Ο Corey Taylor, frontman των SLIPKNOT και STONE SOUR, μιλώντας στο Kaaos TV για το επερχόμενο σόλο άλμπουμ του, εξέφρασε την απορία του, για ορισμένα μέλη των SLIPKNOT, τα οποία ουσιαστικά κατονόμασε ως «δυστυχισμένα».
Διαβάστε ακριβώς τις δηλώσεις του και βγάλτε τα συμπεράσματά σας:
«Περάσαμε τόσο ωραία με την ηχογράφηση του άλμπουμ κι αυτός είναι ένας από τους λόγους που επέλεξα τους ανθρώπους με τους οποίους το έκανα, αφού γνωρίζω κάποιους από αυτούς σχεδόν είκοσι χρόνια. Ήμασταν όλοι φίλοι, ήξερα πόσο καλοί είναι, αλλά επίσης ήξερα ότι θα γούσταραν τη διαδικασία ηχογράφησης όσο εγώ. Κάθε μέρα ήταν μία ακόμα ευκαιρία για γέλια. Κάθε μέρα ήταν μία ακόμα ευκαιρία να βγαίνεις με τους φίλους σου και να περνάς καλά γράφοντας και παίζοντας μουσική. Δοθήκαμε εντελώς στον στόχο μας και θέλαμε να κάνουμε οπωσδήποτε ένα μεγάλο rock άλμπουμ. Έτσι, κατά κάποιον τρόπο ήταν ακριβώς το αντίθετο από την εμπειρία που είχα από την εποχή του ομώνυμου ντεμπούτου μας με τους SLIPKNOT. Το ευχαριστήθηκα τόσο και ήταν τόσο θετική εμπειρία που αποφάσισα ότι «ξέρεις τι; Αυτός είναι ο μόνος τρόπος που θέλω να παίζω μουσική πια. Δεν θέλω να ξοδεύω τον χρόνο μου με ανθρώπους που είναι γαμ**ένα μίζεροι πια. Θέλω να γράφω μουσική με ανθρώπους που να το γουστάρουν όσο κι εγώ…»
Κάπου εκεί ο δημοσιογράφος επισήμανε ότι στους SLIPKNOT υπάρχουν δυνατοί μουσικοί που όλοι έχουν την άποψή τους για το υλικό που γράφει, απάντησε στον ίδιο τόνο:
«Ναι, νομίζω ότι πιστεύεις κάποια στιγμή αυτό θα ήταν καλό, αλλά μερικοί άνθρωποι απλά δεν μπορούν να βγουν από τον τρόπο ζωής τους, όταν πρόκειται απλά να είναι δυσαρεστημένοι. Νιώθω κάπως «Γάμ**έ μας, για ποιον λόγο είσαι δυσαρεστημένος; Ζούμε το όνειρό μας εδώ και είκοσι χρόνια και ακόμα το κάνουμε» καταλαβαίνεις; Δεν το πιάνω με τίποτα. Με πολλούς τρόπους, μου δείχνει ότι οι επιλογές ορισμένων ανθρώπων στη ζωή, δείχνουν το δρόμο για το πώς γίνεται η ζωή τους ενώ εγώ συνεχίζω να κάνω μουσική για τον ίδιο ακριβώς λόγο που ήθελα να κάνω όταν ήμουν μικρό παιδί – επειδή το λατρεύω. Και ξέρεις, είναι από αυτές τις περιπτώσεις που απλά απομακρύνεσαι, οι άνθρωποι αλλάζουν και ξυπνάς μια μέρα κι έχεις ελάχιστα κοινά με κάποιον που τον ξέρεις 20 χρόνια. Δεν λέω ότι δεν κάνεις καλή μουσική μαζί, αλλά είναι διαφορετικό».
Για ποιον/ποιους χτυπά η καμπάνα;
