a
ΜΠΑΝΤΑ: DAMN THE MACHINE
ΑΛΜΠΟΥΜ: “Damn the machine”
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1993
ΕΤΑΙΡΙΑ: A&M Records
ΣΥΝΘΕΣΗ ΔΙΣΚΟΥ:
Chris Poland – κιθάρα
Mark Poland – ντραμς
David Judson Clemmons – φωνητικά, κιθάρα
Dave Randi – μπάσο
Ευτυχώς, εδώ και αρκετά χρόνια, η τεχνολογία μας φέρνει πολλές λιγότερο γνωστές μπάντες μπροστά στα μούτρα μας, για την ακρίβεια μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή μας και μ’ ένα κλικ, μπορούμε να ακούσουμε τα πάντα. Πραγματική ευλογία, σε σχέση με παλαιότερα, όσο και να θέλουμε εμείς, της σχετικά «προχωρημένης» ηλικίας, να αποθεώνουμε τις «αγνές» και «αθώες» παλαιότερες εποχές.
Τότε, λοιπόν, μαθαίναμε μουσική, από τα περιοδικά (ελληνικά και ξένα), φυλλάδια mailorder καταλόγων, κάποιες ραδιοφωνικές εκπομπές, φίλους, πωλητές δισκοπωλείων και… τις καΐλες μας!!! Τους DAMN THE MACHINE, που λέτε, τους ανακάλυψα καθαρά από την «καΐλα» μου με τους DREAM THEATER!!! Δεν έχει σημασία που βγήκαν από την A&M (που είναι ουσιαστικά πολυεθνική εταιρία, αφού ανήκει στη Universal), δεν έχει σημασία ότι είναι σχήμα που έπαιζε ο Chris Poland, κιθαρίστας στους δύο πρώτους δίσκους των MEGADETH, ο οποίος είχε βγάλει το πολύ καλό instrumental άλμπουμ, “Return to Metalopolis” λίγα χρόνια πριν . Όχι… Οι DAMN THE MACHINE, ήταν απλά το συγκρότημα που είχε περιοδεύσει στην Ευρώπη με τους DREAM THEATER, αν δεν κάνω κάποιο φριχτό λάθος, στην τελευταία τους περιοδεία με τον Kevin Moore, πριν βγάλουν το “Awake”. Κι επειδή οι DREAM THEATER, επέλεγαν τα support σχήματα των περιοδειών τους, ώστε να είναι ιδιαίτερα ανταγωνιστικά προς αυτούς, να είναι ανερχόμενα ονόματα (όπως συνέβη με THRESHOLD, ENCHANT, TILES, PAIN OF SALVATION, SPOCK’S BEARD και πολλούς άλλους).
Από τότε, φαγώθηκα να πάρω το CD τους, το οποίο όμως, δυστυχώς, δεν υπήρχε περίπτωση να έρθει ποτέ στην Ελλάδα, ούτε ως εισαγωγής. Η μόνη λύση; Είτε mailorder, είτε σε κάποιο από τα ταξίδια μου στη Γερμανία, να πάω σε δισκοπωλείο να το αγοράσω. Έτυχε, εκείνο το καλοκαίρι λοιπόν, να βρεθώ στη Γερμανία, όπου έφαγα τον κόσμο, αλλά τελικά το βρήκα. Το ομώνυμο και μοναδικό άλμπουμ των DAMN THE MACHINE, περιέχει ένα καλοπαιγμένο prog metal, που έχει πραγματάκια από QUEENSRYCHE, από FATES WARNING και RUSH (ιδιαίτερα στο εναρκτήριο “The mission”), πάντα όμως με το επιμεταλλωμένο κιθαριστικό παίξιμο του Poland, ο οποίος φροντίζει επιμελώς να πετά δεξιά-αριστερά τις jazz επιρροές του. Φανερά πολιτικοποιημένοι στίχοι κι εξαιρετικό εξώφυλλο/booklet από τον «πολύ» Hugh Syme, τολμώ να πω ότι μου ακούγεται σαν μία πιο prog εκδοχή των MEGADETH του “Countdown to extinction”, με καλοπαιγμένα τραγούδια, χωρίς υπερβολές, κανονικό τραγουδιστή, αλλά χωρίς το groove και τις μελωδίες του mega-Dave και της παρέας του.
Αυτό που με εξέπληξε ευχάριστα στο άλμπουμ, είναι ότι τα αγαπημένα μου τραγούδια, είναι από τη μέση και προς το τέλος, δηλαδή το “On with the dream”, το “Countryside”, το “I will” και το “Humans”, χωρίς τα υπόλοιπα να υστερούν ιδιαίτερα. Η παραγωγή είναι εκπληκτική, αφού ο παραγωγός τους, Brian Malouf, είχε συνεργαστεί με μπάντες όπως οι PEARL JAM, QUEEN κτλ, με αποτέλεσμα να ακούω το CD τους σήμερα και να νομίζω πως ακούω καινούργια κυκλοφορία.
Οι DAMN THE MACHINE όμως, ήταν το λάθος συγκρότημα, τη λάθος στιγμή, στη λάθος εταιρία. Σιγά μην καθόταν η A&M, να προωθήσει ένα σχήμα που είναι πολύ δύσκολα κατατάξιμο, που έπαιζε progressive metal, με την ευρεία έννοια του όρου, όταν το μουσικό αυτό είδος ήταν ακόμα ανύπαρκτο, ιδιαίτερα στα σαλόνια των πολυεθνικών. Με συνοπτικές διαδικασίες, οι DAMN THE MACHINE διαλύθηκαν και τα μέλη τους τράβηξαν διαφορετικούς δρόμους, με τον Chris Poland, μετά από ένα διάλειμμα που ξαναέπαιξε με τον Mustaine στο “The system has failed”, έφτιαξε τους OHM, με τους οποίους συνεχίζει (και κατά τη διάρκεια ζωντανής τους εμφάνισης, πέθανε και ο Nick Menza)… Το μοναδικό CD τους πλέον, μπορείτε να το βρείτε σε ανθρώπινη τιμή στο διαδίκτυο και να μην χρειαστεί να ξοδέψετε μια περιουσία, όπως έκανα εγώ. Τι να κάνουμε, όμως. Καΐλες είναι αυτές!!!
Σάκης Φράγκος
