Ο ουρανός πάνω απ’ το στρατόπεδο των URIAH HEEP έχει μαυρίσει για τα καλά το καλοκαίρι του 1976, αφού τα αριστουργηματικά άλμπουμ των προηγούμενων ετών, έχει διαδεχτεί ένα “High and mighty”, καθρέφτης μιας κουρασμένης συνθετικά μπάντας με πολλά προβλήματα ανάμεσα στα μέλη της, μιας μπάντας που έχει βυθιστεί για τα καλά πια στις καταχρήσεις (ο μπασίστας τους Gary Thain είχε απολυθεί μάλιστα λίγο πριν βρεθεί νεκρός από υπερβολική δόση), μιας μπάντας που έχει αρχίσει να παίρνει την κάτω βόλτα….
Το συγκεκριμένο άλμπουμ, θα είναι και το τελευταίο τους με τον David Byron στα φωνητικά. Ο τραγουδιστής στα χρόνια του το συγκρότημα, αναδείχθηκε σε έναν εξαιρετικό performer, ξεχώρισε για την μοναδική του φυσιογνωμία και φυσικά για την τεράστια φωνή του.
Όπως όμως έχει συμβεί αρκετές φορές σε τέτοιες περιπτώσεις, η επιτυχία και η εξάρτηση του από το αλκοόλ είχαν αρχίσει να καταστρέφουν ως ένα σημείο το μυαλό του.
Σίγουρα και οι υπόλοιποι ήταν επιρρεπείς στις διάφορες ουσίες, έβαζαν όμως τη μουσική και τη σκηνική απόδοση της μπάντας πάνω απ’ όλα. Ειδικά ο Ken Hensley, ήταν αυτός που έπαιρνε πιο σοβαρά τη μουσική τους. Ο Byron όμως, είχε χάσει τον έλεγχο…
Κυλιόταν στη σκηνή, καλυπτόταν από ροζ λουλούδια, άνοιγε κι έπινε συνεχώς σαμπάνιες, γινόταν απρόβλεπτος στις εισαγωγές των κομματιών. Χαρακτηριστικό αυτού, είναι μια συναυλία στη Φιλαδέλφεια, τον Αύγουστο του 1975, που είπε σε 25.000 κοινό να πάνε να γαμ**ουν, ενώ λίγους μήνες νωρίτερα, στη Στοκχόλμη έπεσε απ’ τη σκηνή, όντας λιώμα.
Ο Hensley έβλεπε ότι οι αντιδράσεις και η συμπεριφορά του Byron, είχαν μεγάλο αντίκτυπο στο σχήμα και παρά το ότι αγαπούσε τον Byron σαν άτομο, δεν μπορούσαν οι URIAH HEEP να ανεχθούν αυτή την κατάσταση. Όπως είχε πει χαρακτηριστικά: «ο Byron έψαχνε να βρει τη λύση στο ποτό, με αποτέλεσμα αυτό να προηγείται πάντα της σκηνικής παρουσίας, που ανέκαθεν αποτελούσε το δυνατό χαρτί των HEEP.»
Το διαζύγιο αποτελούσε μονόδρομο όπως όλα έδειχναν, κι έτσι σαν σήμερα, ακριβώς 40 χρόνια πριν, στις 22 Ιουλίου του 1976, ήρθε η επίσημη ανακοίνωση σύμφωνα με την οποία η μπάντα δεν μπορούσε να συμπορευτεί με τη συμπεριφορά του τραγουδιστή, οπότε για το καλό της, έπρεπε να απολυθεί. Σημείωναν δε, ότι ο ίδιος είχε ενημερωθεί γι’ αυτήν τους την απόφαση και του εύχονταν καλή συνέχεια στην προσωπική του καριέρα.
Η αποχώρηση του David Byron ήρθε σαν σοκ στους πολυάριθμους οπαδούς τους στον κόσμο. Τα media άρχισαν να ασχολούνται με την αποχώρηση του από την μπάντα και ο ίδιος για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια θα βρεθεί μόνος του, γεγονός που θα τον καταρρακώσει ψυχολογικά ωθώντας τον ακόμη περισσότερο στο ποτό.
Όσον αφορά τους URIAH HEEP, προσέλαβαν στη θέση του τον John Lawton, κατόπιν πρότασης του Roger Glover των DEEP PURPLE. Ο Byron μουσικά, θα ιδρύσει εν συνεχεία τους ROUGH DIAMOND, χωρίς επιτυχία και τελικά θα επικεντρωθεί στην προσωπική του καριέρα. Δε θα καταφέρει ποτέ να ξεφύγει όμως απ’ την εξάρτηση του απ’ το αλκοόλ, δημιουργώντας σοβαρά προβλήματα στην υγεία του, που θα τον οδηγήσουν στο θάνατο το 1985, σε ηλικία 38 ετών.
Χαρά Νέτη
