a
Τον κο Dan Baune, τον έχουμε γνωρίσει από την θητεία του στους πολύ καλούς MONUMENT. Φέτος μαζί με τον φίλο του και πρώην συνεργάτη του στους FRACTERA EDEN, drummer Sebastian Weiss, αποφάσισε να «ανοίξει τα φτερά» του περισσότερο και να δημιουργήσει τους DAN BAUNE’S LOST SANCTUARY. Βάση των «λεγομένων» του στο δελτίο τύπου, ήθελε να δημιουργήσει μαζί με τον Weiss μια δουλειά που τα τραγούδια της να αποτίνουν φόρο τιμής στις μουσικές τους ρίζες, αλλά και να αντιπροσωπεύουν το μουσικό «ποιόν» του ίδιου του Baune.
Η παρθενική δουλειά των DAN BAUNE’S SANCTUARY, πριν την ακρόαση, έδειχνε πολύ ενδιαφέρουσα, εξαιτίας κατ’ αρχάς του πολύ όμορφου «τραβηχτικού» εξωφύλλου αλλά και σίγουρα των συμμετοχών που υπάρχουν στο δίσκο. Στο album με τον δικό τους ξεχωριστό τρόπο συμμετέχουν οι Bob Katsionis (OUTLOUD, ex-FIREWIND, WARRIOR PATH), Rasmus Bom Andersen (DIAMOND HEAD), Jennifer Diehl (FIRE RED EMPRESS), Aliki Katriou (EIGHT LIVES DOWN), Matt Mitchell (FURYON), Doogie White (ex-RAINBOW, ex-YNGWIE MALMSTEEN, ex-TANK, MICHAEL SCHENKER’S TEMPLE OF ROCK, MICHAEL SCHENKER’S FEST, ex-BALANCE OF POWER μεταξύ πολλών άλλων), Chris Webb (ex-BIOMECHANICAL, ex-SOLSIKK) και Herbie Langhans (AVANTASIA/FIREWIND).
Όταν όμως θελήσεις να ακούσεις το album, το αποτέλεσμα που σου μένει είναι ένας απλά αξιόλογος/καλός δίσκος χωρίς τίποτα παραπάνω. Σε όλη την διάρκειά του, ο ακροατής θα ακούσει τραγούδια που είναι δομημένα στα όποια άτυπα κλισέ και μουσικά στεγανά περικλείει το σύγχρονο heavy metal όπως αποδίδεται σήμερα, με πιο «ογκώδης» παραγωγές. Παράλληλα υπάρχουν ηχητικές προσθήκες από το Ευρωπαϊκό power metal, το Αμερικανικό heavy/power metal, αλλά και ελάχιστες πιο thrash αναφορές. Οι δημιουργοί τους, έφτιαξαν συνθέσεις που εμπεριέχουν ότι ορίζουν ηχητικά τα προαναφερθέντα ιδιώματα, αφού τα όμορφα παιγμένα κιθαριστικά ριφ, οι ωραίες μελωδίες, τα δυναμικά κουπλέ, τα ξεσηκωτικά ρεφραίν και τα τραγούδια με ποικίλες ταχύτητες και αρκετά στακάτα μέρη, έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο.
Ενώ όμως το album ξεκινά με καλούς οιωνούς, αφού τα πρώτα 4 τραγούδια “Arise”, “Open your eyes”, “Temple of fear” και “God of war”, σε προϊδεάζουν για ένα καλό αποτέλεσμα, μετά οι συνθέσεις ελαφρώς «πέφτουν». Δυστυχώς η παρθενική δουλειά δεν έχει μια συγκεκριμένη μουσική και ηχητική ταυτότητα και έτσι κάπου το τελικό αποτέλεσμα ελαφρώς «χωλαίνει». Η αίσθηση που σου μένει είναι ότι οι δημιουργοί ήθελαν να προσφέρουν τραγούδια που η βάση τους προφανώς να είναι το metal, αλλά να «κινούνται» σε πολλά ηχητικά ιδιώματα. Έτσι δεν θα συναντήσεις κάτι καινούργιο ή πρωτοπόρο μουσικά, αλλά σε σημεία, σχετικά τετριμμένες συνθέσεις που δεν θα σε κάνουν να ασχοληθείς με τον δίσκο πολύ καιρό.
Όση ώρα τον ακούς, σίγουρα δεν θα βαρεθείς. Μπορείς να κάνεις όμως και κάτι άλλο παράλληλα αφού δεν χρήζει της απόλυτης προσοχής σου, δρώντας σαν ένα πολύ ωραίο «χαλί» όντας πχ σε κουβέντα με φίλους ή διαβάζοντας ένα βιβλίο. Δεν είναι σε καμία περίπτωση ο δίσκος που θα σε ξετρελάνει. Θα ακούσεις συγκεκριμένες φορές όποια τραγούδια σου «κάνουν το κλικ» από την πρώτη στιγμή, και μετά, αν έχεις αγοράσει τον δίσκο θα τον βάλεις αλφαβητικά στο ράφι με την υπόλοιπη συλλογή σου. Ίσως η επόμενη δισκογραφική κίνηση του Κου Baune να είναι συνθετικά πιο ενδιαφέρουσα, αφού οι προοπτικές σίγουρα υπάρχουν.
6 / 10
Θοδωρής Μηνιάτης
