a
Δεν μπορείτε να πείτε, από την πρώτη στιγμή που οι CALIGULA’S HORSE έγιναν ευρύτερα γνωστοί, με την υπογραφή του συμβολαίου τους στην Inside Out, σας είχα γράψει αναλυτικότατα για δαύτους, παρότι ο απαίδευτος, ταλαίπωρος ντράμερ, ο Φραγκίσκος Σαμοΐλης, γελά κάθε φορά που ακούει το όνομά τους.
Αυτή τη στιγμή, οι Αυστραλοί prog metallers/rockers (όπως θέλετε πείτε τους), βρίσκονται ήδη στην ελίτ του προοδευτικού κινήματος, μαζί με σχήματα όπως οι LEPROUS ή οι HAKEN για παράδειγμα. Εκεί, στην Αυστραλία, φαίνεται ότι έχουν το κοκαλάκι της νυχτερίδας σε ότι αφορά την «παραγωγή» prog συγκροτημάτων, που να έχουν λόγο ύπαρξης, αφού δεν πρέπει να ξεχνάμε τους KARNIVOOL, τους VOYAGER ή τους NE OBLIVISCARIS.
Στον προηγούμενο δίσκο τους, το “In contact”, αυτό που με κρατούσε να μην τους αποθεώσω, είναι οι αρκετές ομοιότητες που είχαν με τον ήχο των αγαπημένων μου, LEPROUS. Πλέον, οι ομοιότητες αυτές, μπορεί να είναι ίσως ακόμη πιο εμφανείς, όμως μου δίνουν να καταλάβω ότι αυτό είναι το στυλ που τους ταιριάζει περισσότερο και όταν το έχουν τελειοποιήσει τόσο, όσο στο “Rise radiant”, δεν βρίσκω τον λόγο να μην παίζουν έτσι. Στην τελική, δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα του κόσμου να παίξεις σαν τους LEPROUS δίχως να γελοιοποιηθείς, ούτε πάλι υπάρχουν και πολλά γκρουπ που να παίζουν αυτού του είδους την μουσική, οπότε χαλάρωσα εντελώς μ’ αυτό το θέμα.
Στο “Rise radiant”, οι CALIGULA’S HORSE, φαίνεται να πηγαίνουν τα πάντα, ένα βήμα μπροστά. Την περιπλοκότητα στις συνθέσεις, τα πιο heavy σημεία τους, τα πιο ακουστικά τους. Ακόμα και το μεγάλο σε διάρκεια κομμάτι, που παραδοσιακά έχουν, στην περίπτωσή μας το “The ascent”, νομίζω ότι είναι το αρτιότερο κομμάτι που έχουν συνθέσει στην καριέρα τους (κι έχει κι εκείνα τα OPETH στοιχεία που υπήρχαν σε αφθονία στο ξεκίνημά τους) και σίγουρα ακόμα καλύτερο από τα αντίστοιχα μεγάλα κομμάτια των προηγούμενων δίσκων τους, που επίσης ήταν highlight.
Δεν βρίσκω τον λόγο να αναλύσω περισσότερο τα τραγούδια, καθώς ποτέ δεν άκουσα το άλμπουμ αποσπασματικά, παρά μόνο ως σύνολο. Άψογο σε κάθε πτυχή του, το “Rise radiant” θεωρώ ότι είναι το άλμπουμ που μπορεί να ανεβάσει κατηγορία τους CALIGULA’S HORSE. Ε, ρε τι θα γινόταν αν τελικά έρχονταν με τους LEPROUS πριν λίγους μήνες, όπως ήταν το αρχικό πλάνο…
8,5 / 10
Σάκης Φράγκος
