασσικού heavy, του doom και του power metal ενώνονται με την ελληνική παραδοσιακή μουσική και αφήνουν τον ακραίο ήχο να κάνει αισθητή την παρουσία του, οι ACHELOUS είναι οι αδιαφιλονίκητοι κυρίαρχοι. Κανείς άλλος δεν παίζει σαν αυτούς. Για να το πάω λίγο παρακάτω, οι τύποι στον τομέα “live” ΚΑΤΑΠΙΝΟΥΝ πολλούς από αυτούς που λογίζονται ως «ηγέτιδες δυνάμεις», «μεγάλες ελπίδες» και «ανατέλλοντες αστέρες» του χώρου, με μεγάλη ευκολία!

Επομένως για την απόδοση κάθε μέλους ξεχωριστά, κάθε λόγος είναι περιττός, γιατί απλά θα αποδειχτεί φτωχός. Όλοι ήσαν ΑΨΟΓΟΙ. Και σε ένα σετ κατάλληλα σχεδιασμένο για την περίσταση, χωρίς φυσικά τα υπόλοιπα τραγούδια να μένουν πίσω, το ψυχρό, προερχόμενο απευθείας από τη Βαλχάλα έπος “Northern winds”, το death metal-άδικο “The Oath”, το oriental διαμάντι “Istar (Blood red sea)”, το πολεμικό “Blood”, το Θεσσαλικό “Savage king” και ο USPM κολοσσός “Into the shadows”, έμελλε να είναι οι νικητές.

War creation, domination”!

Τρεις λέξεις από το “Northern winds”, που περιγράφουν ΑΠΟΛΥΤΑ τους ACHELOUS. Δημιούργημα του Πολέμου, ήδη Κυρίαρχοι στα πεδία των μαχών. Περιμένω από τώρα την επόμενη συναυλία τους.

Το φετινό “Tower of High Sorcery”, είναι δισκάρα, να το ξαναπούμε κι αυτό.

SETLIST: 1. Dragon wings 2. Macedon 3. Northern winds 4. The Oath 5. Istar (Blood red sea) 6. Blood 7. Fortress of sorrow 8. Savage king 9. Gaugamela 10. Into the shadows 11. Flames of war

Οι επίσημοι οικοδεσπότες της βραδιάς, ήταν οι TRIUMPHER. Με ένα “Spirit Invictus” να έχει σκορπίσει ενθουσιασμό, να βρίσκεται σε πάμπολλες λίστες με τα καλύτερα άλμπουμ της χρονιάς ως άξιος συνεχιστής/διάδοχος του σαρωτικού “Storming the walls” και με τις φωνές που τους θέλουν το νέο, μεγάλο όνομα του επικού metal να πληθαίνουν ολοένα και περισσότερο! Έτσι, η θέληση των TRIUMPHER να δικαιολογήσουν τα παραπάνω, μετετράπη σε τεράστιο πάθος, το οποίο με την σειρά του έγινε λύσσα πραγματική, κάνοντάς τους να φαντάζουν θεριά ανήμερα και πεινασμένα!

Το live της παρουσίασης του “Spirit Invictus”, θα ήταν συνάμα και η πρώτη, επί ελληνικού εδάφους, εμφάνιση του καινούργιου line up του group. Άλλος ένας λόγος που αδημονούσαμε για αυτήν την συναυλία, πέραν του ότι έχοντας δει σε άλλες φάσεις τους TRIUMPHER, ξέραμε από πρώτο χέρι πως «δε χαρίζουν κάστανα»! Η εισαγωγή “Overture to Elysion” έφτιαξε το «κλίμα», «έστρωσε το χαλάκι» και το οργισμένο “Arrival of the Avenger” καταφθάνει για να πάρει τα πρώτα… σκαλπ!

Προχωρώντας σε μια κίνηση που ομολογουμένως δε βλέπουμε συχνά, οι Αθηναίοι extreme epic metallers χώρισαν το set τους σε δυο μέρη: Στο πρώτο, αφοσιώθηκαν στο “Spirit Invictus”, που ήταν έτσι κι αλλιώς το τιμώμενο άλμπουμ της βραδιάς. Δυστυχώς δεν παίχτηκε το θεϊκό “Hall of a thousand storms”, ακούσαμε όμως όλα τα υπόλοιπα κομμάτια του δίσκου. Οι εντυπώσεις των εκτελέσεων; Παραπάνω από θετικές. Το “Athena” είναι ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ παιάνας, φίλε μου. Για να βγάλεις τέτοια επικούρα, πρέπει να ρέει υγρό ατσάλι στο αίμα σου, τέλος. Το “Spirit Invictus” επί σκηνής γίνεται δυο φορές πιο ορμητικό και μανιασμένο, ενώ τα “Alexander” και “Shores of Marathon” που στον δίσκο τα λες περίπου black metal, σε συναυλιακές συνθήκες γίνονται μαύρα, κατάμαυρα…

Η πρώτη παύση, ήρθε όταν ο Σάκης Τόλης εμφανίστηκε για να τραγουδήσει, μαζί με τη μπάντα, έναν δικό του ύμνο, το “King of a Stellar War”. Εξαιρετική εκτέλεση και απόδοση, με έναν Τόλη να το διασκεδάζει περισσότερο και από τους ιδίους τους TRIUMPHER! H συνέχεια ανήκε στο “Storming the walls”. Εδώ η μπάντα διάλεξε τις πιο «άμεσες» συνθέσεις της και έπραξε σωστά. “The Thunderer” και ”I wake the dragon” θα ψηφίσω εδώ, ζητώντας συγγνώμη από το εξίσου αγαπημένο μου “The blazing circle”, που πάντα θα καθηλώνει με τον σκοτεινό λυρισμό του.

Δεύτερη παύση… Η θρυλική μορφή του Abaddon, του original drummer των μυθικών VENOM, εμφανίζεται με ένα σχεδόν άδειο μπουκάλι bourbon στο χέρι και ύφος θριαμβευτή. Προσφώνηση από τον frontman Mars Triumph και… “Welcome to Hell”, σε μια εκτέλεση που συνδύαζε την τεχνική αρτιότητα των TRIUMPHER, με τη μοχθηρία των αυθεντικών VENOM. Το ίδιο θα ισχυριστώ και για το “Black metal” που ακολούθησε, με τον Σάκη να πιάνει ξανά μικρόφωνο και τον κόσμο από κάτω να ξεδίνει με τη ψυχή του! Ζήσαμε μεγάλες, ιστορικές στιγμές για τα συναυλιακά δρώμενα της χώρας μας, όσο κι αυτό ακούγεται υπερβολικό! Στιγμές που θα μείνουν ανεξίτηλα χαραγμένες στη μνήμη ναι μεν του κόσμου, αλλά κυρίως των TRIUMPHER και ACHELOUS, που μοιράστηκαν τον ίδιο χώρο με δυο αγαπημένους τους μουσικούς.

Όσο για το “Blood of my enemies”, αυτό δεν υπήρχε στο αρχικό πλάνο. Μπήκε εμβόλιμα και καλώς μπήκε, μιας και αποτέλεσε άλλη μια στιγμή που η συναυλία έπιασε “peak”! Πολλοί έχουμε ενθουσιαστεί που οι TRIUMPHER συνεχίζουν την παράδοση και κληρονομιά των MANOWAR, κάποιοι άλλοι, ευτυχώς ελάχιστοι, δεν το βλέπουν αυτό με καλό μάτι. Δεν θα ασχοληθώ με το ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο, θα πω όμως πως διόλου τυχαία, άνθρωπος των MANOWAR, βρισκόταν ανάμεσα στο κοινό και σίγουρα, ποτέ, κανείς, δεν πάει κάπου για να δει κάτι αν δεν του αρέσει! Έτσι λέει η λογική… Το τέλος αυτής της συναυλίας – γιορτής ήρθε με το “Triumpher”, το οποίο «έριξε την αυλαία», για πρώτη και σίγουρα όχι για τελευταία φορά. Βρήκαμε το απόλυτο κομμάτι για φινάλε.

SETLIST: 1. Overture to Elysion/Arrival of the Avenger 2. Athena 3. Spirit Invictus 4. Alexander 5. Shores of Marathon 6. King of a Stellar War (ROTTING CHRIST) 7. The Thunderer 8. Storming the walls 9. Mediterranean wrath 10. I wake the dragon 11. The blazing circle 12. Welcome to Hell (VENOM) 13. Black metal (VENOM) 14. Blood of my enemies (MANOWAR) 15. Triumpher

Συμπεράσματα:

Για τους ACHELOUS τα είπαμε, οι άνθρωποι είναι πια σε κατάσταση εκπληκτική. Όποιον της σειράς τους και να βρουν μπροστά τους, κάνουν πλάκα μαζί του, τρώει τρία τόπια στο ημίχρονο. Όσον αφορά τους «νέους» TRIUMPHER, αν και ήδη είναι σε απείρως καλύτερη φάση από πλείστες μπάντες της κατηγορίας τους, εντούτοις έχουν όλα τα φόντα να βελτιωθούν τόσο, που να γίνουν φόβητρο. Να λέει ο άλλος «που να πάω να παίξω μαζί τους, θα με ισοπεδώσουν». Δε θέλουν πολύ, κάποιες λεπτομέρειες να δουλέψουν στην… προπόνηση και όλα θα πάρουν τον δρόμο τους. Κάτι μου λέει πως θα το πετύχουν, λίαν συντόμως.

Το 2024 έκλεισε με υπέροχο τρόπο. Ας είναι το 2025 ακόμη καλύτερο.

Χρόνια πολλά και καλή χρονιά, με υγεία, σε όλους και όλες!

Ανταπόκριση: Δημήτρης Τσέλλος
Φωτογραφίες: Έλενα Βασιλάκη

  • https://noc.ezhellas.com:44450/live
  • Rock Hard Radio
  • rock hard greece