a
Δεν σας κρύβω ότι δεν φέρω ιδιαίτερη προτίμηση ή αγάπη στις tribute μπάντες χωρίς προφανώς να σημαίνει ότι δεν τις σέβομαι. Βλέπετε προτιμώ ένα συγκρότημα να βασίζεται στις δικές του δυνάμεις και να κρίνεται αναλόγως, και όχι να κάνει καριέρα με «πλάτες» άλλων. Πόσο μάλλον όταν «οι πλάτες» είναι η μουσική ενός από τα μεγαλύτερα και επιδραστικότερα μουσικά σχήματα στην ροκ ιστορία, των PINK FLOYD. Δεν είμαι από αυτούς που βλέπουν βιντεάκια πριν από κάθε εμφάνιση τέτοιου «ιδιαίτερου» σχήματος, αφού μου αρέσει να υπάρχει η έκπληξη σε ότι παρακολουθήσω. Πηγαίνοντας προς τον συναυλιακό χώρο, υπήρχαν αρκετές εσωτερικές απορίες, όπως «αν θα καταφέρουν να αποδώσουν ζωντανά την ηχητική μαγεία των FLOYD», «Πως θα ηχούσαν οι τραγουδιστές του group», «Αν ο κόσμος θα τιμούσε μια τέτοια συναυλία γιατί το εισιτήριο δεν ήταν και πολύ φτηνό» κλπ.
Το δελτίο τύπου ανέφερε ότι «οι BRIT FLOYD έρχονται στην Ελλάδα για να μας παρουσιάσουν το καλύτερο PINK FLOYD show στον κόσμο έχοντας ένα ξεχωριστό επετειακό θέαμα αφιερωμένο στο εμβληματικό “The Dark Side of the Moon” ή «Αν κλείσεις τα μάτια σου, νομίζεις ότι ακούς τους θρυλικούς PINK FLOYD μερικές δεκαετίες πίσω». «Βαριές» κουβέντες αν σκεφτεί κανείς ότι κάποια albums ίσως είναι καλύτερα να μην τα «αγγίζεις» γιατί είναι «επικίνδυνο» και κάποιοι καλλιτέχνες είναι μοναδικοί σε ότι κάνουν. Ειδικά όταν έχεις στο μυαλό σου και τις προ λίγων ετών εμφανίσεις του Roger Waters, ενός εκ των μελών της αυθεντικής σύνθεσης, στην χώρα μας με συναυλίες που θα μείνουν πολύ βαθιά χαραγμένες στις μνήμες όσων ήταν παρόντες.
Τα πάντα απαντήθηκαν ακριβώς στην προκαθορισμένη ώρα έναρξης και ότι ακολούθησε στις επόμενες 3 ώρες με ένα μικρό διάλειμμα 20 λεπτών, είναι πολύ δύσκολο να περιγράφει σε γραμμές ενός κειμένου. Ειδικά στο ερώτημα προσέλευσης, το Αθηναϊκό κοινό τίμησε το live, σχεδόν γεμίζοντας τον χώρο. Μετά και την λήξη του show οι λέξεις «αποσβολωμένος», «άναυδος», «εκστασιασμένος» κλπ ωχριούν στο πραγματικό οπτικοακουστικό αποτέλεσμα που παρακολουθήσαμε. Ειλικρινά δεν περίμενα με τίποτα να έχω τόσο δυνατά συναισθήματα φεύγοντας από τον χώρο, αφού οι BRIT FLOYD κατάφεραν για μένα κάτι σχεδόν αδιανόητο. Χωρίς ποτέ κάποιος από τους μουσικούς να έχει παίξει σε δίσκο του Βρετανικού κολοσσού, κατάφεραν να αποδώσουν με απίστευτα συγκλονιστικό τρόπο το feeling των τραγουδιών που έχουν μεγαλώσει γενιές ροκ οπαδών μεταδίδοντας και πολλά πολιτικά μηνύματα. Από την σκηνή σε έκαναν όντως αν έκλεινες τα μάτια να νόμιζες ότι είσαι 30 και χρόνια πίσω και παρακολουθείς show των PINK FLOYD! Πολύ μεγάλο ρόλο στο τελικό αποτέλεσμα είχε ο εκπληκτικός ήχος που συνόδευε κάθε τραγούδι του group. Είναι από τις λίγες φορές που ακούς μουσικούς να αποδίδουν τραγούδια ζωντανά και νομίζεις ότι είσαι στο σαλόνι σου και παίζει το album στο ηχοσύστημα σου.
Η περιοδεία που κάνουν με τον γενικό τίτλο “Eclipse World Tour 2018” είναι αφιερωμένη στα 45 χρόνια από την κυκλοφορία του δίσκου “The Dark Side Of The Moon”. Έτσι εκείνο το βράδυ εκτός των δυο instrumentals (“Any Colour You Like” και “On The Run”) και του “Us And Them” που εμπεριέχονται στο album, ακούσαμε διάσπαρτα στο set list όλα τα υπόλοιπα τραγούδια που απαρτίζουν έναν από τους σημαντικότερους δίσκους στην rock ιστορία. Φυσικά το σχήμα δεν μπορούσε να μείνει μόνο σε αυτόν τον δίσκο οπότε ακούστηκαν τραγούδια από τα albums “Wish You Were Here”, “Animals”, “The Wall”, “The Division Bell”, “A Momentary Lapse Of Reason”, “Meddle” και “The Final Cut”. Ένα μουσικό σύνολο από νότες που με την βοήθεια της τεχνολογίας και του video wall στο πίσω μέρος της σκηνής, έκανε κάθε τραγούδι μια εικόνα, μια αυτόνομη ιστορία που απλά την χάζευες. Οι BRIT FLOYD με το show τους προσπάθησαν, και κατάφεραν στο 100%, να αναπαραστήσουν τις συναυλίες που έκαναν οι PINK FLOYD όλα τα χρόνια ύπαρξης τους. Ακόμα και το εικοσάλεπτο διάλειμμα ανάμεσα στα δυο set, δεν δημιούργησε κάτι παρά μόνο περισσότερο χρόνο κατάποσης ζύθου.
Το show περιείχε πολλά διάσπαρτα εναλλασσόμενα στον χώρο φώτα, μια τεράστια οθόνη, όπως προαναφέρθηκε, όπου ανάλογα με το τραγούδι υπήρχε και το ανάλογο οπτικό υλικό, lasers που σχημάτιζαν οπτικές τέντες πάνω από τα κεφάλια μας θυμίζοντας τα τιμημένα 80’s, και έντονη θεατρικότητα από όσους ήταν στην σκηνή, ειδικά από τις 3 καλλίγραμμες και κυρίως καλλίφωνες θηλυκές παρουσίες, που και αυτές σε μαγνήτιζαν με την φωνητική τους δεινότητα. Αυτοί όμως που «κέρδισαν το στοίχημα» για μένα ήταν οι δυο κύριοι τραγουδιστές του σχήματος, ο μπασίστας και ο ένας εκ των δυο κιθαριστών οι οποίοι θύμιζαν πάρα πολύ τις αυθεντικές φωνές. O έτερος κιθαρίστας θύμιζε πολύ εμφανισιακά τον Rogers Waters σε νεανική ηλικία.
Μπορεί να μην άκουγες το γρέζι του Gilmour ή την αισθαντική φωνή του Waters, αλλά και οι δυο έκαναν υπέροχη δουλειά ερμηνευτικά αφού έφεραν εις πέρας την ομολογουμένως δύσκολη αποστολή τους. Αυτοί ίσως σήκωσαν το μεγαλύτερο βάρος επί σκηνής αλλά και όλοι οι υπόλοιποι δεν υστέρησαν σε τίποτα. Όπως πολύ χαρακτηριστικά ανέφερε ένας φίλος «καμία νότα σε περίπου 3 ώρες δεν πήγε χαμένη και δεν έκανε κοιλιά». Όλοι όσοι ήταν επί σκηνής λειτουργούσαν σαν μια καλοκαρδισμένη μηχανή, κάτι που φαινόταν σε κάθε στιγμή και κίνηση. Τα πάντα ήταν προκαθορισμένα και καλοπροβαρισμένα. Highlights της βραδιάς ήταν για μένα τα “Mother” και “Wish You Were Here” όπου όλοι οι παρευρισκόμενοι τραγουδούσαν.
Μετά και το πέρας του live συμφώνησα στο έπακρο με μέρη κειμένων από την διαφήμιση που τους είχε γίνει, δηλαδή «Πρόκειται ίσως για την καλύτερη εμπειρία που μπορεί να ζήσει κάποιος μιας και το συγκρότημα προσπαθεί να αναπαραστήσει τo μεγάλο θέαμα της τελευταίας περιοδείας των PINK FLOYD, αυτής για το ‘The Division Bell’ του 1994. To BRIT FLOYD show είναι αδιαμφισβήτητα ένα φαινόμενο, το οποίο δίκαια έχει χαρακτηριστεί ως το μεγαλύτερο live tribute των PINK FLOYD. Οι BRIT FLOYD είναι πράγματι ότι πιο κοντινό σε μια αυθεντική PINK FLOYD εμπειρία μπορούν να βιώσουν οι fans! Οι BRIT FLOYD είναι πολλά περισσότερα από ένα tribute και είναι όντως τόσο καλοί όσο λένε! Η μαγική μουσική των PINK FLOYD μετουσιώνεται από τους BRIT FLOYD με show να έχουν ανταμείψει ακόμη και τους πιο απαιτητικούς fans». Αυτό που ζήσαμε ήταν κάτι το μοναδικό, κάτι το ανεπανάληπτη. Βεβαίως όλα αυτά αν σου αρέσει η μουσική των PINK FLOYD. Αν όχι όλο αυτό ίσως να ήταν ανούσιο και βαρετό.
Θοδωρής Μηνιάτης
Φωτογραφίες: Λευτέρης Τσουρέας
Το πληρες set list
Set 1
Shine On You Crazy Diamond/Arnold Layne/High Hopes/Another Brick In The Wall Part 2/Mother
/Sorrow/Money/Pigs (Three Different Ones)
Set 2
Speak To Me/Breath/Time/The Great Gig In The Sky/Take It Back/A Great Day For Freedom/The Dogs Of War/ Have A Cigar/ Wish You Were Here/One Of These Days/Southampton Dock/The Final Cut/Comfortably Numb
Encore
Brain damage/Eclipse/Run Like Hell
