Wednesday, March 12, 2025
Home Blog Page 9

A day to remember… 07/02 [SCAR SYMMETRY]

By
Rock Hard
-
0
Scar Symmetry

Scar Symmetry

ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Symmetric in Design” – SCAR SYMMETRY
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2005
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Metal Blade
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: SCAR SYMMETRY
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά – Christian Älvestam
Κιθάρες & Πλήκτρα – Jonas Kjellgren
Κιθάρες & Πλήκτρα – Per Nilsson
Μπάσο – Kenneth Seil
Drums – Henrik Ohlsson

Το 2005 η Σουηδική σκηνή γέννησε ένα ακόμα σχήμα, τους SCAR SYMMETRY. Ένα συγκρότημα που προσπάθησε να περπατήσει στα χνάρια των βετεράνων του melodic death metal της χώρας τους, ακολουθώντας περισσότερο την τεχνοτροπία των SOILWORK, τουλάχιστον στο πρώτο τους άλμπουμ, το “Symmetric in design”, που σήμερα γιορτάζει την επέτειο των είκοσι ετών από την επέτειο κυκλοφορίας του. Αν και βέβαια το “Symmetric in design” δεν έφερε καμιά κοσμογονία, ούτε ενθουσίασε με την πρώτη του εμφάνιση, έθεσε όμως τις βάσεις για μια πορεία που σύντομα θα έφερνε το συγκρότημα στα αυτιά περισσότερων ακροατών.

Στο “Symmetric in design” συναντήσαμε έναν συνδυασμό εξαιρετικών brutal φωνητικών και λιγότερο καλών καθαρών φωνητικών του Christian Älvestam, που θύμιζαν αρκετά τα καθαρά του Bjorn Speed Strid των SOILWORK, ενώ οι κιθάρες των Jonas Kjellgren και Per Nilsson παρέδωσαν ορισμένα πάρα πολύ καλά και τεχνικά riffs με όμορφες μελωδικές γραμμές.

Τα τραγούδια που ξεχώρισαν είναι φυσικά το εναρκτήριο “Chaosweaver”, που η ξελογιάστρα εισαγωγή του παραπέμπει πολύ εύκολα σε euro power τραγούδι, το “2012 – The demise of the 5th sun” με το πιασάρικο ρεφραίν του και το “Obscure alliance” με την πιο Αμερικάνικη groove αισθητική του.

Το “Symmetric in design” δεν ήταν αψεγάδιαστο και το μεγαλύτερο μειονέκτημα του ήταν πως από τα δώδεκα τραγούδια του άλμπουμ, λίγα ήταν αυτά που ξεχώρισαν τελικά. Όμως ήταν φανερό από το σύνολο του δίσκου πως οι SCAR SYMMETRY είχαν τις δυνατότητες για καλύτερα πράγματα στο μέλλον, με αποκορύφωμα το εξαιρετικό “Holographic universe” που κυκλοφόρησε τρία χρόνια μετά.

Did you know that:

  • Το άλμπουμ ηχογραφήθηκε στο Black Lounge Studio στη Σουηδία
  • Ο Christian Älvestam παρέμεινε στα φωνητικά μέχρι το 2008, οπότε και αποχώρησε λόγω δημιουργικών διαφορών.
  • Το εξώφυλλο του άλμπουμ σχεδιάστηκε από τον Pär Johansson, που εκτός από σχεδιαστής εξωφύλλων, διετέλεσε και τραγουδιστής σε διάφορες μπάντες.

Δημήτρης Μπούκης

A day to remember… 7/2 [PRIMORDIAL]

By
Rock Hard
-
0
Primordial

Primordial

ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “The Gathering Wilderness” – PRIMORDIAL
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2005
ΕΤΑΙΡΙΑ: Metal Blade Records
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Billy Anderson
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά – A.A. Nemtheanga
Κιθάρα –  Ciáran MacUiliam
Κιθάρα – Micheál O’Floinn
Μπάσο – Pól MacAmlaigh
Τύμπανα – Simon O’Laoghaire

Τους PRIMORDIAL τους αγαπάμε! Και όχι τυχαία μάλιστα. Πρόκειται για μια αυθεντική μπάντα, που ξεχωρίζει τόσο για το μουσικό της ύφος, όσο και για το ήθος της. Γνήσια τέκνα του black και επικού ήχου, όπως τα μάθαμε από τους Μεγάλους της δεκαετίας των 80s, διαμόρφωσαν ένα απολύτως προσωπικό ήχο, τον οποίο υπηρετούν πιστά ακόμα και σήμερα. Το αμάγαλμα των κέλτικων folk μελωδιών, με το σκοτάδι του black ήχου και το συναισθηματικό φορτίο του doom, είναι σήμα κατατεθέν των Ιρλανδών και αυτό που τους καθιέρωσε στις συνειδήσεις των απανταχού metalheads.

Με το ντεμπούτο τους “Imrama” (1995) συστήθηκαν στο κοινό ως μια μπάντα που είχε μια πρόταση σε αυτό που είχε αρχίσει να διαμορφώνεται σαν black metal, διαφορετική σε σχέση με την αντίστοιχη των Νορβηγών συναδέρφων τους, οι οποίοι διατηρούσαν και την πρωτοκαθεδρία αυτού του ήχου στο πρώτο μισό της δεκαετίας των ‘90s. Δίσκο με το δίσκο ανέβαιναν επίπεδο, τόσο σε ποιότητα όσο και σε έμπνευση, και με ένα τρελό “τρενάκι” έφτασαν στο peak τους με το “To the Nameless Dead” (2007), που κατ’ εμέ, αποτελεί και την κορυφαία τους καλλιτεχνική στιγμή.

Σήμερα όμως θα σταθούμε στο “The Gathering Wilderness” το οποίο συμπληρώνει 20 χρόνια ζωής, το οποίο μαζί με το διάδοχό του, είναι και οι πιο λαμπερές στιγμές στο μουσικό διάβα των PRIMORDIAL. Λιγότερο επιθετικό και black, από τον προκάτοχό του, το “Storm Before Calm” (2002), περισσότερο mid-tempo και με πληθώρα doom στοιχείων, με επική διάθεση που βαράει κόκκινο και με συνθέσεις που ξεχειλίζουν λυρικότητα, το “The Gathering Wilderness” είναι ικανό ακόμα και σήμερα να μαγνητίζει τον ακροατή, μονομιάς. Φυσικά, ιδανικός σύμμαχος των παραπάνω, ο ωμός, οργανικός ήχος, που έντυσε τα κομμάτια ο Billy Anderson και που αφήνει την αίσθηση πως ακούς live.

Οι συνθέσεις είναι πραγματικά μία και μία και παρόλο που όλες αξίζουν ξεχωριστή μνεία, η καθεμία για το δικό της λόγο, θα σταθώ στο τεράστιο “The Coffin Ships” με το ιδιαίτερο συναισθηματικό βάρος. Ένα κομμάτι που δύσκολα ξαναγράφει μια μπάντα. Σε όλο το δίσκο ο Alan “A.A. Nemtheanga” Averill δίνει πραγματικά ρέστα, αλλά σε αυτό το κομμάτι μεταμορφώνεται σε κάτι άλλο. Έντονα λυρικός και θεατρικός, δεν τραγουδάει, αλλά βιώνει τους στίχους του εν λόγω κομματιού, το οπιό αναφέρεται στον Ιρλανδικό λιμό του 19ου αιώνα. Εάν προσπαθήσεις να αποκαλέσεις “συγκλονιστικό” το συγκεκριμένο κομμάτι, πραγματικά θα εκτεθείς. Είναι από εκείνες τις περιπτώσεις που οι πλανήτες ευθυγραμμίζονται και προκύπτει κάτι απλά αριστουργηματικό.

Μπορεί το επόμενο βήμα να ήταν ένα σκαλάκι πιο πάνω, αλλά το “The Gathering Wilderness” τη δεδομένη στιγμή που είχε κυκλοφορήσει, ήταν για την μπάντα μια καινούργια κορυφή που κατακτούσε και δύσκολο, ο καθένας που ασχολούταν με ατή τη μπάντα, να φατναστεί ότι μπορεί να το ξεπεράσει. Εμπνευσμένο, αυτόφωτο, μεγαλειώδες, λυρικό, με έντονη προσωπική γραφή και βαρύ συναισθηματικό φορτίο, το άλμπουμ αυτό αποτελεί ακόμα και σήμερα ένα ξεχωριστό κεφάλαιο στην πορεία των Ιρλανδών, αλλά και ένα μνημείο του ακραίου ήχου.

Θανάσης Μπόγρης

 

RETHYMNO ROCKS #5: Ανακοινώθηκαν και οι ONSLAUGHT

By
Rock Hard
-
0
Onslaught

Onslaught

Το Rethymno Rocks #5 υποδέχεται τους Onslaught.

Ακριβώς 40 χρόνια μετά την κυκλοφορία του ιστορικού “Power From Hell”, το Rethymno Rocks #5 υποδέχεται τους θρυλικούς Onslaught. Οι βετεράνοι Thrashers έρχονται στην Κρήτη για μία εορταστική εμφάνιση βασισμένη τον ακρογωνιαίο λίθο του Βρετανικού Thrash Metal καθώς και επιλογές από όλη τη δισκογραφία τους. Ετοιμαστείτε για το απόλυτο old school Thrash Metal party εντός των τειχών της Φορτέτζας!

Η διάθεση των εισιτηρίων συνεχίζεται.

https://rethymnorocks.gr/tickets/

JETHRO TULL: Έρχονται για συναυλία στον Λυκαβηττό

By
Rock Hard
-
0
Jethro Tull

Jethro Tull

JETHRO TULL 
20 SEPTEMBER 2025
CITY OF ATHENS LYCABETTUS THEATRE

Το Σάββατο 20 Σεπτεμβρίου οι Jethro Tull επιστρέφουν στην Αθήνα για να δώσουν μια συναυλία – επιστέγασμα της τεράστιας καριέρας τους στο Δημοτικό Θέατρο Λυκαβηττού, στο χώρο που έχουν ξαναμαγέψει το Αθηναικό κοινό. Οι θρυλικοί rockers έρχονται για να μας χαρίσουν ένα ακόμη αλησμόνητο live με ένα ονειρικό setlist που θα μας υπενθυμίσει το αδιανόητο ταλέντο τους. Άλλωστε η Ελλάδα ήταν πάντα στις χώρες που συμπεριλάμβαναν στις περιοδείες τους, με αποκορύφωμα την συναυλία στο Ηρώδειο το 2019, για τα 50 χρόνια του συγκροτήματος.

Αντλώντας τραγούδια από κάθε μία από τις επτά δεκαετίες της ασύλληπτης καριέρας των Jethro Tull, το συγκρότημα θα παρουσιάσει τραγούδια ορόσημα από ολόκληρη την ιστορία τους που απλώνεται σε έξι δεκαετίες. Οι φίλοι τους θα έχουν την ευκαιρία να απολαύσουν ένα μοναδικό νοσταλγικό ταξίδι από τις πρώτες τους δισκογραφικές δουλειές στα 60’s μέχρι το πρόσφατο album “RökFlöte” του 2023 που λατρεύτηκε από fans και μουσικά media.

Η συναρπαστική ιστορία του συγκροτήματος ξεκινά το 1968 στο διάσημο Marquee Club του Λονδίνου, ως ένα ταπεινό αλλά ασυνήθιστο μπλουζ / τζαζ συγκρότημα. Ασυνήθιστο, γιατί το κύριο όργανο που κέρδισε την προσοχή του μανιασμένου κοινού δεν ήταν η κιθάρα, αλλά το κλασικό πλέον φλάουτο σε μια συνύπαρξη που έως τότε δεν είχαμε ξαναδεί.

Μέσα σε ένα χρόνο, ηχογράφησαν το πρώτο τους άλμπουμ “This Was” και σύντομα εμφανίστηκαν στο Royal Albert Hall και σε άλλους συναυλιακούς χώρους και θέατρα σε όλη τη Μεγάλη Βρετανία. Ακολούθησαν το Stand Up (1969) και στη συνέχεια το Benefit (1970), ένας δίσκος προάγγελος του μεγάλου τους έργου, του αριστουργηματικού Aqualung (1971), που θεωρείται δικαίως μια από τις σημαντικότερες ροκ κυκλοφορίες όλων των εποχών. Τα άλμπουμ τους μαζί με τις εκπληκτικές τους live εμφανίσεις έχτισαν το όνομα των Jethro Tull ως μια από τις πλέον εμβληματικές μπάντες στην αρχή των 70s.

Με τη σύσταση του Jimi Hendrix, ο θρυλικός διοργανωτής Fritz Rau έφερε για πρώτη φορά το συγκρότημα στη Φρανκφούρτη και το Μόναχο τον Φεβρουάριο του 1970, και σύντομα το συγκρότημα άρχισε να αποκτά αναγνώριση σε όλη την Ευρώπη και στις ΗΠΑ.

Το συγκρότημα έχει κυκλοφορήσει περισσότερα από 30 studio και live albums, πουλώντας πάνω από 60 εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως, με ένα ολοκαίνουργιο album των Jethro Tull να αναμένεται τον Μάρτιο του 2025.

Στο επίκεντρο της σκηνής δεσπόζει η εμβληματική φιγούρα του Ian Anderson, που αναλαμβάνει τον ρόλο του ηγέτη του συγκροτήματος. Με μια καλλιτεχνική ιδιοφυΐα που φάνηκε από τα πρώτα βήματα της μπάντας, ο Anderson τολμά να ενσωματώσει το φλάουτο ως βασικό όργανο στη μουσική των Jethro Tull. Η χαρακτηριστική του φιγούρα να παίζει φλάουτο στο ένα πόδι, αποτελεί άλλωστε και το σήμα κατατεθέν του γκρουπ.

Η progressive rock, υπερήφανη για τους πρωτοπόρους της, βρίσκει στους ύμνους Locomotive Breath και Hymn 43 τραγούδια που τραγουδιούνται από χιλιάδες θαυμαστές παγκοσμίως. Σε μια μουσική πορεία που θριάμβευσε στο πέρας του χρόνου, ο ήχος των Jethro Tull εξελίχθηκε από τα blues, την folk και τη jazz στην progressive και την παραδοσιακή rock, διανθισμένος με τα μοναδικά folk στοιχεία τους.

Μετά από περισσότερες από 3.500 συναυλίες σε περίπου 40 χώρες κατά τη διάρκεια επτά δεκαετιών, ο Ian Anderson και οι Jethro Tull συνεχίζουν να δίνουν συνήθως έως και 100 συναυλίες κάθε χρόνο, τόσο για τους παλιούς όσο και για τους νέους θαυμαστές τους σε όλο τον κόσμο.

To Σάββατο 20 Σεπτεμβρίου θα κάνουν μια στάση στο Δημοτικό Θέατρο Λυκαβηττού προσθέτοντας άλλη μια μνημειώδη live εμφάνιση στη συναυλιακή βίβλο της χώρας μας.

Πληροφορίες εισιτηρίων:
Η προπώληση εισιτηρίων ξεκίνησε! Προμηθευτείτε τα εισιτήριά σας απο την

ticketmaster.gr

ROTTING CHRIST: Πάρτε μια πρώτη γεύση από το επερχόμενο live άλμπουμ τους, από τη συναυλία τους στο Λυκαβηττό, με το “Κατά τον Δαίμονα Εαυτού” (Kata Ton Daimona Eaftou)

By
Rock Hard
-
0
Rotting Christ
Photo by Tasos Anestis
Rotting Christ
Photo by Tasos Anestis

Μία πρώτη γεύση από το επερχόμενο live άλμπουμ τους θέλησαν να δώσουν οι ROTTING CHRIST, κυκλοφορώντας στο YouTube την οπτικοακουστική απόδοση του “Kata Ton Daimona Eaftou” (Κατά τον Δαίμονα Εαυτού).

Το ελληνικό συγκρότημα, στα πλαίσια της επετείου των 35 χρόνων ύπαρξής του, κορύφωσε τις εμφανίσεις του (οι οποίες ήταν εκατοντάδες μέσα στο 2024) με μια μοναδική δίωρη συναυλία που έδωσε στο περασμένο καλοκαίρι στο Θέατρο του Λυκαβηττού όπου και παρουσίασε ένα δίωρο setlist το οποίο κάλυπτε όλη την καριέρα τους, από τα κλασικά κομμάτια της πιο «σκληρής» περιόδου τους μέχρι τους νεότερους «Ελληνικούς» ύμνους, όπως τα “The Raven” και “Demonon Vrosis”.

Το σόου με τίτλο “35 Years of Evil Existence – Live in Lycabettus”, έχει βιντεοσκοπηθεί και ηχογραφηθεί και θα κυκλοφορήσει στις 4 Απριλίου από την Season of Mist.

Track-list:

  1. 666 (5:45)
    2. P’Unchaw Kachun- Tuta Kachun (4:54)
    3. Fire God and Fear (4:44)
    4. Kata Ton Demona Eaytoy (4:50)
    5. Apage Satana (4:40)
    6. Dies Irae (4:37)
    7. Demonon Vrosis (5:00)
    8. Aealo (3:42)
    9. Like Father, Like Son (4:41)
    10.King of a Stellar War (6:22)
    11. Shadows Follow (2:07)
    12. Archon (4:25)
    1. The Sign of Evil Existence (1:51)
    2. Fgmenth Thy Gift (4:16)
    3. Societas Satanas (4:07)
    4. Forest of N’gai (4:19)
    5. Sorrowful Farewell (4:29)
    6. Among Two Storms (3:54)
    7. After Dark I Feel (4:08)
    8. Athanatoi Este (5:32)
    9.Nemecic (4:17)
    10. In Yumen Xibalba (6:27)
    11. Grandis Spiritus Diavolos (6:05)
    12. The Raven (5:28)
    13. Under the Name of Legion (5:51)

Mπορείτε να δείτε το “Κατά τον Δαίμονα εαυτού” από την μαγική εκείνη βραδιά στο βίντεο που ακολουθεί:

KING DIAMOND: Ετοιμάζονται δέκα νέα τραγούδια για τον καινούριο του δίσκο

By
Rock Hard
-
0
King Diamond
Photo by Jeremy Saffer
King Diamond
Photo by Jeremy Saffer

Σε συνέντευξη που παραχώρησε στην ραδιοφωνική εκπομπή “Full Metal Jackie”, ο King Diamond μίλησε για την επερχόμενη τριλογία τρόμου της ομώνυμης μπάντας του, της οποίας το πρώτο μέρος τιτλοφορείται “Saint Lucifer’s Hospital 1920”.

Μιλώντας για την διαδικασία της σύνθεσης των τραγουδιών για το project, ο King δήλωσε ότι: «Υπάρχουν τόσα πολλά, πραγματικά. Υπάρχει ένα ακόμα τραγούδι που παίξαμε ζωντανά, το οποίο δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμα, αλλά είναι εξαιρετικά κοντά προς αυτή την κατεύθυνση. Όμως δεν δουλεύουμε πάνω σε ένα τραγούδι τη φορά· δουλεύουμε σε ολόκληρο το άλμπουμ. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν 10 κομμάτια που επεξεργαζόμαστε ταυτόχρονα και τα δουλεύαμε ήδη πριν από την περιοδεία. Ένα από αυτά είναι σχεδόν έτοιμο. Οι στίχοι δεν έχουν ολοκληρωθεί πλήρως, αλλά όλα τα μέρη τους είναι εκεί – ο τρόπος που θα τραγουδηθούν είναι απολύτως καθορισμένος.

Είναι ένα από τα τραγούδια που πιθανότατα θα έχει έναν καλεσμένο να μοιράζεται μαζί μου την ερμηνεία ενός από τους χαρακτήρες, αναδεικνύοντας τις διαφορετικές διαθέσεις του. Αυτό το τραγούδι ονομάζεται “Lobotomy” και όλη η μουσική έχει γραφτεί, εκτός από τα σόλο κιθάρας, τα οποία θα δημιουργήσουν οι κιθαρίστες μας. Έχει ένα εισαγωγικό και ένα μικρό καταληκτικό μέρος.

Ένα άλλο τραγούδι, το “The Nun”, περιλαμβάνει παλιό όργανο Hammond από την αρχή μέχρι το τέλος – είναι απίστευτα ωμό. Έχει πολλές πολύπλοκες αλλαγές, μεταβολές στον ρυθμό, και είναι εξαιρετικά δυναμικό, με διπλό μπάσο στα τύμπανα. Από την άλλη, το “Lobotomy” είναι βαρύ και πολύ σκοτεινό.

Μια μέρα έπαιξα τη μουσική του στον Brian Slagel [ιδρυτή και CEO της Metal Blade Records] στο σπίτι μου και η αντίδρασή του ήταν: ‘Αυτό είναι πολύ σκοτεινό.’ Και έχει βγει ακριβώς όπως έπρεπε. Έχει επίσης κάποια μέρη με Hammond, που το κάνουν πραγματικά τρελό, καθώς σκοπεύουμε να το παρουσιάσουμε ζωντανά. Στην περιοδεία μας, είχαμε μάλιστα μια επιπλέον αναπηρική καρέκλα στη σκηνή, η οποία προοριζόταν για το “Lobotomy”, αλλά το κομμάτι δεν είχε ολοκληρωθεί πλήρως. Στην ευρωπαϊκή περιοδεία ελπίζουμε – και φυσικά μέχρι τότε θα είναι έτοιμο – να παρουσιάσουμε το “Lobotomy” και να το αποδώσουμε στη σκηνή».

Η περιοδεία του προσωπικού σχήματος του καλλιτέχνη θα ξεκινήσει στις αρχές Ιουνίου από το Sweden Rock Festival, ενώ στις 10 Ιουλίου θα τον υποδεχθούμε και στη χώρα μας.

SAVATAGE: O Jon Oliva δηλώνει πως έχει νέο άλμπουμ για την μπάντα σχεδόν έτοιμο

By
Rock Hard
-
0
Jon Oliva

Jon Oliva

Έτοιμοι να επιστρέψουν στη σκηνή, μετά από πάνω από δύο δεκαετίες χωρίς κανονική περιοδεία οι SAVATAGE. Συγκεκριμένα το αμερικανικό σχήμα ήταν σε μεγάλο βαθμό ανενεργό στις ζωντανές εμφανίσεις από το 2002, με την τελευταία πλήρη εμφάνισή του να πραγματοποιείται στο Wacken Open Air το 2015. Πλέον όμως, ετοιμάζονται για μια σειρά συναυλιών στη Νότια Αμερική τον Απρίλιο και στην Ευρώπη τον Ιούνιο, συμπεριλαμβανομένης της εμφάνισης στο Rockwave Festival.

Η επιστροφή ξεκινά από τη Βραζιλία, εκεί όπου θα παίξουν στο φεστιβάλ Monsters Of Rock στις 19 Απριλίου, στο Allianz Parque στο Σάο Πάολο, ένα event που θα περιλαμβάνει επίσης εμφανίσεις των SCORPIONS, JUDAS PRIEST, EUROPE, OPETH, QUEENSRŸCHE και STRATOVARIUS. Υπάρχουν επίσης φήμες για μια solo συναυλία των SAVATAGE στο Espaço Unimed στις 21 Απριλίου, αν και δεν έχει επιβεβαιωθεί επίσημα.

Παρ’ όλα αυτά, ένα βασικό μέλος τους θα απουσιάζει και αυτό δεν είναι άλλο από τον Jon Oliva, ιδρυτή, τραγουδιστή και πληκτρά των Αμερικανών. Το 2023, ο Oliva υπέστη κάταγμα στον θωρακικό σπόνδυλο Τ7 σε τρία σημεία, ένας σοβαρός τραυματισμός που τον έχει καθηλώσει σε αναπηρικό αμαξίδιο. Επιπλέον, διαγνώστηκε με σκλήρυνση κατά πλάκας και τη νόσο του Ménière, καταστάσεις που έχουν επιβαρύνει περαιτέρω την υγεία του.

Σε συνέντευξή του στον Βραζιλιάνο δημοσιογράφο Igor Miranda, ο Oliva τόνισε επανειλημμένα ότι οι τραυματισμοί του τον εμποδίζουν να συμμετάσχει στην περιοδεία, εξηγώντας πώς η κατάστασή του επηρεάζει ακόμη και βασικές δραστηριότητες, πόσο μάλλον το να τραγουδήσει. «Δεν μπορώ καν να τραγουδήσω αυτή τη στιγμή λόγω του πόνου», παραδέχτηκε. «Δεν μπορώ να σταθώ όρθιος για πολλή ώρα και χρειάζομαι χρόνο για να επουλωθεί φυσικά η σπονδυλική μου στήλη».

Όταν ρωτήθηκε αν η χειρουργική επέμβαση θα μπορούσε να αποτελεί πιθανή λύση, ο Oliva εξήγησε ότι το είχε σκεφτεί αλλά τελικά αποφάσισε να την αποφύγει, ύστερα από συμβουλές γιατρών και γνωστών του. «Ήθελαν να βάλουν μέταλλο στο σώμα μου», είπε. «Αλλά οι άνθρωποι με τους οποίους μίλησα μου είπαν να μην το κάνω, ότι θα το μετάνιωνα. Έτσι, επέλεξα να το αφήσω να επουλωθεί με φυσικό τρόπο».

Παρότι δεν θα συμμετάσχει στην περιοδεία, ο Oliva παραμένει βαθιά συνδεδεμένος με τους SAVATAGE. Μίλησε για την κληρονομιά της μπάντας, τη διαχρονικότητα της μουσικής τους και την πολυαναμενόμενη νέα τους δισκογραφική δουλειά.

Όταν ρωτήθηκε ποιο είναι το αγαπημένο του άλμπουμ των SAVATAGE, απάντησε χωρίς δισταγμό: «Αυτό είναι δύσκολο. Το άλμπουμ που σημαίνει τα περισσότερα για μένα είναι το Streets: A Rock Opera του 1991, γιατί δουλέψαμε τόσο σκληρά πάνω σε αυτό με τον αδελφό μου [τον αείμνηστο κιθαρίστα των SAVATAGE, Criss Oliva] και τον [παραγωγό] Paul [O’Neill]. Μας πήρε έναν χρόνο για να το ηχογραφήσουμε. Το απόλαυσα περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο, γιατί είχε τόσα πολλά τραγούδια και παρουσίαζε κάθε πλευρά της μπάντας. Από το “Agony And Ecstasy” μέχρι το “Believe” και το “Somewhere In Time” — μάλλον είναι το αγαπημένο μου».

Θυμήθηκε επίσης τη διαδικασία ηχογράφησης, τονίζοντας πόσο ξεχωριστό ήταν αυτό το άλμπουμ για τον ίδιο και την μπάντα. «Ήταν το πρώτο άλμπουμ των SAVATAGE που ηχογραφήθηκε ψηφιακά», είπε. «Ήμασταν τα πειραματόζωα στο Record Plant, γιατί μόλις είχαν αποκτήσει όλο αυτόν τον ψηφιακό εξοπλισμό. Ήμασταν η πρώτη μπάντα που τον χρησιμοποίησε. Ήταν απίστευτο».

Mία από τις πιο ξεχωριστές στιγμές, ήταν η ηχογράφηση του κομματιού “Believe”, ενός από τα πιο συγκινητικά τραγούδια του συγκροτήματος. «Το τραγούδησα 304 φορές… και τελικά χρησιμοποίησαν την τρίτη λήψη», θυμήθηκε γελώντας.

Σχετικά με την διαχρονικότητα των κομματιών της μπάντας ο μουσικός είπε: «Πολλά από τα κομμάτια των SAVATAGE δεν ακούγονται ξεπερασμένα. Μου θυμίζει το “Paranoid” των BLACK SABBATH. Αυτό το άλμπουμ δεν παλιώνει ποτέ. Το άκουγα τις προάλλες — το βάζεις και ακόμα ξεχωρίζει. Νομίζω πως το ίδιο συμβαίνει και με τους SAVATAGE. Το “Hall Of The Mountain King”, για παράδειγμα, αντέχει ακόμα στη δοκιμασία του χρόνου».

Ο Oliva επιπλέον, επιβεβαίωσε ότι ένα νέο άλμπουμ των SAVATAGE είναι σχεδόν έτοιμο, αν και η δουλειά πάνω σε αυτό έχει γίνει με διαλείμματα. «Στην ουσία, έχω ένα άλμπουμ έτοιμο», εξήγησε. «Δούλευα πάνω του κατά διαστήματα. Πριν από το ατύχημά μου, συζητούσαμε για περιοδεία. Εδώ και έναν χρόνο γράφω υλικό. Αν μαζέψω τα παιδιά για ηχογράφηση, είναι έτοιμο. Αλλά θέλαμε πρώτα να κάνουμε αυτή την περιοδεία». Πρόσθεσε τέλος πως: «Έχουμε αρκετό υλικό για τέσσερα άλμπουμ», είπε. «Οι στίχοι δεν έχουν γραφτεί ακόμα, αλλά μουσικά, είναι έτοιμα. Και είναι δικό μου λάθος που όλα σταμάτησαν λόγω των καταγμάτων».

GHOST: Αποκάλυψαν «νέο» frontman για την περιοδεία του 2025, τον Papa V Perpetua

By
Rock Hard
-
0
Ghost
Photo by Ryan Chang
Ghost
Photo by Ryan Chang

Έναν νέο χαρακτήρα ως frontman ανακοίνωσαν ότι θα έχουν οι GHOST για την φετινή τους περιοδεία, τον Papa V Perpetua.

Μάλιστα το όνομα του Papa V Perpetua συμπεριλαμβάνεται στη λίστα των καλλιτεχνών που θα συμμετάσχουν στην τελευταία συναυλία των BLACK SABBATH στις 5 Ιουλίου στο Villa Park του Birmingham, γεγονός που επιβεβαιώθηκε και μέσα από ανάρτηση του συγκροτήματος στα social media, γράφοντας: «Θέλουμε να σας ενημερώσουμε ότι ο V έρχεται… Στο Μπέρμιγχαμ στις 5 Ιουλίου».

Ο ιθύνων νους των GHOST, Tobias Forge, έχει εμφανιστεί ως ένας «νέος» Papa Emeritus στα τρία πρώτα άλμπουμ της μπάντας, με κάθε εκδοχή του Papa να αντικαθιστά την προηγούμενη. Ο Papa Emeritus III αποσύρθηκε για χάρη του Cardinal Copia πριν από την κυκλοφορία του Prequelle (2018). Τον Μάρτιο του 2020, στην τελευταία συναυλία της περιοδείας Prequelle στο Mexico City, το συγκρότημα παρουσίασε επίσημα τον Papa Emeritus IV, τον χαρακτήρα που ηγήθηκε της μπάντας κατά την περίοδο του άλμπουμ Impera (2022).

Σχετικά με αυτή τη συνήθεια του σουηδικού σχήματος και το κατά πόσο αυτές οι διαφορετικές ταυτότητες τον ενδυναμώνουν ως performer, ο Forge είχε αναφέρει στη ραδιοφωνική εκπομπή Full Metal Jackie το 2019 πως: «Μιλώντας προσωπικά, ξέρω ότι όταν βγαίνω στη σκηνή ως ένας άλλος χαρακτήρας, με διαφορετική εμφάνιση και συμπεριφορά, σίγουρα μου επιτρέπει να δρω και να συμπεριφέρομαι με τρόπους που κανονικά δεν θα έκανα. Αυτό μπορεί να είναι τόσο τραυματικό όσο και θεραπευτικό ταυτόχρονα».

 

DESTRUCTION – YOTH IRIA – LEATHERHEAD (Gagarin205, 1/2/2025)

By
Rock Hard
-
0
Destruction

Destruction

Ένα γεμάτο Gagarin, το πρώτο Σάββατο του Φεβρουαρίου, μαζεύτηκε να υποδεχτεί τους DESTRUCTION, δείχνοντας τους δεσμούς αίματος που έχει αυτή η χώρα με τους Γερμανούς thrashers. Στο πλευρό τους, οι blacksters YOTH IRIA και το νεόκοπο heavy/speed σχήμα των LEATHERHEAD. Μια πολλά υποσχόμενη ήδη βραδιά προτού καν φτάσουμε έξω από τον ιστορικό χώρο επί της Λιοσίων. Όταν φτάσαμε δε, η ατμόσφαιρα ήταν ήδη φορτισμένη με τον πιο υπέροχο τρόπο. Παλαιοί που μαρτυρούσαν ότι είχαν “γαλόνια” ως προς την εμπειρία με τους Καταστροφείς, όσο και νέοι, νεότατοι που μάλλον ήταν από τις πρώτες τους συναυλίες. Πολύ μα πολύ όμορφο αμάλγαμα κοινού. Αλλά πάμε να δούμε τα πράγματα ένα ένα.

Στη σκηνή 20:40 με το ρολόι, οι LEATHERHEAD όπως είπαμε, από τη Λάρισα. Ένα τρομερά ενεργητικό συγκρότημα, ένας φοβερός frontman, που έβγαλε tomahawk για το ομώνυμο κομμάτι, έβγαλε καπέλο Ινδιάνου για το άλλο, ξεσήκωσε το κοινό που στη πλειοψηφία του δεν τους ήξερε, αλλά κατάφερε να ζεστάνει φωνές και σβέρκους, ενόψει της συνέχειας. Οι επιλογές ήρθαν από το μοναδικό φοβερό τους φερώνυμο άλμπουμ. Δεν παρέλειψαν να ευχαριστήσουν τη διοργάνωση, το χώρο, αλλά και να απευθύνουν το προβλεπόμενο χαιρετισμό στους YOTH IRIA, αλλά και τους DESTRUCTION. Το ύφος τους; Φανταστείτε πρώιμους OVERKILL με AGENT STEEL σε ένα τζαμάρισμα διαρκείας! Κολασμένο υλικό, το οποίο με κάνει να σκέφτομαι τη συνέχεια. Άξιοι κύριοι!

Επόμενοι στο σανίδι, οι YOTH IRIA. Οδηγούμενοι από τη φιγούρα του Δημήτρη Πατσούρη (πάλαι ποτέ ROTTING CHRIST), τον Ορέστη Οικονομόπουλο (ORDER OF THE EBON HAND) στα φωνητικά ενώ η λοιπή μπάντα που τους πλαισιώνει να είναι μια καλολαδωμένη μηχανή, το black metal το οποίο προτείνουν, είναι άκρως ταιριαστό για συναυλιακές συνθήκες. Υμνικό, μελωδικό, folklore ενίοτε, κοντά στην ελληνική παράδοση του είδους, μα όχι με ρετρολαγνείες και νοσταλγίες. Η έντονη σκηνική παρουσία του frontman που ανέβηκε στο κάγκελο, κατέβηκε στο κοινό, πήγε πάνω κάτω στη σκηνή, σίγουρα κέρδισε τις εντυπώσεις (άσχετα αν ο γράφων τη βρήκε κάπως υπερβολική).

Με επιλογές τόσο από το τελευταίο φοβερό άλμπουμ “Blazing inferno” (“Blazing inferno”, “But fear not”, “In the tongue of birds”, “Mornings of the one thousand golds”, “Our father rode again his ride”, “We call upon the elements”) όσο κι από το “As the flame withers” (“The great hunter”, “Hermetic code”, “Yoth iria”), συν το “Under his sway” EP, αλλά και τη κλασσική διασκευή στο “Non serviam” των ROTTING CHRIST (την οποία προλόγισε ο ίδιος ο Δημήτρης), η μπάντα έπιασε ένα πιο black metal κομμάτι του κοινού που γέμισε το Gagarin, μαυρίζοντας την ατμόσφαιρα, διατηρώντας παράλληλα την ένταση που χρειάζεται η βραδιά για το φινάλε της. Τρομερή εμφάνιση, πραγματικά!

Και τώρα, το κυρίως πιάτο! Βλέποντας τους DESTRUCTION για τρίτη φορά, αυτός ήταν ο περισσότερος κόσμος με τον οποίο τους έχω δει. Και όχι μόνο μαζεύτηκε πολύς κόσμος, τα έκανε ΊΣΩΜΑ όλα, με το σύνθημα να δίνεται από την αρχή. Μια χαρακτηριστική εισαγωγή, μας γυρίζει πίσω στο 1986….”CURSE THE GODS” λέμε και κλαίμε. Το Gagarin εκρήγνυται και ψαχνόμαστε να καλυφθούμε από παντού: άτομα φεύγουν στον αέρα για crowdsurf, οι υπόλοιποι είναι στο pit και δέρνουν, ενώ σιγά σιγά φτιάχνεται και ένα circle pit, το ορθόδοξο! Δεύτερο κομμάτι “Invincible force”….οι τύποι είναι τρελοί, θέλουν να μας στείλουν στα επείγοντα! O χρόνος σταμάτησε στο ‘87 στη πλειοψηφία του set, εγγυώμενος μια ολέθρια νύχτα.

Μάλιστα, το ντεμπούτο “Infernal overkill” τιμήθηκε τα μάλα (“The antichrist”, “Bestial invasion” και το αγαπημένο του γράφοντα “Death trap”) λόγω των 40 στρογγυλών ετών που συμπληρώνονται (24 Μαΐου) φέτος από την κυκλοφορία του. Το “Eternal devastation” ακολούθησε (“Eternal ban”, “Life without sense”), το “Sentence of death” EP ομοίως (“Mad butcher”, “Total desaster”) όσον αφορά την εκπροσώπηση, ενώ το αγαπημένο του γράφοντος “Release from agony”, μπορεί να τιμήθηκε μόνο από τον φερώνυμο ύμνο, αλλά ΔΙΑΟΛΕ, πόσο υπέροχο είναι να το ακούς όπως του αξίζει; Με δύο κιθάρες να ξερνάνε φωτιές (Damir Eskic/Martin Furia – το δίδυμο που οι DESTRUCTION άξιζαν όσο τίποτα!), έναν drummer μηχανή και έναν frontman – ογκόλιθο!

Αυτή αποτελεί την καλύτερη σύνθεση των τελευταίων ετών για τους DESTRUCTION. Ο Schmier έπαιξε δυνατά χαρτιά και του βγήκαν ένα προς ένα! Με δυνατότερο όλων, ότι ο Mike Sifringer είναι εκτός, αλλά η μπάντα εξακολουθεί να σπέρνει τόσο στουντιακά όσο και συναυλιακά! Η reunion εποχή τιμήθηκε μέσω των “The antichrist” (“Nailed to the cross”, “Thrash till death” – που έκλεισε το set), “Day of reckoning” (“Armaggedonizer”), “Diabolical” (το ομώνυμο κομμάτι, μαζί με την εισαγωγή “Under the spell”) και τέλος, το πρώτο single από το επερχόμενο “Birth of malice” (“No kings no masters”). Προσωπικά, θα ήθελα δύο τρία κομμάτια ακόμα από την 25ετία αυτή, όχι τίποτα άλλο, απλά γιατί την λατρεύω. Αλλά χαλάλι!

90 λεπτά και ένα Gagarin σμπαράλια, οι DESTRUCTION κατεβαίνουν από τη σκηνή, αφήνοντας υποσχέσεις για επιστροφή του χρόνου πάλι (με τον νέο δίσκο, άμα γίνει όντως αυτό). Καλά να είμαστε, να τους ξαναδούμε, να τα ξανακάνουμε ίσωμα, να τα ξαναχάσουν όπως τα έχασαν σε πολλές περιπτώσεις το βράδυ του Σαββάτου (δεν είχαν λόγια γι’ αυτά που έβλεπαν να συμβαίνουν). Και εις άλλα με υγεία!

Γιάννης “Invincible Force” Σαββίδης
Φωτογραφίες: Έλενα Βασιλάκη

DECEPTOR interview (Γιάννης Καλαμποκίδης, Δημήτρης Αστεριάδης)

By
Rock Hard
-
0
Deceptor

Deceptor

“Can you feel the power?”

Το όνομα των DECEPTOR, έχει λάβει διαστάσεις μύθου καθώς είναι αδιαμφισβήτητα ένα από τα μεγαλύτερα “what if” της ελληνικής σκηνής. Ένα συγκρότημα που δημιούργησε αίσθηση στα τέλη της δεκαετίας του ’80 και τις αρχές των 90s, με την πραγματικά προοδευτική της μουσική, που ένωνε τους WATCHTOWER με τους QUEENSRYCHE και τους RUSH με τους IRON MAIDEN, έχοντας έναν υψίφωνο τραγουδιστή που σπάνιζε, τον John K (που τον συναντήσαμε αργότερα σε σχήματα όπως οι BIOMECHANICAL ή οι BALANCE OF POWER, για παράδειγμα) και άρτιους μουσικούς. Οι DECEPTOR, πολλά χρόνια μετά τη διάλυσή τους, αποφάσισαν μέσω της Alone Records, να δώσουν στη δημοσιότητα, μαζεμένα όλα τα τραγούδια τους (ή σχεδόν όλα), αφού μέχρι τώρα τα είχαμε μόνο μέσα από demo και rehearsal tapes (και μία bootleg συλλογή). Ο Σάκης Φράγκος, επικοινώνησε με τους κιθαρίστες και ξαδέρφια Γιάννη Καλαμποκίδη και Δημήτρη Αστεριάδη, για να θυμηθούμε τα παλιά και να βάλουμε το όνομα των DECEPTOR στη σωστή διάσταση. Ή μήπως και για να ετοιμαστούμε για κάτι καινούργιο; Ποιος ξέρει;

Πως πήρατε την απόφαση να κυκλοφορήσετε επίσημα αυτήν τη συλλογή 30+ χρόνια μετά τη διάλυσή σας;
Από καιρό συζητούσαμε ότι θέλαμε η δουλειά μας να κυκλοφορήσει με καλύτερη ποιότητα ήχου και οπωσδήποτε σε βινύλιο. Και το ένα και το άλλο ήταν πιο εύκολo να γίνουν σήμερα. Επίσης υπήρχαν κομμάτια που γράφτηκαν στο στούντιο Sierra και ήταν κρίμα να μείνουν ακυκλοφόρητα. Θέλαμε πάρα πολύ μια βελτιωμένη ηχητικά έκδοση των κομματιών αφού ήταν εφικτό με τα μέσα που έχουμε σήμερα. Πάνω απ’ όλα όμως μας το ζητούσε έντονα και ο κόσμος.

Για ποιον λόγο πιστεύεις ότι οι DECEPTOR παρότι ουσιαστικά είχαν κυκλοφορήσει μόνο demo, απέκτησαν ένα τέτοιο cult status όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό;
Όταν ξεκινήσαμε την ιδέα της δημιουργίας των DECEPTOR σκεφτήκαμε ότι είναι πολύ σημαντικό να βρούμε πολύ καλούς μουσικούς και να κάνουμε εξαντλητικές πρόβες μέχρι να δώσουμε το πρώτο live. Η live μπάντα απαιτεί ενέργεια, σκηνική παρουσία, επικοινωνία μουσικών μεταξύ τους και με το κοινό και φυσικά καλή απόδοση των κομματιών. Για να το πετύχουμε αυτό, χρειάστηκαν αμέτρητες ώρες σύνθεσης και πρόβας για το κάθε κομμάτι. Επίσης πολλά από τα κομμάτια δεν περιορίστηκαν σε κουπλέ – ρεφραίν, είχαν μια πιο progressive ανάπτυξη δημιουργώντας μουσικές εκπλήξεις στους ακροατές. Πολλές φορές όμως ούτε όλα τα παραπάνω είναι αρκετά για ν’ αποκτήσει status μια μπάντα. Προφανώς οι DECEPTOR έδωσαν στο κόσμο τότε κάτι που έλειπε από τη μουσική σκηνή της χώρας. Είναι σημαντικό για μας ότι τα τραγούδια ακόμα και σήμερα ακούγονται σαν μια σύμπτυξη old school με διαχρονικά στοιχεία.

Ποιος ήταν ο στόχος σας όταν ξεκινήσατε το συγκρότημα στα τέλη της δεκαετίας του ’80; Τι ακούγατε εκείνη την περίοδο;
Για μας η μουσική ήταν και είναι εξερεύνηση, έκφραση, εκτόνωση. Ο στόχος μας ήταν να βρούμε τους εαυτούς μας μέσα από τη μουσική. Ποτέ δεν ξέρεις από την αρχή που θα σε οδηγήσει το μονοπάτι, όταν συνθέτεις και σιγά σιγά βρίσκεις το μουσικό σου εαυτό. Το στυλ των DECEPTOR προέκυψε από τις προσωπικότητες των μελών της. Εννοείται πως επηρεαστήκαμε από αγαπημένες μπάντες όπως: BLACK SABBATH, DEEP PURPLE, WHITESNAKE, JUDAS PRIEST, IRON MAIDEN, OZZY, DIO, QUEENSRYCHE, RUSH, METALLICA, ANTHRAX, EXODUS, WATCHTOWER, HELLOWEEN και Soundtracks.

Επειδή μας διαβάζει πολύς κόσμος που δεν έχει ζήσει αυτή τη δεκαετία, μπορείς να μας περιγράψεις τις βασικές διαφορές που υπήρχαν στις συνθήκες που τα γκρουπ προσπαθούσαν να επιβιώσουν σε σχέση με σήμερα; Και μιλώ για τα στούντιο, τον εξοπλισμό, τον Τύπο, τα live venues κτλ…
Τότε δυστυχώς υπήρχε πολύ μεγάλη έλλειψη εξειδίκευσης ηχοληπτών πάνω στη Rock- Metal μουσική ειδικά στα live. Για να κάνεις ένα αξιόλογο demo σε στούντιο, το κόστος ήταν πολύ μεγάλο. Το Metal τότε ήταν πραγματικά underground , ήταν κοινωνικά κυνηγημένο! Τα όργανα και οι ενισχυτές ήταν πανάκριβα. Σκεφτείτε μία εποχή χωρίς υπολογιστές και internet! Ευτυχώς υπήρχαν περιοδικά Metal που ήταν και η μοναδική πηγή πληροφόρησης για όλους μας. Tα στούντιο τότε, αν και τα σημερινά είναι πιο εξοπλισμένα, καλύπταν τις ανάγκες μας σε αρκετό βαθμό. Στη Θεσσαλονίκη οι πιο μεγάλοι χώροι που φιλοξενούσαν το είδος ήταν κάποιοι κινηματογράφοι όπως ο Ελλήσποντος και το σινε Αργώ. Υπήρχαν και κάποιοι μικρότεροι χώροι όπως το club Όνειρο. Γενικά δεν είχαμε πολλές επιλογές. Στην Αθήνα τα πράγματα ήταν κάπως καλύτερα.

Νιώσατε ποτέ, εκείνα τα χρόνια, ότι μπορεί και να ήσασταν μπροστά από την εποχή σας ή ότι τουλάχιστον δεν υπήρχε κάποιο άλλο σχήμα στη χώρα μας με ήχο παραπλήσιο με τον δικό σας; Πως το αντιμετωπίσατε;
Όχι! Δε το ξέραμε τότε .Αυτό το καταλαβαίνεις μετά από χρόνια. Δεν μπορούν οι μουσικοί όταν δημιουργούν ή πειραματίζονται να έχουν επίγνωση αν είναι μπροστά από την εποχή τους, αν είναι διαχρονικοί ή παροδικοί! Στο ότι παίζαμε διαφορετικά το γνωρίζαμε. Αυτό που μας απασχολούσε ήταν η σκληρή δουλειά και η εξέλιξη της μπάντας. Από τις αντιδράσεις του κόσμου καταλαβαίναμε ότι είμασταν σε καλό δρόμο.

Ποιος ήταν ο λόγος που τελικά ποτέ δεν βγάλατε κάποια επίσημη κυκλοφορία και μείναμε μόνο με τα demo, τα promo και τα rehearsal tapes;
Οι άνθρωποι, ψάχνουμε μία αιτία πίσω απο ένα αποτέλεσμα. Δεν είναι όμως έτσι. Τα πράγματα συνήθως είναι πολυπαραγοντικά. Υπήρξαν προφανώς κάποιες κακές συγκυρίες τόπου και χρόνου. Είχαμε την εργασιακή πίεση που είχαν και έχουν όλοι οι νέοι στα είκοσι τους. Δεν ήταν εύκολο για τις μπάντες να συντηρηθούν από τη μουσική τους, ειδικά στον Ελλαδικό χώρο, ώστε να συνεχίσουν να δημιουργούν και να εξελίσσονται. Για να κάνεις το επόμενο βήμα, χρειαζόταν συμβόλαιο με ξένη εταιρία, κάτι το οποίο δεν ήταν και τόσο εφικτό. Χαρακτηριστικό είναι ότι συζητήσαμε με τον Kai Hansen όταν παίξαμε μαζί του στον Ελλήσποντο και μας είχε πει ότι στη περίπτωση που μια γερμανική δισκογραφική ήταν να επιλέξει μεταξύ μιας πιο καλής μη γερμανικής μπάντας και δύο μέτριων γερμανικών θα επέλεγε μία από τις γερμανικές…

Το γεγονός ότι εσύ και ο έτερος κιθαρίστας, Δημήτρης Αστεριάδης, είσαστε ξαδέρφια βοήθησε περισσότερο τη διαδικασία σύνθεσης των κομματιών; Αν δεν κάνω λάθος, υπήρξε κάποια περίοδος στους DECEPTOR που συνυπήρχαν και τα αδέρφια, ο Κώστας με τον Λάκη τον Ραγκαζά, έτσι δεν είναι;
Φυσικά βοήθησε γιατί είχαμε κοινά βιώματα, ακούσματα, και τζαμάραμε μαζί αρκετά χρόνια πριν (δεδομένου της ηλικίας μας ήταν αρκετά) τη δημιουργία των DECEPTOR. Στις συνθέσεις των κομματιών συμμετείχαν όλα τα μέλη της μπάντας βάζοντας ο καθένας τα προσωπικά του στοιχεία. Είναι σημαντικό να συμμετέχουν όλοι αρκεί να υπάρχει καλή χημεία. Ναι, ο Κώστας και ο Λάκης συνυπήρξαν για λίγο πριν οι DECEPTOR διαλυθούν εντελώς.

Σαφώς κι ένα από τα highlight της καριέρας σας, πρέπει να ήταν η εμφάνισή σας με τους GAMMA RAY στον Ελλήσποντο. Τι είχε συμβεί τελικά και παραλίγο να μην παίξετε;
Αυτό είναι αλήθεια! Υπήρξαν προτάσεις για κάποιες μπάντες, αλλά μετά από παρέμβαση του Kai Hansen, ο οποίος άκουσε το demo μας και του άρεσε, παίξαμε εμείς! Μια αξέχαστη εμπειρία! Βιώσαμε για πρώτη φορά τον επαγγελματισμό των τεχνικών, του crue και όλης της ομάδας που συνόδευε τους GAMMA RAY. Αν είναι δυνατόν! Δεν μας αφήσαν να κουβαλήσουμε ούτε τους ενισχυτές μας! Κάτι πρωτόγνωρο για τα μέλη των συγκροτημάτων, που εκτελούσαν και χρέη αχθοφόρου. Οι GAMMA RAY ήταν πολύ ζεστοί μαζί μας. Στα καμαρίνια ο μπασίστας τους κυκλοφορούσε με μια σακούλα γεμάτη μπύρες και όποτε μας συναντούσε δεν μας άφηνε να περάσουμε αν δεν παίρναμε από μία! Ο drummer τους, δάνεισε στο δικό μας το σετ του και δε χρειάστηκε να στήσουμε τα δικά μας τύμπανα. Σε όλη τη διάρκεια της εμφάνισής μας ήταν δίπλα και μας παρακολουθούσαν. Ενώ είχαμε συγκεκριμένο χρόνο για να παίξουμε, όταν τελείωσε και ο κόσμος μας ζητούσε encore, ο Kai Hansen μας έκανε νόημα να παίξουμε άλλα τρία τραγούδια! Ήταν τιμή μας όταν μας ανέφερε ότι δεν περίμενε να βρει μια τόσο καλή μπάντα στην Ελλάδα. Eκπληκτικοί χαρακτήρες όλοι τους!

Ένα άλλο highlight ήταν και η εν Αθήναις εμφάνισή σας στο θρυλικό δεκαήμερο της Μολών Λαβέ. Τι θυμάστε από εκείνες τις βραδιές και φυσικά από τον κόσμο;
Μείναμε έκπληκτοι από τον ενθουσιασμό και την αγάπη του κόσμου! Ήταν κάτι που συζητούσαμε μεταξύ μας για πολλές μέρες μετά! Ο ήχος ήταν πολύ καλός και δεν είναι τυχαίο ότι τα live κομμάτια της κυκλοφορίας μας είναι από εκείνη την εμφάνιση. Εκπληκτική βραδιά! Μακάρι να είχαμε στα χέρια μας το βίντεο από εκείνη την εμφάνιση! Με την ευκαιρία, αν κάποιος το έχει ας επικοινωνήσει οπωσδήποτε μαζί μας!

Τελικά, για ποιον λόγο δεν συνέχισαν οι DECEPTOR και διαλύθηκαν το 1991;
Όταν είσαι σε νεαρή ηλικία, είσαι ενθουσιώδης και βιαστικός σ’ ένα μη ευνοϊκό περιβάλλον, η απογοήτευση έρχεται εύκολα. Ο ενθουσιασμός είναι φαινομενικά καλός αλλά δεν μπορεί ν αντικαταστήσει τη σταθερότητα και την εμπειρία. Αναφέραμε πιο πάνω για τις τότε συνθήκες στον ελλαδικό χώρο. Αν είχαμε την τωρινή εμπειρία οι DECEPTOR δεν θα είχαν διαλυθεί τότε.

Υπήρξε ποτέ συζήτηση για επαναδραστηριοποίηση του γκρουπ έστω και με τον John K στο εξωτερικό;
Φυσικά υπάρχουν τέτοιες συζητήσεις μεταξύ μας

Αν συνέχιζαν τη μουσική τους πορεία οι DECEPTOR, ποια πιστεύεις ότι θα ήταν η τύχη τους στη σύγχρονη δισκογραφία; Με βάση και τα ακούσματα και τις πιο σύγχρονες επιρροές σας, που βλέπετε να πηγαίνατε από μουσικής άποψης;
Πιστεύουμε ότι δεν θα περνούσαμε απαρατήρητοι. Από μουσικής άποψης να είστε σίγουροι ότι θα ακούγατε DECEPTOR.

Υπήρξαν δυσκολίες στη συλλογή και την αποκατάσταση του υλικού για το άλμπουμ που τελικά κυκλοφόρησε η Alone Records;
Ναι υπήρξαν δυσκολίες. Όμως χάρη στη πολύτιμη βοήθεια του Κώστα Σκανδάλη που έκανε το mastering με τελευταία τεχνολογία χωρίς να προσβάλει τον ήχο των 80s-90s και του Γιώργου Δαουτίδη που βοήθησε στη συλλογή του υλικού ξεπεράστηκαν.

Υπάρχει άλλο ακυκλοφόρητο υλικό από εκείνη την περίοδο; Γιατί στη σελίδα σας στο Facebook, βλέπουμε ένα video από το τραγούδι “Strange ways”, που λέτε ότι υπάρχει διαθέσιμο μόνο σε αυτή τη μορφή…
Υπάρχουν κάποια τραγούδια από τότε, τα οποία δεν έχουν ηχογραφηθεί. Θα μπορούσαμε να έχουμε γράψει κι άλλα, δυστυχώς όμως, κάποιος γνωστός καλλιτέχνης του ελληνικού ρεπερτορίου έκλεψε πολύ από το δικό μας χρόνο στο studio Sierra και δεν προλάβαμε να ηχογραφήσουμε όλα τα κομμάτια που είχαμε προγραμματίσει…

Πριν από αρκετά χρόνια, είχε κυκλοφορήσει κι ένα άλλο compilation από τη Unisound Records. Να υποθέσω ότι είναι bootleg όσο δεν πάει και ότι δεν είχατε καμία ανάμειξη στην κυκλοφορία αυτή, έτσι;
Αυτό είναι αλήθεια. Η μπάντα δεν έχει καμία ανάμειξη σ’ αυτή την κυκλοφορία.

Ποιες είναι οι αντιδράσεις του κόσμου που δεν γνώριζε τη μουσική των DECEPTOR από εκείνα τα χρόνια και η πρώτη τους επαφή με το σχήμα είναι το “Deceptor”;
Αρκετός κόσμος που ανακαλύπτει τώρα τους DECEPTOR, αντιδρά με έκπληξη, κυρίως όταν μαθαίνει ότι αυτά τα τραγούδια γράφτηκαν στα τέλη του ’80. Από τα στατιστικά της ψηφιακής κυκλοφορίας του άλμπουμ μας στο Spotify, διαπιστώνουμε ότι μέρα με τη μέρα μας ακούν όλο και νεαρότερες ηλικίες και αυτό είναι κάτι πολύ ευχάριστο!

Ποια είναι η μουσική κληρονομιά, το ίχνος που θεωρείτε ότι έχετε αφήσει στην ελληνική σκηνή;
Απ’ ότι μας έχουν πει οι ίδιοι οι οπαδοί της μπάντας που συναντήσαμε μετά από χρόνια, κάποιοι από αυτούς επηρεάστηκαν τότε θετικά στο ν’ ασχοληθούν ενεργά με τη μουσική. Όσον αφορά τη μουσική κληρονομιά που αφήσαμε στην ελληνική σκηνή, είναι κάτι το οποίο θα το κρίνει ο κόσμος.

Παρακολουθείς τη σύγχρονη ελληνική σκηνή; Έχεις «ζηλέψει», με την καλή έννοια», που βλέπεις πολλά σχήματα από τη χώρα μας πλέον να υπογράφουν με μεγάλες εταιρίες, να κάνουν περιοδείες στο εξωτερικό, να γίνονται πάρα πολλές συναυλίες στη χώρα μας (άρα κι ευκαιρίες για σημαντικά support) κτλ;
Χαιρόμαστε πάρα πολύ που επιτέλους η ελληνική σκηνή άρχισε να αναγνωρίζεται όπως της αξίζει! Το επίπεδο των ελληνικών συγκροτημάτων έχει ανέβει κατακόρυφα και δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από μπάντες του εξωτερικού. Μακάρι να υπήρχαν και τότε οι συνθήκες και οι ευκαιρίες που υπάρχουν τώρα.

Υπάρχει περίπτωση να περιμένουμε στο μέλλον κάτι από τους DECEPTOR;
Τίποτα δεν αποκλείεται ! “Ποτέ μη λες Ποτέ”!

Μπορείς να συμπληρώσεις ό,τι θέλεις στο τέλος. Ευχαριστούμε πολύ.
Να ενημερώσουμε τους αναγνώστες ότι εκτός από την κυκλοφορία μας σε βινύλιο, CD, κασέτα από την Alone Records, το άλμπουμ μας υπάρχει και σε ψηφιακή μορφή στο Bandcamp, Υoutube music, Youtube, Spotify, Instagram, Facebook, TikTok και στις περισσότερες μουσικές πλατφόρμες.
Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε πολύ εσένα και το Rock Hard για τη φιλοξενία!
Stay strong, true and look ahead!

Σάκης Φράγκος

1...8910...2,680Page 9 of 2,680
©
  • https://noc.ezhellas.com:44450/live
  • Rock Hard Radio
  • rock hard greece