White lightning strikes again!
Ο Vivian Campbell κιθαρίστας των DEF LEPPARD, είναι κοντά μας και μιλάμε σχετικά με πρώτο live άλμπουμ των DEF LEPPARD, “Def Leppard – Mirrorball-Live & More”
που κυκλοφόρησε αυτές τις μέρες! Εκτός όμως από αυτό, πιάσαμε κουβέντα και για τους THIN LIZZY, τον Ronnie James Dio άλλά και για το ένα και μοναδικό προσωπικό του άλμπουμ. Ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα η κουβέντα μας, θα έλεγα, ειδικά όταν μίλησε για τον Dio… Διαβάστε!
Όλα έτοιμα και στην ώρα τους για το live άλμπουμ των DEF LEPPARD;
Βέβαια, είμαστε ενθουσιασμένοι γιατί είναι το πρώτο μας live άλμπουμ αλλά και γιατί δεν κάναμε περιοδεία για ενάμιση χρόνο οπότε είμαστε πάρα πολύ χαρούμενοι που ξανασμίξαμε! Ήμασταν απασχολημένοι ο καθένας με το project του, αλλά γεμίσαμε μπαταρίες και είμαστε έτοιμοι για τους DEF LEPPARD.
Η περιοδεία αυτό το καλοκαίρι θα περιλαμβάνει μόνο Αμερική και όχι Ευρώπη;
Βασικά μόνο Αμερική. Έχουμε προγραμματίσει δύο εμφανίσεις στην Ιρλανδία και κεντρική Αγγλία, αλλά κοιτάμε να επεκτείνουμε την περιοδεία. Δεν ξέρουμε ακόμα πού, είμαστε ακόμα στις συζητήσεις, αλλά σίγουρα θέλουμε να πάμε κι αλλού. Θα δούμε.
Τι προσδοκίες έχετε από το πρώτο live άλμπουμ των DEF LEPPARD; Πιστεύετε πως θα φτάσει την επιτυχία του “Songs from the sparkle lounge”, το οποίο έφτασε στο νούμερο 5 του Billboard;
Προσωπικά δεν έχω καμία προσδοκία όσον αφορά τις πωλήσεις. Καλές οι πωλήσεις αλλά δε νομίζω πως ασχολούμαστε με τη μουσική γι’ αυτό το λόγο πια. Αυτό ίσχυε κάποτε όμως και η μουσική βιομηχανία δεν είναι αυτή που ήταν στη δεκαετία του ‘80. Ειδικά για τους DEF LEPPARD που έχουν πουλήσει τόσα εκατομμύρια άλμπουμ. Νομίζω πως για όλους έχουν αλλάξει τα πράγματα, δεν πουλάνε όπως πουλούσαν. Το θέμα είναι πως η εμπορική επιτυχία δεν είναι ο λόγος που κάνουμε έναν δίσκο. Στον τομέα των πωλήσεων θα υπάρξει μεγάλη απογοήτευση σε σύγκριση με το τι ίσχυε στη μουσική βιομηχανία. Εμείς απλώς θέλαμε να κάνουμε το καλύτερο άλμπουμ που θα μπορούσαμε να κάνουμε και μάλιστα αυτό πιστεύουμε για το live μας. Ο πραγματικός λόγος για αυτό είναι πως θεωρούμε τους εαυτούς μας καλή και δεμένη live μπάντα, είμαστε πολύ υπερήφανοι για τον τρόπο με τον οποίο παρουσιάζουμε τα κομμάτια μας ζωντανά, το κάνουμε και τόσα χρόνια οπότε αποκτάς εμπειρία, νιώθεις καλύτερα με τον εαυτό σου και σου βγαίνει πολύ εύκολα με την γνώση που αποκτάς με τα χρόνια. Η αιτία για αυτό το live άλμπουμ λοιπόν είναι πως θέλαμε να δείξουμε στον κόσμο πόσο καλά μπορούμε να παρουσιάσουμε τα κομμάτια μας ζωντανά. Είναι ένα live άλμπουμ 100%, το έχουμε ηχογραφήσει τα τελευταία 2-3 χρόνια, δεν είναι όλο από την ίδια εμφάνιση, και έχει γίνει προσεκτική επιλογή των καλύτερων από αυτές τις εμφανίσεις.
Είπες πως η μουσική βιομηχανία έχει αλλάξει. Πιστεύεις πως ίσως είναι λίγο ρίσκο να βγάλεις διπλό live CD και DVD στην εποχή μας;
Όχι, γιατί δεν πιστεύω πως θα το αγοράσει κάποιος που δεν του αρέσει. Είναι μόνο για όσους ενδιαφέρονται πραγματικά. Οι fan των DEF LEPPARD θέλουν τα χρήματά τους να πιάσουν τόπο επομένως το θεωρώ σημαντικό, ό,τι και να βγάλει μια μπάντα σήμερα, να έχει αυτόν το στόχο. Δεν απευθυνόμαστε στον τυχαίο ακροατή, δεν περιμένουμε να αγοράσει το CD κάποιος που δεν ενδιαφέρεται στ’ αλήθεια για τη μπάντα. Οι fan των DEF LEPPARD θέλουν να ακούσουν παραπάνω, θέλουν το υλικό του DVD και όσες περισσότερες πληροφορίες γίνεται, άρα τα χρήματά τους πιάνουν τόπο. Δε θα ήταν σωστό να βγάλουμε έναν απλό live δίσκο, δε θα άξιζε τον κόπο.
Αν δεν κάνω λάθος, στις ΗΠΑ το άλμπουμ θα είναι διαθέσιμο μόνο στα καταστήματα Walmart. Υπάρχει περίπτωση να συμβεί το ίδιο στην Ευρώπη με κάποια άλλη αλυσίδα ή υπάρχει άλλος τρόπος διανομής εδώ;
Δεν υπάρχει η ίδια ομοιομορφία στην Ευρώπη όπως στις ΗΠΑ, όπου τα Walmart είναι τεράστια αλυσίδα, υπάρχουν σε κάθε πόλη. Στην Ευρώπη υπάρχουν τεράστιες διαφορές από χώρα σε χώρα όσον αφορά το εμπόριο, δεν είναι τόσο εύκολο να γίνει η ίδια συμφωνία. Μακάρι να γινόταν! Αν γινόταν αυτό θα κάναμε γιατί στις ΗΠΑ τέτοια καταστήματα είναι σαν να αντικαθιστούν τις δισκογραφικές. Υπάρχουν πάρα πολύ λίγα καταστήματα δίσκων πλέον, οπότε μόνο σε μέρη όπως το Walmart μπορεί κανείς να βρει CD. Φυσικά θα μπορεί κανείς να το αγοράσει σε ψηφιακή μορφή και μάλλον οι περισσότερες πωλήσεις θα γίνουν σε αυτή τη μορφή, ωστόσο υπάρχουν πολλοί που θέλουν το CD ως αντικείμενο και γίνεται όλο και πιο δύσκολο να το βρεις. Επομένως είναι καλό για τους DEF LEPPARD να υπάρχει χώρος όπως τα Walmart που είναι πρόθυμοι να φιλοξενήσουν το CD ως αντικείμενο ώστε να μπορεί να το βλέπει ο κόσμος.
Είναι καλό όμως που οι DEF LEPPARD είναι μεγάλο όνομα; Βοηθάει κάπως;
Σίγουρα! Αλλάζουν οι κανόνες για τα μεγάλα ονόματα!
Σχετικά με τα τρία καινούρια στούντιο κομμάτια του άλμπουμ, είναι καινούρια ή απλά δεν μπήκαν στο τελευταίο στούντιο άλμπουμ;
Είναι όλα καινούρια και όλα γράφηκαν από ένα άτομο ξεχωριστά. Ο Phil έγραψε το “It’s all about believing”, o Joe έγραψε το “Undefeated” και ο Rick Savage το “Kings of the world”. Έγραψα και εγώ ένα αλλά δεν μπήκε στο άλμπουμ! Ίσως την επόμενη φορά!
Πρέπει να πω ότι το “Kings of the world” μου θυμίζει πολύ το “Love” από το “Songs from the sparkle lounge”!
Συμφωνώ, είναι πολύ επηρεασμένο από QUEEN, μεγάλη αγάπη του Rick Savage! Λατρεύει τις μεγαλειώδεις ενορχηστρώσεις.
Το “Love” είναι από τα αγαπημένα μου κομμάτια, μου αρέσει πάρα πολύ!
Ναι, είναι αυτό που λέμε επικό.
Πάμε στο live άλμπουμ, γιατί του δώσατε τον τίτλο “Mirrorball”;
Επειδή παραπέμπει σε θέατρο, βελούδινες κουρτίνες, κρυστάλλινες σφαίρες και τα σχετικά, εικόνα που χρησιμοποιήσαμε για το εξώφυλλο του Sparkle lounge. Η κρυστάλλινη σφαίρα επομένως ήταν φυσικό επακόλουθο μια και οι ηχογραφήσεις έγιναν κατά τη διάρκεια αυτής της περιοδείας.
Υπάρχει κι ένα βιβλίο που θα βγει τον Ιούνιο, το “Definitive visual history”, με φωτογραφίες από τον Ross Halfin;
Ο Ross Halfin φωτογραφίζει τη μπάντα εδώ και περίπου 30 χρόνια, είχε τη μεγαλύτερη πρόσβαση στους DEF LEPPARD από οποιονδήποτε άλλον φωτογράφο, είχε άπειρες φωτογραφίες, αστεία στιγμιότυπα, σπουδαίες εμφανίσεις, backstage, προσωπικές στιγμές, οπότε συνεργαστήκαμε με τον Ross και αποφασίσαμε πως θα ήταν καλή στιγμή να το συνδυάσουμε με ένα live άλμπουμ. Είναι το πρώτο live άλμπουμ της μπάντας κι έτσι σκεφτήκαμε πως θα άρεσε σε εκείνους που μπορεί να ενδιαφέρονται να δουν ανέκδοτες φωτογραφίες των τελευταίων 30 χρόνων.
Καλύπτει την ιστορία των DEF LEPPARD των τελευταίων 30 χρόνων;
Την πιάνει από το 1979 περίπου μέχρι πριν ένα-δυο χρόνια.
Θα ήθελα να σε ρωτήσω κάτι προσωπικό, για τους THIN LIZZY. Τι έγινε τελικά και επέστρεψες στους DEF LEPPARD;
Πρώτα απ’ όλα θα ήθελα να πω πόσο ενθουσιάστηκα και κολακεύτηκα όταν με πήρε ο Scott και μου ζήτησε να παίξω στους THIN LIZZY γιατί πάντα ήμουν φανατικός οπαδός. Ακόμα και ο τρόπος που παίζω κιθάρα είναι επηρεασμένος από τους κιθαρίστες των THIN LIZZY γιατί μεγάλωσα μαθαίνοντας να παίζω τα τραγούδια τους. Τόσο ο Scott Gorham, όσο και ο Brian Robertson και ο Gary Moore είναι και οι τρεις κιθαρίστες που με έχουν επηρεάσει βαθιά. Πραγματικά το απόλαυσα να παίζω στους THIN LIZZY, πέρασα υπέροχα, ενθουσιάστηκα να παίζω κιθάρα πάλι. Είχα να νιώσω τέτοιο ενθουσιασμό για την κιθάρα πάρα πολλά χρόνια, ήταν σαν να ξαναέγινα έφηβος ξαφνικά. Απόλαυσα πραγματικά την περιοδεία, έχω άλλη μία εμφάνιση μαζί τους, στις 28 του μήνα στην Ιρλανδία, και θα είναι γλυκόπικρη εμπειρία γιατί την επόμενη μέρα αρχίζουμε πρόβες στο Δουβλίνο με τους DEF LEPPARD. Οι THIN LIZZY θα συνεχίσουν τις εμφανίσεις αυτό το καλοκαίρι με καινούριο κιθαρίστα που θα με αντικαταστήσει, τον Richard Fortus που έπαιζε στους GUNS N’ ROSES. Είναι πολύ καλός κιθαρίστας, καλό παιδί και θα ταιριάξει στη μπάντα. Κολακεύτηκα όμως γιατί ο Scott και ο Brian Downey μου είπαν πως θα ήθελαν να επιστρέψω όταν δε θα δουλεύω με τους DEF LEPPARD, οπότε ανυπομονώ να γυρίσω κάποια στιγμή στο μέλλον. Είναι συναρπαστικό, μου αρέσει πάρα πολύ να παίζω αυτά τα κομμάτια!
Δεν υπήρξε κάποιο πρόβλημα δηλαδή με τους DEF LEPPARD το οποίο σε οδήγησε να αποχωρήσεις;
Κανένα απολύτως! Άρχισα να παίζω με τους THIN LIZZY και όλοι γνωρίζαμε πως αυτό θα γινόταν για ένα ορισμένο χρονικό διάστημα, μέχρι να αρχίσουν οι DEF LEPPARD να δουλεύουν μαζί και πάλι. Αυτό το ήξεραν και το καταλάβαιναν όλοι. Είναι σαν να είμαι τιμητικό μέλος των THIN LIZZY! Μπορώ να πηγαίνω και να φεύγω ανάλογα με το πόσο μου το επιτρέπει το πρόγραμμά μου.
Τι θα ήθελες να πεις για τον Gary Moore και τον ξαφνικό χαμό του;
Ήταν μεγάλο σοκ για όλους γιατί δεν ήταν μεγάλος! Ήταν ακόμα νέος, δεν έπινε πολύ, δεν έπαιρνε ναρκωτικά οπότε ήταν τεράστιο σοκ! Ήμουν περιοδεία με τους THIN LIZZY στην Ευρώπη, στη Βιέννη συγκεκριμένα εκείνο το βράδυ, και ήταν ο Brian Downey που μας το ανακοίνωσε και ήταν ο πιο σοκαρισμένος από όλους γιατί νομίζω ο Brian γνώριζε τον Gary από τη δεκαετία του ’70, έπαιζαν πολύ μαζί τότε και τον ήξερε περισσότερο από τον Scott. Του είχε μιλήσει μάλιστα πολύ πρόσφατα ίσως γι’ αυτό να είχε σοκαριστεί τόσο. Προσωπικά δεν τον γνώριζα, μιλήσαμε μόνο μια φορά και αυτή για πάρα πολύ λίγο το 1985, είχαμε μια πάρα πολύ αμήχανη κουβέντα για λίγα λεπτά, επομένως δεν μπορώ να πω πως τον γνώριζα καλά. Παρ’ όλα αυτά τον θαύμαζα πάρα πολύ και όταν με ρωτάνε τι το ξεχωριστό είχε ο τρόπος που έπαιζε κιθάρα ο Gary Moore απαντάω πως ήταν πάντα αυθεντικός. Πάρα πολλοί κιθαρίστες -και δεν βγάζω τον εαυτό μου απ’ έξω- παίζουμε μηχανικά επειδή ξέρουμε πού να βάλουμε τα δάχτυλά μας και πώς να κάνουμε το ένα ή το άλλο. Αυτό σε καμία περίπτωση δεν μπορώ να πω ότι το έκανε εκείνος, γιατί είχε πάντα τόσο πάθος όταν έπαιζε, είχε τόση ένταση, έπαιζε σαν να το εννοούσε πραγματικά. Τραγουδούσε μέσω της κιθάρας, δεν έπαιζε απλώς. Ήταν φανερό πως υπήρχε αληθινό πάθος πίσω από αυτό που έκανε. Ήταν μοναδικό φαινόμενο!
Σίγουρα θα μας λείψει. Θα ήθελα άλλο ένα σχόλιο για τον Ronnie James Dio, μια και συμπληρώνεται ένας χρόνος από τον θάνατό του.
Κοίτα, με τον Ronnie δεν ήμασταν ποτέ κολλητοί ακόμα κι όταν έπαιζα μαζί του. Ακόμα με ρωτάει ο κόσμος γιατί έφυγα. Δεν έφυγα! Με απέλυσε! Θα ήθελα να το ξεκαθαρίσω για ακόμα μία φορά! Δεν ήθελα να φύγω, με απέλυσε! Πολλοί νομίζουν ότι γύρισα την πλάτη στον Ronnie και τον παράτησα, πράγμα που δεν ισχύει! Με απέλυσε. Δεν μιλήσαμε από τότε. Πόσα χρόνια είναι τώρα; Ήταν το 1985, το ’86; Δεν μιλήσαμε έκτοτε, δεν ειδωθήκαμε, δεν είχαμε σχέσεις επομένως δε σήμαινε κάτι για μένα. Δεν ήμασταν κοντά ο ένας στον άλλον ούτε καν την εποχή που ήμουν στη μπάντα. Είχαμε πολύ κακή σχέση. Και για να είμαι ειλικρινής, ο Ronnie πέθανε δυο εβδομάδες αφότου πέθανε η μητέρα μου κι έτσι είχα τη δική μου προσωπική απώλεια. Με έπαιρναν τηλέφωνο να κάνω μια δήλωση για τον Dio, αλλά δε μου έλεγε κάτι ο θάνατός του, είχα να αντιμετωπίσω το δικό μου βαρύ πένθος, που η είδηση δε με άγγιξε. Το μόνο που μπορώ να πω για τον Ronnie είναι πως, ανεξάρτητα από τις προσωπικές διαφορές μας, πραγματικά λατρεύω τη μουσική που φτιάξαμε μαζί. Ήταν το καλύτερο line-up της μπάντας από τότε που σχηματίστηκε και είμαι πολύ υπερήφανος για τη μουσική αυτή, για τους δίσκους, εξακολουθώ να πιστεύω πως είναι υπέροχοι, αλλά και ο Dio ήταν μακράν ο καλύτερος τραγουδιστής του είδους. Κανένας δεν έχει τραγουδήσει σαν αυτόν. Μπορεί να μην τον συμπαθούσα σαν άτομο αλλά ήταν ο καλύτερος σε αυτό που έκανε.
Καταλαβαίνω. Πάμε τώρα στο προσωπικό σου CD με τις διασκευές.
Ναι, ήταν χρόνια πριν. Ήταν ένας δίσκος blues με διασκευές, εκτός από ένα κομμάτι που μου έδωσε ο Billy Gibbons των ZZ TOP. Δεν το περίμενα, υποτίθεται θα κάναμε ένα άλμπουμ με διασκευές και ο Billy θα έπαιζε σε ένα-δυο κομμάτια, αλλά ήρθε με το κομμάτι το οποίο έγραφε εκείνη την εποχή, το ολοκληρώσαμε στο στούντιο, μου έδωσε και ένα χαρτί με τους στίχους να τραγουδήσω! Ήταν παράξενη αλλά ωραία εμπειρία. Για μένα ήταν λυτρωτικό να επιστρέψω στο να κάνω κάτι πολύ απλό. Δε διορθώσαμε τίποτα, ήταν μια ζωντανή ηχογράφηση στο στούντιο κι αυτό ήταν όλο. Συμμετείχαν και σπουδαίοι μουσικοί. Ήταν κάτι σαν πείραμα για μένα. Ως κιθαρίστας ήθελα να εξερευνήσω τη επιρροή των προσωπικών μου ειδώλων. Ο Rory Gallagher ήταν ο πρώτος κιθαρίστας που με επηρέασε, γνωρίζω πολύ καλά τη δουλειά του και ο ίδιος ο Rory είχε επιρροές από πολλούς μεγάλους blues καλλιτέχνες, ειδικά από τον Muddy Waters, και έτσι ήθελα να γυρίσω πίσω σε αυτό. Αν ρωτήσεις έναν οποιονδήποτε μεγάλο κιθαρίστα θα σου πει πως το είδωλό του είναι από μια γενιά πριν, οπότε πας και ακούς τι τον επηρέασε. Όλοι μεγαλώσαμε αντιγράφοντας κάτι από κάποιον άλλον. Αν παρατηρήσεις υπάρχει μία ξεκάθαρη γραμμή που ενώνει τον τρόπο που παίζουμε κιθάρα σήμερα με τον τρόπο που έπαιζαν κιθάρα τη δεκαετία του ’70 και τον Clapton, την δεκαετία του ’60 και τον Jimmy Hendrix, ακόμα πιο πίσω στη δεκαετία του ’50 και καλλιτέχνες όπως ο Muddy Waters και ο Jimmy Rogers αλλά και τη δεκαετία του ’40 και κιθαρίστες όπως ο Robert Johnson, τη δεκαετία του ’20 και κιθαρίστες όπως ο Charlie White. Υπάρχει ολόκληρο γενεαλογικό δέντρο με κιθαρίστες, για αυτό ήταν τόσο ενδιαφέρον για μένα, άκρως επιμορφωτικό, και μου έδωσε την ευκαιρία να τραγουδήσω λιγάκι!
Σου αρέσει να τραγουδάς λιγάκι, ε;
Βέβαια! Μάλιστα αυτό το έχω απολαύσει στους DEF LEPPARD εδώ και 20 χρόνια. Είναι μπάντα με δυνατά φωνητικά και σε κάθε κομμάτι τραγουδάμε όλοι. Αυτό για μένα ως τραγουδιστής είναι πρόκληση επειδή δεν ξεκίνησα ως τραγουδιστής, ξεκίνησα ως κιθαρίστας. Αυτός ήταν ο λόγος που ήταν σπουδαίο να παίξω στους THIN LIZZY, ήταν σαν να μου θύμισε γιατί άρχισα να παίζω, γιατί ασχολήθηκα με τη μουσική κι έτσι είναι συναρπαστικό που γύρισα λίγο πίσω τον τελευταίο χρόνο. Δεν έχω καμιά φιλοδοξία να γίνω τραγουδιστής. Υπάρχουν άνθρωποι που γεννιούνται τραγουδιστές, όπως ο Ronnie James Dio, ο Lou Gramm, o Rob Lamothe των RIVERDOGS. Εμείς οι υπόλοιποι πρέπει να το δουλέψουμε και αυτό έχω κάνει στην καριέρα μου τα τελευταία 25 χρόνια. Ήθελα να αντεπεξέλθω στην πρόκληση να μπορώ να τραγουδήσω και πιστεύω πως κάτι κατάφερα, αν και ποτέ δε θα γίνω εκπληκτικός τραγουδιστής. Κάνω ό,τι μπορώ και εστιάζω στο να παίζω κιθάρα και πάλι.
Υπάρχει καινούριο στούντιο άλμπουμ στα σχέδια των DEF LEPPARD;
Ναι, βέβαια. Μάλιστα θα πάρω τον εξοπλισμό μαζί μου γιατί όπως και με την περιοδεία του “Songs from the sparkle lounge” γράψαμε και ηχογραφήσαμε πολλά κομμάτια κατά τη διάρκεια της περιοδείας και τώρα θα κάνουμε πάλι το ίδιο. Επιθυμία μας θα ήταν να βγει κάπου το 2012.
Δεν είναι πιο δύσκολο να γράφεις και να κάνεις περιοδεία ταυτόχρονα;
Καμιά φορά είναι αλλά καμιά φορά έχεις και περισσότερη έμπνευση γιατί παίζεις κάθε μέρα, είσαι σε εγρήγορση και σε διάθεση να δουλέψεις. Αυτό που είναι πιο δύσκολο είναι να κάνεις πράξη το να κάτσεις κάτω και να γράψεις το κομμάτι, τη μουσική, τους στίχους, την ενορχήστρωση. Δεν είναι όμως και αδύνατον. Το πιο σημαντικό είναι πως έχουμε την κεντρική ιδέα του κομματιού και την έμπνευση, έτσι όποτε βρούμε χρόνο ανάμεσα στις συναυλίες και τα ταξίδια τα ηχογραφούμε σωστά.
Δυστυχώς μας τελείωσε ο χρόνος. Θα ήθελα να σε ευχαριστήσω και να σου πω πως ελπίζουμε να σας δούμε σύντομα στην Ελλάδα.
Και εμείς, γιατί περάσαμε υπέροχα όταν ήρθαμε, ήταν υπέροχη εμπειρία οπότε σίγουρα ανυπομονούμε να επιστρέψουμε!
Δημήτρης Σειρηνάκης
Δισκογραφία
The Def Leppard EP – 1979
On through the night – 1980
High ‘n’ Dry – 1981
Pyromania – 1983
Hysteria – 1987
Adrenalize – 1992
Slang – 1996
Euphoria – 1999
X – 2002
Yeah – 2006
Songs from the sparkle lounge – 2008
Ένα καταπλητικό άλμπουμ για ακρόαση και απόλαυση. Προτιμήστε την 5.1 mix version του Steven Wilson, που είναι όλα τα λεφτά για όσους επιθυμούν έναν καθαρό, αυθεντικό 70’s heavy ήχο. «Σε κάθε μας δίσκο ρωτάμε τον Steven εάν επιθυμεί να συμμετέχει και με ποιο ρόλο. Τα μουσικά μας γούστα ταιριάζουν, ενώ η βοήθειά του στη δόμηση των ιδεών μας είναι πολύτιμη. Σε κάθε περίπτωση η προσφορά και το έργο του στο συγκεκριμένο δίσκο ήταν πολύ μεγαλύτερη απ’ ότι στις metal δουλειές μας, όπως στο “Watershed” για παράδειγμα. Το “Watershed” θα ακουγόταν το ίδιο ακόμη και χωρίς αυτόν, όχι όμως και το “Heritage”». Σκληρές, αλλά ειλικρινείς δηλώσεις από τον Mikael Akerfeldt σχετικά με τη συνεργασία τους με τον Steven Wilson.
Δεν θα διαφωνήσω αφού η όλη ατμόσφαιρα είναι αρκετά σκοτεινή και ταιριάζει με το γενικότερο ύφος των τραγουδιών. Ήταν κάτι που προέκυψε στο studio ή το σκεφτόσασταν από πιο νωρίς;
Θεωρείς ότι ένας από τους λόγους που έχει μειωθεί η συχνότητα των studio άλμπουμ σας είναι και η γενικότερη κατάσταση της μουσικής βιομηχανίας ή υπάρχουν και άλλοι λόγοι πίσω από αυτό;
Ήσουν οπαδός των FLOTSAM AND JETSAM προτού γίνεις μέλος τους;
