Nashville, Tennesee, Municipal Auditorium, 16 Νοεμβρίου 1978. Το κλίμα στις τάξεις των BLACK SABBATH δεν είναι και το καλύτερο. Με χαμηλό ηθικό η μπάντα κάνει περιοδεία για το “Never say die” έχοντας ως support τους VAN HALEN.
Στο χώρο της συναυλίας φτάνουν πρώτοι οι Geezer Butler και Bill Ward και αμέσως μετά εμφανίζεται και ο Tony Iommi. Ο tour manager τους ονομάζεται Albert Chapman και είναι αλαφιασμένος. Έχει πάει να πάρει τον Ozzy από το ξενοδοχείο, εκείνος όμως όχι μόνο δεν ήταν στο δωμάτιο του, αλλά δεν είχε μπει καν σε αυτό.
Η ώρα περνά, οι VAN HALEN τελειώνουν το set τους, όμως ο τραγουδιστής είναι άφαντος. Όλοι αρχίζουν να πιστεύουν πως κάτι έχει συμβεί και μάλιστα ειδοποιούν την αστυνομία και τους τοπικούς ραδιοφωνικούς σταθμούς προκειμένου να τον αναζητήσουν και να τον βρουν. Για την ακρίβεια το μήνυμα που έλεγαν στο ράδιο ήταν: «Αν κάποιος είναι μαζί με τον Ozzy Osbourne ή γνωρίζει που είναι, να του πει να πάει αμέσως στο χώρο της συναυλίας ή να επικοινωνήσει με τους BLACK SABBATH που βρίσκονται στο Municipal Auditorium».
Ozzy όμως δεν υπάρχει πουθενά κι έτσι το show ακυρώνεται, το κοινό εξαγριώνεται και το Municipal Auditorium διαλύεται. Τι είχε συμβεί τελικά;
Το μυστήριο λύθηκε την επόμενη μέρα. Στις 6:30 το πρωί, ο Ozzy πήρε τηλέφωνο τον tour manager λέγοντάς του πως είναι… έτοιμος για την συναυλία!!! Παρακαλώ; Νόμιζε ότι ήταν 6:30 το απόγευμα της προηγούμενης μέρας! Γιατί; Γιατί κοιμόταν από το πρωί της προηγούμενης μέρας μέχρι το πρωί της επόμενης. Πού; Σε λάθος δωμάτιο του ξενοδοχείου. Δηλαδή; Δηλαδή, είχε κρατήσει το κλειδί από το προηγούμενο ξενοδοχείο που είχαν μείνει και νόμιζε ότι ήταν αυτού που είχαν πάει τώρα. Είδε το νούμερο του δωματίου και όταν έφτασε σε αυτό η πόρτα ήταν ανοιχτή γιατί η καμαριέρα το καθάριζε κι έτσι δε χρειάστηκε να χρησιμοποιήσει το –λάθος- κλειδί για να ανοίξει ώστε να καταλάβει την γκάφα του. Μπήκε λοιπόν στο δωμάτιο και είπε να πάρει έναν υπνάκο μια που ακόμα ήταν πολύ νωρίς για τη συναυλία. Μόνο που κοιμήθηκε λίγο περισσότερο και σε λάθος δωμάτιο!! Ξύπνησε λοιπόν την επόμενη μέρας της συναυλίας, μέσα στην καλή χαρά και φρέσκος – φρέσκος, καλώντας τον μάνατζερ του να τον πάει εκεί. Τη συνέχεια λίγο – πολύ την φαντάζεστε!
Χαρά Νέτη
