CRADLE OF FILTH – “Existence is futile” (Nuclear Blast)

0
316












Μέγιστη η ευθύνη όταν μιλάς για μπάντες που λατρεύεις. Και μεγάλη η χαρά και η τιμή όταν προϊόντος του χρόνου παίρνεις στα χέρια σου το ολοκαίνουργιο άλμπουμ τους. Ο λόγος για τους Βρετανούς CRADLE OF FILTH, μια από τις πλέον αγαπημένες μου μπάντες γενικότερα. Η 30ετής δισκογραφία τους, είναι αξιοζήλευτης κλάσης ακόμα και στις φαινομενικά αδύναμες στιγμές της, ενώ η πρώιμη περίοδος τους, προσκυνάται ακόμα και από τους πλέον πιουρίστες. Το αμάλγαμα death, thrash, heavy, gothic με βάση το μελωδικό black metal που πάντα έπαιζαν με μοναδική φινέτσα, αποτέλεσε σήμα κατατεθέν τους, ενώ δε θα ήταν υπερβολή να πούμε πως με την σταθερά υψηλή εμπορική τους απήχηση, έβαλαν πολλά νέα άτομα στον ακραίο ήχο (αναφορικά με το black metal, ο γράφων ήταν εις εξ αυτών).

Με τα πολλά και με τα λίγα, φτάσαμε στον δίσκο υπ’ αριθμόν 13, “Existence is futile”. Ουδόλως γρουσούζικος αριθμός αν κρίνουμε από τα πρώτα δείγματα που έφτασαν στα χέρια μας. Τόσο το καταιγιστικό “Crawling king chaos” όσο και το πιο μελωδικό και κομμένο-ραμμένο για single “Necromantic fantasies” με τα αρτιστικά αψεγάδιαστα video clip τους, μας αποδεικνύουν πως ο Dani Davey (τον ξέρετε ως Dani Filth) και οι μουσικοί που τον απαρτίζουν διανύουν περίοδο παρατεταμένης φόρμας, που δεν δείχνει να σταματάει. Τολμώ να πω πως το τωρινό line up που διατηρείται για 3ο συνεχόμενο δίσκο, αποτελεί το καλύτερο που είχε ποτέ ο οξυδερκής κοντός, από τα χρυσά χρόνια του “Nymphetamine” και πίσω. Ο Martin Skaroupka είναι ο φονιάς των δερμάτων που κάθε μπάντα θα ήθελε να υπάρχει στο δυναμικό της, οι κιθαρίστες Rich Shaw/Ashok κεντάνε τη μια riff-άρα πίσω από την άλλη, σε επίδειξη εκπληκτικής τεχνικής και ουσίας συνάμα (σπάνια ισορροπία, μην το ξεχνάμε). To δε “Existencial terror” αγκαζέ με το φανταστικό instrumental “The fate of the world on our shoulders”, είναι το μπάσιμο που αξίζει κάθε φοβερό άλμπουμ του είδους.

Το “Black smoke curling from the lips of war” όπως και το “How many tears to nurture a rose” αποτελούν κομμάτια που συμπυκνώνουν τις δύο φύσεις της μπάντας: τη γλυκιά μελωδικότητα/μελαγχολία των Βρετανών θεών και το καταιγιστικό του πράγματος. Στον αντίποδα το “Discourse between a man and his soul” αγκαζέ με το “The dying of the embers” που ακούμε την ολόφρεσκη παρουσία της μπάντας, την Anabelle Iratni, η οποία ανταποκρίνεται επάξια στον ρόλο των γυναικείων φωνητικών στη μουσική των FILTH, καθώς και των πλήκτρων. Οι συγκρίσεις με την Lindsay Schoolcraft είναι αναπόφευκτες, ωστόσο θεωρώ ότι δεν υστερεί πουθενά σε σχέση με τη προκάτοχό της. Στο δε “Suffer our dominion” το παίξιμο είναι καταιγιστικό όπως πρέπει, και είναι πραγματικά συγκινητική τόσο η φρεσκάδα όσο και έμπνευση που αποδίδονται τα πάντα σε αυτό το δίσκο (παρόλο που είναι γνώριμο το μοτίβο), με το κερασάκι στη τούρτα γαμήλιου μεγέθους να είναι ο γίγαντας της μεγάλης οθόνης και παλαιός γνώριμος των Βρετανών, Doug Bradley στην αφήγηση. Το φινάλε αυτής της δισκάρας, διότι περί αυτού πρόκειται, έρχεται με το συγκλονιστικό “Us, dark, invincible” ένα άκρως ατμοσφαιρικό άσμα, που από πλευράς τίτλου, το λες και δήλωση της πορείας των CRADLE OF FILTH, μια και παίζουν μπάλα πλέον σε ένα δικό τους γήπεδο. Εύφημος μνεία πρέπει να δοθεί στο πόσο συμμαζεμένος είναι χρονικά ο δίσκος (ούτε μια ώρα, που για δικά τους δεδομένα είναι μικρός) χωρίς να νιώθεις ούτε στιγμή πως “ρε διάολε, κάτι λείπει”. Πολύ σοφή χρήση των ιντερλουδίων επίσης στο δίσκο, που δε πλατειάζουν, δεν είναι αχρείαστα, αλλά βοηθούν σημαντικά στην ατμόσφαιρα και στην εν γένει ροή του δίσκου.

Οι CRADLE OF FILTH στο δίσκο με τον οποίο γιορτάζουν τα 30 χρόνια στη πιάτσα, αποδεικνύουν πως η ύπαρξη τους, όχι μόνο δεν είναι μάταιη (όπως λέει ο τίτλος του δίσκου), αλλά απεναντίας είναι άκρως αναγκαία για όσους αναζητούν το ιδανικό αμάλγαμα ακρότητας, μελωδίας και ατμόσφαιρας στη μουσική που ακούνε. Εκεί που άλλοι προσπαθούν, οι CRADLE OF FILTH απλά το κάνουν να φαίνεται πιο εύκολο από οτιδήποτε στο κόσμο. Ο Dani Filth έχει κάθε μα κάθε λόγο να καμαρώνει για τη δημιουργία του, και για τη πλειοψηφία των αποφάσεων που έλαβε για λογαριασμό της μπάντας ανά τα χρόνια, που τον οδήγησαν σε αυτό το αποτέλεσμα!

9 / 10

Γιάννης Σαββίδης

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here