Αντί προλόγου, μια μικρή αναδρομή στο παρελθόν. Το 1985 , μια μικρή άσημη μπάντα από τη Βραζιλία, έκανε δειλά την εμφάνιση της στο προσκήνιο κυκλοφορώντας το EP “Bestial devastation” κι ένα χρόνο μετά, το πρώτο τους full length άλμπουμ με τίτλο “Morbid visions”. Και τα δύο χαρακτηρίστηκαν ως άγουρο, πλην όμως κολασμένου thrash metal, που έδειχναν, παρά την άθλια παραγωγή τους, ότι αυτή η μπάντα είχε προοπτικές για κάτι καλό. Η πορεία τους δικαίωσε καθώς από το επόμενο άλμπουμ τους, το πολυαγαπημένο μου “Schizophrenia”, η καριέρα τους άρχισε να απογειώνεται. Φυσικά μιλάμε για τους θρυλικούς πια, SEPULTURA.
Fast forward στο σήμερα. Τα αδέρφια Cavalera, Max και Igor, έχουν αποχωρήσει από τους SEPULTURA εδώ και πολλά χρόνια και, έχοντας αποκαταστήσει τις μεταξύ τους διαταραγμένες σχέσεις, πλέον παίζουν μαζί στους CAVALERA CONSPIRACY. Πιστεύοντας ότι οι δύο πρώτες κυκλοφορίες των SEPULTURA χρήζουν μεγαλύτερες αναγνώρισης αποφασίζουν, κάτω από το όνομα CAVALERA (χωρίς το “CONSPIRACY”) να προχωρήσουν στην επανηχογράφησή τους, προφανώς με καλύτερες συνθήκες, έχοντας μαζί τους σε αυτό το εγχείρημα τον γιο του Max, Igor Amadeus στο μπάσο και τον Daniel Gonzalez των POSSESSED στην κιθάρα.
Γενικά έχω ένα θέμα με τις επανηχογραφήσεις. Εκτιμώ ότι κάποια άλμπουμ απλά δεν τα αγγίζεις και τα αφήνεις όπως είναι, γι’ αυτό και επανακυκλοφορίες κλασικών άλμπουμ όπως για παράδειγμα το “No place for disgrace” των FLOTSAM & JETSAM ή το “Battle hymns” των MANOWAR με βρίσκουν αντίθετο. Στην προκειμένη περίπτωση όμως δεν ισχύει κάτι τέτοιο καθώς και οι δύο κυκλοφορίες αφενός απέχουν παρασάγγας από τον συγκεκριμένο χαρακτηρισμό, αφετέρου προφανώς και επιδέχονται βελτίωσης. Υπό αυτό το πρίσμα, μου ήταν πολύ ευχάριστο να ακούσω ξανά κάποιες πολύ υποτιμημένες συνθέσεις των SEPULTURA, αλλά και κάποιες πιο γνωστές, με σαφώς καλύτερη εκτέλεση και παραγωγή. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν έχω και τις ενστάσεις μου. Η κυριότερη είναι ότι δεν θα έπρεπε να κυκλοφορήσουν χωριστά αλλά ενιαία. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί πρέπει κάποιος που επιθυμεί να αποκτήσει και τα δύο άλμπουμ, να επιβαρυνθεί οικονομικά περισσότερο. Δεύτερη ένσταση, ή μάλλον απορία, είναι γιατί δεν προσέγγισαν τον Jairo Guedz, κιθαρίστα στις αυθεντικές ηχογραφήσεις των δίσκων και που τα πηγαίνει περίφημα με τους δικούς του THE TROOPS OF DOOM, να συμμετάσχει. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν εκτιμώ την συμβολή του Gonzalez, το αντίθετο μάλιστα. Βέβαια, μπορεί να του ζητήθηκε και αυτός να αρνήθηκε, δεν το γνωρίζω αυτό.
Στις συνθέσεις δεν χρειάζεται να αναφερθώ, γνωρίζετε όλοι τα τραγούδια. Εκτελεστικά η μπάντα δείχνει να το διασκεδάζει προσπαθώντας να πιάσει αυτό το old school συναίσθημα και το καταφέρνει σε μεγάλο βαθμό αν και νομίζω ότι οι THE TROOPS OF DOOM στις διασκευές που έχουν κάνει, το επιτυγχάνουν λίγο καλύτερα. Να σημειωθεί, τέλος, ότι , τόσο το “Bestial devastation” όσο και το “Morbid visions” έχουν και από ένα νέο τραγούδι, τα “Sexta feira 13” και “Burn the dead” αντίστοιχα, αμφότερες συμπαθέστατες συνθέσεις που έχουν όμως σκοπό να κάνουν την αγορά των δύο δίσκων πιο ελκυστική.
Αν ο σκοπός των Max και Igor ήταν να ακουστούν οι δύο πρώτες κυκλοφορίες των SEPULTURA σε καλύτερες συνθήκες, μάλλον το πρόσημο είναι θετικό. Από την άλλη όμως δεν νομίζω ότι είναι άλμπουμ που θα λείψουν σε κάποιον , εκτός ίσως από τους βαμμένους SEPULTURAκηδες, ενώ και η χωριστή κυκλοφορία τους, ενδεχομένως να λειτουργήσει αποτρεπτικά σε κάποιους. Αν πάλι δεν έχετε τα κανονικά άλμπουμ, προτιμήστε αυτά των CAVALERA καθώς ηχούν σαφώς πιο βελτιωμένα. Όπως πάντα όμως, η τελική επιλογή είναι δική σας.
Θοδωρής Κλώνης
