“Leave scars”
Οι Γερμανοί BRUNHILDE, μόλις κυκλοφόρησαν το νέο άλμπουμ τους, “27”, στο γνωστό τους ύφος που συνδυάζει το punk rock με το alternative και το rock n’ roll, τους GUANO APES με τους BARBED WIRE DOLLS και μία εκρηκτική frontwoman που ακούει στο όνομα Caro Loy. Η Caro ανέλαβε να απαντήσει στις ερωτήσεις που τις έθεσε ο Σάκης Φράγκος, σχετικά με το άλμπουμ, που –κατά μεγάλο ποσοστό- μιλά για την ηλικία των 27 ετών που έφυγαν πολλοί διάσημοι, αλλά όχι μόνο…
Τι σας έκανε να κυκλοφορήσετε ένα ακόμα άλμπουμ μόλις ένα χρόνο αργότερα από το “To cut a long story short”; Ποιος ήταν ο στόχος σου πριν μπεις στο στούντιο;
Σκέφτηκα, εντάξει… Το “To cut a long story” βγήκε… τι άλλο μπορώ να κάνω; Οι συναυλίες δεν γινόταν λόγω Covid. Streaming… Πολύ ακριβό και ακόμα δεν είμαστε διάσημοι 🙂 Ξεκινήσαμε λοιπόν ένα νέο άλμπουμ… γράψαμε το “27” σε μισό χρόνο. Ο μόνος λόγος ήταν ότι υπήρχε μόνο ένα “Release Friday” το 2022, η 27η. Ήταν 27 Μαΐου. Έτσι ξεκινήσαμε. Δουλεύαμε τα τραγούδια κάθε λεπτό της ημέρας μέχρι να ολοκληρωθούν.
Το “27” είναι ένα concept άλμπουμ. Ασχολείται εκτενώς με το θέμα των ροκ σταρ που πέθαναν στα 27 τους χρόνια, καταλήξατε σε κάποιο συμπέρασμα γι’ αυτό; Ψάχνατε για ένα καλό θέμα;
Πρώτα σκέφτηκα το “club 27” και άρχισα την αναζήτησή μου στο google… Μετά από λίγο, έγινε τόσο βαρετό γιατί τόσος κόσμος μιλούσε και τραγούδησε για αυτά τα πρόσωπα από το διάσημο “club 27″… Έτσι γνώρισα τον Charlie Bauerfeind στο στούντιο μας και σκεφτήκαμε ξανά την ιδέα….
Ωστόσο, δεν γράφεις μόνο για ροκ σταρ που πέθαναν σε αυτή τη συγκεκριμένη ηλικία. Όπως μπορούμε να δούμε από το “Girl with 1000 scars” το έχετε πάει πιο μακριά το θέμα από αυτό… Ποιο ήταν το τατουάζ που είχε αυτό το κορίτσι; Μπορείς να μας πεις τις «διαφορετικές» πτυχές του «27» εκτός από τα ναρκωτικά και το rock n’ roll;
Σκεφτήκαμε την ιδέα και αποφασίσαμε να αναζητήσουμε μη διάσημους ανθρώπους που πέθαναν επίσης σε ηλικία 27 ετών και έχουν τόσο ενδιαφέρουσες ιστορίες ζωής, οπότε σκεφτήκαμε ότι θα ήταν υπέροχο να τους δώσουμε την ίδια προσοχή όπως αν ήταν μέρος του διάσημου club 27. Κάθε ιστορία στα τραγούδια μας εμπνευσμένη από εκεί αφορά αληθινές ιστορίες ζωής! Όσον αφορά το τραγούδι “Girl with 1000 scars”, αυτή είναι η αγαπημένη μου ιστορία!! Ένα πολύ λυπηρό…. Το κορίτσι βιαζόταν όλη της τη ζωή! Από την μπέιμπι σίτερ της, τον πάστορα και αργότερα ακόμη και από τους συντρόφους της. Κάποια στιγμή στη ζωή της ήταν άστεγη, στρίπερ και μάλιστα σε σχέση με έναν παιδεραστή. Διαγνώστηκε αυτοκαταστροφική και είχε χιλιάδες ουλές στα χέρια και σε όλο της το σώμα. Είχε και ένα τατουάζ στο χέρι της: «Μην φοβάσαι να ζητήσεις βοήθεια» ήταν το μήνυμά της. Τελικά, μια μέρα αυτοκτόνησε… Στην τελευταία φάση της ζωής της, έγραψε τα απομνημονεύματά της, τα ονόμασε “The girl the 1000 scars”. Μετά το θάνατό της το βιβλίο παραδόθηκε στους ομοσπονδιακούς. Στο βιβλίο της έγραφε την αλήθεια για τους τύπους που την βίασαν και τις ζωές τους… Ονόμασε κάθε άντρα που την κακοποίησε σε όλη της τη ζωή. Αυτό ήταν και το πρώτο τραγούδι που ηχογραφήσαμε στο στούντιο. Λατρεύω αυτό το τραγούδι! (Παρακαλούμε ενημερώστε τους αναγνώστες σας ότι δεν επιτρέπεται να πούμε τα ονόματα των θυμάτων).
Σε αυτό το άλμπουμ, βλέπουμε μια πιο «θυμωμένη» εκδοχή των BRUNHILDE. Φαίνεσαι πολύ επιθετικός και έχεις πολλές «κακές λέξεις» στους στίχους σου. Από πού προέρχεται αυτός ο θυμός;
Οι «κακές λέξεις» κάνουν τη ζωή πιο εύκολη. Μερικές φορές χρειαζόμαστε μια διέξοδο για όλα τα άσχημα συναισθήματα. Αυτός είναι ένας τρόπος για να γίνει αυτό. Το “27” είναι πιο επιθετικό και πιο βαθύ από το “To cut a long story short”, νομίζω ότι ο λόγος είναι η θεματολογία. Η μοίρα αυτών των μη διάσημων ανθρώπων που έχουν πεθάνει σε ηλικία 27 ετών.
Το εξώφυλλο του άλμπουμ δείχνει τη γυμνή σου πλάτη με τον αριθμό 27 γραμμένο με κόκκινο χρώμα. Πώς αποφάσισες να κάνεις κάτι τόσο προκλητικό;
Ήθελα κάτι που να είναι εντυπωσιακό και σκοτεινό ταυτόχρονα. Θα πρέπει επίσης να δείχνει ότι μπορείς να είσαι ευάλωτος και να φοβάσαι. Αυτό το άλμπουμ είναι σκοτεινό, για κακούς που κάνουν κακά πράγματα και ανθρώπους που δεν ήταν ευνοημένοι από τη μοίρα. Αυτό είναι το μνημόσυνό μου για όλους αυτούς τους μη διάσημους ανθρώπους που πέθαναν στην ηλικία των “27”. Το κόκκινο 27 ζωγραφίστηκε με μπογιά με το δάχτυλο από τον μπασίστα μας Randy van der Elsen.
Ποια είναι η ιστορία που σε συγκλόνισε περισσότερο από όλα αυτά με τα οποία ασχολείσαι στο άλμπουμ;
Ήταν το “Girl with 1000 scars” και το “Apartment 213”. Έκανα πολλή έρευνα και παρακολούθησα τόσα πολλά ντοκιμαντέρ. Δεν μπορώ να περιγράψω τι έκανε ο Jeffrey Dahmer στα θύματά του. Ήταν τόσο αηδιαστικό και μου πήρε πολύ χρόνο για να βγάλω αυτές τις εικόνες από το μυαλό μου.
Για άλλη μια φορά, συνεργαστήκατε με τον Charlie Bauerfeind, ο οποίος παρήγαγε έκανε την μίξη του “27”. Πώς ήταν η συνεργασία με έναν θρύλο back to back; Στις ιδιαίτερες ευχαριστίες σας βλέπουμε τα ονόματα των Sascha Gerstner και Dani Loeble από τους HELLOWEEN. Είχαν σχέση με τον δίσκο;
Ήταν συναρπαστικό και φοβερό!!! Κάθε φορά που δουλεύω μαζί του, επωφελούμαι από την τεχνογνωσία του Charlie και είναι τόσο διασκεδαστικό να δουλεύω και να γίνομαι και εγώ δημιουργικός μαζί του. Συχνά εκπλήσσομαι από το εξαιρετικό τελικό αποτέλεσμα. Ανυπομονώ να συνεργαστώ μαζί του στο επόμενο άλμπουμ των BRUNHILDE. Ο Dani Loeble δεν ήταν μέρος του “27”. Όλα τα ντραμς έχει παίξει ο ντράμερ μας Bastian Emig. Ο Sascha Gerstner δεν ασχολήθηκε με μουσικά πράγματα, αλλά τράβηξε όλες τις φωτογραφίες και βοήθησε πολύ με το Look και το Instagram. Ήταν απασχολημένος με τις πρόβες του με τους HELLOWEEN. Η φωτογράφιση του εξωφύλλου για το “27”, έγινε από τον Franz Schepers.
Στο προηγούμενο άλμπουμ σου διασκεύασες Nina Hagen. Αυτό το άλμπουμ έχει δύο διασκευές. Το “The end” των THE DOΟRS (για προφανή λόγο) και το “House of the rising sun”. Έχοντας δει τους FIVE FINGER DEATH PUNCH να κάνουν τεράστια επιτυχία με τη δική τους διασκευή του τραγουδιού, σκεφτήκατε ποτέ ότι θα μπορούσε να προκαλέσει συγκρίσεις; Σας ένοιαζε καθόλου αυτό;
Πάντα μου άρεσε το “House of the rising sun”. Υπάρχουν τόσες πολλές διασκευές αυτού του τραγουδιού και ο καθένας εκτελεί με τον δικό του τρόπο. Για να είμαι ειλικρινής (ντροπή μου) δεν έχω ακούσει ποτέ την διασκευή των FIVE FINGER DEATH PUNCH μέχρι τώρα. Είναι υπέροχο τραγούδι! Αλλά νομίζω ότι η διασκευή του που ακούγεται στη σειρά “American Horror Story” είναι επίσης πολύ φοβερή, από την Sun-Lauren O’Connell.
Όλα τα δελτία τύπου που λάβαμε αναφέρουν ότι το “The end” θα ήταν το τελευταίο τραγούδι στο tracklisting. Ωστόσο αυτό το πράγμα άλλαξε. Τι συνέβη και αποφασίσατε να τελειώσετε το άλμπουμ με το “The house of the rising sun” και όχι με το “The end” ή ακόμα και το “The book of Revelation” που θα ταίριαζε καθώς το άλμπουμ ξεκινά με κάτι παρόμοιο;
Το “The end” είναι ένα τραγούδι THE DOΟRS. Μου αρέσουν οι THE DOΟRS και ο Jim Morrison. Επίσης η ιστορία για τον Morrison και τον θάνατό του. Πολύ ενδιαφέρουσα και δημιουργήθηκε ολόκληρος μύθος γύρω από τον λόγο του θανάτου του. Το “The End” με παραπέμπει σε όλα τα τελειώματα!! Τέλος του κορονοϊού, τέλος του πολέμου, τέλος του άλμπουμ “27” και τέλος σε ό,τι είναι χάλια στις ζωές μας. Νομίζω ότι είναι κυρίως όμως για πολιτικά και κοινωνικά ζητήματα. Είναι ώρα να ζήσεις ξανά. Το βιβλίο της Αποκάλυψης είναι το τελευταίο από όλα τα βιβλία της Αγίας Γραφής. Είναι 27 και είναι το τελευταίο! Το “House of the rising sun” συμβολίζει τον ανατέλλοντα ήλιο μετά από όλη τη δυστυχία. Μετά το “The end” θα πρέπει να υπάρξει ξανά αρχή. Ότι κατεβαίνει, πάντα ανεβαίνει ξανά!
Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια; Θα κάνετε περιοδεία;
Τον Απρίλιο είχαμε κάνει μια περιοδεία στο Ηνωμένο Βασίλειο μαζί με τους DARK TRANQUILLITY. Τον Μάιο είχαμε δύο Picture Shows* στη Γερμανία (Κολωνία και Αμβούργο) και δύο Picture Shows* στη Σουηδία στο Γκέτεμποργκ. Δουλέψαμε τόσο σκληρά για τη μουσική μας και είχαμε τόσο πολύ χρόνο κατά τη διάρκεια της πανδημίας… Τώρα πρέπει να βγούμε έξω! Λόγω του ιού, είναι πλέον πολύ δύσκολο να βρεις θέση για συμμετοχή στα φεστιβάλ. Τα φεστιβάλ έχουν κλείσει τα line – up τους πλήρως και οι περιοδείες έχουν αναβληθεί για σχεδόν δύο χρόνια. Αλλά κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε!
Σε παρακαλώ, να προσθέσεις οτιδήποτε θέλεις για το τέλος που μπορεί να έχουμε ξεχάσει να πούμε ως τώρα.
Ευχαριστώ πολύ. Φίλοι… να είστε προσέχετε τους εαυτούς σας, βοηθήστε να ζούμε σε έναν καλύτερο κόσμο και ελπίζουμε να σας δούμε σύντομα για να κάνουμε ένα υπέροχο πάρτι μαζί σας.
* Picture Shows – μια μορφή ψυχαγωγίας που διαδραματίζει μια ιστορία με ήχο και μια ακολουθία εικόνων δίνοντας την ψευδαίσθηση της συνεχούς κίνησης
Σάκης Φράγκος
Μετάφραση: Φανούρης Εξηνταβελόνης
Φωτογραφίες: Franz Schepers
