Υπάρχει μια γενικότερη συνήθεια τα τελευταία πολλά χρόνια, να αναπροσαρμόζουμε την πραγματικότητα, να θυμόμαστε αυτά που μας βολεύουν και γενικότερα να θολώνουμε το παρελθόν δημιουργώντας ένα νέο μέλλον κατά πως μας βολεύει. Αυτό συναντάται σε πολλές μορφές της καθημερινότητας με κοινωνικές και πολιτικές προεκτάσεις. Ακόμα και στην κυκλική πορεία ύβρις, άτη, νέμεσις, τίσις, οι περισσότεροι παραβλέπουν την άτη, σαν μια μεταβλητή που δεν αλλάζει το αποτέλεσμα. Κι όμως, οι DAMON SYTEMA βρίσκονται εδώ να μας θυμίσουν ότι σε αυτόν τον φαύλο κύκλο από την αλαζονεία απέναντι στους άλλους έως την τιμωρία, σημαίνοντα ρόλο παίζει η “τύφλωση” του μυαλού του υβριστή, που το οδηγεί να επαναλάβει την ίδια πράξη.
Αφήνοντας πίσω την αρχαία ορολογία, ας πιάσουμε τα ιστορικά γεγονότα της μπάντας. Ουσιαστικά μιλάμε για ένα side project του Άκη Πάστρα, το οποίο έλαβε σάρκα και οστά για πρώτη φορά πριν από περίπου 15 χρόνια με μια τελείως διαφορετική σύνθεση και μουσικό προσανατολισμό. Τα αλά RUSSIAN CIRCLES στοιχεία από εκείνη την περίοδο θα τα βρούμε (με κάποιον αναγραμματισμό) στο ομότιτλο “Ate”, ενώ σε όλο τον υπόλοιπο δίσκο οι επιρροές με κάποιον τρόπο επικαιροποιούνται, καθότι ο ίδιος έχει περάσει από ουκ ολίγες αξιοσημείωτες μπάντες. Όπως φανερώνει και το εξώφυλλο, ο ήχος είναι βαρύς και σκοτεινός, κοντά σε αυτό που έπαιζε στους ON THORNS I LAY, ή τώρα στους NIGHTFALL, ενώ υπάρχουν και πιο heavy περάσματα (κυρίως στο “Lady discordia”) φανερώνοντας έτσι την επίδραση των DEXTER WARD στις συνθέσεις του. Το δίπολο των γυναικείων μελωδικών φωνητικών και των αντρικών growls λειτουργεί θετικά ώστε να καλυφθεί όλο το εύρος των επιρροών. Χωρίς να υποτιμήσουμε την συνεισφορά του Νίκου Βλαχάκη, οι εκτελέσεις του είναι αψεγάδιαστες, παρόλα αυτά την παράσταση κλέβει η Ρούμπι Μπουζιώτη. Ωραίο δίδυμο που θύμισε κάτι από DRACONIAN.
Στο διά ταύτα, ο δίσκος φαίνεται πως βουτάει πίσω στον χρόνο στην ομιχλώδη εκείνη περίοδο των 90s όπου οι συνθέσεις ήταν άμεσες, δυνατές και περιεκτικές, αφήνοντας ωστόσο πίσω τις (όσο κι αν τις αγαπάμε) λασπωμένες παραγωγές. Στο “Ate” διακρίνω την ανάγκη των μελών των DAMON SYSTEMA να δώσουν στους ακροατές την πηγαία αγάπη για το metal, αδιακρίτως επιρροών. Δεν ανακαλύπτουν δηλαδή τον τροχό (πως θα μπορούσαν άλλωστε), αλλά δημιουργούν το δικό τους μουσικό όχημα που βρίσκεται πλέον εκεί έξω περιμένοντας κάθε λογής επιβάτη.
7,5 / 10
Νίκος Ζέρης
