Οι METALLICA έχουν παίξει σχεδόν σε όλο τον κόσμο, αλλά ακόμα υπάρχουν κάποια μέρη που πάνε για πρώτη φορά. Ένα από αυτά ήταν και η Shanghai, στην οποία οι METALLICA έπαιξαν τελικά στις 13 και 14 Αυγούστου, στη Mercedes–Benz Arena.

Η πρώτη βραδιά έγινε sold–out σε χρόνο ρεκόρ και γρηγορότερα από οποιοδήποτε sold–out έχει κάνει Δυτική μπάντα στη χώρα.

Μπορείτε να δείτε από κάτω το επίσημο recap από αυτή την εμφάνιση των METALLICA, το οποίο περιέχει υλικό από το meet–and–greet με τον Robert Trujilo, το κλασικό τζαμάρισμα στο tuning–room και την εκτέλεση του “Fade to black”.

Το νέο βίντεο των CLUTCH, για το κομμάτι τους “Crucial velocity”, είναι διαθέσιμο και μπορείτε να το δείτε στο κλιπ από κάτω.

Το κομμάτι είναι από το τελευταίο άλμπουμ της μπάντας, “Earth rocker” (διαβάστε την κριτική τουεδώ)

Οι GREGORIAN για πρώτη φορά στην Ελλάδα την Πέμπτη 26 Σεπτεμβρίου στο Ηρώδειο θα παρουσιάσουν μια συναυλία μαγική, ένα υπερθέαμα! Οι GREGORIAN αποτελούνται από 8 τραγουδιστές, 2 τραγουδίστριες και συνοδεύονται από 6μελές μουσικό συγκρότημα.

Όλοι τους με κλασική μουσική εκπαίδευση, ντυμένοι με υπέροχες βελούδινες στολές μοναχών σχεδιασμένες σε πανέμορφα χρώματα δημιουργούν ένα φαντασμαγορικό θέαμα με φωτιστικά εφέ, προβολές και ειδικά εφέ με καθρέφτες, ομίχλη, καπνό, κεριά και άλλες εκπλήξεις, που εκστασιάζουν το κοινό!

Το συγκρότημα GREGORIAN έχοντας ενορχηστρώσει σε Γρηγοριανό ύφος, έχει ερμηνεύσει συνθέσεις και επιτυχίες πολλών σημαντικών συγκροτημάτων μεταξύ των οποίων:

METALLICA, GUNS N’ ROSES, IRON MAIDEN, LED ZEPPELIN, U2, ABBA, DOORS, PINK FLOYD, REM, SCORPIONS, EVANESCENCE, FLEETWOOD MAC, GENESIS, HIM, OASIS, PLACEBO, ROLLING STONES, DEEP PURPLE, AC/DC ALAN PARSON PROJECT, DEPECHE MODE, DIRE STRAITS, DOORS, DURAN DURAN, URIAH HEEP, EURYTHMICS, VELVET UNDERGROUND….

αλλά και σημαντικών καλλιτεχνών, όπως:

David Bowie, Madonna, Paul McCartney, Robbie Williams, Celine Dion, Elton John, Bon Jovi, John Lennon, Sting, Kylie Minogue, Joni Mitchell, Ozzy Osbourne, Paul Simon, Bruce Springsteen, Cat Stevens, Vangelis, Nick Cave, Eric Clapton, Phil Collins, Peter Gabriel, Neil Diamond, David Gilmour, Kate Bush, Enya, Art Garfunkel, David Gray, Roberta Flack, Bjork, Annie Lennox, Chris de Burgh, Billy Joel, Lenny Kravitz …..

Το νέο CD τους με τίτλο “Epic Chants” περιλαμβάνει τα καλύτερα τραγούδια από τις μεγαλύτερες κινηματογραφικές ταινίες όλων των εποχών ενώ βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη η παγκόσμια περιοδεία τους με τίτλο «Epic Chants World Tour 2013» η οποία ξεκίνησε τον Φεβρουάριο του 2013 και θα ολοκληρωθεί τον Απρίλιο του 2014.

Στο πλαίσιο αυτής της περιοδείας βρίσκεται και η συναυλία τους στην Αθήνα στο Ηρώδειο την Πέμπτη 26 Σεπτεμβρίου για να τους απολαύσουμε!

ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ – ΑΓΟΡΑ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ:

Ταμεία: Πανεπιστημίου 39 (Στοά Πεσμαζόγλου) TICKETERVICES

Εισιτήρια Online: www.ticketservices.gr

Τηλεφωνική αγορά: 210 7234567

ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ :

Διακεκριμένη Ζώνη: 68 €

Α’ Ζώνη: 55 €

Β’ Ζώνη: 45 €

Γ΄ Ζώνη: 35 €

Δ’ Ζώνη: Άνω Διάζωμα 22 €

Φοιτητικό

Ανέργων(Άνω Διάζωμα) 15 €

ΩΡΑ ΕΝΑΡΞΗΣ : 21.00

6 χρόνια μετά τη διάλυσή τους, οι PUNGENT STENCH επιστρέφουν στα μουσικά δρώμενα. Ο βασικός κιθαρίστας/τραγουδιστής Martin Schirenc (aka Don Cochino) αποφάσισε να σηκώσει το κουφάρι των Αυστριακών death metal θρύλων, δίνοντας όμως όλα τα μελλοντικά τους live κάτω από το όνομα THE CHURCH OF PUNGENT STENCH προς αποφυγή προβλημάτων νομικής φύσης. Το lineup της μπάντας συμπληρώνουν οι Danny Vacuum (GENOCIDE SS, THE ACCIDENTS) και Mike G. Mayhem (HOLLENTHON) σε μπάσο/φωνητικά και τύμπανα αντίστοιχα. Το πρώτο επίσημο show της μπάντας θα είναι στις 13 Δεκεμβρίου στα πλαίσια του Eindhoven Metal Meeting δίπλα σε μπάντες όπως BRUTAL TRUTH, NAPALM DEATH, TIAMAT και CARPATHIAN FOREST, δίνοντας στο κοινό τη ευκαιρία ν’ απολαύσει ένα old school setlist με κομμάτια από τα κλασικά πρώτα τους άλμπουμ, αλλά και πιο σπάνια, που δεν είχαν παίξει live ποτέ στο παρελθόν.

Αν υπάρχει κάτι για το οποίο η Γαλλία δεν φημίζεται, αυτό τότε θα μπορούσε να είναι οι μπάντες στον χώρο της σκληρής μουσικής. Όσο και αν προσπαθήσει κανείς, δύσκολα θα θυμηθεί κάποιες, πλην ελάχιστων εξαιρέσεων, που να έχουν γράψει ιστορία στον συγκεκριμένο μουσικό χώρο. Οι GUT SCRAPERS είναι μια φιλόδοξη μπάντα από τη Νιμ οι οποίοι με αγγλικό στίχο (!) προσπαθούν να αλλάξουν τα δεδομένα με το ‘Gimme your soul’, τη πρώτη τους δισκογραφική δουλειά.

Αν θα ήθελα να χαρακτηρίσω απλά την μουσική των GUT-SCRAPERS θα έλεγα ότι είναι ‘βρώμικα 80s’. Φωνητικά που παραπέμπουν κυρίως σε Lemmy (MOTORHEAD) και μουσική ‘λίγο από όλα’… AC/DC, AEROSMITH, MOTORHEAD, ACCEPT, ZZ TOP, POISON, LA GUNS και αρκετές άλλες μπάντες φαίνεται ότι αποτελούν την βάση πάνω στην οποία στηρίχτηκε το γκρουπ  …. Κυριαρχούν τα δυνατά κομμάτια σε κλασικό hard rock μοτίβο. Ξεχάστε μπαλάντες και πιο μελωδικά τραγούδια, εδώ μιλάμε για ‘βρωμιά’.

Μουσικά δεν θα έλεγα ότι το album είναι κακό. Σίγουρα δεν υπάρχει κάτι καινούριο αλλά είναι ξεκάθαρο ότι έχουμε μια αξιόλογη προσπάθεια. Εκεί που απογοητεύεσαι εντελώς είναι με τους στίχους. Τα κλισέ πάνε σύννεφο και χρησιμοποιούνται αρκετά αισχροί στίχοι αλλά γιατί; Μήπως με στοίχους του στυλ “You suck and I bloody rock, one day you can suck my dick” θα γίνει αυτόματα το album πιο ‘βαρβάτο’; Προσωπικά θα το έλεγα έλλειψη έμπνευσης ίσως και έλλειψης ενός πιο πλούσιου αγγλικού λεξιλογίου. Γενικώς, δεν μου αρέσει να βλέπω μια μπάντα με μέλη που δεν είναι παιδαρέλια να προσπαθούν να πουλήσουν αγριάδα με ‘φθηνούς’ στίχους.

Είναι κρίμα για τους GUT-SCRAPERS γιατί το “Gimme your soul” θα μπορούσε να είναι καλό album. Πολλές φορές δεν αρκεί να έχουμε ένα καλό μουσικά album αλλά χρειάζεται προσοχή σε όλο το ‘πακέτο’. Ειλικρινά θα ήθελα λίγη σοβαρότητα παραπάνω κι ελπίζω αυτή να τη δούμε σε κάποια μελλοντική δουλειά τους. Αν δεν σας ενδιαφέρει το στιχουργικό κομμάτι και θέλετε να ακούσετε ‘βρώμικο’ κλασσικό rock πίνοντας μπύρες παρέα με τα φιλαράκια σας, το “Gimme your soul” θα σας ικανοποιήσει. Για τους υπόλοιπους, απλά προσπεράστε το…

5 / 10

Νίκος Ανδρέου

Γεννημένοι από τις στάχτες διάφορων underground  thrash συγκροτημάτων που μεγαλούργησαν στην τοπική σκηνή του Texas στα τέλη της δεκαετίας του ’80, οι άλλοτε επονομαζόμενοι TEXAS METAL ALLIANCE, κυκλοφόρησαν τον δεύτερο δίσκο τους “Destroy” επιδιώκοντας να ανακτήσουν λίγη από την πεπερασμένη δόξα τους. Ο λόγος φυσικά γίνεται για τους WARBEAST, οι οποίοι έχοντας σαν πατρική φιγούρα τον αξεπέραστο Philip Anslemo, απομυζούν όση από την δόξα του μπορούν με σκοπό να βγουν επιτέλους από τα στενά όρια της πολιτείας τους.

Αλλά για να τα κάνουμε λίγο πιο λιανά, τους WARBEAST αποτελούν, ο τραγουδιστής Bruce Corbitt γνωστός από τους παλαίμαχους RIGOR MORTIS, ο κιθαρίστας Scott Shelby από τους GAMMACIDE, o Casey Orr  ο οποίος έχει τελέσει μπασίστας σε μια πληθώρα συγκροτημάτων όπως GWAR, MINISTRY και RIGOR MORTIS, ενώ από τους όχι και τόσο γνωστούς DEMONSEED έρχεται ο οδοστρωτήρας ντράμερ Joe Gonzalez και ο κιθαρίστας Bobby Tillotson. Όλη αυτή η παρέλαση ονομάτων δεν λειτουργεί σαν επίδειξη για την αξία των μελών, αλλά απόδειξη ότι το old school thrash που αναβιώνουν δεν είναι επίπλαστο, αφού οι ίδιοι ΕΙΝΑΙ old school. Έτσι λοιπόν δε μπορεί να πει κανείς ότι απλά παίζουν σαν τους EXODUS ή τους DESTRUCTION, μιας και οι ίδιοι βίωσαν εκείνη την εποχή, μεγάλωσαν με αυτά τα ακούσματα, έβγαζαν δίσκους και έδιναν τις συναυλίες τους. Τώρα, ποια είναι η σχέση τους με τον τιτάνα Anselmo; Ο τελευταίος έχοντας κατά νου τη δημιουργία του solo του δίσκου “Walk Through Exits Only” κάτω από το όνομα Philip H. Anslemo And The Illegals, επέλεξε για έναν από τους Illegals τον ντράμερ Joe Gonzalez, οπότε κάπως έτσι προέκυψε τόσο ο επωμισμός της παραγωγή του “Destroy” από τον Phil, όσο και το split, “War of the Gargantuas”, με δύο κομμάτια από το τον εν λόγω δίσκο (“It” και “Birth of a Psycho”).

Απ’ ότι όμως φαίνεται, το “Destroy” υστερεί ακριβώς εκεί όπου έβαλε το χεράκι του ο τιτανοτεράστιος Ανσέλμος. Μπορεί να έχει κάτσει στη θέση του παραγωγού και σε άλλες κυκλοφορίες (πέρα από τους προσωπικούς του δίσκους) όπως στο “Dopesick” (1996) των EYEHATEGOD ή το “The Filth” (2010) των HAARP, αυτή τη φορά όμως κάπου δε του πέτυχε η συνταγή. Σε αντίθεση με τα κλασικά γρασαρισμένα thrash album-γεωτρύπανα, όπου ο ήχος είναι πολύ κοντά στο plug ‘n’ play ύφος, εδώ έχουμε μια πιο καλογυαλισμένη και λιγότερο “χύμα” εκδοχή του thrash. Μπορεί το κιθαριστικό δίδυμο των Scott Shelby και Bobby Tillotson να είναι ένα ζωντανό φονικό όπλο, μπορεί ο Joe Gonzalez να έχει αφαιρέσει τις επιγονατίδες του για να ακούγεται σαν HK11 και ο Bruce Corbitt να ρουφάει τρία τέσσερα αυγουλάκια την ημέρα για να ισιώσει από τσαμπουκαλεμένα φωνητικά του, ωστόσο αν όλα αυτά μπουν με διαφορετική σειρά και με λάθος εντάσεις, μετά από 40 περίπου λεπτά μόνο κουρασμένος μπορεί να είσαι. Δηλαδή αφού παίζουν old school thrash, γιατί απλά δεν ακολούθησαν τη πεπατημένη;

Γενικά είναι ένας μανιασμένος δίσκος που σε πολλά σημεία δείχνει να μπουκώνει από το ίδιο του το μένος. Αυτό που του λείπει είναι οι σωστές δίοδοι όπου θα διοχετεύονταν όλη αυτή η ενέργεια, μετατρέποντάς τον σε κάτι παραπάνω από μια απλή αδυσώπητα καταιγιστική thrash κυκλοφορία η οποία θα κολλάει στο repeat, μόνο στην περίπτωση που θα κυνηγάς με καλάσνικοφ Αμερικάνους στο Αφγανιστάν.

6,5 / 10

Νίκος Ζέρης

Λίγοι ασπάστηκαν την πρώτη κυκλοφορία των WOLFPAKK. Δεν είναι λοιπόν περίεργο το να μην τους γνωρίζετε. Το “Cry wolf” είναι μόλις το δεύτερο δείγμα τους, αλλά ίσως αξίζει να τους γνωρίσετε πλέον.

Η συνεργασία των Michael Voss και Mark Sweeney προέκυψε με την ελπίδα να γίνουν πιο γνωστοί, από όσο κατάφεραν να επιτύχουν με τα επιμέρους συγκροτήματά τους. Ο πρώτος έχει ανακατευτεί σε πολλά projects, αλλά ως κυρίως κιθαρίστας και συνθέτης, κυκλοφορεί άλμπουμ με τους MAD MAX και παλαιότερα με τους CASANOVA, με μικρή απήχηση. Ο δεύτερος, πέρασε από τους CRYSTAL BALL με τους οποίους κυκλοφόρησε το πολύ καλό “Hellvetia” πριν μερικά χρόνια.

Έχοντας ακούσει κάποιες από τις δουλειές τους, σίγουρα προτιμώ την συνεργασία τους και πιστεύω πως θα αρέσει και σε πολλούς από εσάς. Πρόκειται για μια κλασικό-μεταλλική έκφραση, με αρκετές power-ιες Γερμανικής σχολής. Ευτυχώς οι συνθέσεις στέκονται καλά, ενώ είναι σημαντικές οι συμμετοχές που εξασφαλίζουν και σε αυτή, την δεύτερη κυκλοφορία τους. Κάποιοι από τους καλεσμένους περιορίζονται σε μικρούς ρόλους, κυρίως οι τραγουδιστές, αφού οι WOLFPAKK είναι το όχημα του Sweeney.

Απολαμβάνουμε λοιπόν ερμηνείες από Blaze Bayley (έχει επανέλθει δυναμικά, ο Βρετανός που θα μείνει στην ιστορία ως ο αντικαταστάτης του Dickinson), Doogie White (ο άλλος Βρετανός με την υπέροχη φωνή) , τον ξεχωριστό Johnny Gioeli (HARDLINE αλλά και μόνιμα με τον Axel Rudi Pell) και τον ξεχασμένο αλλά ενεργό Goran Edman (βλέπε Malmsteen, CANDLEMASS). Για να ενδυναμωθεί όμως η Γερμανική χροιά, υπάρχουν οι φωνές των Ralph Scheepers (PRIMAL FEAR) και Piet Sielck (IRON SAVIOR).

Σε κάθε τραγούδι υπάρχουν επιπλέον συμμετοχές σε τύμπανα, πλήκτρα, κιθάρες για να γίνει ακόμα πιο ελκυστικό το πακέτο. Δεν είναι αμελλητέες οι προσθήκες στις κιθάρες των Mandy Meyer (KROKUS) και Roland Grapow (MASTERPLAN) ή στα τύμπανα του Brian Tichy (WHITESNAKE), όσο κι αν αυτές περιορίζονται από ένα σόλο (ο πρώτος), ως δυο τραγούδια (ο τελευταίος).

Πιο ξεχωριστοί από όλους τους καλεσμένους, θα έλεγα πως είναι οι κύριοι Don Airey και Tony Carey στα πλήκτρα. Ο πρώτος στο “Cold winter” που είναι μια όμορφη power ballad, στην οποία κάνει ντουέτο η Amanda Sommerville (AINA) και είναι από τα καλύτερα τραγούδια του άλμπουμ. Ο κύριος Carey (που τον ξετρυπώσατε;) σε ένα από τα τραγούδια που τον έκαναν γνωστό με τους RAINBOW, το “Run with the wolf”.

Καλή πρόταση, στους φίλους των κλασικών ήχων, που αρέσκονται στη σύγχρονη μόδα, με τους πολλούς καλλιτέχνες σε μια κυκλοφορία. Θα μπορούσαν να λείπουν κάποια πραγματάκια, όπως ο ύμνος στο Wacken, (τιτλοφορείται “Wakken”), αλλά τέλος πάντων.

6 / 10

Γιώργος Κουκουλάκης

Ποιος διαλέγει αυτούς που γραφούν τα promo sheet, έχω αναρωτηθεί πολλές φορές. Ευτυχώς τα χρησιμοποιώ μόνο όταν δεν γνωρίζω τη μπάντα, όπως στην προκειμένη περίπτωση. Οι IMPLODE μας έρχονται από την λατρεμένη Σουηδία με ένα 13λεπτο EP,  με τίτλο “Under new sun”, 2 χρόνια μετά το δισκογραφικό τους ντεμπούτο “The hour has come”.

Δεν ήξερα τη μπαντα ούτε στο ελάχιστο. Ανοίγοντας το promo sheet για να δω προτού ακούσω τον δίσκο, βλέπω «The new kings of Swedish thrash metal»… σιγά μην είναι και οι GYPSY KINGS! Περίμενα να ακούσω καθαρό, ευρωπαϊκό thrash. Καμιά σχέση! Τα παλικάρια παίζουν μοντέρνο heavy deathcore, με επιρροές από κλασικά thrash σχήματα. Ετσι περιγράφεται καλύτερα. Φανταστείτε όλη τη μοντέρνα σουηδική death metal σκηνή, με thrash-ίζοντα riffs και με core attitude. Επίθεση στο full! Τα drums σφυροκοπούν ασταμάτητα και πολύ καλά, τα riffs είναι καταιγιστικά γρήγορα (πολύ SLAYER ορισμένες φορές), και φωνητικα τυπικού deathcore στυλ. Γενικά δε θα πάρετε ανάσα για 13 λεπτά.

Με 4 τραγούδια τέτοιου genre, δε θα μπορούσα να πω πολλά περισσότερα – Άντε ότι βρίσκω το εξώφυλλο παιδικό και σίγουρα όχι του στυλ-. Απλά πράγματα: μουσική για λυσσαλέο αλλά σύντομο κοπάνημα. Μου αρέσουν οι ιδέες τους αλλά δεν είναι και break though. Περιμένω ανυπόμονα full length δουλειά. Το “Under new sun” ήταν ένα καλό ζέσταμα!

7 / 10

Γιώργος Δρογγίτης

Αφού κατάφεραν και έκαναν το ντεμπούτο τους στο Billboard Top 10 με το τελευταίου τους άλμπουμ, “Rescue & restore”, οι AUGUST BURNS RED θα κυκλοφορήσουν το φθινόπωρο ένα νέο DVD με τίτλο “Foreign & familiar”.

Το documentary θα περιλαμβάνει το χρονικό της 18-μηνης περιοδείας της μπάντας για το άλμπουμ “Leveler”.

Το DVD χρειάστηκε 3 χρόνια για να φτιαχτεί, σύμφωνα με τον κιθαρίστα της μπάντας JB Brubaker.

Δεν υπάρχουν άλλες πληροφορίες για τώρα.

Ο Chris Caffery (SAVATAGE, TRANS–SIBERIANORCHESTRA) έπαιξε με τη μπάντα του στις 24 Αυγούστου στο Rock House στο Akron του Οχάιο, το οποίο ανήκει στον Tim “Ripper” Owens (DIO DISCIPLES, ICED EARTH, JUDAS PRIEST, YNGWIE MALMSTEEN). O “Ripper” βρήκε την ευκαιρια και ανέβηκε στη σκηνή για να τραγουδήσει δύο κλασικούς ύμνους των SAVATAGE, τα “Edge of thorns” και “Hall of the mountain king”.

Μπορείτε να δείτε τα κομμάτια στα κλιπ από κάτω, σε βίντεο τραβηγμένα από οπαδό.