Το single, “re:conception”, ήταν η αρχή. Οι Νορβηγοί progsters, CONCEPTION, επέστρεψαν με τη σύνθεση που τους λατρέψαμε, μάλλον λίγοι κι εκλεκτοί, όπως έδειξε η ιστορία. Σχεδόν είκοσι χρόνια μετά το “Flow”, έναν δίσκο που ήταν μία τεράστια εμπορική αποτυχία, όπως έχουν ομολογήσει και οι ίδιοι, ο οποίος τους οδήγησε στην οριστική διάλυση. Βέβαια, στο μεταξύ, ο εκπληκτικός τραγουδιστής, Roy Khan, μεγαλούργησε στους KAMELOT κι ο Tore Ostby, δημιούργησε τους ανυπέρβλητους ARK, των οποίων το δεύτερο CD, “Burn the sun”, είναι ένα μουσικό μνημείο (το οποίο δεν πούλησε επίσης, εξ ου και δεν κυκλοφόρησαν άλλο άλμπουμ).
Το παρελθόν όμως, είναι παρελθόν. Τα γράψαμε και στο θέμα για το “Band of the week”, αναλυτικά, σύσσωμη η συντακτική μας ομάδα. Όταν έσκασε η είδηση της επανασύνδεσης, ήμουν μαγκωμένος. Δεν ήθελα να έχω την παραμικρή προσδοκία, ώστε να μην απογοητευθώ αν ακούσω τίποτα περίεργο!!! Το single, με ικανοποίησε απόλυτα. Πέρα από την εισαγωγή “re:conception”, το “Grand again”, είναι το τραγούδι που ήθελαν να ακούσουν όλοι οι οπαδοί των CONCEPTION, που θέλω να πιστεύω πως έγιναν περισσότεροι τα χρόνια της απουσίας τους, κυρίως λόγω της δημοφιλίας του Khan. Το “Feather moves”, είναι ένα αρκετά καλό κομμάτι, όχι όμως στο επίπεδο το “Grand again”. Αυτό λοιπόν, ΔΕΝ συμπεριλαμβάνεται στο “My dark symphony”, που έχει τα υπόλοιπα δύο τραγούδια.
Συνολικά, στο νέο EP, συμπεριλαμβάνονται 6 τραγούδια (ανάμεσά τους και το intro που λέγαμε). Πέρα του “Grand again”, λοιπόν, το κομμάτι που μου πήρε τα μυαλά, είναι το “Quite alright”, μ’ ένα μαγικό ρεφρέν, τίγκα στη μελαγχολία, βγαλμένο από τις καλύτερες στιγμές του γκρουπ κι εξαιρετική ενορχήστρωση. Σχεδόν εξίσου καλό, είναι και το “Into the wild”, που ακούγοντάς το, θυμάσαι πόσο πολύ σου λείπει τόσα χρόνια η φωνή του Khan, ο οποίος είχε αποφασίσει να αποσυρθεί από το προσκήνιο εντελώς ξαφνικά και να αφιερωθεί στον Θεό. Ένα mid-tempo αριστούργημα.
«Κοιλιά», γίνεται στο “The moment”, που ενώ θυμίζει ARK, δεν φτάνει ούτε το χειρότερο τραγούδι των δύο άφταστων δίσκων τους, ενώ το EP, κλείνει με το ομώνυμο “My dark symphony”, που είναι ακριβώς ότι περιγράφει ο τίτλος, μία mid-tempo σύνθεση, με συμφωνικές τάσεις, πάρα πολύ ωραία ενορχήστρωση, πολλά όργανα στο background (δεν μας έδωσαν Δελτίο Τύπου για να δούμε αν έχει χρησιμοποιηθεί ορχήστρα), ιδανικό κλείσιμο για την πολυαναμενόμενη επιστροφή των Νορβηγών.
Το τελικό συμπέρασμα, μετά από δεκάδες επαναλαμβανόμενες ακροάσεις, συγκλίνει στο ότι η νέα δισκογραφική δουλειά των CONCEPTION, μετά από πάμπολλα χρόνια απουσίας, είναι αρκούντως ικανοποιητική. Δεν δοκιμάζουν κάτι διαφορετικό, ακολουθούν τον trademark ήχο τους, ο Khan είναι σε εξαιρετική κατάσταση (μην σας τρομάζουν τα εφέ που υπάρχουν στο “Grand again”, δεν χρησιμοποιούνται πουθενά αλλού στο δίσκο, οπότε δεν λειτουργούν ως κάλυψη για πιθανή απώλεια του χαρίσματος της φωνής που είχε, όπως διάβασα σε αρκετά post στα social media) και το EP τελικά λειτουργεί ως μία πολύ καλή ένδειξη ότι επέστρεψαν όπως τους θέλαμε. Το ζήτημα είναι να θέλουν και οι ίδιοι αυτό που παίζουν και να μην ακολουθούν απλά τις προσταγές του κόσμου που τους άκουγε τη δεκαετία του ’90. Μόνο έτσι θα μπορούμε να ελπίζουμε ότι θα κυκλοφορήσουν ένα full length άλμπουμ, το οποίο θα μπορεί να σταθεί ισάξια δίπλα στα αριστουργήματα του παρελθόντος. Το EP, μας δείχνει ότι η μπάντα είναι στον σωστό δρόμο και ότι αξίζει να την εμπιστευτούμε.
Σάκης Φράγκος