a
Να που πέρασαν πέντε ολόκληρα χρόνια από τελευταίο άλμπουμ των CYANIDE 4 και εγώ κάθομαι με τη φυσική κόπια στα χέρια μου, το CD στο στερεοφωνικό και το βιβλιαράκι ανά χείρας για να ακούσω αυτό που η μπάντα ονόμασε “Amagalma”. Περίεργος τίτλος για μία μπάντα που είναι πιστή στο hard rock/sleaze. Αλλά και το εξώφυλλο είναι κάτι εντελώς διαφορετικό σε σχέση με το ιδίωμα. Όχι ότι παίζει ιδιαίτερο ρόλο, άλλωστε η μουσική μας ενδιαφέρει, απλά ήθελα να το αναφέρω.
Και επειδή ακριβώς μας ενδιαφέρει η μουσική, η επιστροφή αυτών των τύπων είναι κάτι παραπάνω από καλή! Οι CYANIDE 4 γίνονται πιο σκοτεινοί από ποτέ και σε συνδυασμό με τα hard rock στοιχεία που διαθέτουν δημιουργούν ένα εξαιρετικό «αμάλγαμα» μελωδιών και τραγουδιών! Παίρνω το ρίσκο να γράψω πως ίσως πρόκειται για τον καλύτερό τους δίσκο μέχρι τώρα! Όχι γιατί το έχω φρέσκο στα αυτιά μου αλλά γιατί θεωρώ πως το συγκρότημα «βασανίστηκε» παραπάνω ώστε να συνθέσει το υλικό του δίσκου και δεν πήγε με την απλή πεπατημένη! Ο δίσκος σφύζει από ζωντάνια από την αρχή μέχρι το τέλος. Και τονίζω ιδιαίτερα το τέλος καθώς δεν κυκλοφορούν και πάρα πολύ δίσκοι εκεί έξω που σε προκαλούν να θυμάσαι τα τελευταία του τραγούδια. Ειδικά το “Barred & scared” είναι φανταστικό για κλείσιμο και σου δίνει το έναυσμα να ακούσεις το άλμπουμ από την αρχή. Επίσης έχει γίνει πάρα πολύ καλή δουλειά στις κιθάρες ενώ αν είναι κάτι που λείπει και είναι αισθητή η απουσία του είναι τα back vocals τύπου SKID ROW.
Εν κατακλείδι, οι CYANIDE 4 κάνουν ηχηρή επιστροφή στα μουσικά δρώμενα κοιτάζοντας το μέλλον από υψηλότερο σκαλοπάτι. Ελπίζω μόνο να μην περάσουν πέντε χρόνια για να ακούσουμε νέο υλικό!
Εύγε!
8 / 10
Ντίνος Γανίτης
