Σήμερα θα ακούσουμε και θα μιλήσουμε για άλλο ένα συγκρότημα που ξυπνά από λήθαργο ετών. Άλλο ένα συγκρότημα που ξεκίνησε εντυπωσιακά, με τις καλύτερες των περγαμηνών, αλλά δεν πέτυχε όσα μπορούσε ή όσα περιμέναμε τέλος πάντων να πετύχει. Παρόλα ταύτα όμως, ένα συγκρότημα που κρατά σταθερά ψηλά τον πήχη της ποιότητας και δεν κάνει καμία έκπτωση σε αυτή. Τους CASTLE.
Τούτη την περίπτωση την είχα ξεχωρίσει ως μια από τις πλέον ενδιαφέρουσες, όσον αφορά το σύγχρονο metal, που θέλει να ακούγεται ταυτόχρονα «παλιακό». Τους θυμάμαι να «σκάνε» όταν το doom metal ανέβηκε και αυτό στο «τραίνο» της vintage αναβίωσης και απέκτησε έντονο occult, αποκρυφιστικό «χρώμα». Και όπως προείπα, τα πήγαν πολύ καλά. Τα έξι χρόνια όμως που μεσολάβησαν από την τελευταία φορά που ακούσαμε νέα τους από το studio, είναι πολλά. Και σε μένα γενικά, τέτοιες μεγάλες παύσεις δε μου αρέσουν και με «ζώνουν τα φίδια» για το τι θα ακούσω…
Ευτυχώς, στην περίπτωση των Καναδοαμερικανών (ή Αμερικανοκαναδών, όποιο θες κρατάς), η πρώτη κιόλας ακρόαση ήταν καθησυχαστική και όσες ακολούθησαν, αποκάλυψαν πλήρως μια πάρα πολύ καλή δουλειά. Το “Evil remains”, το πρώτο τους πόνημα υπό την σκέπη της Hammerheart Records, είναι «αυτό που πρέπει». Σκληροτράχηλο heavy/doom metal, με riff-άρες και ταιριαστά leads, εξίσου μεγάλα, στιβαρά grooves από τον νεοφερμένο Mike Cotton και ωραίες εναλλαγές στα φωνητικά μεταξύ της μπασίστριας Elizabeth Blackwell, μιας από τις πιο «μαγκιόρες» frontwomen εκεί έξω και του κιθαρίστα Mat Davis.
Το 70s heavy rock έχει εξίσου έντονη παρουσία με το 80s doom αλλά και το κλασσικό heavy στο “Evil remains”. PENTAGRAM, TROUBLE, THE OBSESSED, SAINT VITUS και BLACK SABBATH εποχής “Mob rules” από τους «παλιούς», έντονο «άρωμα» από SANHEDRIN, THE SWORD και CHRISTIAN MISTRESS από τους νεότερους, συνθέτουν τον μουσικό καμβά των CASTLE. Και όχι μόνο! Στα παραπάνω, πρόσθεσε για το απαραίτητο και απαραίτητα σωστό «περιτύλιγμα» την «μπετοναρισμένη» παραγωγή του Jesse Gander (3 INCHES OF BLOOD, BRUTUS) και έχεις όλο το «πακέτο».
Ακολούθησε τους CASTLE. Άκου το “Evil remains” και γνώρισε επίσης τα “In Witch Order” (θεϊκός τίτλος), “Blacklands”, “Under siege”, “Welcome to the graveyard” και “Deal thy fate” που αποτελούν στο σύνολο, τη δισκογραφία τους. Μιλάμε για μια μπάντα με ποιότητα. Υπάρχει κανείς εκεί έξω, που να μη θέλει να ακούσει ΜΟΝΟ μπάντες με ποιότητα; Δε νομίζω. Εκτός αν έχει κάποιου είδους διαστροφή, οπότε… πάσο!
8 / 10
Δημήτρης Τσέλλος
